działalnością i zasobami organizacji może być scentralizowana bądź zdecentralizowana.
Pobudzanie (motywowanie).
Jest to motywacyjne oddziaływanie na zespół współpracowników. Rozpoznanie przez menedżera osobistych potrzeb pracowników oraz przyjęcie sposobów umożliwiających ich zaspokojenie. Cele i potrzeby pracowników i organizacji nie zawsze są zbieżne ze sobą. menedżer musi wypracować kompromis .
Należy zwrócić uwagę na potrzeby pracownika. Są one motorem ludzkiej aktywności. Hierarchia potrzeb: fizjologiczne, bezpieczeństwa, przynależności "uznania, samorealizacji, na zachowania pracowników ma wpływ styl kierowania menedżera: styl autokratyczny (dyrektywny)
,demokratyczny (integracyjny).
Styl kierowania powinien być dobierany w zależności od sytuacji.
Niektórzy twierdzą, że to błędne myślenie - raczej powinna to być postawa menedżera .
Chcąc osiągnąć cele zespół powinno się wybrać styl demokratyczny jako umiejętność słuchania współpracowników i podejmowanie suwerennych decyzji. Wg McGregora człowiek rodzi się chętny do współpracy i działania ,należy mu tylko stworzyć odpowiednie warunki. Takiemu myśleniu odpowiada styl demokratyczny. Przy pobudzaniu ważną rolę odgrywa przywództwo.
Reasumując, ważnym elementem jest motywacja. Menedżer musi się starać o to by podwładni byli zachęcani i pobudzani do produkcji jak najbardziej wydajnej poprzez udzielanie wskazówek i rozkazując, wszelkiego rodzaju autorytet może być wykorzystany efektywnie tylko do takiego stopnia, do jakiego ludzie ,którymi się kieruje zechcą ten autorytet zaakceptować. Menedżer jest zawsze członkiem spójnego zespołu, pracuje jako część zespołu , nie przez wskazówki z zewnątrz .
Kontrolowanie.
Kontrola ex post po wykonaniu; lub ex antę - charakter uprzedzający, prewencyjny, bieżący. Istotne jest więc wychwycenie nieprawidłowości w trakcie pracy, a nie po jej zakończeniu, gdyż można ograniczyć liczbę braków, zużytych surowców, nieefektywnie przepracowanych godzin. Kolejny etap kontrolowania to prognozowanie niekorzystnych zjawisk w procesie realizacji wyznaczonych celów, zwiększa prawdopodobieństwo zgodności rezultatów z tym, co zostało zaplanowane. Sama funkcja kontroli składa się z określenia mierników efektywności, poziomu bieżącej efektywności i porównania jej z wyznaczonymi miernikami. Kontrola musi być skuteczna. Informacja jaką niesie kontrola musi być czytelna i zrozumiała, by system kontroli koncentrował się na strategicznych punktach kontroli zachowując przy tym realizm ekonomiczny i organizacyjny. Skuteczność polega na koordynacji informacji z tokiem pracy w danej organizacji. Elastyczność kontroli, normatywności i operacyjności. System kontroli jeśli ma być skuteczny winien być akceptowany przez członków organizacji.