■ spiralny (to jest połączenie cyklicznego z liniowym, bo każdy cykl jest na innym poziomie)
■ stagnacja (nic się nie dzieje, płaska linia)
■ losowy
Ad 2.
Skutki procesu to transformacja, czyli zmiana systemu, lub reprodukcja, czyli zmiana w systemie.
Ad 3.
Procesy bywają:
■ dostrzeżone lub nie
■ przewidywane lub nieoczekiwane
■ planowane lub nie
Ad 4.
Przyczyny mogą być endogenne lub egzogenne, ale właściwie to nie wiadomo, gdzie leży granica, a poza tym i tak nie ma jednej przyczyny, tylko jest ich wiele.
Ad 5.
Tajemnicze poziomy rzeczywistości to nic innego jak dobrze znane:
■ makro (nawiązanie do pojęcia długiego trwania, longue duree. Braudel 1972)
■ mezzo
■ mikro - obejmujące jednostki, rodziny, małe grupy, koła, szkoły, miejsca pracy
Ad 6.
Zagadnieniu czasu jest poświęcony odrębny rozdział (IV).
Krótka historia postępu jest taka. Już starożytni Grecy i Żydzi rozprawiali o postępie, przy czym ci pierwsi upatrywali źródeł postępu w społeczeństwie, a drudzy - w siłach nadludzkich. Święty Augustyn (IV-V w.) dokonał syntezy. Następnym sporym krokiem był pomysł Bacona (XIII w.), że wiedza się kumuluje, co też jest rodzajem postępu. Mniej ciekawie zaczęło się robić w momencie, gdy Europa postanowiła odkryć i skolonizować świat. Nastały ciemne wieki zachodniego etnocentryzmu. Oświecenie (XVII-XVIII w.), jak sama nazwa sugeruje, rzuciło nieco światła na kwestię postępu w osobach Giambattisty Vico i Condorceta (pełne nazwisko: Marie Jean Antoine Nicolas Caritat, marquis de Condorcet), którzy dopatrywali się regularności historycznych. Inną drogą poszedł Kant, który wykombinował historię porządku wolności opartej na ludzkiej woli (chodzi o to, że człowiek najpierw nieświadomie realizuje wolę przyrody, a potem sam zyskuje świadomość, rozum i wolność wyboru moralnego) i przepowiedział istnienie Unii Europejskiej, a dokładniej związek narodów, który zapewnia bezpieczeństwo i współpracę gospodarczą. Tak czy inaczej, przyszedł wiek XIX, a wraz z nim triumf idei postępu. Poszczególni wielcy myśliciele tak oto widzieli postęp:
Człowiek
Saint-Simon, Comte
Spencer
Marks
Weber
Durkheim
Mechanizm
Rozum prowadzi społeczeństwo przez stadia: teologiczne, metafizyczne, pozytywne
Ewolucja społeczeństwa i przyrody polegająca na rosnącym zróżnicowaniu; od społ. militarnego do industrialnego Wiadomo Racjonalizacja
Podział pracy i integracja; od społ. mechanicznego do organicznego
2