Przy czystym zginaniu w przekrojach poprzecznych belki nie ma naprężeń stycznych. Obraz naprężeń normalnych przy czystym zginaniu
Największe naprężenie normalne występuje we włóknach najdalej położonych od osi obojętnej przekroju poprzecznego
i.
a
ituy.
gdzie M- moment gnący. - odległość najdalej położonyclr włókien od osi obojętnej. /. - moment
bezwładności względem osi obojętnej.
Wskaźnikiem wytrzymałości przekroju na zginanie względem osi obojętnej nazywamy stosunek momentu bezwładności tego przekroju względem osi obojętnej do odległości włókien skrajnych od tej osi
gdzie / - moment bezwładności względem osi obojętnej, e - odległość włókien skrajnych od tej osi.
Obliczenia wytrzymałościowe belek zginanych sprowadzają się do określenia największego naprężenia normalnego, występującego w przekroju poprzecznym belki Warunek wytrzymałościowy przedstawia się następująco
W
gdzie kg - naprężenie dopuszczalne przy zginaniu.
LINIA UGIĘCIA I STRZAŁKA UGIĘCIA BELKI
W czasie pracy belka ulega odkształceniu Początkowo prostoliniowa oś belki zmienia się na krzywoliniową. Krzywa ta nazywa się linią ugięcia osi belki.
Ptzemieszczerue śr odka ciężkości przekroju w kierunku prostopadłym do osi belki nazywamy ugięciem belki, a największe ugięcie - stizalką ugięcia belki.
Niektóre metody wyznaczania ugięć belki:
1. Metoda analityczna przy zastosowaniu wzoru