44794

Religia odgrywa role negatywną, ponieważ generuje funkcjonowanie organizacji, kultu, które są negatywne z punktu widzenia funkcjonowania człowieka.

•    Teologiczne (Zofia Dybczyiiska)- zjawisko pochodzenia boskiego stanowiące objawienie absolutu albo odpowiedź człowieka na manifestacje boskości. Odwołujemy się do pewnych norm, a nie praktyki.

•    Wg siostry prof. Zdybickiej- realna i dynamiczna relacja osobowa człowieka do rzeczywistości transcendentnej. W naszej kulturze byłby to Bóg (osobowo rozumiany absolut) Od którego człowiek czuje się zależny w istnieniu i działaniu i który jest ostatecznym celem nadającym sens życiu ludzkiemu.

NAUKA A RELIGIA w ujęciu:

Alfreda N. Whiteheada:

Nie ma opozycji między nauka a religia, bowiem odkrycia naukowe prowadzą do formułowania pytań filozoficznych, które w inny sposób są podejmowane przez religię.

Religia w konfrontacji z faktami nie jest w stanie zmniejszyć ani zła moralnego w świecie, ani bólu i cierpienia.

Niemniej to właśnie religia wnosi wkład w bezpośrednie doświadczane człowieka. Polega on na uznaniu faktu iż nasza egzystaicja przekracza samą sekwaicje nagich faktów.

Arnolda Toynbee

-    „Uczaii ograniczają się do obseiwacji zjawisk, dążąc do ich racjonalnego wyjaśniana i sprawdzaniu swych wniosków. W przeciwieństwie do nauki religia ofemje ludziom mapę tajemniczego świata, w którym przebudziliśmy się do świadomości i w którym musimy przejść przez nasze życie”

-    Traktuje je jako uzupełniające się sposoby umysłowego pojmowania wszechświata.

Dlatego nauka nie powinna wkraczać w obszar religii i podobnie religia nie powinna uzurpować sobie praw do obszaru nauki.

Daisaku Ikedy

-    Nauka w skutek swych ograniczeń nie powinna być traktowana przez człowieka jako wszechmocna

-    W odniesieniu do kwestii, w których nauka zawodzi religia daje wiarę i wsparcie duchowe

Józefa Marii Bochańskiego

Analizując relacje między nauką i wiarą zauważa, iż nie ma między nimi wyraźnej sprzeczności i formułuje kilka tez:

1.    pojawiające się sprzeczności odnoszą się do wiary i teorii naukowych

2.    fakty naukowe posiadają znaczny stopień pewności, natomiast teorie naukowe są zmienne

3.    przy tworzeniu teorii naukowych badacze posługują się zarówno metoda dedukcji jak i indukcji, która może być zawodna

4.    nie jest prawda iż nauki przyrodnicze zajmują się problemami, które powstają również w kręgu zainteresowania wiary.

Kena Wilbera

„nauka nie może zająć stanowiska co do znaczaiia i calu fenomaui, którymi się zajmuje. Nie jest to jej zdaniem i nie powinniśmy jej tego narzucać, jak czyni to wielu romantyków. Cała tragedia tkwi w tym, że nauka staje się scjentyzmem, kiedy twierdzi: 'sens nie ismieje, ponieważ nauka nie potrafi go zmierzyć.' naukowy dowód na to, że wyłącznie naukowe dowody są prawdziwe.”

Kościoła katolickiego

W istocie w świetle historii możemy mówić o rozejściu się nauki i religii. często symbolicznym wyrazem stało się potępienie przez kościół katolicki Galileusza.

-    Na progu trzeciego tysiąclecia wydaje się, iż nauka i religia wkroczyły w okres wzajemnego uznania.

Jana Pawła II

„wiara i rozum (fides et ratio) są jak dwa skrzydła na których dudl ludzki unosi się ku kontemplacji prawdy”

! F.lementy składowe religii:

1.    doktryna religijna

2.    kult religijny

3.    organizacja religijna

1. Całokształt dogmatów, a więc wyobrażeń, poglądów i zasad postępowania, wyjaśniające kwestie związane z istnieniem Boga lub bóstwa, człowieka, świata oraz problemów życia i śmierci. Istota doktryny zawarta jest w tzw. wyznaniu wiary (kanonie), które obowiązują wszystkich wyznawców danej religii.

2