48377

Kryteria wyboru parametrów opisowych analizy struktury Parametrami klasycznymi posługujemy się, gdy spełnione są dwa warunki:

1.    warunek merytoryczny, który wymaga, by analizowana zbiorowość była jednorodna (w odniesieniu oczywiście do interesującej nas cechy). Wszystkie klasyczne parametry są ze swej istoty wielkościami abstrakcyjnymi. Zakłada się bowiem, że rozkład sumy wartości cechy na poszczególne jednostki zbiorowości jest równomierny, przez co świadomie godzimy się na pewną fikcję.

2.    warunek formalny - odnosi się do zbiorowości przedstawionych w postaci szeregu rozdzielczego. Warunkiem stosowania miar klasycznych jest, by przedziały klasowe były równe oraz by wartości graniczne szeregu zostały ściśle określone (szereg powinien być obustronnie zamknięty). W praktyce statystycznej posługujemy się niekiedy parametrami odpowiednio przystosowanymi do nierównych przedziałów klasowych. Dają one jednak tylko przybliżony wynik dociekań. Podobnie w uza-sadnionych przypadkach, możemy również umownie określić wartości graniczne szeregu. Wymaga to jednak dobrej znajomości przedmiotu badania oraz pewności, że liczba jednostek w klasach krańcowych jest stosunkowo niewielka.

Parametrami pozycyjnymi posługujemy się, gdy:

1.    nie możemy w konkretnej sytuacji posłużyć się parametrami klasycznymi tzn. gdy nie wystąpi co najmniej jeden z poprzednich, podstawowych warunków lub obydwa jednocześnie,

2.    pragniemy uzyskać opis uzupełniający do parametrów klasycznych. Dotyczy to głównie obszernych zbiorow'ości posiadających rozkład łagodnie asymetryczny. Wówczas miary pozycyjne spełniają funkcję pomocniczą w stosunku do miar klasycznych.

Analiza struktur)' rozkładu zmiennej empirycznej winna być prowadzona zaw^rsze w

sposób kompleksowy. Oznacza to, że dla stwierdzenia podobieństw i różnic winniśmy się

posługiwać odpowiednio dobranymi zespołami parametrów, które winny umożliwiać:

•    ocenę przeciętnego poziomu w^rartości zmiennej,

•    ustalenie stopnia rozproszenia tych wartości od poziomu przeciętnego,

•    określenie kierunku rozproszenia, czyli zbadanie asymetrii rozkładu,

•    ustalenie skupienia wartości cechy wokół średniej (tylko gdy stosujemy miary klasyczne -metodę momentów).