330
Rozłaal 10
elastyczne nadawanie nazw komputerom - nie muszą się martwić, że ktoś na zewnątrz ich domeny wykorzystał już jakąś nazwę.
Utrzymywanie przez pojedynczą osobę lub organizację autorytatywne go pliku nazw hostów stawało się coraz trudniejsze wraz z powiększaniem się Internetu. Plik nie zapewniał żadnej hierarchii, co powodowało problemy związane z konfliktami nazw, i rósł zbyt szybko, aby komputer)' mogły go wydajnie przetwarzać. Być może największym problemem był fakt, że plik hostów był statyczny, przez co jego kopie były zawsze nieaktualne Użytkownicy bardzo często usiłow'ali pobrać najnowszą kopię, a liczba ich próśb - w połączeniu z trudnościami w zarządzaniu plikiem głównym - była takim obciążeniem, że nawet główny plik bywał nieaktualny.
Użytkownicy Internetu rozwiązali ten problem, tworząc system DNS
{Domain Namc System).
Zanim rozpoczniemy konfigurowanie serwera DNS, powinniśmy zdecydować, czy na pewno jest on potrzebny. Często dostawcy Internetu zapewniają usługi DNS za niewielką opłatą; skorzystanie z ich oferty' jest korzystne, zwłaszcza w przypadku niewielkich sieci. Własny serwer DNS potrzebny jest w następujących okolicznościach;
■ Posiadamy własną nazwfę domeny w* Internecie i chcemy stwnrzyć oraz delegowrać w niej poddomeny.
■ Chcemy lokalnie zarządzać u sługa nu DNS w celu osiągnięcia większej elastyczności.
■ Posiadamy oprogramowanie firewall, ukrywające przed zewnętrzną siecią przynajmniej niektóre z wewnętrznych nazw komputerów.
Przed konfiguracją serwera DNS konieczne jest podjęcie kilku decyzji. Trzeba zdecydować się, w którym miejscu hierarchii chcemy się znaleźć, aby możliwa było zarejestrowanie się w nadrzędnych domenach. Jedna z domen używana jest do od w zo ro wy wa nia nazw' na adresy IP, a druga (m-ad(b.arpa) adresów' IP na nazwy. Zazwyczaj informacji tych dostarcza dostawca Internetu; jeśli z jakiś względów’ tego nie zrobi, należ)’ skontaktować się z InterNIC {Internet NetWork Information Center) pod adresem: