Dłużnikom solidarnym w razie sporu służą dwojakiego typu zarzuty wobec wierzyciela:
a) zarzuty osobiste- przysługujące określonemu dłużnikowi wobec wierzyciela. Do tego typu zarzutów należą:
- właściwość lub działania dłużnika wpływające na ważność zobowiązania solidarnego
- dokonanie przez dłużnika z wierzycielem czynności prawne, które uwalniają go ze zobowiązania wobec wierzyciela lub korzystnie modyfikują jego treść
b) zarzuty ze względu na sposób powstania lub treść zobowiązania są wspólne wszystkim dłużnikom. Jeżeli zapadł wyrok na korzyść jednego z dłużników solidarnych, jest on uwzględniony także na korzyść innych współdłużników
Roszczenia regresowe
Podstawę do tych roszczeń stanowi wiążący dłużników i wierzyciela stosunek wewnętrzny.
Jeżeli jeden lub niektórzy z dłużników solidarnych przyczynili się do zaspokojenia wierzyciela w części większej niżby na to wskazywał wiążący ich stosunek wewnętrzny, każdy z nich może żądać zwrotu odpowiedniej części od tych dłużników solidarnych, którzy nie świadczyli w ogóle, albo zaspokoili wierzycieli w mniejszej niżby to wynikało ze wspomnianego klucza podziału Dłużnik, który spełnił świadczenie może żądać od pozostałych dłużników solidarnych zwrotu w częściach równych.
W razie niewypłacalności jednego z dłużników solidarnych przypadającą na niego część rozkłada się na wszystkich pozostałych.