Lekcje treningowe to części składowe każdego mikrocyklu z charakterystycznym układem pracy szkoleniowej, realizowanej zgodnie z przygotowanym planem lekcji.
Z poruszonych do tej pory problemów wynika, że właściwie najbardziej regulujący wpływ na zachowanie odpowiednich proporcji wysiłku i odpoczynku, w zależności od potrzeb szkoleniowych, ma prawidłowo ustalony mikrocykl szkoleniowy. Trwa on średnio jeden tydzień i przyjmuje dwie postacie: stymulującą (gdy rozwojowi określonej cechy treningu musi towarzyszyć określony poziom zmęczenia) i odbudowującą (gdy następują zajęcia o odbudowującym organizm charakterze lub nawet pełny wypoczynek).
Za pomocą mikrocyklu treningowego możemy stosować optymalne obciążenia dopasowane do funkcjonalnych możliwości zawodnika, rozwijać technikę i taktykę tak, aby zawodnik przystąpił do zawodów w najlepszej formie. Głównym elementem mikrocyklu jest właściwy związek między obciążeniem a wypoczynkiem. Przyjmuje się, że w mikrocyklu treningowym powinny występować jednostki treningowe o zróżnicowanym charakterze. Nazwy tych jednostek ( przygotowująca, główna, regenerująca, teoretyczna ) wskazują na rolę, jaką powinny spełniać w układzie mikrocyklu. Prawdopodobieństwo realizacji zadań mezocyklu jest tym większe, im racjonalniejszy jest układ jednostek treningowych w mikrocyklu treningowym. Z kolei o następstwie jednostek treningowych decyduje rodzaj mezocyklu, któremu służy mikrocykl. O strukturze mikrocyklu zawsze decyduje jednostka główna, za którą uważa się trening, podczas którego występuje największy wysiłek. Jeżeli układamy mikrocykl dla mezocyklu przygotowawczego, to miejsce jednostki głównej w układzie tygodniowym nie ma większego znaczenia. Zbliżając się jednak do mezocyklu startowego, lokujemy jednostki główne tak, aby występowały one w dniach, w których w przyszłości będą odbywać się zawody sportowe. W mezocyklu regenerującym miejsce jednostki głównej w mikrocyklu jest dowolne.
Podstawą planowania mikrocyklu jest periodyczność ćwiczeń z maksymalnym i zbliżonym do maksymalnego obciążeniem. W krótkim pięcio- lub sześciodniowym mikrocyklu może wystąpić jeden trening z obciążeniem bliskim maksymalnemu, dla danego osobnika, a w mikrocyklu trwającym dłużej - nawet dwa lub trzy treningi. W okresie między zajęciami z obciążeniem bliskim maksymalnemu rozmieszcza się pozostałe jednostki treningowe, z których każda jest poświęcona jest innemu zadaniu. Dni odpoczynków oraz dni zawodów również są zaliczone do cyklu treningowego. Odpoczynkiem może być pełne wstrzymanie ćwiczeń w danym dniu lub szybkie obniżanie do poziomu minimalnego. W pewnych przypadkach za odpoczynek uważa się stosowanie ćwiczeń wziętych z innych dyscyplin sportu , nie pokrywających się z daną dyscypliną. Tego rodzaju zmiany w okresie przygotowawczym i przejściowym służą ogólnemu przygotowaniu fizycznemu. W wyjątkowych przypadkach (przy nadmiernym pobudzeniu przedstartowym na kilka dni przed występem lub przy pierwszych oznakach przetrenowania) tego rodzaju aktywna forma odpoczynku jest również stosowana w okresie głównym.
Podczas planowania procesu treningowego podstawowe znaczenie posiada racjonalna kolejność wszystkich obciążeń treningowych, a nie suma przypadkowo wybranych ćwiczeń fizycznych bez wewnętrznego związku. Badania okresu odnowy wykazały, że zdolność do pracy odzyskuje się w rożny sposób. Na przykład po intensywnym treningu szybkościowym odnowa następuje przeciętnie po 24-28 godzinach, po intensywnym treningu siłowym odnowa następuje po 48 godzinach, po intensywnym treningu wytrzymałościowym odnowa następuje po 48-72 godzinach. Przy tak przebiegającej funkcji powrotu organizmu do zdolności roboczej wynika dość wyraźnie, że w mikrocyklu zajęcia treningowe szybkościowe i szybkościowo-siłowe powinno się prowadzić w dniu optymalnej wydolności i stąd także