53188

Planowanie i polityka odbywała się w ramach całej wspólnoty socjalistycznej, co miało często zgubny wpływ na wewnętrzną politykę gospodarczą poszczególnych krajów.

Transformacja systemu zarządzania za gospodarki nakazowej do rynkowej rozpoczęła się w roku 89 i można powiedzieć że trwa po dzień dzisiejszy. Przyczyn upadku systemu nakzaowo-rozdzielczego jest wiele. Jednak z perspektywy zarządzania można powiedzieć że jedną z istotniejszych był brak odpowiedzialności za podejmowane decyzje. Osoba podejmująca decyzje ryzykowała kapitał państwowy a nie swój własny. Ceny były ustalane przez organ administracyjny a nie rynek. Na skutek błędów w zarządzaniu gospodarką na przełomie lutego i kwietnia 89r. dochodzi do rozmów opozycji i ówczesnego rządu. Rozpoczyna to okres przechodzenia do gospodarki rynkowej.

Transformacja ta nie odbywa się niestety bezboleśnie. Już w roku 90 u[pada wiele przedsiębiorstw których działania zostały zweryfikowane przez wolny rynek. W związku z tym pojawia się bezrobocie. Następuje spadek płac realnych. Jednocześnie powstaje wiele nowych podmiotów gospodarczych, które teraz mogą same decydować o swojej przyszłości i swoim istnieniu na rynku. Okres transformacji zmienia także podejście do zarządzania przedsiębiorstwami, których głównym celem staje się zysk i dbałość o przetrwanie na rynku, gdzie cenę kształtuje popyt i podaż oraz działania konkurencji. Gospodarka rynkowa zmusiła również rząd do zmiany polityki gospodarczej. Państwo ma obecnie dużo mniejszy wpływ na działania podmiotów gospodarczych, już nie decyduje co i jak ma być produkowane.

Istnienie gospodarki rynkowej wiązało się z ustanowieniem nowych przepisów prawnych, zmiany w polityce budżetowej państwa, rozwojem bankowości, zmianą zarządzania przedsiębiorstwami (obecnie np. dąży się do spłaszczania struktur organizacyjnych), powstanie giełdy papierów wartościowych itp.