45992

•    o potędze konemów niech świadczy przykład Axel Springera AG, koncernu, który wydaje 150 dzienników i magazynów w trzydziestu krajach Europy; udział w lynku reklam gazetowych Axela Springera sięga 40%.

•    wpływ na media obrazuje przykład Bartelsmanna, koncernu, który nie tyiko ma wpływ na prasę za sprawą Grunner und Jahr, ale także telewizję (RTL Group) i książki (wydawca Random House)

•    w Niemczech obowiązuje zasada ograniczenia tzw. Dominującej mocy opiniotwórczej - nie może ona przekraczać 30%. Jeśli jakiś końcem medialny zbliża się do tej granicy, interweniuje Komisja ds. Koncentracji Mediów. Zobowiązuje ona wtedy do koncern do zbycia części udziałów.

4) Brak kontroli i cenzury

•    gwarantem artykuł 5 Ustawy Zasadniczej, który mówi:

„każdy ma prawo do swobodnego wypowiadania (...) poglądów w słowie, piśmie i obrazie (...). Zapewnia się wolność prasy (...) Cenzura nie istnieje."

•    1956 rok, RFN - rozporządzenie Tiybunału Konstytucyjnego, mówiące, że nie może być własności rządowej w mediach

•    ustawa antykartelowa z 1976 roku, znowelizowana w 1992 r.

•    ustawy poszczególnych krajów związkowych - cechy wspólne: wolność słowa, zakaz zniesławiania, tajemnica źródła i informacji, obowiązek umieszczania stopki redakcyjnej, obowiązek prostowania nieprawdziwych informacji)

•    organ samokontroli - Niemiecka Rada Prasowa

•    większość prasy w Niemczech jest ponadpartyjna i niezależna (tylko kilka procent tytułów związanych jest z partiami politycznymi - głównie na wschodzie)

PRASA CODZIENNA

Prasę codzienną w Niemczech możemy podzielić na dwie kategorie - opiniotwórczą i bulwarową.

Prasa codzienna opiniotwórcza

Do najpoczytniejszych dzienników opiniotwórczych w Niemczech należą: Suddeutsche Zeitung, Frankfurter Allgemeine Zeitung (FAZ) i Die Welt.