= Biblia królowej Zofii - (Szaroszpatecka) fragment przekładu ST, sporządzony dla królowej Zofii, żony Władysława Jagiełły
=Legenda o świętym Aleksym - tekst wierszowany w języku polskim, przykład średniowiecznej twórczości hagiograficznej = Psałterz puławski - teksty pisane w j. poi.
4.Traklaly ortograficzne:
a) Parkoszowic - traktat z 1440 roku, pisany po polsku, nie zdobył powszechnego uznania.
ZALETY |
WADY |
- pierwszy i jedyny traktat doby stpol. - świadectwo postępu i dorobku osiągniętego w epoce średniowiecza - odzwierciedlenie stanu polszczyzny XV-wiecznej - próba uporządkowania chaosu w zapisie doby stpol. - dokumentuje cechy języka (twarde: miękkie) zwrócenie uwagi na iloczas samogłosek - wprowadził opozycję samogłosek krótkie: długie |
- traktat w języku łacińskim (widoczne wpływy gram. Łac.) - niepraktyczny proponowany sposób zapisu - punktem wyjścia była litera, nie głoska - niekonsekwencja w zapisie znaków m, n, s. sz,ś - brak znaków diakrytycznych - niepotrzebne użycie ‘th’ do zapisu ‘t’ - możliwa inspiracja traktatem Husa (wpływy czeskie) |
b) Zaborowski - 1513 r, dnikowany traktat po łacinie Wystąpił z własnym pomysłem oznaczenia samogłosek jasnych i pochylonych, nosówek, spółgłosek miękkich i zmiękczonych, ciszących i szumiących. Proponował wprowadzenie nowej litery ‘i’ na oznaczenie y oraz stawianie pojedynczych lub podwójnych kropek nad niektórymi literami, aby oznaczyć ich miękkość Zaborowski wyczerpująco i konsekwentnie opracował swój traktat. Ukazał się w 11 przekładach, lecz przez obfitość znaków diakrytycznych okazał się zbyt trudny i się nie przyjął, stanowił zbyt śmiałe naruszanie tradycji.
c) Murzynowski - 155 lr, jego propozycje są przybliżone do stanu dzisiejszego. Sposób zapisu spółgłosek miękkich poprzez ki eski nas spółgłoskami, odróżnienie a, e pochylonego i zwykłego. Dźwięczność i bezdźwięczność oznaczył na podstawie etymologii, jednak widoczne są też odchylenia w stronę zapisu fonetycznego.
5. Dialektologia historyczna - nauka badająca zasięgi i cechy dialektów z przeszłości, próba odtworzenia dawnych gwar i dialektów za pomocą metod filologicznych i lingwistycznych
a) lingwistyczne
- dialektologia względna, datowanie zjawisk w języku za pomocą innych zjawisk
- retrospekcja - wyznaczanie granic językowych, obecnych gwrar i rzutowanie ich na mapę historyczną oraz datowanie
b) filologiczna- analiza języka w zabytkach, przeszkoda była grafia nie uwzględniająca pewnych głosek, oraz mieszanie zapisu trój szeregu.
- półfilologiczna - badanie wypowiedzi w słownikach i określeniach, czasami traktaty ortograficzne czy inne słowniki były nieregularne.
6)Koncepcje powstanie języka literackiego