Naród i państwo w myśli politycznej Romana Dmowskiego.
Naród zajmował centralną pozycję w myśli politycznej Dmowskiego, jak i całej endecji. Uznawał go za najwyższa wartość, której należy się podporządkować. To naród wyraża chęć stworzenia państwa, które jest jego własnością. Spójność narodowa państwa ma pozytywny wpływ na jego rozwój. Tylko silny, spójny, liczny naród może stworzyć państwo. Traktował go jako jeden spójny organizm.
Opowiadał się za republiką, rozwiązaniami demokratycznymi, państwem posiadającym silny, trwały rząd i sprawną administrację. Państwo powinno być narodowe, a główne urzędy w państwie mieli piastować Polacy, katolicy. Dmowski i endecja popierają 3-podzial władzy (Scjm-ustawodawcza, iząd i prezydent-wykonawcza).
Roman Dmowski widział racje polskie w sferze wierności zasadom rodowym a nie państwowym. Stworzył system poglądów równie nacjonalistyczny, co antydemokratyczny.
Naród Dmowski utożsamiał z rodzajem przedsiębiorstwa, w którego działalności alfą i omegą jest zysk. Naród jest fundatorem państwa; samo powstanie państwa może być co najwyżej sygnałem, że jest tam już naród, który swój byt utrwala i doskonali właśnie przy pomocy organizacji państwowej. Dmowski nie popierał powstań narodowych XIX wieku. Widział narodowe odrodzenie w doskonaleniu polityki współpracy z caratem, za głównego wroga uważał Prusy. Elementem spajającym naród jest wg Dmowskiego „więź rasowa”. Znaczy to, że grupy „rasowo obce” nie nadające się do włączenia w naród i wymagają starannej izolacji od niego. Tylko część narodu jest rzeczywiście „narodowa” i tylko ona powinna decydować o losach narodu. Kierownicza siła narodu miała się uzupełniać w dr odze uznania przez wchodzących w jej skład członków. Dmowski obawiał się ujemnych skutków' asymilacji Żydów'. Nacjonalizm Dmowskiego miał też cliarakter skrajnie antydemokratyczny. Lud był u niego tylko przedmiotem opieki.