44485

II wojna Izraelsko - Arabska: Sueska (1956)

Wkrótce po przejęciu władzy w Egipcie w 1954 przez radykalnego politycznie Gamala Abdula Nasera zaostrzyły się stosunki egipsko-izraelskie. Władze egipskie inspirowały ataki teiToiystyczne na obiekty i wojska Izraelskie w strefie przygranicznej. We wrześniu 1955 Egipt zamknął cieśninę Tiran dla żeglugi izraelskiej.

26 lipca 1956 Naser podjął decyzje o nacjonalizacji Kanału Sueskiego. co ugodziło w interesy Francji i Anglii. We wrześniu miały miejsce tajne rozmowy francusko-brytyjskie, a w październiku francusko-brytyjsko-izraelskie. podczas których opracowano plan wspólnego uderzenia na Egipt. 29 Października wojska izraelskie niespodziewanie zaatakowały Egipcjan na

półwyspie Synaj.

Po odrzuceniu przez Nasera brytysko - francuskiego ultimatum domagającego się natychmiastowego zaprzestania działań wojennych na foncie egipsko-izraelskim. 31 Października lotnictwo brytyjskie i francuskie zbombardowało szereg baz wojskowych na terytorium Egiptu. Tymczasem na froncie oddziały egipskie znajdowały się w stanie ciągłego odwrotu. Skapitulowało wobec Izraelczyków silne zgrupowanie wojsk egipskich w strefie Gazy.

5 listopada Izraelczycy osiągnęli Kanał Sueski. wstrzymując dalsze działania. Oddziały brytyjsko-francuskie pomaszerowały na Suez.

Postępowanie Brytyjczyków i Francuzów spotkało się z krytyka nie tylko ONZ, ale także Stanów Zjednoczonych. Kanady i wielu państw należących do Brytyjskiej Wspólnoty Narodów. Pod presja społeczności międzynarodowej działania wojenne ustały 7 listopada. Wojska brytyjskie i francuskie zostały wycofane do 22 grudnia. Izraelczycy natomiast wycofali się z półwyspu Synaj, zatrzymując jednak w swych rekach do marca 1957 strefie Gazy.

Presja ZSRR i USA zmusiły Izrael do oddania Synaju, linii rozejmu strzegły Siły Zbrojne ONZ, Egipt zaś przyznał Izraelowi prawo żeglugi w obrębie Kanału Sueskiego.

Po ponownym otwarciu cieśniny Tiran dla izraelskiej żeglugi, Izrael wycofał się (marzec 1957) z półwyspu Synaj, okręgu Gazy i okolic zatoki Akaba.

III wojna Izraelsko - Arabska: Sześciodniowa (1967)

Trzecia wojna, z 1967, zwana sześciodniową, została sprowokowana przez decyzję Nasera o wycofaniu wojsk ONZ rozgraniczających siły egipskie i izraelskie oraz uniemożliwieniu żeglugi

Izraelowi.

16 maja prezydent Egiptu GA. Naser zażądał, aby siły pokojowe ONZ rozgraniczające wojska egipskie od izraelskich zostały wycofane, co tez nastąpiło w trzy dni później. Naser sądził, ze Egipt wsparty tez przez inne kraje arabskie, będzie w stanie skutecznie wystąpić przeciwko Izraelowi i zmienić niekorzystne dla rozstrzygnięcia będące następstwem kryzysu sueskiego 1956. Wojska Egipskie zajęły strefę Gazy i zamknęły zatokę Akaba dla statków izraelskich. Ruchy wojsk w kierunku granic Izraela zaobserwowano także w Syrii. Jordanii. Iraku i Arabii

Saudyjskiej.

Rano 5 czerwca lotnictwo Izraela z niezwykła precyzja zaatakowało kilkanaście łomisk egipskich niszcąc 309 samolotów.

W godzinach popołudniowych Izraelczycy zbombardowali z kolei lotniska syryjskie, jordańskie i irackie. Również i ten atak zakończył się pełnym sukcesem.

W godzinie po ataku lomiczym na Egipt. Izrael skierował wojska lądowe w strefę Gazy i na półwysep Synaj. Linie obronne wojsk egipskich zostały błyskawicznie pizełamane. 7 Czerwca Izraelczycy osiągnęli Kanał Sueski. w konsekwencji, czego cały półwysep Synaj znalazł się w Ich rekach. Egipt był podbity, a jego armia poszła w rozsypkę.

10 czerwca wojska izraelskie opanowały wzgórza Golan i następnie weszły na 50 km w głąb Syrii, otwierając sobie drogę do Damaszku. 10 Czerwca o godz. 18: 30 po interwencji ONZ działania wojenne ustały. Wojna sześciodniowa skończyła się druzgocącym zwycięstwem Izraela. Zdobył on sM.ę-Ga.zy,-pół>>xsęp_Syn.aj,_ZącI^^