Nabizm - kierunek w sztuce trwający od 1894 do 1901, powstały we Francji, organizatorem którego był Paul Sérusier. Tworzyli go nabiści stanowiący awangardową grupę artystyczną. Artykuł z sierpnia 1890 pt. Definicja neo-tradycjonalizmu drukowany w piśmie Sztuka i Krytyka uważany był za manifest artystyczny tegoż kierunku. W swoim programie artystycznym uważali, że w sztuce rzeczywistość ulega podwójnej deformacji: subiektywnej - ukazującej indywidualne uczucia twórcy i obiektywnej - łączącej w sobie poszukiwania artystyczne. Interesowali się muzyką, literaturą, filozofią, religiami świata. Inspirowali się sztuką Lautreca, Gauguina, Moreau, symbolizmu i prerafaelitów. Wydawali czasopismo "La Revue Blache". Ich malarstwo charakteryzuje zazwyczaj przygaszony koloryt, płaskość plamy barwnej, wyraźny kontur. Odrzucali zasady akademickiego malarstwa uważając je za sztuczne i przesadnie odtwarzające pejzaże natury