- Ruch powinien odbywać się płynnie wokół fizjologicznej osi stawu i we właściwej dla danego ruchu płaszczyźnie.
- Wszystkie ruchy w stawach powinny być wykonywane w pełnym zakresie (jeżeli jest to możliwe).
- Ćwiczenie prowadzi się w odpowiednim dla rodzaju ćwiczenia rytmie, uwzględniając fazę skurczu i rozkurczu mięśnia oraz przerwę przed następnym skurczem.
- Nasilenie ćwiczeń i obciążenia powinny być tak dobrane by nie powodowały odczynów zapalnych w stawach oraz nie prowadziły do nadmiernego zmęczenia osłabionych grup mięśniowych
- Pacjent może odczuwać niewielkie bóle pochodzenia mięśniowego lub związane z ruchem tylko w czasie trwania ćwiczeń lub do dwóch godzin po ćwiczeniach. Ćwiczenia nigdy nie powinny wywołać silnych bólów utrzymujących się przez wiele godzin lub dni.
- Ćwiczenia muszą być tak zorganizowane aby zapewnić choremu pełne bezpieczeństwo
SYSTEMATYKA KINEZYTERAPII
> Kinezyterapia o działaniu miejscowym
- obejmuje wszystkie działania lecznicze i środki pomocnicze, które dotyczą narządu w którym umiejscowione jest schorzenie
- zmierza do wytwarzania mechanizmów kompensacji miejscowej, szczególnie w sytuacjach gdy nie ma możliWDŚci osiągnięcia stanu poprzedzającego chorobę
- nie powinna angażować więcej niż 30% dynamicznych zespołów mięśniowych
- stałe wskaźniki fizjologiczne tj.: tętno, ciśnienie, rytm oddechowy nie powinny ulec zmianie
- nie oddziaływuje na wydolność ogólnoustrojową
- może być stosowana nawet u pacjentów w stanach ciężkich
- jest silnie związana z: fizykoterapią, farmakologią, balneologią czy masażem
• do kinezyterapii o działaniu miejscowym zaliczamy następujące rodzaje ćwiczeń:
1. ćwiczenia bierne
2. ćwiczenia czynno-bierne