46173

Największe bataliony: „Zośka". „Parasol" (w powstaniu warszawskim walczyły w zgrupowaniu „Radosław” na Woli, Powązkach. Starym Mieście i Powiślu).

Wachlarz

„Wachlarz", kryptonim wydzielonego pionu ZWZ a następnie AK w latach 1941-43. Przygotowywał on na okupowanych terenach ZSRR osłonę przyszłego powstaiua powszedniego w Polsce przed wycofującymi się wojskami Niemieckimi i wkroczeniem Armii Czerwonej. Zajmowały się również wywiadem i kontrwywiadem na tych terenach.

Powstanie AK

14 lutego 1942 roku - ZWZ został przekształcony w Armię Krajową, co podkreślało charakter tej formacji jako oficjalnej armii podziemnego państwa polskiego; jednocześnie odbyła się tzw. akcja scaleniowa - w skład AK weszły m in. Socjalistyczna Organizacja Bojowa (podporządkowana PPS-WRN) i Narodowa Organizacja Wojskowa (podporządkowana Stronnictwu Narodowemu). Poza strukturą AK pozostały Narodowe Siły Zbrojne (NSZ) reprezentujące radykalny odłam endecji Gwardia Ludowa (GL) podlegająca utworzonej w styczniu 1942 roku Polskiej Partii Robotniczej oraz Bataliony Chłopskie (BCh) związane z ruchem ludowym. AK była apolityczna i międzynarodowa (jej członkami byli Polacy. Żydzi, Białorusini, Ukraińcy. Miała charakter ochotniczy. Przeszło przez nią od 250 do 400 tys. osób. Prowadziła ona opór i opiekę nad obywatelami tajne komplety.

Kierownictwo Dywersji (Kedyw )

Wydzielony pion organizacyjny AK 1942-45, prowadzący tzw. walkę bieżącą z Niemcami Utworzony ze Związku Odwetu. „Wachlarza”, Tajnej Organizacji Wojskowej i Grup Szturmowych Szarych Szeregów, komendant Kedywu podlegał bezpośrednio Dowództwu AK. Komendanci: pułkownik E. Fieldorf („Nil”), podpułkownik J. Mazurkiewicz („Radosław"). Główne działania to sabotaż i dywersja („Jula". „Wieniec"), akcje odwetowe (m.in. zamach na F. Kutscherę), uwalnianie więźniów (akcja pod arsenałem), zdobywanie broni i pieniędzy. W powstaniu warszawskm 1944 utworzyło zgmpowanie „Radosław".

Kierownictwo Walki Cywilnej

Kierownictwo Walki Cywilnej (KWC), powołane w 1941 roku, zajmowało się organizowaniem tajnego nauczania na wszystkich szczeblach (powołano Tajną Organizację Nauczycielską), podziemnym wymiarem sprawiedliwości (wyroki wydawano w imieniu Rzeczypospolitej) oraz działalnością propagandową; na czele KWC stał Stefan Korboiiski ze Stronnictwa Narodowego. KWC wyznaczyło granicę przyzwoitości w kontaktach z okupantem. Stworzyła w tym celu komisję sądowniczą. Karami za brak przyzwoitości obywatelskiej upomnienie (za głupotę i lekkomyślność), naganę i infamię (za zachowanie stojące w sprzeczności z Polską racją stanu, zaś na terenie wsi karą za to była chłosta i kary pieniężne). Opracowano zasady walki cywilnej - bojkot okupanta, sabotaż, pomoc pokrzywdzonym. W 1941 r. Stworzono kodeks obywatelski opisujący relacje z okupantem. Były one publikowane w prasie podziemnej. W ramach pewnych zawodów stworzono odpowiednie komisje np.: lekarzy, księży, prawników. Sąd)' podziemne (cywilne i wojskowe) za zdradę wydawał)’ wyroki śmierci W latach 1943-44 wydano ponad 2 tys. wyroków wojskowych i ponad 200 cywilny cli

Rada Jedności Narodowej

4 stycznia 1944 roku działacze polskiego państwa podziemnego utworzyli Radę Jedności Narodowej jako odpowiedź na powołanie KRN. którą uznano za instytucję uzurpatorską, będącą odskocznią komunistów do przejęcia całej władzy w kraju RJN powstała z przekształcenia i rozszerzenia składu Politycznego Komitetu Porozumiewawczego, przewodniczącym RJN został Kazimierz Pużak. wybitny poliityk PPS-WRN. Program RJN - „O co walczy naród polski":

•    zapowiedź odbudowy demokratycznej Polski

•    współpraca Polski ze wszystkimi aliantami

Krajow a Rada Ministrów

3 maja 1944 r. została powołana Krajowa Rada Ministrów, na jej czele stanął Jan Stanisław Jankowski "Soból". Delegat Rządu na Kraj. Orgaiuzacyjiue Krajowa Rada Ministrów była częścią Rządu RP w Londynie.

19 stycznia 1945 r. - rozkaz gen. Leopolda Okulickiego o rozwiązaniu Armii Krajowej. 1 lipca 1945 r. następuje samorozwiązanie Rady Jedności Narodowej. W swojej ostatniej uchwale parlament polskiego państwa podziemnego stwierdził, że decyzja rozwiązania rady nie oznacza duchowej kapitulacji narodu.

Organizacja Nie