DSC00036 (2)

115

a)    b)

115

Rys, 122. Przykłady przekładni zębatych szeregowych Dla przekładni z rysunku 122a

“i ^z*    2

*13 ⁼    ^    •

Poza przekładniami równoległymi 1 szeregowymi występują w praktyce róine odmiany przekładni mieszanych. Zakłada się, że po tych wyjaśnieniach z określaniem przełożeń w tych przekładniach nie będzie problemów.

Przekładnie obiegowe

Tak nazywamy (jak już wiadomo), przekładnie, w których osie niektó* rych kół, zwanych obiegowymi (satelitami), wykonują ruch obrotowy wokół osi kół centralnych (słonecznych). Najprostszą przekładnię tego typu przedstawiono na rys. 123* Tu koło 2, aa skutek osadzenia jego osi w obroto-tya jarzmie J, jest satelitą koła centralnego 1. Koła centralne mogą być nieruchome, jak w naszym przykładzie, lub ruchome. Przekładnię, w której co najmniej jedno koło centralne jest nie* ruchome, nazywa się przekładnią planetarna. przekładnię zaś, w której wszystkie koła centralne są ruchome — róż—

„i. ,    .    .__ Rys. 123. Przykład prostej prze-

alcową. Pierwsze z nich, przy stoaunko* ^v    kładni obiegowej

■o małej liczbie kół zębatych i zwartej budowie, umożliwiają realizację nawet bardzo dużych przełożeń. Dzięki możliwości zwielokrotnienia liczby kół obiegowych 1 uzyskania przez to rozłożenia nacisków między zębnych nadają się do przenoszenia dużych ®^0cj przy stosunkowo wysokiej sprawności. Wymagają jednak dużej dokładce! wykonania 1 montażu.