Samobójstwo jest to świadome pozbawienie się życia.
Największa liczba zgonów spowodowana śmiercią samobójczą miała miejsce w 1997 roku. Było ich 5.614 czyli o ok. 1500 przypadków więcej niż na początku lat 90-tych. Pocieszające jest to 10 lat później czyli w 2007roku liczba ta była najmniejsza na przestrzeni analizowanych lat -3.530, natomiast samych zamachów było 4.658 .
Zdecydowanie częściej odbierają sobie życie mężczyźni (w 2007 roku stanowili oni ok. 83%)
Przyczyny śmierci samobójczej:
- choroba psycliiczna bądź zaburzenia psycliiczne
- uzależnienia( alkohol, narkotyki)
- niepowodzenia życiowe (utrata pracy, miłości)
W 2007 roku choroba psy clii czata spowodowała aż 20 % wszystkich zamachówr samobójczych, następnie przyczyną były nieporozumienia rodzinne Aż 320 przypadków dotyczyło zawodu miłosnego.
Jest wiele sposobów na pozbawienie się życia Najbardziej znane to:
- przedawkowanie tabletek nasennych,
- uszkodzenie układu krwionośnego bądź inne okaleczenie ciała
- otrucie gazem,
- rzucenie się z wysokości
- rzucenie się pod pojazd
- powieszenie się
W 2007 roku aż 95%zamachów stanowiło powieszenie się. Jest to najczęściej wybierany sposób.
Interwencja i zapobieganie.
Interwencję można podjąć po wcześniejszym rozpoznaniu do której grupy kryzysowej dana osoba się zalicza. Wyróżniamy 3 grupy:
- potencjalni samobójcy( rozmowa i próba rozwiązania problemu)
- osoby po próbie samobójczej (analiza sytuacji przy pomocy lekarzy)
- rodzina w której doszło do śmierci samobójczej (odnalezienie problemu)
Zapobieganie próbom targnięcia się na własne życie jest bardzo ważne. Podstawowym
sposobem jest rozmowa i uświadamianie ludzi, że zawsze istnieje wyjście z sytuacji. W grupach ryzyka tym zjawiskiem potrzebna jest stała pomoc psychologów i psychiatrów.