44640

niemieckiego statku opuścić pokład w ciągu 5 minut gdyż przystępuje do odpalenia torpedy. Niemiecki dowódca grał dalej na zwłokę. W tej sytuacji odpalono torpedę, która o godz. 12.05 trafiła w prawą burtę "Rio de Janeiro". Po ataku na pokładzie statku pojawił się tłum żołnierzy niemieckich ukrytych wcześniej w ładowniach i żołnierze zaczęli gorączkowo opuszczać statek. Ponieważ od strony brzegu zauważono nadpływające jednostki i samoloty, "Orzeł" zanurzył się i odpalił drugą celną torpedę. O godz. 13.18 "Rio de Janeiro" zatonął. Po ataku. kpt. Grudziński powiadomił admiralicję o okolicznościach zatopienia. Rankiem, 9 kwietnia jednostki niemieckie wysadziły pierwsze desanty w nadbrzeżnych miastach Norwegii. Dodatkowo, jednostki powietrzne wykonały desant z powietrza na lotniska w Oslo,

Kristiansand i Stavanger. W kraju powołano do wojska SŁOM LudzL którzy mimo swojej ofiarności, byli albo niedostatecznie wyszkoleni, albo słabo uzbrojeni (magazyny mobilizacyjne wpadły w ręce Niemców). Nie mieli większych szans sami pokonać dobrze wyszkolonych oddziałów niemieckich. Główny opór stawiały jednostki 2 dywizji piechoty na północ od Oslo i 6 dywizji piechoty w północnej części krają Do 10 kwietnia Niemcy zajęli Narwik,

Trondheim, Bergen,Egersund, Arendal, Oslo i Stavanger.

Największe straty ponieśli na morzu - norweskie baterie nabrzeżne uszkodziły szkolny okręt artyleryjski "Bremse". krążownik "Kónigsberg”. zatopiły ciężki krążownik "Bliicher". 10 kwietnia alianci wysłali na wody norweskie swoją flotę, a 14 kwietnia przystąpili do wysadzania desantów, lecz oddziały desantowe, które wylądowały 16 i 17 kwietnia, były za słabe i niedostatecznie uzbrojone, by mogły udzielić pomocy wojskom norweskim broniącym się na południu -zostały pobite i na początku maja ewakuowane.

10 czerwca 1940 roku skapitulowały wojska norweskie walczące w północnej części kraju tym samym kończąc walki w Norwegii.

3. Fali Gdb

Kampania francuska

1940 (kryptonim Fali Gelb). inaczej zwana bitwą o Francję -była niemiecką ofensywą na Francję połączoną z agresją III Rzeszy na Belgię, Holandię i Lu ksemburg przy złamaniu neutralności tych państw. Ofensywa rozpoczęta 10 maja 1940 roku kończyła definitywnie okres dziwnej wojny na froncie zachodnim.

17 I 18 lutego 1940 . w trakcie dyskusji Hitlera z gen. von Mansteinem. feldmarszałkiem von Brauchitschem i szefem sztabu generalnego generałem Franzem Haiderem nakreślono ogólną koncepcję niemieckiej ofensywy. Według niej

wymaganego prawem międzynarodowym wypowiedz enia wojny, miało skierować się na neutralne Belgię, Holandię i Luksemburg. Niemiecki Sztab Generalny planował objąć ofensywą tereny od Morza Północnego aż do południowych krańców Luksemburga.

10 maja 1940 Niemcy rozpoczęły atak na Francję - podobnie jak w poprzedniej wojnie - przez terytorium Belgii, Holandii i Luksemburga.

Alianci skupili większość swoich sił nad linią Maginota. Tymczasem Hitler potraktował ten kierunek, jako drugorzędny, a główne uderzenie zaplanował ku Sedenowi przez zalesione górskie pasma Ardenów.

Wojska francuskie, uznawane do tej pory za największą siłę lądową zostały praktycznie rozbite. Już 12 maja Niemcy przerwali front w rejonie Sedana i już w dzień później dotarli do Kanału La Manche.

Bitwa o.FJandrie

Kampania belgijska była, obok kampanii holenderskiej i zajęcia Luksemburga, wstępem do kampanii francuskiej w 1940 roku. Niemiecki atak rozpoczął się 10 maja i zakończył się kapitulacją Belgii 28 maja. Ta faza kampanii francuskiej jest