Suwerenność
Państwo jest suwerenne w wymiarze wewnętrznym i zewnętrznym. Zewnętrzny to pewna samowładność, oznaczająca jego niezależność i pełną zdolność do działania w prawie międzynarodowym. Wewnętrzny określa zwierzchnictwo terytorialne państwa, jego pełną władzę nad wszystkimi osobami i rzeczami znajdującymi się na jego terytorium. Czy w obliczu globalizacji można mówić o istnieniu suwerenności? Z jednej strony uwspólnotowienie procesów podejmowania decyzji w ramach instytucji ponadnarodowych pozwala dziś mówić o suwerenności podzielonej, zmienionej, zgromadzonej, zbiorowej. Faketm także jest, że wpływ organów władzy państwowej na otoczenie międzynarodowe słabnie w warunkach globalizacji. Decyzje tych organów są coraz mniej autonomiczne .W różnym stopniu stanowią one przejaw dostosowań do zewnętrznych trendów, oczekiwań, regulacji, presji. Z drugiej jednak strony można stwierdzić, że swe suwerenne interesy i prawa państwa realizują coraz częściej wykraczając poza granice swego terytorium poprzez angażowanie się w różne formy współpracy międzynarodowej. Mówi się w związku z tym o zjawisku deterytorializacji suwerenności i przenoszeniu jej na płaszczyzną transnarodową. Konkludując należy stwierdzić iż, na pewno suwerenność jest pojęciem historycznym, które w obliczu procesów globalizacyjnych wymaga dziś redefinicji. Nie można jej już traktować w kategoriach niczym nieograniczonej władzy. Przede wszystkim dlatego, że rozwój prawa międzynarodowego oznacza, że państwa poprzez umowy międzynarodowe przejęły system norm regulujących ich postępowanie i ograniczyły w ten sposób wykonywanie swoich praw suwerennych. Paradoks polega na tym, że wyrzeczenie się wielu atrybutów suwerenności na rzecz szerszej międzynarodowej wspólnoty często wydaje się warunkiem zachowania lub uzyskania ich naprawdę w większym zakresie. Na potwierdzenie tej tezy pozwolę sobie przytoczyć słowa Generała Cliarlesa de Gaulle : „...w sojusze wchodzi się nie po to by ostabiać suwerenność lecz by ja wzmacniaćAby podkreślić fakt, że obecne rozumiana suwerenność państwowa ewoluuje, a nie ginie należy przytoczyć przypadki w któiych dochodzi przez utraty suwerenności przez państwa. Są to: zniknięcie państwa, połączenia się dwóch lub kilku w federację lub rozpad federacji. Zatem na pytanie czy globalizacja przekreśla i prowadzi do utraty suwerenności z całą pewnością można odpowiedzieć przecząco. Dopóki istnieć będą państwa dopóty będą one suwerenne. Do jej zaniku doszłoby w wyniku utworzenia państwa czy rządu globalnego i fundamentalnego przekształcenia obecnie istniejącej społeczności międzynarodowej.