powinna mieć najwyższą rangę w danym momencie, ale zmieniające się okoliczności, w jakich działa grupa, mogą spowodować zmianę układu, tzn. prestiż będzie miał odmienny kształt w porównaniu z hierarchią pozycji. Wysoki status w stratyfikacji prestiżu może wzmocnić pozycję władzy. Najczęściej jednak zajmowanie pozycji związanej z władzą powoduje uzyskanie wysokiego statusu w stratyfikacji prestiżu.
Rola społeczna -3 element układu strukturalno-stratyfikacyjnego grupy.
Rola społeczna pełni funkcję pośredniczącą i integrującą układu strukturalno-stratyfikacyjnego, lokuje się na przecięciu pozycji, statusu i osobowości, który charakteryzuje działającą jednostkę. Rola społeczna to typ konfiguracji, dzięki któremu struktura i stratyfikacja mogą wywierać wpływ na osobowość jednostki.
Rysunek przedstawia ogólny model pojęciowy relacji miedzy pozycją, statusem, rolą i osobowością.
4.2. Powstanie konfiguracji i układów statusów w małych grupach.
Cel tego rozdziału to odpowiedź na pytanie, jak działają pewne quasi-struktury statusów, tj. takie struktury, których granice są niewyraźne, których nie można przypisać określonym małym grupom, które nie podlegają więc wszystkim możliwym naciskom. Zakłada się, że mają one do pewnego stopnia autonomiczny byt, sobie właściwe cech i w specyficzny sposób wpływają na działania jednostek.
4.2.1. Kilka wstępnych uwag metateoretycznych.
Dominacja teorii poziomów oczekiwań (Berger, Wagner, Zelditch) - wyjaśnia ona proces powstawania struktur społecznych i stratyfikację oraz działania tych struktur w specyficznych warunkach braku precyzyjnie określonych granic poszczególnych grup społecznych, nieistnienia lub nieoddziaływania na funkcjonowanie tych struktur wielu czynników występujących w typowych sytuacjach, np. kultury grupowej. Tak więc poziom w tej teorii to inaczej stan, rodzaj uporządkowania elementów, tj. oczekiwań. Wg autorów teorii „jednostką procesu organizującego poziom jest sytuacja, gdy pojawią się warunki to powstaje stabilna, głęboka, ukryta struktura
2