konsumentów)
Dobro publiczne to takie dobro, które będąc konsumowane przez jedna osobę(bez uszczerbku dla innej osoby) może być jednocześnie konsumowane przez innych ludzi.f np. czyste powietrze, obrona narodowa)
W przypadku czystych dóbr publicznych wszyscy jesteśmy zmuszeni konsumować tę samą ilość, czyli tyle ile globalnie zaoferowano. Najważniejsza właściwością dóbr publicznych jest to, że:
1. Jedna osoba może konsumować dane dobro, nie zmniejszając przy tym jego ilości dostępnej dla ituiych;
2 Nie jest możliwe wykluczenie kogokolwiek z udziału w konsumpcji bez poniesienia
prohibicyjnych kosztów takiej operacjifjednak wykluczenie jest możliwe np. stadion pomieści tylko określoną liczbę widzów);
..gapowicze’ - dostajemy te sama ilość obrony narodowe, co wszyscy obywatele, nie zależnie od tego. czy płacimy czy nie. nie leży, więc w naszym interesie „kupowanie” obrony narodowe na rynku prywatnym. Jeżeli wszyscy obywatele rozumowaliby podobnie nie mielibyśmy obrony narodowej, nawet gdybyśmy tego wszyscy chcieli. Ktokolwiek płaci za obronę narodowa, korzystają z niej wszyscy obywatele. Ponieważ w przypadku dóbr publicznych występuje różnica miedzy spoi eczną i prywatną użytecznością kratkowa, rynek prywatny nie zapewni społecznie optymalnej ilości dobra. Jest to problem, który musi rozwiązać interwencja państwa, zapewniając zrównanie społecznego kosztu kratkowego ze społeczną użytecznością kratkową.
Indywidualne krzywe popytufPl, P2) zsumowane pionowo dają w efekcie krzywą popytu społecznego, czyli krzywą społecznej użyteczności kratkowej.(DD). Jeżeli MC oznacza prywatny i społeczny koszt krańcowy wytworzenia dobra publicznego, optymalną społecznie wi elkością produkcji jest Q*. kiedy to społeczny koszt kratkowy oraz społeczna użyteczność krańcowa
są równe.