Najpierw brzmienie tekstu, potem interpretacja słowo po słowie + ogólne objaśnienia o Podstawa komentarzy do ius civile - dawmejsze dzieła komentarze „ad Sahinum" (M. Sabinus) i „ad Mucium” (Q. Mucius Scacvola pontifex) o Także komentarze do edyktów (edykt pretora i edykty edylów kurulnych). Największe dzieło tego typu - Pompo ni us (inne obszerne kometarze w tym zakresie - Paulus. Ulpian)
Przedmiotem objaśnień były też pisma wcześniejszych jurystów.
N o t a e - uwagi (z reguły krytyczne) umieszczane w samym tekście.
Sporządzano także wyciągi z pism innych jurystów.
Literatura dydaktyczna
powstała właściwie za pryncypatu
- krótkie podręczniki dla początkujących - tzw. institutiones
o w całości zachowały się instytucje (>aiusa (4 księgi) - w tym dziele po raz pierwszy wystąpił podział na personae, res, uctioncs.
Kpitome - skracająca przeróbka dzieła prawniczego, rozpowszechnione w okresie poklasycznym.
Pewne gatunki dzieł zawierały ważne pojęcia prawne i reguły.
Należą tu: regulae, definitiones, opiniones i differentiae
R e g u 1 a e (reguły) - charakter abstrakcyjny, podają ogólne zasady z zakresu prawa pry walnego i karnego.
Definitiones - zawierały definicje. Czasem używane synonimicznie z regulae.
S e n t e n t i a e (mniemania) - zbiór poglądów poszczególnych jurystów.
Opiniones (opinie) - też zawierały poglądy jurystów. Przekazane mamy tylko opiniones przypisywane Ulpianowi. a będące w rzeczywistości dziełem poklastcznym.
Differentiae (rozróżnienia) - zawierały różne podziały.
Libri de officio - dzieła stanowiące instrukcje dla wysokich urzędników, od końca II w. n.e., poświęcone są urzędowej działalności określonej kategorii urzędników.
Monografie- dzieła omawiające szczegółowe tematy.
Zbiory formuł.
Zbiory w y r o k ó w s q d o w y c h - ukazywały się wyjątkowo - Rzymienie nic przyjęli systemu precedensów.
Cechy jurysprudencji klasycznej W zasadzie te same co w okresie późnej republiki: oryginalny, rzymski charakter ukierunkowanie na kształtowanie prawa
- silny związek z praktyką