27.Kontrola społeczna to system nakazów, zakazów i

sankcji, które służą grupie lub społeczności do utrzymania

konformizmu ich członków wobec przyjętych norm i wartości.

Formy kontroli:formalna - spisana w regulaminach

poszczególnych organizacji, stowarzyszeń, a tym bardziej

w państwowych kodeksach prawnych, nieformalna - wszelkie

wzory zachowań przekazywane w stosunkach osobistych i

wszystkie reakcje i sankcje stosowane spontanicznie i na

zasadach zwyczaju, zewnętrzna - polega ona na przymusie

stosowanym przez grupy społeczne, które przy użyciu systemu

sankcji społecznych, a czasami również manipulacji, podtrzymują

konformizm jednostek odczuwających swoje posłuszeństwo jako

wymuszone i często niechciane. wewnętrzna - polega na internalizacji

przez jednostkę norm, wartości i wzorów zachowań tak, iż ona odczuwa

wewnętrzny nakaz postępowanie zgodnie z nimi, nie ma poczucia

bezpośredniego zewnętrznego przymusu

28.Mechanizmy kontroli społecznej. psychospołeczny -

wskazujący na posłuszeństwo wobec przyjętych norm i

wartości (nakaz moralny) materialnospołeczny - przymus

zewnętrzny stosowany przez otoczenie, środowisko, instytucje.

Na pograniczu mechanizmów kontroli społecznej

funkcjonują zwyczaje i obyczaje.

34. Wychowanie to jedna z form działalności społecznej;

na działalność wychowawczą składa się wiele zabiegów i

procesów, mających na celu wpływanie na fizyczny, umysłowy i

moralny rozwój młodych pokoleń, przekazywanie im

doświadczeń społeczeństwa zarówno z zakresu wytwórczości

jak i dorobku kulturowego, przygotowywanie do twórczego

rozwoju tego dorobku, a tym samym zapewnienie ciągłości

życia społecznego między pokoleniami.

35.STRATYFIKACJA SPOŁECZNA:

inaczej "uwarstwienie społeczne" - pojęcie wyrażające fakt,

że wszelka społeczność składa się z poziomów pozostających

ze sobą w relacjach nadrzędności i podporządkowania.

Mierzona jest dostępnością do pięciu podstawowych zasobów

społecznych, jakimi są: władza, pieniądze, prestiż, wykształcenie,

zdrowie. Mówiąc prościej, stratyfikacja oznacza, że każde

społeczeństwo ma pewien system rang: pewne warstwy stoją

wyżej, inne zaś niżej. Ich suma stanowi system stratyfikacyjny

danego społeczeństwa. Historia zna cztery podstawowe systemy

stratyfikacji społeczeństw ludzkich: niewolnictwo, system kastowy,

system stanowy i system klasowy.

36. Stygmatyzacja, etykietowanie, naznaczanie jest to

proces nadawania określeń w kategoriach zachowania j

ednostkom, grupom społecznym czy kategoriom społecznym

w wyniku czego przyjmują one nadane im cechy i zaczynają

działać zgodnie z przypisanymi im etykietami.

Proces naznaczania społecznego (przypięcie komuś etykietki)

odbywa się zawsze przy określaniu negatywnej grupy odniesienia,

np. określanie kogoś, kto złamał prawo, mianem kryminalisty.

Naznaczanie bywa przyczyną deprecjonowania jednostek i

grup społecznych. Jest on też bazowym mechanizmem

tworzenia stereotypów. Zajmuje się ludzkimi interakcjami,

zachowaniem i kontrolą, szczególnie w zakresie dewiacji.

---