47300

ważności i oczekiwanie na potwierdzenie tego przeświadczenia od innych i samego siebie. Ważną role w kształtowaniu poczucia własną wartości pełni akceptacja i uznanie ze strony otoczenia.

2.    samooceny - jest ocena własnych możliwości podmiotu przy realizacji różnych celów. Samoocena może być adekwatna (gdy jesteśmy zdolni do rozwiązania zadania), zaniżona (przypisywanie sobie mniejszych niż rzeczywiste możliwości), zawyżona (przypisywanie sobie większych niź rzeczywiste możliwości).

3.    samoakceptacji - jest konsekwencją poczucia własnej wartości i samooceny. Jeżeli ,ja realne” zbliża się do .ja idealnego" to kształtuje się poczucie akceptacji własnej osoby.

4.    samokontroli - podporządkowanie impulsów strategii wypracowanej w obrębie Sieci Poznawczej. Efektywna samokontrola uwarunkowana jest dojrzałością emocjonalną (polegającą na modyfikacji mechanizmów emocjonalnych i popędowych prze socjalizację i wychowanie) oraz spójnością i równowagą struktur poznawczych.

6. Proszę nazwać i scharakteryzować składniki osobowości w ujęciu socjologicznym. Najogólniej osobowość w ujęciu socjologicznym przedstawiana jako zintegrowana całość składająca się z elementów:

1.    biogenicznych - anatomiczne i fizjologiczne właściwości organizmu.

2.    psychogenicznych - wszelkie procesy i mechanizmy psychiczne (pamięć, uczucia, wola. emocje).

3.    socjogenicznych - określane mianem osobowości społecznej - czyli zespół trwałych cech jednostki wpływających na jej postępowanie. Są one pochodną wpływu kultury i struktury zbiorowości.

7.    Jakie założenia należałoby przyjąć dla określenia czym jest wychowanie.

1.    Mówiąc o wychowaniu mamy na myśli intencjonalne działanie jednego człowieka na drugiego.

2.    Celem tego działania jest wywołanie zmian w osobowości jednostki.

3.    Obie strony interakcji są równoprawnymi podmiotami.

4.    Intencjonalne działanie na jednostkę powinno być oparte na rzetelną diagnozie będącej źródłem informacji o poziomie rozwoju danej jednostki.

5.    Zmiana osobowości jednostki powinna być ukierunkowana panującym w danej grupie ideałem wychowawczym.

8.    Wychowanie jako byt społeczny.

Każda jednostka jest członkiem jakiejś grupy społecznej. Jednym z czynników wyodrębniających człowieka ze świata przyrody jest osobowość. Sposób w jaki człowiek uczestniczy w zbiorowości społecznej kształtuje osobowość ludzką. Uznanie społecznego charakteru osobowości i procesów jej kształtowania pozwala stwierdzić, że wychowanie ma społeczny charakter-jest bytem społecznym.

9 Na czym polega trójaspektowość środowiska społecznego?

Ogólnie rozumiane środowisko posiada 3 składniki: społeczne, kulturowe, geograficzne. Mówiąc o środowisku społecznym mamy na myśli trójjedyne środowisko społeczne: społeczne, kulturowe, geograficzne, które tworzą integralną całość. Składowe te uzupełniają się. gdyż nie można rozpatrywać wychowania jedynie w aspekde społecznym w oderwaniu od środowiska kulturowego i geograficznego.

10. Czy wychowanie i proces wychowania to pojęcia tożsame?

Proces wychowania oznacza uporządkowany dag interakcji społecznych, przebiegający w określonych warunkach, prowadzący do realizacji określonych celów wychowawczych. Wychowanie jest zaś intencjonalnym działaniem w formie interakcji, prowadzącym do