skończywszy na krajowym ustawodawstwie stanowiąc pojedyncze akty normatywne jest współtwórcą systemu prawnego, ponieważ musi dokonać szeregu rozstrzygnięć dot. tego jakie akty i przepisy w nich zawarte musi uchylić po to by nie wprowadzić do systemu norm niezgodnych z innym normami w szczególności w grę wchodzą wiele rozstrzygnięć dot. zgodności z aktami wyższego rzędu i tego samego rzędu. Jednym słowem te rozstrzygnięcia maja fundamentalne znaczenie dla adresatów prawa . Prawo traktowane jak pewnik, jako dające możliwość do przewidywania rozstrzygnięć dot. naszych praw- często spraw o fundamentalnym życiowym znaczeniu jak np. to jakie będzie nasze zabezpieczenie w wypadku choroby, śmierci, niezdolności do pracy. Przecież te rozstrzygnięcia mają fundamentalne znaczenie, a często z prawem są konfrontowane. Bardzo ważny jest tu także sposób wykonywania ustaw.
Jednym słowem musicie państwo sobie uzmysłowić to że rola administracji w tworzeniu prawa jest ogromna i ta administratywizacja prawa której następstwem jest znaczący wzrost roli organów administracji w tworzeniu obowiązującego prawa skutkuje potrzebą wypracowaniem przez doktrynę i naukę prawa administracyjnego pojęć które służą do opisu tej skomplikowanej rzeczywistości.
Doktryna coraz częściej posługuje się terminem legislacja administracyjna. Ale czyni to intuicyjnie, bowiem nie okr eśla desygnatu tego terminu problem zatem optymalnego znaczenia terminu legislacja administracyjna jest istotny bowiem zbyt szerokie jak i zbyt wąskie pojecie komplikuje opis clrarakteru udziału administracji w tworzeniu prawa .
W teoretyczno prawnych analizach dot. tworzenia prawa decyzyjne procesy prawodawcze (bo każdy proces stanowienia to decyzyjny proces) obejmują czyiuiości faktyczne i konwencjonalne składające się na przygotowanie i opracowanie projektów aktów normatywnych, następnie akty stanowienia ora akty ogłaszania ustanowionego prawa. Poszczególne procesy prawodawcze są prawnie regulowane normami o różnej mocy prawnej. Te zawierają reguły , które pozwalają rozpoznawać co jest. a co nie jest obowiązującym prawem.
Akt stanowienia prawa aktualizuje kompetencje prawodawczą wyznaczoną normami zawartymi w Konstytucji lub ustawie i to zarówno ustrojowej jak i tez matenalnej. Częściej jednak w ustrojowych. Ważne dokonanie aktów stanowienia prawa co jest czynnością konwencjonalna ukształtowaną prawnie, bowiem prawro mówi co i w jakiej fonnie może być prawem. Stanowi to konieczny ale nie wystarczający warunek wejścia w życie ustanowionego prawda. Konieczne jest urzędowe ogłoszenie- dlatego też termin legislacja administracyjna będzie oznaczał:
1. Przygotowywanie i opracowywanie projektów aktów normatywnych.
2. Akty stanowienia prawa.
3. Urzędowrą publikację prawa, za która prawną odpowiedzialność ponoszą organy administracji publ.
Każda z tych propozycji jest cząstkowa , w nieuprawniony sposób zawęża pojęcie legislacji administracyjnej. A więc nie można pojęcia legislacja interpretować. Odnosi się wyłącznie do aktów stanowienia nie obejmując tym terminem aktów' poprzedzających akt stanowienia i aktów które są następne w stosunku do aktów stanowienia. Należy zatem te propozycje traktować jako cząstkowe i w'zajemnie się dopełniające się bo tylko takie ujęcie pozwala opisywać i wyjaśniać zjawisko administartywizacji prawa.
Oczywistą jest rzeczą, ze najpierw musimy ustalić co jest na gruncie Konstytucji z 1997r prawem i jakie na gruncie Konstytucyjnego systemu źródeł prawra mają kompetencje do stanowienia prawda organy administracji publ, a więc najpierw zajmiemy się aktami stanowienia prawa. Powiemy jaki zakres prawotwórstwa administr acyjnego jest konstytutywnie dozwolony.