Rok I

OGRODNICTWO

ZESPÓŁ: F

Anna Turczyńska

Michał Wrzyszczyński

Krystian Walasek

Alicja Tarnowska

Ćwiczenie nr 6 i 8

Temat: Enzymy. Kinematyka Reakcji Kinematycznych.

Ćwiczenie nr 6

Cel: Wykrycie w tkance roślinnej niektórych enzymów.

6.3 Dehydrogenaza

Obserwacje: W probówce nr 1 znajduje się nieugotowany walec z bulwy ziemniaka, a w drugiej ugotowany. Po dodaniu 1% roztworu formaldehydu i 0,001% roztworu błękitu metylowego możemy zaobserwować następujące zmiany. W probówce nr 2 nie obserwujemy istotnych zmian w zabarwieniu substancji, natomiast w probówce nr 1 obserwujemy zmianę zabarwienia z ciemno niebieskiego na stalowy niebieski lekko rozwodniony.

Wnioski:

1. Dehydrogenaza uległa denaturacji podczas obróbki termicznej, dlatego kolor błękitu metylowego nie zmienił znacząco zabarwienia.

2. Dehydrogenaza przenosi protony i elektrony między substratami, w tym wypadku z formaldehydu na błękit metylowy.

6.5 Katalaza

Obserwacje: W probówce nr 1 znajduje się nieugotowana bulwa ziemniaka w postaci 2cm walca. W probówce nr 2 znajduje się ugotowana bulwa ziemniaka w postaci 2 cm walca. Do probówek dodajemy H₂O₂ o stężeniu 0,01%. W probówce nr 2 nie obserwujemy istotnych zmian, zaś w probówce nr 1 obserwujemy wydzielanie się pęcherzyków gazu.

Wnioski:

1. Katalaza ulega destrukcji pod wpływem temperatury.

2. Katalaza rozkłada szkodliwy nadtlenek wodoru H₂O₂, na wodę i tlen, który ulatnia się w postaci pęcherzyków gazu.

6.6 Oksydaza polifenolowa

Obserwacje: Na bibule znajduje się 9 plastrów z bulwy ziemniaka, dwa z nich są ugotowane. Tak jak na poniższym schemacie:

Po około 30 minutach od momentu dodania odczynników obserwujemy zmianę zabarwienia plastrów surowych.

Wnioski:

1. Oksydaza polifenolowa jest enzymem, który uczestniczy w utlenianiu powietrzem substancji zawierających ugrupowania polifenolowe.

2. W pierwszej fazie utleniania powstają słabo zabarwione chinony, które z niezmienionym fenolem dają intensywnie barwne kompleksy z przeniesieniem ładunku.

Ćwiczenie nr 8

Cel: Znalezienie zależności między szybkością reakcji enzymatycznej w zależności od stężenia substratu.

8.1 Wyznaczanie stałej Michaelisa-Menten (K_m)

Nr probówki	0	1	2	3	4	5
0,1mol*dm^-3bufor octanowy [cm^3]	1,5	1,5	1,5	1,5	1,5	1,5
7,5mol*dm^-3 roztwór 4-NPP[cm^3]	0	0,2	0,4	0,6	0,8	1,0
Woda destylowana [cm^3]	2,5	2,3	2,1	1,9	1,7	1,5

Wnioski:

-1/K_m= -29,2

K_m=0,034

Nr probówki	Stężenie substratu [mol*dm^-3]		Stężenie uwolnionego 4-nitrofenolu [mol*dm^-3]		Szybkość uwalniania 4-NP.
		S	1/S	Absorbancja A420	4-NP	V [mol*dm^-3*min^-1]	1/v
1	0,3 *10^-3	3333,3	0,22	0,027	0,0027	370,4
2	0,6 *10^-3	1666,7	0,33	0,041	0,0041	243,9
3	0,9*10^-3	1111,1	0,37	0,046	0,0046	217,4
4	1,2 *10^-3	833,4	0,39	0,049	0,0049	204,1
5	1,5*10^-3	666,67	0,41	0,051	0,0051	196,1

8.2 Wpływ stężenia enzymu na szybkość reakcji.

Nr probówki	0	1	2	3	4	5
0,1mol*dm^-3bufor octanowy [cm^3]	1,5	1,5	1,5	1,5	1,5	1,5
Wyciąg enzymatyczny [cm3]	0	0,5	1	1,5	2,0	2,5
Woda destylowana [cm3]	2,5	2,0	1,5	1,0	0,5	0,0
Absorbacja420nm	0	0,23	0,37	0,66	0,71	0,84

Wnioski:

Im większe jest stężenie enzymu tym szybkość reakcji jest większa. Maksymalna prędkość badanej reakcji enzymatycznej odczytuje się z wykresu 8.2 i wynosi ona:

1/V_max=15,9

V_max=0,062 [mol*dm^-3*min^-1]

8.3 Przygotowanie krzywej wzorcowej dla 4-nitrofenolu

Nr probówki	0	1	2	3	4	5
0,2*10^-3 mol*dm^-3 roztwór 4NP [cm^3]	0	0,5	1	1,5	2,0	2,5
Woda destylowana [cm3]	2,5	2,0	1,5	1,0	0,5	0,0

Nr probówki	1	2	3	4	5
Stężenie 4-NP [mol*dm^3]	0,04*10^-3	0,08*10^-3	0,12*10^-3	0,16*10^-3	0,2*10^-3
Absorbancja [420nm]	0,36	0,73	0,96	1,3	1,5

1% PIROGALOL

1% FENOL

5% CuSO₄

10% NaCl

H₂O

Plastry surowe

Plastry ugotowane

---