44498

w przytułku zakonnic wiele jego rzeczy zostało spalonych). W XIX w. mimo, że nie było Polski, istniał jedynie naród bez państwa , rozwijała się także komedia, której przedstawicielem jest Aleksander Fredro, w którego twórczości nie brakuje jednak akcentów narodowych.

W 1864 nastąpiło koniec teorii romantycznej w literaturze. Pojawił się pozytywizm , który promował nie walkę, ale ideę pracy ( praca organiczna, praca u podstaw). W literaturze dominowała powieść i nowela ( Hentyk Sienkiewicz, Eliza Orzeszkowa) czy poezja ( Maria Konopnicka „Rota”). W okresie romantyzmu i później działali także słynni kompozytorzy jak Fryderyk Chopin , w którego losach można dostrzec schemat Polaka, który zmarł na emigracji w Paryżu (* w wieku 39 lat ), został pochowany na cmentarzu Pere Lacłieise, a jego serce przeniesiono do Kościoła Świętego Krzyża w Warszawie. Innym sławnym artystą był Stanisław Moniuszko ( „Halka”, „Straszny dwór”), który napisał ponad 280 pieśni.

Architektura

W architekturze naśladowano style, które kiedyś już istniały. Powstały budowle neorenesansowe, neogotyckie.

Jeśli chodzi o sztuki plastyczne, w malarstwie istniały dwa nurty;

1.    nurt obyczajowy,

2.    nurt historyczny - (^dyrektor Krakowskiej Szkoły Sztuk Pięknych) Jan Matejko twórca dzieł takich jak Bitwa pod Grunwaldem , Unia lubelska, Hołd pruski, Stefan Batory pod Pskowem, Bitwa pod Racławicami, Wemyhora, Jan Sobieski pod Wiedniem, Konstytucja 3 maja, Rejtan Kazanie Skargi, Stańczyk czy Poczet królów i książąt. Twórczość Matejki to twórczość „ku pokrzepieniu serc”, upamiętniająca wielkie chwile w dziejach narodu.

Innymi twórcami byli ilustrujący dzieje szlacheckiej Polski -Juliusz Kossak, przedstawiający dzieje polskiego oręża -Michałowski, Maksymilian i Aleksander Gierymscy, czy portrecista życia na kresach - Chełmoński ( Czwórka).

Kultura obok oświaty i krzepienia języka polskiego pełniła rolę podstawową w przetrwaniu naszego narodu. Ktoś powiedział kiedyś, że jeżeli w narodzie zabije się kulturę , ułatwia to jego zniszczenie , pozbawia to jego tożsamości. Kultura jest ponadto elastycznym elementem ludzkiego życia, nie tworzono przecież rzeczy oderwanych, a ściśle związane z mentalnością narodu ; pokrzepiała, punktowała słabości narodu. Kultura pełniła rolę wyraziciela narodu, głosu społeczeństwa.

STOSUNKI GOSPODARCZE I SPOŁECZNE W DRUGIEJ POLOWIE XIX WIEKU NA ZIEMIACH POLSKICH

PRZEMYSŁ

W miarę postępu w II połowie XIX w. rozwijał się przemysł. W Górnym Śląsku i Zagłębiu rozwijał się przemysł wydobywczy ( w połowie stulecia wydobywano milion ton węgla w skali roku, a końcem XIX w. ponad 24 miliony w skali roku ) i hutniczy . Z rudami i przemysłem hutniczym było nieco inaczej. Rudy żelaza na terenie Śląska nie były za wysokiej jakości. Dlatego hutnictwo w Górnym Śląsku istniało w oparciu o rudy z importu z Zgłębia Rury, czasem, choć rzadko, sprowadzano najlepsze rudy w Europie: