TKANKA MIĘŚNIOWA - ZRÓŻNICOWANIE Z PUNKTU WIDZENIA BUDOWY, STEROWANIA 1TP.
Pod względem budowy i różnic czynnościowych odróżniamy trzy rodzaje włókien mięśniowych wchodzących w skład trzech różnych tkanek mięśniowych, są to: włókna gładkie (wchodzą w skład tkanki mięśniowej gładkiej, czynnościowo niezależnej od naszej woli), włókna poprzecznie prążkowane serca(czynnościowo niezależne od naszej woli), włókna poprzecznie prążkowane szkieletowe (czynnościowo zależne od naszej woli).
1. TKANKA MIĘŚNIOWA GŁADKA: kształt komórek wrzecionowaty. W środkowej, najgrubszej, części włókna gładkiego leży owalne wydłużone jądro. Miofibryle (włókienka mięśniowe) są anizotropowe tai. załamują jednakowo (podwójnie) wzdłuż całej osi światło. Tkanka ta kruczy się powoli, a unerwiona jest przez włókna układu nerwowego autonomicznego. Występuje wszędzie tam gdzie cłiodzi o utrzymanie skurczu przez dłuższy czas, a więc w trzewiach, skórze, ścianach naczyń krwionośnych i narządzie wzroku.
2. TKANKA MIĘŚNIOWA SERCA: zbudowana jest z włókien poprzecznie prążkowanych o kształcie cylindrycznym. Włókna te łączą się ze sobą w sploty, dzięki czemu włókienka mięśniowe przechodzą z jednej komórki w drugą tworząc zespolenia komórkowe (syncytium lub symplasma) w sarkoplaźmie znajdują się ziarenka glikogenu i centralnie położone jądro, a w jego otoczeniu tłuszczowo - barwnikowe ziarenka lipofuscyny. Włókienka w dwojaki sposób załamują światło tzn. podwójnie (anizotropowo - wł. Ciemniejsze) i pojedynczo (izotropowo - wł. Jaśniejsze).
3. TKANKA MIĘŚNIOWA SZKIELETOWA: zbudowana jest z jąder cylindrycznych zawierających dużo jąder położonych w obwodowych częściach komórki (pod błoną) komórkową. Każde włókno mięśnia poprzecznie prążkowanego przedzielone jest ciemniejszymi, poprzecznie biegnącymi przegrodami zwanymi blankami granicznymi - „odcinkami mięsnymi”. Każdy odcinek składa się z pasma anizotropowego i izotropowego. Miofibryle trzymają się granic komórkowych, nie przechodzą zjednej komórki do drugiej, nie leżą w sarkoplaźmie pojedynczo lecz tworzą wiązki tzw Słupki mięsne. Oprócz mitochondriów w sarkoplaźmie znajdują się także ziarenka między włók ienk owe tzw. Sarkosomy. Zawierają one substancje zapasowe: glikogen, lipidy, białka potrzebne do pracy mięśni. Włókna mięśniowe łączą się za pośrednictwem tkanki łącznej -omięsnej wewnętrznej - w pęczki. Kilka lub kilkanaście włókien mięśniowych złączonych razem omięsną zewnętrzną tworzy pęczek pierwszego rzędu. Pęczki pierwszego rzędu łączą się z kolei w grubsze pęczki długiego i trzeciego rzędu. Mięsień od zewnątrz otacza omięsna zewnętrzna.
Mięśnie człowieka dzielimy na animalne i wegetatywne. Do animalnych zaliczamy mięśnie szkieletowe, gdyż siła wytwarzana przez me przenoszona jest na narząd bierny mchu (układ kostny). Mięśnie szkieletowe unerwione są przez obwodowy układ nerwowy. Mięśnie wegetatywne nie służą do poruszania kośćca, ich praca zużyta jest w trzewiach, układzie naczyniowym oraz w skórze. Wśród tych mięsni większość zbudowana jest z mięśni gładkich unerwionych przez nerwy układu autonomicznego, ale w grupie tej znajdują się także mięśnie poprzecznie prążkowane zależne od naszej woli takie jak: mięśnie jamy ustnej, krocza, odbytu, gardła i łatani.