49141

2.    Rodzinne

Rodziny są często konfliktowe, charakteryzujące się brakiem bliższych więzi emocjonalnych i zaburzoną komunikacją wewnętrzną. W rodzinach tych nierzadko obserwuje się patologię społeczną: alkoholizm, wykorzystywanie seksualne, przestępczość.

3.    Biologiczne - indywidualne, związane z podatnością genetyczną i zaburzeniami w układach neuroprzekaźników.

PRZEBIEG

Przebieg choroby zwykle jest przewlekły, ale nie wyniszczający organizm, o ile nie występują znaczne zaburzenia elektrolitowe, mogące obok pęknięcia przełyku lub żołądka, doprowadzić nawet do śmierci. Osoby chore na bulimię często mają niedobory żywieniowe w tym witamin i soli mineralnych, różne zaburzenia metaboliczne, skłonność do zaparć oraz nadmienią wiotkość żołądka, uszkodzenia gardła i przełyku od prowokowania wymiotów.

LECZENIE

Znaczne zaburzenia metaboliczne wymagają terapii w warunkach szpitalnych. Leczeniem podstawowym jest psychoterapia, prowadzona zwłaszcza metodami poznawczo-behawioralnymi; zarówno indywidualna jak i rodzinna (z udziałem członków rodziny lub partnera życiowego). Pewne pozytywne wyniki daje również farmakoterapia lekami przed wdepresyjnymi.

Istnieją dość znaczne różnice w literaturze odnośnie procentu wyleczeń. Od 18 do 70% chorych wraca do pełnego zdrowia.

Piśmiennictwo:

"Gdy odchudzanie jest chorobą: anoreksja i bulimia" pod redakcją prof. I. Namysłowskiej, E. Paszkiewicz, A. Siewierskiej, Warszawa 2000. Nowa Medycyna. Psychiatria III. Nr 17/96 Martha M. Jablow. Na bakier z jedzeniem. Gdańskie Wydawnictw Psychologiczne. 1993