49228

Uczenie się przez działanie może przyjmować różną postać. Najmniej kształcące jest opanowanie tylko samycłi czynności, bez wiązania z podstawami naukowymi.

Bardziej wartościowe jest działanie, w którym stosuje się wiązanie teorii z praktyką i praktyki z teorią. Ponieważ oprócz opanowania umiejętności i nawyków następuje rozszerzenie i utrwalenie wiedzy oraz ukazanie jej znaczenia.

Według W. Okonia najwyżej jednak trzeba stawiać działanie łączące w sobie stronę orientacyjną ze stroną informacyjną, a jednocześnie apelujące do samodzielności działającego, zmuszającego do formułowania i rozwiązywania problemów praktycznych.

Uczenie się przez działanie rozwija wyobraźnię konstruktorską, myślenie techniczne i pomysłowość.

Przykładem działalności praktycznej w szkole może być wykorzystanie przez nauczyciela metod dramowycli.

Metody dramowe to inaczej pewne techniki teatralne wykorzystane do celów edukacyjnych. Ich celem nie jest jednak sama gra, ale zrozumienie motywów, jakimi kierują się ludzie w postępowaniu. Inaczej mówiąc chodzi o to, aby za pomocą dramy łatwiej było zrozumieć rzeczywistość. W ten sposób służy ona indywidualnemu, osobowemu rozwojowi. Punktem wyjścia pracy metodami dramowymi jest zawsze określona sytuacja. Jest w niej zawarte jakieś napięcie, jakiś problem. Może to być sytuacja wzięta z życia, zaczerpnięta z fragmentu książki lub wyobrażona. Bohaterami takiej sytuacji mogą być np. postacie obecne w lekturze, jak i spoza tekstu. Ta sytuacja wyjściowa staje się w pewien sposób "obecna" poprzez to, że uczestnicy zajęć wchodzą w role bołiaterów tejże sytuacji. Istotnym elementem działania w tej "umownej przestrzeni" jest ekspresyjne pokazanie swojego sposobu przeżywania danej sytuacji poprzez ciało, mimikę, gest, głos. Dzięki wejściu w rolę sytuacja wyjściowa zostaje rozpoznana z określonej perspektywy. Uczestnik, któiy wchodzi w rolę staje przed problemem, przed którym stanęli wcześniej inni ludzie np. bohaterowie książki. Poprzez grę "próbuje" ten problem rozwiązać. Ta próba w "umownej przestrzeni", nie jest rzeczywistym działaniem. Mimo to stanowi jakąś formę doświadczenia, jest czymś w rodzaju próby generalnej przed działaniem w rzeczywistej sytuacji. Jest to uczenie się przez działanie. Nie chodzi bowiem o pokazywanie innych ludzi - ale jak ja bym rozwiązał dany problem.

2