50042

Kierunek klasyczny - nurt przemysłowy (s. 642)

Przedstawiciele:

Taylor - one best way, homo oeconomicus, time and motion study, różnicowy system płac

Le Chatelier - cykl działania zorganizowanego, czas stracony Emerson - 12 zasad wydajności

Gantt - wykresy Gantaa (porównywanie stanu faktycznego produkcji z zamierzonym); premiowy system płac (za wykonanie normy - premia)

K. Adamiecki - prawa harmonii działania, ducha, doboru, harmonogram, produkcja wzorcowa

H. Ford - taśma montażowa, produkcja masowa, specjalizacja, 5$ dniówka

F. i L. Gilbreth - cyklografia, chronocyklografia, 17 therbligów

20. Kierunek klasyczny - nurt administracyjny (s.644-647)

Przedstawiciele:

H. Fayoi - 14 zasad zarządzania, kładka Fayola, funkcje przedsiębiorstwa (THFURA) i funkcje zarządzania, piramida uzdolnień M. Weber - władza (charyzmatyczna, tradycjonalna, legalna)

HR - kluczowe problemy i preferowane rozwiązania.

E. Mayo - efekt Flawthorne, homo socjologicus McGregor - teoria X i Y

Charakterystyka tayloryzmu.

-    zasada naukowego opracowywania każdego elementu pracy ludzkiej wg metod zdroworozsądkowych typu „mniej więcej"

-    zasada naukowego doboru oraz stopniowego szkolenia i doskonalenia robotników

-    zasada współpracy kierownictwa i robotników w celu realizacji naukowych zasad zarządzania

-    zasada prawie równego podziału pracy i odpowiedzialności między kierowników i robotników w miejsce istniejącego totalnego obciążenia pracowników wykonawczych

Charakterystyka fordyzmu.

Wprowadził taśmę produkcyjną, skrajną specjalizację - praca nużąca i jednostajna, twarde zasady (nawet zakaz uśmiechania), korzystanie z instrukcji, policja wewnętrzna, popędzanie do wyższej wydajności, wymuszanie wykupu samochodu. Doprowadziło to do fluktuacji kadr w 1913 r. do 380%. Potem skrócił czas pracy do 8h i 5$ dniówka, ale nie dla każdego. Wzrost płac i produkcji przyczynił się do obniżki kosztów własnych. Ford wprowadzał scientific management.