Solidarność dłużników.
1. Zastosowanie instytucji w praktyce.
Solidarność dłużników występuje częściej niż solidarność wierzycieli.
Solidarność dłużników wzmacnia pozycję wierzyciela, ma on prawo wyboru dłużnika, od którego spełni świadczenie- ius electionis- ten wybór nie musi być uzasadniony (kaprys).
Funkcja- solidarność bierna coraz częściej postrzegana jest jako rodzaj, typ zabezpieczenia osobistego.
2. Istota solidarności biernej (366 § 1).
Art. 366. § 1. Kilku dłużników może być zobowiqzanych w ten sposób, że wierzyciel może żądać całości lub części świadczenia od wszystkich dłużników łącznie, od kilku z nich lub od każdego z osobna, a zaspokojenie wierzyciela przez któregokolwiek z dłużników zwalnia pozostałych (solidarność dłużników).
Reguły:
• Ius electionis bez podawania motywów prawnych.
• Spełnienie przez jednego z dłużników zwalnia pozostałych dłużników.
• Jak długo trwa obowiązek świadczenia, tak długo pozostaje odpowiedzialność solidarna.
3. Źródło solidarności (zamknięty katalog źródeł).
Owa źródła:
• Ustawa.
• Umowa.
• Źródłem nie są czynności faktyczne, to wynika z formuły, że solidarności się nie domniemywa. Ius electionis wzmacnia pozycję wierzyciela. Ius cogentis- nie można tej reguły wykluczyć postanowieniami umownymi.
4. Pojęcie zobowiązania solidarnego (spór).
Na tle solidarności dłużników pojawiła się kontrowersja co to tego, ile stosunków prawnych łączy wierzyciela z dłużnikami solidarnymi.
Kilka odpowiedzi:
a. Ten pogląd dominuje- tyle stosunków prawnych, ilu jest dłużników.
2 stosunki prawne i 1 świadczenie.
b. Jeden stosunek prawny, ale w jego ramach różne położenie różnych dłużników jeden stosunek prawny, bo jest jedno świadczenie.
1 stosunek prawny i 1 świadczenie, ale inna sytuacja różnych dłużników, np. Di musi zapłacić 10 tys., a D2- 20 tys.
Zarzuty na linii W - D2 nie mogą być podniesione przez Di- lepiej brzmi określenie „zarzuty ze stosunku prawnego między...." niż „zarzuty z sytuacji/ położenia/ zarzuty z więzi." Dlatego koncepcja „a" jest lepsza pod względem praktycznym.