Obrady w drugim dniu sesji dotyczyły planów retrokonwersji, a odbywały się w Collegium Novum UJ.
Jako pierwsza wystąpiła Anna Paluszkiewicz z Biblioteki Uniwersyteckiej w Warszawie, przedstawiając referat pt. Propozycja centralnego katalogu współpracujących bibliotek akademickich w celu ułatwienia retrospektywnej konwersji ich katalogów. Za najpewniejszą metodę obniżenia kosztów opracowania wpływu bieżącego oraz wprowadzania do baz opisów dawnych uznała ona katalogowanie kooperacyjne z prowadzeniem centralnego katalogu bibliotek, które gotowe są do podjęcia takiej współpracy. Kooperatywne tworzenie baz danych wymaga stosowania jednolitych zasad przy tworzeniu rekordów bibliograficznych oraz konsekwentnego stosowania wspólnych kartotek haseł wzorcowych, które są narzędziem umożliwiającym efektywne wyszukiwanie.
Retrokonwersja niezbędnym elementem procesu automatyzacji bibliotek — to tytuł wystąpienia przedstawicieli Biblioteki Jagiellońskiej, Danuty Karp, Krystyny Sanetra i Remigiusza Sapy. Przedstawiono w nim koncepcję uczynienia biblioteki „otwartą" przez rozszerzenie dostępnego w Internecie katalogu, tak aby obejmował on informację o jak największej części zbiorów (na razie o wydawnictwach wydanych od 1969 r.). Potrzebę taką zgłaszają coraz częściej użytkownicy, dyktuje ją chęć dorównania szeroko dostępnym katalogom bibliotek zachodnich, a także konieczność uruchomienia kolejnych modułów (automatyczna rejestracja wypożyczeń), czyli pełnego wdrożenia zintegrowanego systemu bibliotecznego. Projekt retrokonwersji zbiorów BJ przewiduje wykorzystanie dostępnych w formacie USMARC rekordów z PB (CD-ROM), rekordów utworzonych niegdyś w BJ przy korzystaniu z systemu MAK i poddanych konwersji do formatu USMARC. W fazie wprowadzania rekordu bibliograficznego zamierza się ją przeprowadzić zasadniczo na podstawie kart katalogowych. Karty z opisem, którego nie udałoby się znaleźć we wspomnianych źródłach, zostałyby zdigitalizowane przez wybraną firmę, a następnie poddane programowi konwersji z MARC-BN na USMARC. Projekt przewiduje utworzenie potrzebnych rekordów kartotek haseł wzorcowych oraz rekordów opisu egzemplarza.
Burzliwa dyskusja, która towarzyszyła obradom, zaowocowała powołaniem komisji wnioskowej, w której skład weszły Barbara Karamać z Biblioteki Sejmowej, Danuta Karp z Biblioteki Jagiellońskiej i Jadwiga Kosek z Biblioteki Głównej AGH. Komisja przedstawiła pod koniec sesji następujące wnioski:
• Retrospektywna konwersja katalogów winna przebiegać w ramach zorganizowanej współpracy uczestniczących w niej bibliotek. Pozwoli to uniknąć rozproszenia sił i środków niezbędnych dla powodzenia przedsięwzięcia.
• Realizacja tego przedsięwzięcia wymaga opracowania programu, w którym zostaną określone sposoby, środki oraz wskazane źródła finansowania. Program taki powinien opracować specjalnie w tym celu powołany zespół. Zespół ten winien także przygotować wykaz bibliotek, w których istnieją zdigitalizowane zbiory oraz wykaz indywidualnie realizowanych projektów retrospektywnej konwersji katalogów.
• Realizacja programu, o którym mowa w pkt. 2, wymaga powołania odrębnego zespołu koordynującego, usytuowanego w wyznaczonej do tej roli bibliotece.
• Ostatecznym celem programu winno być utworzenie centralnego katalogu, który powstałby w wyniku kooperatywnego katalogowania bieżących nabytków oraz realizacji programów retrospektywnego katalogowania.
60