KIERUNKI W SZTUCE

20-LECIA

MĘDZYWOJENNEGO

•

Abstrakcjonizm

•

Kubizm

•

Surrealizm

Dwudziestolecie

międzywojenne – okres

między zakończeniem

I wojny światowej (11

listopada 1918),

a wybuchem II wojny

światowej (1 września

1939).

Abstrakcjoniz

m

Tendencja ta, podobnie jak wszystkie

inne awangardy, opierała się na
całkowitej kontestacji rzeczywistości i
tradycji, a narzędziem buntu okazało
się w przypadku abstrakcjonizmu
odejście od przedstawiania świata.
Abstrakcjonizm zrezygnował zatem z
wszelkiej figuratywności na rzecz
zupełnie nowej estetyki, mianowicie –
budowania dzieła plastycznego z
jakości takich jak: kolor i jego
różnorodne odcienie, linie czy
geometryczne kształty.

Kazimierz Malewicz

„Żniwa”

Paul Klee

„Twierdza i słońce”

Wassily Kandinski

„Akwarela

abstrakcyjna”

Kazimierz Malewicz

„Kompozycja

suprematyczna”

Lucio Fontana

„Concatto Spaziale”

Jackson Pollock

„Stenographic

Figure"

Kubizm

To awangardowy kierunek w

sztukach plastycznych
(architekturze i rzeźbie), który
opiera się na specyficznym
podejściu do bryły
geometrycznej. Polega on
mianowicie na
rozczłonkowaniu bryły na
luźno zestawione elementy i
rezygnacji z perspektywy.

Juan Gris

„Gazeta i talerz z

owocami”

Tadeusz Makowski

„Palacze fajek”

Georges Braque

„Portugalczyk”

Pablo Picasso

„Panny z Avionionu”

Tadeusz Makowski

"Troje dzieci pod

drogowskazem"

Diego Rivera

„Señora Harris”

Surrealizm

W sztukach plastycznych kierunek

ten polegał na całkowitym odejściu
od estetyki realizmu. Artyści w
swoich pracach zaczęli inspirować
się zjawiskami takimi jak sen czy
odmienne stany świadomości, np.
halucynacje i wizje. Kluczowe
znaczenie dla nadrealizmu miał
również rozwój psychoanalizy.

Salvador Dalí

„Trwałość pamięci”

Salvador Dalí

„Płonąca żyrafa”

Marc Chagall

„Zegar z błękitnym

skrzydłem”

Frida Kahlo

„Szpital Henry’ego

Forda”

Max Ernst

„Ubu Imperator”

Rene Magritte

„Kochankowie"

W

Y

K

.:

M

A

K

S

Y

M

IL

IA

N

C

H

M

IE

L

E

W

S

K

I