44658

Wprowadzono system współzawodnictwa pracy, zainicjowany przez górnika Aleksieja Stachanowa, który jakoby w czasie jednej zmiany wykonał 1475% normy wydobycia, czyli uzyskał 102 tony węgla zamiast 7. Efektem tego „współzawodnictwa" było najczęściej znaczne podwyższanie norm w następnym okresie. Utworzono całą sieć łagrów, nad którymi sprawował kontrolę Gułag.

Kolektywizacja przybrała szczególnie dramatyczną formę na Ukrainie, (1929) gdzie istniało wiele dużych i dobrze prowadzonych gospodarstw rolnych. Chłopi zbrojnie próbowali bronić swej własności, niszczyli plony i wybijali żywy inwentarz, aby nie oddawać ich do kołchozów. Władze zareagowały brutalnie. Nakazały dostarczenie kontyngentów żywności znacznie przekraczających możliwości Ukraińców i bezwzględnie konfiskowały wszystkie płody rolne. W rezultacie na Ukrainie zapanował w latach 1932 -1933 Wielki Głód. Życie straciło prawie 6 milionów ludzi.

Kolektywizacja okazałą się całkowitą klęską._

3. Konstytucja ZSRR

W 1935 r. władzę w państwowe podjęły decyzję o zmianie konstytucji. Powołano komisję na czele ze Stalinem. W pracach nad konstytucją wzięła udział połowa dorosłych obywateli ZSRR, którzy dyskutowali o niej na zjazdach, wiecach i zgłosili w sumie 150 tysięcy poprawek. Działania te nie miały naprawdę większego znaczenia. O ostatecznym kształcie ustawy i tak decydował Stalin. Uchwalona w 26 grudnia 1936 r. konstytucja stwierdzała, że:

-    w ZSRR budowa komunizmu jest zakończona

-    są dwie formy własności:

a)    państwowa

b)    spółdzielcza

-    w skład federacyjnego Związku Radzieckiego miały wchodzić republiki

-    najważniejszym organem władzy ustawodawczej była Rada Najwyższa

-    władza wykonawcza była w rękach Rady Komisarzy Ludowych

-    siłą kierowniczą był oficjalnie WKP

-    obywatele mieli równe prawa

4» Terroryzm

W roku 1934 wydawało się. że najgorsze już minęło, ale w rzeczywistości miało ono dopiero nadejść. Stalin przedstawił tezę o „zaostrzeniu się walki klas", w myśl, której wraz ze zbliżaniem się zwycięstwa rewolucji pojawiają się nowi i coraz bardziej niebezpieczni wrogowie. Była to ukryta zapowiedź zbliżającej się wielkiej czystki.

Zabójstwo jednego z członków komunistów Siergieja Kirowa, w grudniu 1934 r, wywołało falę aresztowań i egzekucji na domniemanych sabotażystach, zdrajcach i szpiegach. Obecnie wiadomo, że za morderstwem stał ówczesny szef NKWD, Jagoda, działający na polecenie Stalina.

W okresie wielkiego terroru odbyły się też m.in. trzy procesy, nazwane procesami moskiewskimi. W trzecim procesie moskiewskim skazano m.in. Bucharina i Jagodę. We wszystkich tych procesach oskarżycielem był Andriej Wyszyński, łączący całkowite posłuszeństwo Stalinowi ze skrajnym nieposzanowaniem godności ludzkiej ofiar. Jego mowy oskarżycielskie pełne były inwektyw. Przyznawanie się do win wymuszano, stosując (legalnie!) tortury psychiczne i fizyczne. Wielkiej czystki nie przeżyło też kierownictwo III Międzynarodówki, a więc przywódcy zagranicznych partii komunistycznych, m.in. Komunistycznej Partii Polski. Stalin po czystce w partii przystąpił do „oczyszczania" wojska. Proces ten trwał od 1937 do przełomu 1938 i 1939. Jedną z pierwszych ofiar był marszałek Michaił Tuchaczewski. Życie straciło około 90 % generałów i 80 % pułkowników. Zamordowano i zesłano do obozów pracy również doświadczonych inżynierów pracujących na potrzeby Armii Czerwonej.

Ostatnim etapem wielkiej czystki była likwidacja przywódców NKWD. Na samym początku Stalin odsunął od władzy Jagodę. Jego następcą został w 1936 r. Jeżów, nazywany krwawym karłem (150 cm wzrostu). Po zakończeniu czystek pod koniec 1938 r., Stalin nie potrzebował już Jeżowa. Usunięto go ze stanowiska, aresztowano i zgładzono prawdopodobnie w 1940 r. Szefem NKWD został Gruzin Ławrientij Beria.