windykacyjnym. Które mogą mieć różny status prawny.
Windykator (cesjonariusz) dochodzi należności od dłużnika i następnie strony dokonują rozliczenia. Należności uzyskuje cedent i płaci prowizję jako instrument dochodzenia wierzytelności.
5. Inne postacie cesji. Faktoring.
a. Regulacja prawna faktoringu.
Instytucja nie jest uregulowana w kc. Są propozycje takiej regulacji, jak np. w przypadku leasingu. W obrocie prawnym posługujemy się najczęściej wzorcami umów factoringowych (384). Są takie pewne ogólne regulacje światowe - regulacja jest kontraktowa.
b. Schemat.
Przedsiębiorca. - Faktorant.
w. a |
Pakiet wierzytelności |
b |
D |
c . | |
d |
Umowa
faktoringowa.
Wypłata na rzecz przedsiębiorstwa jeszcze przed wymagalnością wierzytelności •> kupuję i płacę Faktor. Staje się cesjonariuszem.
Faktor - każdy podmiot, rynek jest bardzo ciekawy, bardzo często in solidum. Następuje cesja pakietu wierzytelności (a, b, c, d), często wierzytelności jednorodzajowe (i istniejące, i przyszłe).
Umowa zawiera inne postanowienia - bardzo różne, to różni factoring od cesji.
c. Prawne rodzaje.
W Europie możemy wyróżnić 2 zasadnicze modele:
• Model oparty na cesji - w Polsce, art. 509.
• Model oparty na subrogacji umownej, np. we Francji.
Dominuje pierwszy model.
Podziały factoringu mogą być bardzo różne:
• Właściwy / pełny.
S Ryzyko niewypłacalności dłużnika ponosi faktor.
S Faktor nabywa wierzytelności definitywnie, bez prawa tzw. regresu.
S Ten factoring jest droższy, bo ryzyko większe.
Niepełny / niewłaściwy.