Specyficzną formą wyjazdu turystycznego bywa wyjazd o charakterze czysto wypoczynkowym lub z kolei wyjazd o charakterze pielgrzymkowym. Ten drugi stwarza okazję do głębszej refleksji, która może stać się nie tylko działaniem poznawczym, ale i religijnym - kontemplacją Wydaje się, że w tym miejscu otwiera się interesująca poznawczo próba doświadczenia relgijnego. Niezależni jednak nawet od tego. czy istotnie dokona się w przestrzeni turystyki pielgrzymkowej doświadczenie reigijne. z pewnością dokonuje się lepsze poznanie samego siebie, czy też to, co popularnie nazywa się .odkryciem samego siebie*.
Oprócz sfery świadomościowej, znajduje się w ścisłej łączności z nią w człowieku - osobie sfera rozumności. Ona także nakłada bardzo konkretny obowiązek morakiy na człowieka - turystę, a mianowicie, powinność rozumnego wypoczywania.
Wyjazd turystyczny obejmuje przede wszystkim, w swoich założeniach, regenerację sil izycznych i psychicznych, poprawę stanu zdrowia. Elementarnym wymogiem racjonalności staje się w tym kontekście wykorzystanie tego w sposób właściwy. Problem nie jest aż lak bardzo błahy, jakby się to mogło pozornie wydawać Współcześnie nieraz mammy do czynienia z sytuacją, w której turysta w wyniku określonego trybu życia, nie tylko nie odpoczywa, ale jest bardziej zmęczony niż przed urlopem. J. Krippendorf (1984) opisał przypadki tzw. .choroby urlopowej*, którą trzeba leczyć w trakcie całego roku pracy, aby wypocząć przed trudami następnego urlopu.