47769

równowagi.

Jeżeli dostosowania płac nominalnych i cen w krótkim okresie przebiegają z opóźnieniem, to wzrost

nominalnej podaży pieniądza M powoduje początkowo wzrost realnej podaży pieniądza, bo ceny P nie

zdążyły się jeszcze w pełni przystosować. Pojawia się nadwyżka nominalnej podaży pieniądza, która

wywołuje spadek stopy procentowej dopóki popyt na realne zasoby pieniężne nie wzrośnie tak, aby

przywróć równowagę na ryku pieniężnym. Niższa stopa procentowa pobudza wzrost globalnego

popytu na dobra. Nadwyżka tego popytu powoduje z kolei wzrost ce n. Na rynku pracy zwiększony

popyt na pracowników zaczyna wywoływać wzrost płac nominalnych.

Tak więc po zakończeniu procesu dostosowawczego i przywróceniu równowagi długookresowej,

dochód realny, stopa procentowa, a więc i popyt na realne zasoby pieniężn e pozostają nie zmienione.

Tak wiec poziom cen musiał ulec zmianie proporcjonalnej do pierwotnego wzrostu nominalnej podaży

pieniądza.

Ilościowa teoria pieniądza utrzymuje, że zmiany nominalnej podaży pieniądza powodują

identyczne zmiany poziomu cen (a także płac), lecz nie wpływają na produkcję i zatrudnienie.

Obecnie teorii tej bronią monetaryści, którzy twierdzą, że zmiany cen są najczęściej spowodowane

nominalnymi zmianami podaży pieniądza. Teoria ta stwierdza, że ponieważ popyt na realne zasoby

pieniądza musi być stały, to jego podaż realna też powinna pozostać stała. Dlatego zmiany podaży

nominalnej muszą zostać zrównoważone odpowiednimi zmianami cen.

Pieniądz i ceny - związek przyczynowy

Zakładając, że popyt na realne zasoby pieniądza jest stały, to wzrost nominalnej wartości pieniądza

musi doprowadzić do wzrostu cen. Jeśli dzieje się na odwrót (płace rosną, bo wymuszają to