KORELACJA - wzajemne powiązanie, współzależność.
Zmienna zależna - reakcje - np. czas wykonania zadania, ilość popełnionych błędów. Zmienna niezależna - bodźce, którymi operuje eksperymentator - np. krój cyfr, barwa wskaźników.
KONSTYTUCJONALIZM - koncepcja wiążąca cechy osobowości człowieka z właściwościami budowy jego ciała.
FRENOLOGIA - błędna teoria z XVIII i XIX wieku, wg której kształt czaszki miał określać zdolności umysłowe, psychiczne oraz charakter drugiego człowieka.
PRAWO WEBERA - zasada mówiąca o relacji pomiędzy fizyczną miarą bodźca, a reakcją układu biologicznego. Dotyczy ono reakcji na bodźce takich zmysłów, jak wzrok, czy słuch. Zasada fenomenologiczna, będąca wynikiem wielu obserwacji praktycznych i znajdująca wiele zastosowań techicznych.
Psychoterapia to zbiór technik leczących lub pomagających leczyć rozmaite schorzenia i problemy natury psychologicznej. Wspólną cechą wszystkich tych technik jest kontakt międzyludzki, w odróżnieniu od leczenia czysto medycznego.
Psychoterapia powstała oryginalnie jako integralna część psychoanalizy, ale współcześnie została zaadaptowana i rozwijana także przez inne gałęzie psychologii, takie jak psychologia postaci i psychologia kognitywna.
W obecnym rozumieniu medycznym należy jednak podzielić to, co popularnie nazywa się psychoterapią, na dwie istotnie różniące się od siebie dziedziny - psychoterapię i pomoc psychospołeczną. Psychoterapia sensu stricto jest metodą z wyboru (czyli posiadająca największa i udowodnioną skutecznośćIpoM*fcn#Wd'01) w leczeniu zaburzeń nerwicowych (obecnie klasyfikowanych jako zaburzenia lękowe) i zaburzeń osobowości. Pomoc psychospołeczna jest to "pomaganie" - tam gdzie nie ma zdefiniowanej (wg ICD-10 i DSM-IV) choroby ani zaburzenia, ale jednak pacjent potrzebuje czyjejś pomocy. Psychoterapię wg prawa mogą prowadzić wyłącznie osoby o odpowiednich kwalifikacjach, a pomoc psychospołeczną praktycznie wszyscy którzy się do tego poczuwają - największą oczywiście rolę graja tu psycholodzy, socjoterapeuci, pedagodzy, niewykwalifikowani w psychoterapii lekarze etc.
Celem psychoterapii może być osiągnięcie poprawy w zakresie objawów (pozytywne zmiany zachowania, polepszenie kontaktów z innymi ludźmi) lub poprawy polegającej na zmianach postaw i pewnych cech osobowości (zredukowanie poziomu lęku, podwyższenie samooceny). Czas trwania psychoterapii zależny jest od indywidualnego przypadku - im zaburzenia są poważniejsze, tym jest dłuższy.
Szok kulturowy, czyli, mówiąc inaczej, "poczucie obcości", stał się wdzisiejszym świecie globalnego biznesu czynnikiem mającym decydujący wpływ na odnoszenie sukcesów.