DNI ŚWIĘTYCH PATRONÓW

Każdy dzień w roku podlega i jest poświęcony jednej lub kilku boginiom albo bogom wywodzącym się z różnych pogańskich kultur na całym świecie.

Aby spotęgować moc dowolnego zaklęcia, przyzywającego określone bóstwo, najlepiej wypowiadać je w dniu poświęconym temu bóstwu (lub w zależności od sytuacji, w dowolnym czasie trwania jego świętego miesiąca). Identyczną zasadę należy stosować - przypadku dowolnego rytuału wykonywanego na cześć określonej bogini lub boga, albo w celu podziękowania im.

Przedstawiam alfabetyczną listę różnych pogańskich bóstw wraz z poświęconymi im dniami w roku:

	styczeń	ANTU (babilońska bogini-stwórca)
	styczeń	FELICITAS (rzymska bogini szczęśliwego losu)
	styczeń	JANUS (rzymski bóg przemijania o dwóch twarzach)
	styczeń	WENUS (rzymska bogini miłości)
1	stycznia	BERTHA (germańska bogini)
1	stycznia	JANUS (rzymski bóg przemijania o dwóch twarzach)
2	stycznia	INANNAI (inaczej Isztar; sumeryjska Królowa Niebios)
2	stycznia	IZIS (inaczej Izyda; siostra i małżonka Ozyrysa, bogini ziemi; symbol płodności i macierzyństwa, egipska matka bogów)
3	stycznia	DIONIZOS (grecki bóg wina)
3	stycznia	MATKA SARNA (u Indian Ameryki Północnej - bogini duchów
7	stycznia	SEKHMET (egipska bogini-krowa)
8	stycznia	BABO
8	stycznia	FREYJA (nordycka bogini płodności, miłości i urody)
8	stycznia	JUSTICIA (rzymska bogini sprawiedliwości)
11	stycznia	CARMENTA (rzymska nimfa przepowiedni)
11	stycznia	JUTURNO (italska bogini źródeł i studni)
12	stycznia	FRIGG (bogini ogniska domowego, małżeństwa i porodów - naczelna bogini w starożytnej Anglii)
12	stycznia	LARY (rzymskie bóstwa domowe)
13	stycznia	TIU (staroteutoński na; zelny bóg i władca roku)
15	stycznia	WESTA (bogini ogniska domowego, odpowiada greckiej Hestii)
16	stycznia	BETORO BROMO (indonezyjski bóg ognia)
18	stycznia	ZAO ZHUN (chiński bóg kuchni)
19	stycznia	THOR (nordycki bóg burzy i błyskawicy)
21	stycznia	YNGONA (duńska bogini)
23	stycznia	HATHOR (egipska bogini miłości; wyobrażana w postaci krowy - albo z głowy krowy lub tylko z rogami i dyskiem słonecznym między nimi)
24	stycznia	EKEKO (bóg dostatku Indian Aymara)
27	stycznia	ISZTAR (babilońska bogini miłości, płodności i wojny )
29	stycznia	EJRENE (córka Zeusa i Temidy, jedna z trzech Hor)
29	stycznia	PAX (rzymska bogini pokoju)
30	stycznia	CERES (rzymska bogini płodnej Ziemi)
30	stycznia	TELLUS MATER (Ziemia-Matka - rzymski odpowiednik greckiej Gaji)
31	stycznia	KUAN-IN (chińska bogini łaski i miłosierdzia)
31	stycznia	SARASWATI (jedna z Trzech Matek, wraz z Lakshmi i Parwati)
14-16	stycznia	SURJA (indyjski bóg Słońca)
	luty	ARADIA (córka Diany, pierwsza nauczycielka magii w historii ludzkości)
	luty	JUNO FEBRUA (patrz Junona)
1	lutego	BRIGIT (celtycka matka-ziemia oraz bogini ognia, mądrości, poezji i świętych źródeł)
1	lutego	CERES (rzymska bogini płodnej Ziemi)
5	lutego	IA
6	lutego	AFRODYTA (grecka bogini miłości)
10	lutego	ANAITIS (perska bogini Księżyca)
14	lutego	JUNO-LUPA (rzymska bogini-wilczyca)
14	lutego	WALI (nordycki bóg-łucznik)
15	lutego	LUPERCUS (rzymski bóg wilków - Luperkalia, w religii Rzymian, święto ku czci Fauna (15 II); jego kapłani, luperkowie, przebiegali ulice Rzymu uderzając przechodniów rzemieniami, co miało mieć moc oczyszczającą i wpływ na płodność)
17	lutego	KALI (hinduska bogini zniszczenia - w sanskrycie - "czarna", małżonka boga Śiwy; ma czarne ciało, czerwoną twarz, nosi wieniec z czaszek ludzkich)
18	lutego	SPANDARMAT (perska bogini)
18	lutego	TACITA (rzymska bogini ciszy)
19	lutego	MINERWA (rzymska bogini wojny; staroitalska bogini sztuk i rzemiosła; utożsamiana z grecką Ateną)
19	lutego	NINA (postać sumeryjskiej bogini-matki Inanny)
23	lutego	TERMINUS (rzymski bóg granic państwowych)
24	lutego	ŚIWA (indyjski bóg zniszczenia i odnowy)
28	lutego	CERES (rzymska bogini płodnej Ziemi)
28	lutego	DEMETER (grecka bogini-matka ziarna, zasiewów i ziemi uprawnej)
28	lutego	GAJA (grecka Matka-Ziemia)
28	lutego	GE (starożytna bogini Ziemi)
28	lutego	ZAMYAZ (staroperskie bóstwo)
	marzec	PAN ZIELONYCH LASÓW (.pogański bóg płodności wywodzący się z Anglii, podobny do Pana)
	marzec	ZIELONA BOGINI (pogańska bogini wiosennej pory, przyrody i płodności)
1	marca	MARCOWA BABCIA (bułgarska bogini-czarownica)
1	marca	WESTA (bogini ogniska domowego, odpowiada greckiej Hestii)
2	marca	CEADDA (bóg zdrojowych i świętych źródeł)
3	marca	AEGIR (teutoński bóg morza)
4	marca	RHIANNON (celtycko-walijska bogini-Matka)
14	marca	UA ZIT (egipska bogini-wąż)
16	marca	HOLIKA (indyjska bogini-demon)
18	marca	SHEELA-NA-GIG (.irlandzka bogini płodności)
19	marca	ATENA (grecka bogini wojny oraz patronka Aten)
19	marca	DIONIZOS (grecki bóg wina)
19	marca	SITALA (indyjska bogini)
20	marca	IDUN (nordycka bogini)
20	marca	IZIS (inaczej Izyda; siostra i małżonka Ozyrysa, bogini ziemi; symbol płodności i macierzyństwa, egipska matka bogów)
20	marca	LAKSHMI (indyjska bogini szczęścia, piękności i miłości; opiekunka kobiet; małżonka Wisznu; jedna z Trzech Matek, wraz z Parwati i Saraswati)
20	marca	PARVATI (jedna z Trzech Matek wraz z Lakshmi i Saraswati)
20	marca	SARASWATI (jedna z Trzech Matek, wraz z Lakshmi i Parwati)
21	marca	ARES (bóg wojny)
22	marca	ATTIS (frygijski bóg wiosny i roślinności, symbol odradzającej się na wiosnę przyrody)
23	marca	MARS (rzymski bóg wojny)
23	marca	SATURN (rzymski bóg gwiazd kojarzony z planetą Saturn)
24	marca	KYBELE (Wielka Matka, bogini anatolijska)
24	marca	PRYTANIA (Brytania)
27	marca	GAURI (indyjska bogini małżeństwa)
27	marca	LIBER PATER (rzymski bóg wina - staroitalski bóg urodzaju, utożsamiany z greckim Dionizosem)
28	marca	KUAN-IN (chińska bogini łaski i miłosierdzia)
29	marca	ISZTAR (babilońska bogini miłości, płodności i wojny )
31	marca	LUNA (rzymska bogini Księżyca utożsamiana z Dianą)
	kwiecień	AFRODYTA (grecka bogini miłości)
	kwiecień	APET
	kwiecień	ARTEMIDA (grecka bogini księżyca, również patronka dzikich zwierząt oraz sztuki łowiectwa)
	kwiecień	ASZTART (grecka Astarte, syryjska Atargatis, fenicka postać bogini Isztar; bóstwo miłości i płodności, żona Baala i bogini-matka; opiekunka wojowników)
	kwiecień	TERRA (małżonka Uranusa oraz jedno z najstarszych bóstw w mitologii)
	kwiecień	WENUS (rzymska bogini miłości)
	kwiecień	YING-HUA
1	kwietnia	LOKI (nordycki bóg oszustów; w mitologii germańskiej demon zniszczenia i śmierci)
3	kwietnia	PERSEFONA (władczyni Podziemia; uosobienie zmian w życiu przyrody, ciągłego jej wzrostu i obumierania; utożsamiana z rzymską Prozerpiną)
4	kwietnia	KYBELE (Wielka Matka, bogini anatolijska)
5	kwietnia	KUAN-IN (chińska bogini łaski i miłosierdzia)
7	kwietnia	BLAJINI (rumuńscy bogowie-strumienie zarówno wody, jak i podziemnego świata)
9	kwietnia	A-MA (portugalska bogini rybaków)
9	kwietnia	AMAZONKI
10	kwietnia	BAU (babilońska bogini, matka Ea)
11	kwietnia	ANAHIT (ormiańska bogini miłości)
11	kwietnia	DIANA (w mitologii rzymskiej bogini lasów i zwierząt, księżyca i płodności; opiekunka kobiet; utożsamiana z grecką Artemidą)
12	kwietnia	CERES (rzymska bogini płodnej Ziemi)
12	kwietnia	CHU-SI-NIU (tajwańska bogini, opiekunka narodzin śmiertelników)
13	kwietnia	LIBERTAS (rzymska bogini wolności)
14	kwietnia	MARYAMMA (lub Mariamne)
16	kwietnia	APOLLO (grecki bóg światła, uzdrowienia i łowów)
17	kwietnia	MACHENDRANA (himalajski bóg deszczu)
18	kwietnia	RAMA (hinduski bóg - siódme wcielenie Wisznu)
21	kwietnia	PALES (italskie bóstwo pasterzy)
24	kwietnia	LUNA REGIA (gnostyczne bóstwo księżycowe)
27	kwietnia	TYI WARA (afrykański bóg rolnictwa)
28	kwietnia	FLORA (rzymska bogini kwitnienia)
30	kwietnia	WALPURGIA (saksońska bogini, od imienia której pochodzi nazwa sabatu Nocy Walpurgii)
	maj	FAUN (rzymskie bóstwo lasów górskich; opiekun pasterzy; utożsamiany z greckim Panem)
	maj	PAN (grecko-rzymski satyr, bóg pasterzy i myśliwych
1	maja	MAJA (rzymska bogini wiosny)
2	maja	ELENA (Helena, bogini świętej drogi)
2	maja	YSAHODHARA (małżonka Buddy)
3	maja	BONA DEA ("Dobra Bogini")
8	maja	ROGATY BÓG (Wicca)
10	maja	ŚIWA (indyjski bóg zniszczenia i odnowy)
10	maja	TIN HAU (chińska bogini Gwiazdy Północnej)
12	maja	ARANYA SASHTI (indyjski bóg lasów)
14	maja	ING (zachodniogermańskie bóstwo ogniska domowego)
17	maja	DEA DIA (Boska Bogini, bogini kosmosu)
20	maja	ATENA (grecka bogini wojny oraz patronka Aten)
23	maja	FLORA (rzymska bogini kwitnienia)
24	maja	ARTEMIDA (grecka bogini księżyca, również patronka dzikich zwierząt oraz sztuki łowiectwa)
24	maja	HERMES TRISMESTIGUS (patron alchemików)
25	maja	APOLLO (grecki bóg światła, uzdrowienia i łowów)
27	maja	DIANA (w mitologii rzymskiej bogini lasów i zwierząt, księżyca i płodności; opiekunka kobiet; utożsamiana z grecką Artemidą)
27	maja	PROZERPINA (patrz Persefona)
27	maja	TRZY PRZEZNACZENIA (trzy greckie boginie: Atropos, Klotho i Lachesis, które śledziły bieg ludzkiego życia)
28	maja	PYTON (grecka bogini-wąż)
29	maja	CERES (rzymska bogini płodnej Ziemi)
29	maja	JUNONA (rzymska bogini patronująca życiu kobiety; utożsamiana z grecką Herą)
29	maja	MARS (rzymski bóg wojny)
	czerwiec	JUNONA (rzymska bogini patronująca życiu kobiety; utożsamiana z grecką Herą)
1	czerwca	CARNA (rzymska bogini drzwi i zamków)
1	czerwca	TEMPESTAS (władcza antyczna bogini odpowiedzialna za sztormy)
2	czerwca	ISZTAR (babilońska bogini miłości, płodności i wojny )
5	czerwca	DOMNA (irlandzka bogini świętych kamieni)
6	czerwca	BENDI (księżycowa bogini Półwyspu Bałkańskiego)
8	czerwca	MENS (rzymska bogini rozumu)
12	czerwca	ZEUS (władca Olimpu, najpotężniejszy z greckich bogów)
14	czerwca	JAGANNATH (życzliwe wcielenie indyjskiego boga Wisznu)
14	czerwca	MINERWA (rzymska bogini wojny; staroitalska bogini sztuk i rzemiosła; utożsamiana z grecką Ateną)
14	czerwca	WIDAR (syn nordyckiego boga Odyna)
17	czerwca	EURYDYKA (grecka nimfa, bogini podziemnego świata)
18	czerwca	ANNA (rzymska bogini)
19	czerwca	HERA (bogini małżeństwa i małżeńskiej wierności; opiekunka kobiet zamężnych; małżonka greckiego boga Zeusa)
20	czerwca	CERRIDWEN (celtycka bogini płodności)
21	czerwca	KUPAŁA (starosłowiańska bogini płodności - wg źródeł rosyjskich jest to bóg. U dawnych Słowian noc Kupały lub kupalnocka - na ziemiach polskich sobótka - była odpowiednikiem naszej Nocy Świętojańskiej)
pierwszy dzień wiosny		EOSTRE (saksońska bogini płodności)
pierwszy dzień wiosny		OSTARA (germańska bogini płodności)
23	czerwca	ZIELONY CZŁOWIEK (staropogański bóg płodności)
24	czerwca	FORTUNA (rzymska bogini szczęścia, przypadku i losu)
26	czerwca	SALAVI (bóg świerku i deszczu indiańskich plemion Ameryki Północnej)
27	czerwca	BÓG LETNIEGO SŁOŃCA (Indianie Ameryki Północnej, plemię Plains)
28	czerwca	HEMERA (grecka bogini dnia)
29	czerwca	PAPA LEGBA (w religii wudu - bóg rozstajów dróg)
30	czerwca	AESTAS (rzymska bogini letnich zbóż)
30	czerwca	CHICOMECOATL (aztecka bogini kukurydzy i żywności w ogóle)
7-15	czerwca	WESTA (bogini ogniska domowego, odpowiada greckiej Hestii)
	lipiec	ATENA (grecka bogini wojny oraz patronka Aten)
	lipiec	KOBIETA PAJĄK (Indianie Ameryki Północnej, plemię Hopi)
	lipiec	SOTHIS (egipska bogini gwiazd, uosobienie gwiazdy Syriusz)
1	lipca	FUDŻI (japońska bogini ognia)
1	lipca	NAGA (bogowie-węże Nepalu)
3	lipca	WIEDŹMA Z GAETY (italska Bogini-czarownica)
4	lipca	PAX (rzymska bogini pokoju)
5	lipca	MAAT (egipska bogini mądrości i wewnętrznej prawdy)
7	lipca	CAPROTINA (bogini drzewa figowego)
8	lipca	JUNONA (rzymska bogini patronująca życiu kobiety; utożsamiana z grecką Herą)
8	lipca	SUNNA (nordycka bogini Słońca)
9	lipca	DIONIZOS (grecki bóg wina)
10	lipca	HOLDA (inaczej Hölle (Frau Hölle) mitologia germańska Przewodniczka istot demonicznych; opiekunka noworodków i zmarłych; sprowadzała wichurę lub zamieć śnieżną; darzyła pomyślnością; w pd. Niemczech zwana Perchtą)
10	lipca	SKADI (europejska bogini podziemnego świata)
11	lipca	KRONOS (w mitologii rzymskiej Saturn - Ojciec Czasu)
11	lipca	REA (grecka bogini-Ziemia)
12	lipca	DIKAIOSUNE (staropogański bóg, patron sprawiedliwości)
12	lipca	YAMA (buddyjski bóg śmierci i podziemnego świata)
13	lipca	OZYRYS (brat i małżonek egipskiej bogini Izis - bóg życia, symbol corocznych zmian w przyrodzie; władca umarłych)
14	lipca	HORUS (egipski bóg nieba)
15	lipca	ROWANA (lub Rauni, fińska bogini świętej jarzębiny)
15	lipca	SET (egipskie bóstwo ciemności, zła i sztuk magicznych)
15	lipca	TI-TSANG (chiński bóg podziemnego świata)
16	lipca	ERZULIE FREDA (bogini miłości w religii voo-doo)
17	lipca	AMATERASU (chińska bogini Słońca; również w mitologii japońskiej bogini Słońca, najwyższe bóstwo shinto)
18	lipca	LU PAN (chiński patron cieśli)
18	lipca	MIEDZIANA KOBIETA (Indianie Ameryki Północnej)
18	lipca	NEFTYS (egipska bogini śmierci)
19	lipca	IZIS (inaczej Izyda; siostra i małżonka Ozyrysa, bogini ziemi; symbol płodności i macierzyństwa, egipska matka bogów)
23	lipca	NEPTUN (bóg morza - staroitalski bóg chmur i deszczu; utożsamiany z greckim Posejdonem)
23	lipca	SULIS (bogini gorących źródeł)
25	lipca	FURRINA (staroitalska bogini źródeł)
26	lipca	KACHINAS (Indianie Ameryki Północnej, plemię Hopi)
28	lipca	DOMHNACH CHROM DUBH (irlandzki bóg ofiarny)
28	lipca	THOR (nordycki bóg burzy i błyskawicy)
30	lipca	GLUSKAP (ojciec bogów północnoamerykańskiego plemienia Indian Micmac)
31	lipca	LUGH (celtyckie bóstwo słoneczne - bóg Słońca i błyskawic; wynalazca sztuk, opiekun handlu)
	sierpień	CERES (rzymska bogini płodnej Ziemi)
	sierpień	DEMETER (grecka bogini-matka ziarna, zasiewów i ziemi uprawnej)
	sierpień	LUGH (celtyckie bóstwo słoneczne - bóg Słońca i błyskawic; wynalazca sztuk, opiekun handlu)
	sierpień	MATKA KUKURYDZY
2	sierpnia	ANAHITA (perska bogini miłości; również bóstwo księżycowe)
6	sierpnia	ELIHINO (czerokeska bogini Ziemi)
6	sierpnia	IGAEHINDVO (bogini Słońca, siostra Elihino)
6	sierpnia	TEINNE (lub Tan, celtyckie uosobienie świętego ogniska)
7	sierpnia	ADONIS (bóg płodności i urodzaju, małżonek Afrodyty)
7	sierpnia	HATHOR (egipska bogini miłości; wyobrażana w postaci krowy - albo z głowy krowy lub tylko z rogami i dyskiem słonecznym między nimi)
8	sierpnia	WENUS (rzymska bogini miłości)
11	sierpnia	ODUDUWA (bogini-Matka plemienia Joruba)
11	sierpnia	PUCK (Robin Goodfellow - angielskim folklorze - psotny lecz dobry elf lub chochlik)
12	sierpnia	IZIS (inaczej Izyda; siostra i małżonka Ozyrysa, bogini ziemi; symbol płodności i macierzyństwa, egipska matka bogów)
13	sierpnia	HEKATE (grecka bogini księżyca, Starucha, bogini magii i czarów, władczyni duchów i upiorów; patronka wszystkich czarownic )
15	sierpnia	WESTA (bogini ogniska domowego, odpowiada greckiej Hestii)
17	sierpnia	DIANA (w mitologii rzymskiej bogini lasów i zwierząt, księżyca i płodności; opiekunka kobiet; utożsamiana z grecką Artemidą)
21	sierpnia	HERKULES (grecki bóg-heros znany ze swej nadzwyczajnej siły)
22	sierpnia	NU KWA (chińska bogini uzdrowienia)
23	sierpnia	NEMEZIS (grecka bogini przeznaczenia)
23	sierpnia	WERTUMNUS (rzymski bóg pór roku)
23	sierpnia	WULKAN (rzymski bóg ognia, pożarów i rzemiosł metalurgicznych; grecki Hefajstos)
25	sierpnia	OPS (rzymska bogini siewu i żniw)
26	sierpnia	ILMATAR (fińska Matka wody)
27	sierpnia	CONSUS (rzymski bóg spichrza)
27	sierpnia	DEWAKI (staroindyjska bogini-Matka)
27	sierpnia	KRISZNA (ósme wcielenie indyjskiego boga Wisznu)
29	sierpnia	AHES
30	sierpnia	TARI PENNU (indyjska bogini-Ziemia)
31	sierpnia	ANANTA (indyjska bogini-wąż)
	wrzesień	THOR (nordycki bóg burzy i błyskawicy)
2	września	DIONIZOS (grecki bóg wina)
3	września	PANNY CZTERECH STRON ŚWIATA (plemię Hopi)
4	września	ZMIENIAJĄCA SIĘ KOBIETA (Indianie Ameryki Północnej, plemię Apaczów)
5	września	GANEŚA (indyjski bóg mądrości, powodzenia i dobrobytu; w postaci ludzkiej z głową słonia)
7	września	DAENA (dziewicza bogini Parsów)
13	września	NEFTYS (egipska bogini śmierci)
17	września	DEMETER (grecka bogini-matka ziarna, zasiewów i ziemi uprawnej)
19	września	GULA (babilońska bogini narodzin)
19	września	THOTH (egipski bóg mądrości i sztuk magicznych - bóg księżyca; stwórca i organizator świata; opiekun nauki i pisarzy; przedstawiany z głową ibisa)
20	września	QUETZALCOATL (aztecki bóg płodności)
21	września	ATENA (grecka bogini wojny oraz patronka Aten)
21	września	EGIPSKA POTRÓJNA BOGINI (Matka, Córka i Mroczna Matka)
pierwszy dzień jesieni		PERSEFONA (władczyni Podziemia; uosobienie zmian w życiu przyrody, ciągłego jej wzrostu i obumierania; utożsamiana z rzymską Prozerpiną)
23	września	CARMAN (bogini poezji)
23	września	CARPO (bogini Jesieni)
24	września	OBATALA (dwupłciowe bóstwo afrykańskiego plemienia Joruba)
24	września	OZYRYS (brat i małżonek egipskiej bogini Izis - bóg życia, symbol corocznych zmian w przyrodzie; władca umarłych)
25	września	APOLLO (grecki bóg światła, uzdrowienia i łowów)
25	września	HORY (Godziny-trzy greckie boginie - Eunomia - praworządność, Dike - sprawiedliwość, Ejrene - pokój, patronki zmieniających się pór roku)
25	września	SEDNA (eskimoska bogini morza i podziemnego świata)
26	września	AZAZEL (w mitologii hebrajskiej - demon pustyni, sprawca wszelkiego zła na ziemi)
26	września	TEZEUSZ (grecki heros uczyniony bogiem)
27	września	KSIĘŻYCOWY ZAJĄC (chińskie księżycowe bóstwo)
28	września	DEMETER (grecka bogini-matka ziarna, zasiewów i ziemi uprawnej)
29	września	GWYNN AP NUDD (celtycki bóg podziemnego świata i królestwa czarów)
29	września	HEIMDALL (nordycki bóg)
30	września	MEDETRINA (rzymska bogini medycyny i uzdrawiania)
	październik	MORRIGAN (irlandzka bogini wojny, płodności i roślinności)
	październik	OZYRYS (brat i małżonek egipskiej bogini Izis - bóg życia, symbol corocznych zmian w przyrodzie; władca umarłych)
1	października	FIDES (rzymska bogini ucieleśniająca wierność)
4	października	CERES (rzymska bogini płodnej Ziemi)
5	października	DIONIZOS (grecki bóg wina)
5	października	STARA KOBIETA (litewska bogini zbóż)
6-15	października	WISZNU (hinduski bóg-stwórca, występujący w dziesięciu większych wcieleniach)
7	października	WIKTORIA (rzymska bogini zwycięstwa, sukcesu i szczęścia)
9	października	FELICITAS (rzymska bogini szczęśliwego losu)
11	października	WIEKOWA PANI STARYCH DRZEW (Niemcy i Dania)
12	października	FORTUNA RELDUX (rzymska bogini podróży i bezpiecznych powrotów)
14	października	DURGA (bogini-Matka - [w sanskrycie "nieprzystępna"], w mitologii indyjskiej jedna z groźnych postaci Dewi - małżonka boga Śiwy)
15	października	MARS (rzymski bóg wojny)
16	października	LAKSHMI (indyjska bogini szczęścia, piękności i miłości; opiekunka kobiet; małżonka Wisznu; jedna z Trzech Matek, wraz z Parwati i Saraswati)
17	października	TYR (anglosaski bóg pola walki)
18	października	CERNUNNOS (rogaty bóg - mitologia celtycka - bóg płodności i siły; wyobrażany z porożem jelenia lub rogami byka na głowie)
18	października	PANDROSOS (grecka bogini)
19	października	SIEDMIU BOGÓW SZCZĘŚCIA SHINTO (Japonia)
21	października	URSALA (Urszula, słowiańska bogini księżyca)
24	października	GULA (babilońska bogini narodzin)
24	października	MINERWA (rzymska bogini wojny; staroitalska bogini sztuk i rzemiosła; utożsamiana z grecką Ateną)
24	października	SOFIA (lub Sapientia, bogini mądrości)
25	października	KASTOR I POLLUKS (synowie greckiego boga Zeusa zwani Dioskurami; herosi greccy, bliźniacy; opiekunowie żeglarzy, wzór miłości braterskiej)
28	października	BAAL (fenickie bóstwo słoneczne, kananejski bóg przyrody, burzy, deszczu i urodzaju)
30	października	XIPE TOTEC (meksykański bóg śmierci)
31	października	TARA (Gwiazda, hinduska bogini)
	listopad	ASZTART (grecka Astarte, syryjska Atargatis, fenicka postać bogini Isztar; bóstwo miłości i płodności, żona Baala i bogini-matka; opiekunka wojowników)
	listopad	HATHOR (egipska bogini miłości; wyobrażana w postaci krowy - albo z głowy krowy lub tylko z rogami i dyskiem słonecznym między nimi)
	listopad	KALI (hinduska bogini zniszczenia - w sanskrycie - "czarna", małżonka boga Śiwy; ma czarne ciało, czerwoną twarz, nosi wieniec z czaszek ludzkich)
	listopad	MAMAN
	listopad	SEKHMET (egipska bogini-krowa)
1	listopada	CAILLEACH (celtycka bogini-Starucha)
1	listopada	POMONA (rzymska bogini sadów i owoców)
3	listopada	OZYRYS (brat i małżonek egipskiej bogini Izis - bóg życia, symbol corocznych zmian w przyrodzie; władca umarłych)
6	listopada	TIAMAT (babilońska Bogini-Matka przedstawiana w postaci smoka)
7	listopada	HEKATE (grecka bogini księżyca, Starucha, bogini magii i czarów, władczyni duchów i upiorów; patronka wszystkich czarownic )
7	listopada	LONO (hawajski bóg)
8	listopada	HETTSUI NO KAMI (japońska bogini spraw kuchennych)
8	listopada	MANY (greckie duchy podziemnego świata)
10	listopada	NINCNEVIN (szkocka bogini)
10	listopada	REASON (francuska bogini)
11	listopada	BACHUS (łacińska forma imienia Bakchosa - Dionizosa; bóg wina i wszelkiej uciechy)
11	listopada	EINHERJOWIE (germańskie duchy poległych wojowników chroniące bogów)
11	listopada	IRLANDZCY LUNANTISHEES (duchowi strażnicy tarniny)
14	listopada	MOCCAS (celtycka bogini drzewa figowego)
15	listopada	FERONIA (staroitalska bogini ognia, płodności i lasów)
16	listopada	POTRÓJNA BOGINI (Wicca)
18	listopada	ARDWI (perska bogini, matka gwiazd)
21	listopada	KUKULCAN (bóg Majów - pan nieba i wiedzy, opiekun kapłanów i nauczycieli)
21	listopada	QUETZALCOATL (aztecki bóg płodności)
22	listopada	ULLR (germański bóg Zimy i łucznictwa)
23	listopada	KONOHANA-HIME (japońska bogini-wnuczka Amaterasu)
25	listopada	KATARZYNA (Królowa Cieni)
27	listopada	GUJESWARI (indyjska Bogini-Matka)
27	listopada	MATKA WSZECHŚWIATA (indyjska Potrójna Bogini, której trzema aspektami są Saraswati, Lakshmi i Parwati)
27	listopada	SARASWATI (jedna z Trzech Matek, wraz z Lakshmi i Parwati)
28	listopada	SOFIA (lub Sapientia, bogini mądrości)
30	listopada	ANDROS (boskie uosobienie męskości)
30	listopada	SKADI (europejska bogini podziemnego świata)
	grudzień	ATTIS (frygijski bóg wiosny i roślinności, symbol odradzającej się na wiosnę przyrody)
	grudzień	DIONIZOS (grecki bóg wina)
	grudzień	WODEN
3	grudnia	BONA DEA ("Dobra Bogini")
3	grudnia	KYBELE (Wielka Matka, bogini anatolijska)
4	grudnia	CHANGO (bóg piorunów sudańskiego plemienia Joruba)
4	grudnia	MINERWA (rzymska bogini wojny; staroitalska bogini sztuk i rzemiosła; utożsamiana z grecką Ateną)
5	grudnia	LUCINA (Świetlista, pogańska bogini światła, później ochrzczona imieniem Św. Łucji - grecka opiekunka rodzących)
7	grudnia	DEMETER (grecka bogini-matka ziarna, zasiewów i ziemi uprawnej)
8	grudnia	AMATERASU (chińska bogini Słońca; również w mitologii japońskiej bogini Słońca, najwyższe bóstwo shinto)
8	grudnia	ASTRAEA (grecka bogini sprawiedliwości)
8	grudnia	NEITH (staroegipska bogini-Ziemia z Delty Nilu, bogini wojny)
8	grudnia	REA (grecka bogini-Ziemia)
9 do 12	grudnia	TONANTZIN (gwadelupska bogini miłosierdzia - aztecka bogini-matka, patronka żywności)
10	grudnia	LIBERTY (bogini wolności)
11	grudnia	ARIANROD (celtycka bogini-Matka)
11	grudnia	BRUMA (rzymska bogini Zimy)
11	grudnia	KRÓLOWA-BOGINI ŚNIEGU (bogini Północy, opiekunka zimowej pory roku)
11	grudnia	YUKI ONNE
12	grudnia	COATLIQUE (aztecka bogini-matka)
12	grudnia	CZARNA MADONNA
15	grudnia	ALCYONE (grecka bogini)
16	grudnia	KOBIETA PAJĄK (Indianie Ameryki Północnej, plemię Hopi)
16	grudnia	MAAT (egipska bogini mądrości i wewnętrznej prawdy)
16	grudnia	MORRIGAN (irlandzka bogini wojny, płodności i roślinności)
16	grudnia	SOFIA (lub Sapientia, bogini mądrości)
16	grudnia	SOKOLICA (Indianie Ameryki Północnej, plemię Hopi)
17-24	grudnia	SATURN (rzymski bóg gwiazd kojarzony z planetą Saturn)
18	grudnia	DIEV (łotewski bóg - bałtyjski bóg, personifikacja nieba)
18	grudnia	EPONA (celtycka bogini-Matka i opiekunka koni)
19	grudnia	OPS (rzymska bogini siewu i żniw)
19	grudnia	SANKRANT (hinduska bogini)
23	grudnia	BALOMAIN (kalijski pół-bóg)
23	grudnia	LARA (rzymska bogini-matka ziemi)
23	grudnia	LAURENTYNA (rzymska matka Larów)
25	grudnia	INVICTI SOLIS (starorzymskie bóstwo słoneczne, Niezwyciężone Słońce)
25	grudnia	LUTZELFRAU I PERCHTA (germańskie czarownice)
25	grudnia	PERCHTA (germańska bogini-czarownica; patrz Holda)
27	grudnia	FREYJA (nordycka bogini płodności, miłości i urody)
29	grudnia	ARTEMIDA (grecka bogini księżyca, również patronka dzikich zwierząt oraz sztuki łowiectwa)
31	grudnia	HOGMAGOG (szkocki bóg słońca)

MAGIA KADZIDŁA

Kadzidło jest w zasadzie dowolną kombinacją materiału roślinnego, zwykle zmieszanego z olejkami zapachowymi oraz bazą (jaką stanowią na przykład sosnowe trociny, sproszkowane drewno kwasji lub sproszkowane drewno sandałowe).

Kadzidło sporządzane jest w trzech podstawowych rodzajach: w formie granulatu (inaczej "surowe") rzucanego i palonego na małym, płonącym kawałku węgla drzewnego, w formie szyszki i w postaci patyczków. Wszystkie trzy formy można stosować w praktykach magicznych; , jednakże, granulat uważany jest za najbardziej tradycyjną formę kadzidła.

Oczywiście, wszystkie czarownice mają swoje osobiste preferencje, jeśli chodzi o formy kadzidła. Próbowałam wszystkich trzech rodzajów uważam, że szyszki najlepiej nadają się do rytuałów i zaklęć w zamkniętych pomieszczeniach, natomiast patyczki na wolnym powietrzu.

Kadzidło jest istotną częścią Rzemiosła i posiada magiczną moc w każdej formie. Jeżeli zamierzasz jednak sporządzić wonne kadzidło samodzielnie (zwłaszcza po raz pierwszy), najłatwiejsza do wykonania będzie forma granulatu.

Wonne kadzidła wyznawcy białej magii stosują w rytuałach i zaklęciach jako symbol antycznego żywiołu Powietrza. Jest ono palone w hołdzie Bogini i Rogatemu Bogu (jak również innym pogańskim bóstwom), aby przywołać Sylfy (żywiołowe duchy Powietrza) i stworzyć odpowiednią mistyczną atmosferę do rzucania zaklęć, wróżenia i zaklinania.

Kadzidło może być wykorzystywane do zwiększenia mocy dowolnego z zaklęć, a w połączeniu z wizualizacją, prosty akt jego palenia staje się sam w sobie silnym zaklęciem.

Uważa się ponadto, że wdychanie woni kadzidła pomaga osiągnąć odmienny stan świadomości (stara technika stosowana przez czarownice i osoby wykonujące magiczne ceremoniały).

Każdy aromat kadzidła posiada odmienne magiczne wibracje. Istnieją również tradycyjne rytualne kadzidła używane podczas Sabatów, a nawet takie, które odpowiadają każdemu z siedmiu dni tygodnia.

MAGICZNE WŁAŚCIWOŚCI KADZIDŁA

Przedstawiam wykaz różnorodnych wonnych kadzideł wraz z ich magicznymi właściwościami.

	AKACJA: Palona z drewnem sandałowym w celu pobudzenia psychicznych sił.
	ALOES: Palony w celu przyciągania powodzenia, miłości, duchowych wibracji i siły.
	ALPINIA OFFICINALIS: Palona w Celu odwrócenia zaklęć rzuconych przez czarowników.
	ALTHEA: Palona w celu ochrony i pobudzenia sił psychicznych.
	ANYŻ (NASIONA): Palony przy medytacji.
	ANYŻEK GWIAZDKOWY (NASIONA): Palone w Celu pobudzenia lub spotęgowania sił psychicznych.
	BAZYLIA: Palona w celu wypędzenia diabła i ochrony przed złymi demonami oraz duchami, jak również przyciągania wierności, miłości, szczęścia, sympatii i bogactwa. Pomocna jest również przy wykonywaniu miłosnych wróżb.
	BENZOES: Palony w celu oczyszczania i przyciągania pomyślności.
	BEZ: Palony w celu pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych oraz wprowadzenia harmonii w czyjeś życie
	BOSWELLIA: Palona w celu odpędzenia negatywnych zjawisk, oczyszczenia magicznych miejsc, ochrony przed złem, pomocy w medytacji, wywoływania metapsychicznych wizji, przyciągania szczęścia oraz składania hołdu pogańskim bóstwom.
	BYLICA: Palona jako środek wspomagający uzdrawianie, również do przepędzania negatywnych energii i złych nadprzyrodzonych sił.
	CEDR: Palony w celu oczyszczenia, pobudzenia lub wzmocnienia sił psychicznych, przyciągania miłości, zapobiegania koszmarom nocnym oraz leczenia różnorodnych dolegliwości, w tym kataru.
	CEDRAT: Palony podczas rytuałów uzdrawiania oraz w celu wzmocnienia sił psychicznych.
	CYNAMON: Palony w celu ochrony i przyciągania pieniędzy, pobudzenia i wzmocnienia sił psychicznych oraz jako środek wspomagający leczenie.
	DRACENA (ŻYWICA): Palona w celu usunięcia negatywnych sił, wypędzenia złych nadprzyrodzonych mocy, przyciągania miłości i odnowy męskiej potencji. Żywica draceny palona jest przez czarownice w celu ochrony podczas rzucania zaklęć i przywoływania bóstw. Dodana do innych kadzideł, potęguje ich siłę.
	DREWNO SANDAŁOWE: Palone w celu wypędzenia demonów i złych duchów, zaklinania dobrych duchów oraz sprzyjania świadomości duchowej.
	DRZEWO GOŹDZIKOWCA: Palone w celu przyciągnięcia szczęścia i pieniędzy.
	DYMNICA: Palona w celu wypędzenia demonów, złośliwych duchów oraz złych nadprzyrodzonych mocy.
	DYPTAM KRETEŃSKI: Palony w celu zaklinania duchów oraz jako środek pomocniczy w astralnej wyobraźni (zwłaszcza zmieszany w równych częściach z benzoesem, drewnem sandałowym i wanilią).
	FIOŁEK AFRYKAŃSKI: Palony dla ochrony i pobudzenia duchowości w domu.
	GAŁKA MUSZKATOŁOWA: Palona jako środek pomocniczy podczas medytacji, w celu pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych oraz przyciągania powodzenia.
	GOŹDZIK KORZENNY: Palony w celu rozwiania negatywnych sił, oczyszczenia świętych i magicznych miejsc, przyciągania pieniędzy oraz powstrzymania lub zapobieżenia rozprzestrzenianiu się plotek.
	JAŁOWIEC: Palony w celu pobudzenia lub zwiększenia sił psychicznych, a także odwrócenia zaklęć rzuconych przez złych czarowników.
	JAŚMIN: Palony w celu przyciągania miłości i pieniędzy, także wywołania proroczych snów.
	KOKORYCZKA: Palona głównie jako kadzidło ofiarne ku czci pogańskich bóstw.
	KOLA: Palona jako środek pomocniczy podczas medytacji.
	KOPAL: Palony w celu oczyszczenia i przyciągnięcia miłości.
	KORZEŃ ŻEŃ-SZENIA: Palony w celu osaczenia złośliwych duchów oraz ochrony przed złem w każdej postaci.
	KWIAT MUSZKATOŁOWY: Palony w celu pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych.
	KWIAT RÓŻY CHAŃSKIEJ: Palone dla przyciągnięcia miłości.
	LAWENDA: Palona w celu spowodowania snu i odpoczynku oraz przyciągnięcia miłości (szczególnie ze strony mężczyzn).
	MAK (NASIONA): Palone w celu pobudzenia płodności u kobiet, przyciągania miłości, szczęścia i pieniędzy.
	MASTYKS: Palony w celu zaklinania dobrych duchów, pobudzenia i spotęgowania sił psychicznych oraz nasilenia seksualnych pragnień. Odrobina mastyksu dodana do innych kadzideł znacznie zwiększy ich magiczną moc.
	MIĘTA: Palona w celu nasilenia seksualnych pragnień, wypędzenia złych nadprzyrodzonych mocy, zaklinania dobrych duchów i przyciągania pieniędzy.
	MIRRA: Palona (często z Boswellią) dla oczyszczenia, uświęcenia, uzdrowienia, wypędzenia i zniszczenia zła. Mirra wspomaga również medytację. W starożytnym Egipcie palono ją na ołtarzach ofiarnych na cześć bóstw Izis i Ra.
	OMAN WIELKI: Palony w celu nasilenia mocy jasnowidzenia i zdolności wróżenia ze szklanej kuli.
	ORLICA: Palona na ogniskach w celu magicznego wywołania deszczu.
	ORZECH KOKOSOWY: Palony dla ochrony.
	PACZULA: Palona w celu przyciągania pieniędzy i miłości oraz pobudzenia płodności.
	PAPROĆ: Palona na ogniskach w celu magicznego wywołania deszczu. Służy również do wypędzania złych nadprzyrodzonych mocy.
	PIOŁUN: Palony w celu pobudzenia lub zwiększenia sił psychicznych. W połączeniu z drewnem sandałowym i palony nocą na cmentarzu, potrafi podobno przywołać duchy z grobów.
	PROSOPIS: Dodany do uzdrawiających kadzideł, znacznie zwiększa ich magiczną moc.
	RDEST WĘŻOWNIK: Palony (często z Boswellią) jako kadzidło wspomagające wróżby.
	ROZMARYN: Palony dla oczyszczenia, pomocy w leczeniu, zapobiegania koszmarom sennym, zachowania młodości, rozproszenia depresji, przyciągania czarodziejskich duszków oraz powodowania spokojnego snu i miłych snów.
	RÓŻA: Palona w celu zwiększenia odwagi, wywołania proroczych snów i przyciągania miłości. Różane kadzidło używane jest we wszystkich rodzajach miłosnych czarów i posiada najsilniejsze wibracje miłosne spośród wszelkich magicznych kadzideł.
	RUTA: Palona jako środek wspomagający poprawę zdrowia.
	SOSNA: Palona w celu oczyszczenia, także dla zniszczenia negatywnych energii, wypędzenia złych nadprzyrodzonych sił, przyciągania pieniędzy, jak również odwrócenia czarów i skierowania ich przeciwko czarownikom, którzy je rzucili.
	SZAŁWIA: Palona dla ochrony przed wszelkimi formami zła, oczyszczenia świętych miejsc i rytualnych narzędzi, pobudzania mądrości, przyciągania pieniędzy oraz jako środek pomagający w uzdrawianiu ciała, umysłu i duszy.
	SZANTA: Palona w starożytnym Egipcie jako kadzidło ofiarne na cześć boga Horusa.
	TATARAK: Palony w celu przywołania dobrych duchów przed rozpoczęciem zaklęć.
	TRUSKAWKA: Palona w celu przyciągania miłości.
	TURNERA DIFFUSA: Palona w celu wywołania metapsychicznych wizji.
	TYMIANEK: Palony w celu oczyszczenia magicznych miejsc przed rozpoczęciem rytuałów, również jako środek wspomagający w uzdrawianiu oraz dla przyciągania zdrowia.
	WANILIA: Palona w celu przyciągania miłości, zwiększenia seksualnych pragnień oraz poprawy sił umysłowych.
	WAWRZYN (JAGODY): Palony głównie w celu przyciągania pieniędzy.
	WAWRZYN: Palony w celu pobudzenia sił psychicznych oraz wywołania proroczych snów-wizji.
	WERBENA: Palona w celu wypędzenia złych nadprzyrodzonych sił.
	WETIWEROWY OLEJEK: Palony dla odwrócenia czarów i ochrony przed czarną magią oraz złodziejami.
	WIERZBA: Palona w celu oddalenia zła, przyciągnięcia miłości i wspomagania leczenia. Używana również przez czarownice jako kadzidło ofiarne ku czci pogańskich księżycowych bóstw.
	WISTERIA: Palona dla ochrony przed wszelkiego rodzaju złem.
	WRZOS: Palony w celu zaklinania pożytecznych duchów, a także magicznego wywoływania deszczu.

TRADYCYJNE KADZIDŁA SABATOWE

Do każdego z ośmiu Sabatów Czarownic, tworzących Koło Roku, przypisanych jest wiele tradycyjnych kadzideł. Czarownice palą je w mosiężnych lub miedzianych kociołkach ustawionych na ołtarzach, jako ofiarę ku czci pogańskich bóstw. Uczestnicy zlotu obchodzą nierzadko, przed rozpoczęciem sabatowych rytuałów, krąg dokoła z kadzielnicą z odpowiednim kadzidłem, aby usunąć z magicznego miejsca (inaczej zwanego świątynią) negatywne energie.

Oto osiem Sabatów oraz wonne kadzidła używane podczas sabatowych rytuałów:

	ŚWIĘTO MATKI BOSKIEJ GROMNICZNEJ: bazylia, berizoes, dzięgiel, glistnik, laur, mirra, wrzos oraz wszystkie żółte kwiaty.
	RÓWNONOC WIOSENNA: dereń, fiołki, glistnik, irys, jaśmin, kapryfolium, krokus, lilia, róża, srebrnik, truskawka, wrotycz pospolity, żołędzie i żonkile.
	BELTANE: bez, bluszcz, dzięgiel, dzwonki, głóg, jesion, marzanna wonna, migdał, nagietek, Boswellia, róże, korzeń satyrionu, srebrnik, stokrotka, tawuła, wiesiołek, oraz żółte pierwiosnki.
	LETNIE PRZESILENIE: bez czarny, bylica pospolita, konopie, koper, lawenda, ostróżka polna, męskie osobniki paproci, róża, rumianek, sosna, srebrnik, tymianek polny, werbena pospolita, wisteria i ziele św. Jana.
	LAMMAS: kwiaty akacji, aloes, cyklamen, liście dębu, kozieradka, malwa, mirt, Boswellia, pszenica, słonecznik, wrzos i źdźbła zboża.
	RÓWNONOC JESIENNA: astry, benzoes, chryzantemy, liście dębu, kapryfolium, kokoryczka, rośliny wydzielające mlecz (mlecz zwyczajny, gorycz błotny, mleczaj, wilczomlecz itp.), mirra, nagietek, osty, paprocie, passiflora, róże, sosna, szałwia i żołędzie.
	SAMFIAIN: liście dębu, dymnica, dyptam, dziewanna, jabłka, wilcza jagoda, janowiec, len, mandragora, paprocie, słoma, szałwia, wrzos i żołędzie.
	ZIMOWE PRZESILENIE: laur, jagoda wawrzynu, święty oset, cedr, rumianek, rośliny zimozielone, Boswellia, ostrokrzew, jałowiec, jemioła, mech, dąb, sosnowe szyszki, rozmaryn i szałwia.

KADZIDŁA NA KAŻDY DZIEŃ TYGODNIA

PONIEDZIAŁEK:

WTOREK:

ŚRODA:

CZWARTEK:

PIĄTEK:

SOBOTA:

NIEDZIELA:

	fiołek afrykański, kapryfolium, mirt, wierzba, piołun
	żywica draceny, paczula
	jaśmin, lawenda, groszek pachnący
	cynamon, piżmo, gałka muszkatołowa, szałwia
	truskawka, drewno sandałowe, róża, szafran, wanilia
	czarny mak, mirra
	cytryna, Boswellia

MAGICZNA TĘCZA

Zobacz również Zaklęcie Tęczowej Świecy

Kolory mają rozmaite znaczenie i moc. Stanowią one bardzo ważny aspekt magii. Na przykład, zawsze kiedy rzucasz zaklęcie (niezależnie od stopnia trudności oraz celu w jakim jest ono wypowiadane), zawsze używaj przynajmniej jednej świecy, odpowiadającej kolorem właściwym wibracjom i wpływom energii. Dzięki temu mocniej skoncentrujesz się i dostosujesz do właściwych energii, a uzyskane przez ciebie wyniki będą nie tylko pozytywne, ale również nacechowane dużą mocą.

Każda pogańska bogini lub bóg mają własny, święty kolor. Tak więc, w trakcie oddawania im czci lub przywoływania podczas rytuałów, uprzejmością z naszej strony będzie użycie świecy o odpowiednim kolorze (lub kolorach, jako że niektórzy bogowie posiadają kilka kolorów).

Kolor stosuje się również przy uzdrawianiu ciała, umysłu oraz duszy. Metodą tą, popularnie nazywaną przywoływaniem koloru, posługują się powszechnie współczesne czarownice, wielu pogan oraz wyznawców New Age na całym świecie.

Przywoływanie koloru dokonuje się zazwyczaj poprzez zapalenie świecy o odpowiednim kolorze (patrz dalej), na skutek czego osiąga się stan medytacji, w celu połączenia się z Boginią lub Rogatym Bogiem, a następnie wyobrażenia sobie promieniowania osoby, która ma być uzdrowiona, i całkowitego otoczenia jej światłem odpowiedniego, uzdrawiającego koloru (patrz dalej). Działanie danego koloru należy koncentrować na szczególnych obszarach bólu lub choroby przynajmniej przez godzinę, a następnie zmienić go na biały (lub transparentny), po czym powoli ten kolor wycofać.

Podczas gdy kolory promieniowania wyobrażane są w celu uzdrowienia, rzeczywiste kolory promieniowania odczytują zazwyczaj i interpretują osoby posiadające szczególny dar widzenia aury (psychiczna zdolność postrzegania promieniowania, niewidocznego zazwyczaj gołym okiem). Wszystkie istniejące kolory i ich kombinacje, posiadają różne znaczenia.

Odczytywanie aury nie jest umiejętnością, którą można posiąść w krótkim czasie. Oczywiście, jak w przypadku większości uzdolnień (psychicznych i innych), niektórym ludziom przychodzi to w naturalny sposób łatwiej niż innym.

Wszystko co istnieje w przyrodzie (w tym ludzie, zwierzęta, rośliny, a nawet minerały) emituje promienie określonego rodzaju; jednakże, te "koperty energii", jak się je często nazywa, nie są widoczne dla przeciętnego człowieka gołym okiem. Osoby, które potrafią zobaczyć aurę, zazwyczaj urodziły się z taką zdolnością. Takie uzdolnienie jest często przekazywane dziedzicznie z pokolenia na pokolenie i objawia się po raz pierwszy we wczesnym dzieciństwie. Niektórym osobom udaje się odkryć tę zdolność przypadkowo (w wyniku urazu głowy lub porażenia błyskawicą), inni potrafią dostroić swoją zdolność do odczytywania aury poprzez medytacje i wykonywanie na co dzień rozmaitych ćwiczeń umysłowych.

Takie odczytywanie aury, jakie zostało opisane w tej książce, nie wymaga jednak specjalnych zdolności jasnowidzenia. Wystarczy jedynie zdolność wizualizacji, której przy odrobinie praktyki i cierpliwości może nauczyć się niemal każdy. Do zajmowania się uzdrawianiem przy pomocy aury, wystarczy wyobraźnia i dostrzeżenie aury odpowiedniego, leczniczego koloru otaczającej osobę, zwierzę lub roślinę, będące przedmiotem naszej praktyki.

Dla przykładu, jeżeli cierpisz na bóle głowy, usiądź wygodnie i spokojnie, a patrząc w lustro z dużą intensywnością wyobraź sobie uzdrawiające zielone promienie otaczające twoją głowę jak aureola. Uwolnij swój umysł od wszelkich rozpraszających myśli i skoncentruj się na aurze. Jeżeli masz silną wyobraźnię i mocno wierzysz w swoją wewnętrzną moc, ból głowy ustąpi w bardzo krótkim czasie.

Przedstawiam wykaz kolorów (w porządku alfabetycznym) z ich magicznymi odpowiednikami i właściwościami uzdrawiania (w przypadku istnienia takich), różne pogańskie bóstwa im poświęcone oraz przykłady interpretacji kolorów przez niektórych wróżbitów zajmujących się auromancją (sztuką i praktyką wróżenia na podstawie promieniowania).

BIAŁY	jest kolorem świec używanych w następujących rodzajach czarów: rytuały poświęcenia, medytacja, wróżbiarstwo, egzorcyzmy, a także zaklęcia związane z wszelkimi formami uzdrawiania, jasnowidzenia, prawdą, pokojem, duchową siłą oraz księżycową energią. Jako kolor uzdrawiającej aury, biel symbolizuje niewinność, czystość i spokój. Kolor ten z powodzeniem można wykorzystywać do odbywania gwiezdnych podróży, wróżenia z kryształowej kuli, osiągania wewnętrznego spokoju, medytacji oraz przywoływania duchowych przewodników. Biel pomaga powstrzymać uderzenia, stymuluje produkowanie mleka u kobiet karmiących, a także świetnie nadaje się w leczeniu takich dolegliwości, jak złamania, niedobór wapna oraz bóle zębów. Kolor ten jest poświęcony takim pogańskim bóstwom jak: Anu, Apollo, Arianrod, Artemida, Asherali, Astraea, Atena, Bast, Brygida, Chloris, Diana, Epona, Exu, Flora, Frigga, Janus, Khons, Kilya, Lucina, Luna, Maat, Min, Parwati, Ptah, Rhiannon, Selene, Sin oraz Potrójna Bogini w aspekcie Panny (lub Dziewicy). Białe promieniowanie, podobnie jak złote, oznacza mocno rozwiniętą duszę, która miała wiele wcieleń, a obecne jest ostatnim na tym etapie istnienia.
BRĄZOWY	jest kolorem świec stosowanych do zaklęć mających na celu odnalezienie zagubionych przedmiotów, a także poprawienie siły koncentracji i telepatii. Zaklęcia dotyczące osób urodzonych w znaku Koziorożca, będą bardziej skuteczne przy użyciu brązowych świec. Kolor ten jest również kolorem tradycyjnie używanym przez współczesne czarownice podczas rzucania zaklęć i wykonywania rytuałów poświęconych ochronie zwierząt domowych. Kolor brązowy poświęcony jest takim pogańskim bóstwom jak Ceres, Daghda, Frija, Hera (ciemnobrązowy), Ninhursag (ciemnobrązowy), Parwati i Tlazolteotl.
CZARNY	jest kolorem świec używanych w rytuałach układania prosto skrzyżowanych rąk lub nóg oraz zaklęć przeznaczonych do oddalenia negatywnych sił lub odpędzenia ducha zmarłej osoby. Czarny jest tradycyjnym kolorem stosowanym w czarnej magii. Czerń nie istnieje jako aura i nie ma żadnych właściwości. Kolor ten jest poświęcony takim pogańskim bóstwom jak Anu, Anubis, Ereshkigal, Exu, Freyja, Hades, Hekate, Hera, Kali, MorIigan, Nyx, Odyn, Ozyrys, Persefona, Set, Tanatos, Thunor, Potrójna Bogini w aspekcie Staruchy oraz wszystkim bóstwom sprawującym władzę nad Podziemnym Światem i wszelkimi ciemnymi sprawami.
CZERWONY	jest kolorem świec używanych w następujących rodzajach czarów: obrządki płodności, sporządzanie afrodyzjaków oraz zaklęcia poświęcone seksualnym pasjom, miłości, zdrowiu, sile psychicznej, zemście, złości, sile woli, odwadze i magnetyzmowi. Zaklęcia dotyczące osób spod znaku Barana lub Skorpiona będą bardziej skuteczne przy zastosowaniu czerwonych świec. Jako kolor uzdrawiającej aury, czerwień symbolizuje energię i życie. Ten ognisty, dodający sił kolor polecany jest w leczeniu takich dolegliwości, jak anemia, rak, wyczerpanie, odmrożenie, białaczka, infekcje wątroby, nerwobóle i paraliż. Kolor ten poświęcony jest takim pogańskim bóstwom jak: Angi, Aodh, Afrodyta, Astarte, Cearas, Czernobog, Chu Jung, Durga, Eros, Freyja, Hestia, Inanna, Isztar, Kupała, Loki, Morrigan (jaskrawoczerwony), Nemezis, Odyn, Pele, Sekhmet (ciemnoczerwony), Westa i Woden. Całkowicie czerwona aura oznacza utratę zdrowia lub obecność choroby. Im jaskrawsze są odcienie czerwieni, tym większe jest prawdopodobieństwo poważnych problemów zdrowotnych.
NIEBIESKI	jest kolorem świec stosowanych w następujących rodzajach czarów: astralne projekcje, zaklęcia i rytuały dotyczące honoru, lojalności, pokoju, ciszy, prawdy i mądrości. Niebieskie świece należy zapalać w celu ochrony podczas snu (szczególnie przeciw nocnym koszmarom, zmorom i demonom oraz atakom umysłowym). Mogą one również towarzyszyć przy wywoływaniu proroczych snów. W tym celu należy namaścić je olejkiem sporządzonym ze sproszkowanego ziela bylicy pospolitej i zapalić przed snem. Jako kolor wizualizacji, niebieski uspokaja i relaksuje. Znakomicie pomaga przy leczeniu takich dolegliwości, jak wszelkie oparzenia, biegunka, gorączka, bóle głowy, wysokie ciśnienie krwi, bezsenność, bóle menstrualne, reumatyzm, wysypka skórna, bóle gardła, oparzenia słoneczne, wrzody oraz drobne skaleczenia. Kolor ten jest poświęcony takim pogańskim bóstwom, jak: Aditi, Chloris, Dyaus, Ea, Hathor, Horus (błękit królewski), Neptun, Nut (błękit królewski), Posejdon (jasnoniebieski), Tane, Thor (ciemnoniebieski), Thunor (ciemnoniebieski), Tiwaz, Uranos i Xochiquetzal. Niebieska lub niebieskozielona aura oznacza dobre zdrowie i przezwyciężanie osobistych karmicznych wzorców z poprzednich wcieleń.
POMARAŃCZOWY	jest kolorem świec używanych do zaklęć pobudzających energię. Jako kolor uzdrawiającej aury, pomarańczowy jest kolorem pobudzającym i stymulującym energię. Ma szereg cech identycznych jak kolor czerwony i świetnie nadaje się w leczeniu takich dolegliwości, jak artretyzm, astma, zapalenie oskrzeli, zaparcia, kaszel, depresje, epilepsja i wyczerpanie. Jest to kolor poświęcony takim pogańskim bóstwom jak: Dażbog (pomarańczowo-czerwony), Demeter, Pele i Saturn. Pomarańczowa aura oznacza nieład, jak również bardzo zmienny charakter.
PURPUROWY	jest kolorem świec używanych w następujących rodzajach czarów: psychiczna manifestacja, uzdrawianie, także zaklęcia dotyczące siły, powodzenia, niezależności i ochrony domowego ogniska. Jest to kolor poświęcony pogańskim bóstwom: Atenie, Bachusowi, Dionizosowi, Odynowi, Thothowi i Wodenowi. Jako kolor uzdrawiającej aury, jaśniejsze odcienie purpury (szczególnie fioletowy) są wysoce natchnione i inspirujące. Pomagają w medytacji, rozwoju psychicznym i kreatywności i są idealne w leczeniu takich dolegliwości jak alergie, astma, łysienie, skrzepy krwi, przeziębienia, dna, zaburzenia psychiczne, problemy z zatokami, zaburzenia snu, choroby spowodowane stresem oraz guzy i nowotwory. Purpurowa aura oznacza proces materialnego lub duchowego uzdrowienia. Jeżeli aura wokół określonej osoby jest koloru jasnofioletowego lub lawendowego, osoba ta posiada naturalne zdolności uzdrawiania innych. (Zdolności te mogą nie być jej znane w momencie odczytywania promieniowania).
RÓŻOWY	jest kolorem odpowiednim dla świec stosowanych do miłosnych zaklęć oraz rytuałów dotyczących przyjaźni i młodzieńczej kobiecości. Jako kolor uzdrawiającej aury, róż (a zwłaszcza ciemny róż) chroni, odmładza i niesie nadzieję, spokojny sen oraz przyjemne widzenia senne. Różowy jest właściwy do leczenia dolegliwości serca, niepokoju, zaparć, depresji, utraty słuchu oraz problemów z nerkami. Jest odpowiedni dla osób cierpiących na nocne koszmary senne i zaburzenia snu. Kolor ten jest poświęcony pogańskim bóstwom Afrodycie, Benten i Wenus.
SREBRNY	jest kolorem świec stosowanych w zaklęciach i rytuałach mających na celu zniszczenie negatywnych sił, wzmocnienie równowagi i pozyskanie wpływu Bogini. Zaklęcia przy księżycu oraz czary dotyczące osób spod znaku Bliźniąt lub Raka powinny być wykonywane przy użyciu srebrnych świec. Srebrny kolor poświęcony jest pogańskim bóstwom Artemidzie, Asherali, Dianie, Fortunie, Hekate, Lunie, Selene, Svarog i Thoth.
SZARY	to kolor świec stosowanych do zaklęć neutralizujących negatywne wpływy. Jako kolor aury, szary w zasadzie nie jest używany, ponieważ nie posiada żadnych widocznych cech leczniczych. Jest to prawdopodobnie kolor najmniej chętnie widziany przy odczytywaniu aury. Szary zazwyczaj emanuje od osób znajdujących się w ostatnim etapie nieuleczalnej choroby lub tych, którzy wkrótce mają umrzeć w wyniku wypadku, samobójstwa lub morderstwa.
ZIELONY	jest kolorem świec używanych w następujących rodzajach czarów: zaklęcia dotyczące płodności, sukcesu, powodzenia, dobrobytu, spraw pieniężnych, odmładzania i ambicji, rytuały skierowane przeciwko chciwości i zazdrości, a także zaklęcia dotyczące osób urodzonych w znaku Byka. Jako kolor uzdrawiającej aury, zieleń jest idealna przy leczeniu czyraków, nowotworów, przeziębień, bólu głowy, wysokiego ciśnienia krwi, dolegliwości nerek, nerwów oraz wrzodów. Kolor ten poświęcony jest takim pogańskim bóstwom jak: Amon, Anaitis, Arianrod, Asherali, Astarte, Atiis, Baal, Ceara, Centeotl, Cernunnos (ciemnozielony), Cerridwen, Kybele, Daghda, Demeter, Dew, Dionizos, Eostre, Esmeralda, Faun, Frey, Isztar, Izis, Kuan Yin, Lupercus, Mut, Mylitta, Pan, Pomona, Sylvanus (ciemnozielony), Tane, Tlazolteotl, Potrójna Bogini w aspekcie Matki oraz Yarilo. Zielona lub zielononiebieska aura oznacza dobre zdrowie i przezwyciężanie osobistych karmicznych wzorców z poprzednich wcieleń.
ZŁOTY	jest kolorem świec stosowanych w następujących rodzajach czarów: zaklęcia przyciągające siłę kosmicznych wpływów oraz rytuały wykonywane na cześć słonecznych bóstw. Kolor ten jest poświęcony pogańskim bóstwom Amaterasu, Apollo, Balder, Dażbog, Lugh, Ra i Zeusowi. Widoczna aura w kolorze bladozłotym oznacza mocno rozwiniętą duszę, mającą za sobą wiele wcieleń, z których obecne jest ostatnie na tym etapie istnienia.
ŻÓŁTY	to odpowiedni kolor świec używanych przy zaklęciach odnoszących się do atrakcyjności, wdzięku, pewności siebie i perswazji. Podobnie jak kolor złoty, może być stosowany do czarów i rytuałów dotyczących energii słonecznej oraz bóstw związanych ze słońcem. Zaklęcia odnoszące się do osób spod znaku Bliźniąt lub Lwa będą bardziej skuteczne przy wykorzystaniu żółtych świec. Jako kolor uzdrawiającej aury, żółty jest kolorem stymulującym i podnoszącym na duchu. Pomaga rozproszyć wszelkiego rodzaju niepokoje. Ponadto jest odpowiedni w leczeniu takich dolegliwości, jak zaparcia, cukrzyca, zgaga, niestrawność, skurcze menstrualne oraz większość stanów skórnych. Jest to kolor poświęcony takim pogańskim bóstwom jak: Amaterasu, Balder, Ceres, Dażbog, Lugh i Shamash. Żółta aura oznacza swobodę wypowiadania się oraz pozytywne sposoby rozwiązywania problemów, z którymi boryka się dana osoba. Jednakże, połączenie żółtego i czerwonego oznacza bałaganiarski i bardzo zmienny charakter.

 

Morgana

Twarze Mahadewi

wizja

Wielka Matka...W niej splatają się zło i dobro, a moc kreacji walczy z siłą rozkładu. Ona jest dawczynią wszelkiego życia, ona jest impetem śmierci. Współczująca i miłosierna- okrutna i łaknąca krwi. Ta, która jest "panią trzech czasów o trzech kształtach zależnych od koloru". To jasna Saraswati, Lakszmi o czerwonej skórze i czarna Kali. Kali zagłada. Kali destrukcja. Najmroczniejszy aspekt Wielkiej Macierzy. Wszechpotężna śmierć, lecz i Jasna Piękność Świata. Kali napawająca przerażeniem, siejąca strach... a zarazem niszczycielka demonów, uwalniająca od złych mocy bogów i ludzi. Trójoka. Wieloramienna. Kali- kobieta oszałamiającej urody. Jej ciało, nagie (bowiem spowiją ją Przestrzeń), zabarwione mrokiem, bądź spowite szkarłatem krwi. Krew plami jej włosy, rdzawo barwi usta.. Szyję Bogini zdobi girlanda czaszek. Czaszka służy jej za czarę, z której spija ciepłą jeszcze krew. Strzeż się jej furii, bo w gniewie opływa ogniem! Strzeż się, bo towarzyszy jej wycie szakalic. Strzeż się, bo postępuje za nią orszak demonów, żywiących się ludzkim mięsem i krwią. Strzeż się, bo zatraca się w dzikim i niszczycielskim tańcu. Przemierza świat to roniąc łzy to śmiejąc się przeraźliwie. Znajdziesz ją tam, gdzie śmierć i entropia ... znajdziesz tam, gdzie na stosach płoną umarli.

Bogini niejedno pokazuje odbicie swego potężnego oblicza. Wiele jest jej wcieleń. Oto aspekty wiedzy i cyklicznego czasu. Oto Dziesięć Wielkich Mądrości:

Kali - nieprzemijająca noc rozkładu, noc, gdy zanika już postrzeganie lecz i najwyższa świadomość zarazem. Czarna, bo czerń zaciera i rozmywa kształty i barwy. Czteroramienna- a ramiona określają strony świata i wyznaczają cykl czasu. Jest ponad strachem, władczyni nierozdzielnych życia i śmierci. Ta, która ofiarowuje świat zniszczeniu. Drwiąca z tych, co łudzą się, że umkną przed jej gniewem.

Tara - Gwiazda. Siła głodu sięgająca początków tworzenia. W noc zniszczenia rozbłyska światło Gwiazdy- ta może zaspokoić głód, stać się zarzewiem myśli. Zarodek budzi przerażenie póki łaknie, nasycony łagodnieje. Tara pożera wszystko. Tara wszystko wyzwala. Jej postać spowijają skłębione węże. Dzierży ściętą głowę - z niej do kielicha sączy się krew. Spijając ją bogini chłonie sok świata.

Szodaszi - Szesnastoletnia Dziewczyna, piękna i lśniąca jak tarcza pełnego księżyca. Oto czas doskonałości, który niczym ta tarcza po szesnastu dniach zacznie się starzeć.

Bhuwaneszwari - Władczyni Świata, oto moc osiągnięcia i panowania siłą dojrzałej wiedzy.

Czhinnamasta - Bogini Ze Ściętą Głową. Ona manifestuje moc ofiary. Przyjmuje pozycję strzelca, jej lewa stopa wysunięta jest ku przodowi. Ścięta głowa wzniesiona wysoko tryska krwawym strumieniem. Bogini gasi swoje nieustające pragnienie. Oto przewodniczka ofiarnych ceremonii. Dzięki zaś ofierze- niszczeniu i odradzaniu w ogniu- świat trwa w stabilności.

Bhajrawi - Przerażająca. Zdobi ją girlanda głów i jedwabna zasłona. Rozciąga usta w delikatnym uśmiechu. Oczy jej jaśnieją. Jaśnieje bogini. To moc śmierci. Śmierci- kontynuacji życia, która przybywa, gdy ścięta głowa toczy się z dala od ciała.

Dhumawati - ubóstwo. Zwą ją wdową, która zabiła świat. Twarz jej odbija się w licach trędowatych nędzarzy, żebraków, chromych. Jej siedlisko to jątrzące się rany, bezkresne pustkowia, ruina. Ona czai się tam, gdzie głód i pragnienie, rozpaczliwy krzyk, gdzie dziecięcy płacz i wdowieństwo, gdzie ból, cierpienie i choroba. Objawia się, jako wysoka kobieta o wejrzeniu, w którym czai się okrucieństwo. Cerę ma niezdrową, włosy splątane w nieładzie. Suknia jej brudna niczym łachmany. W drżących dłoniach niesie sito. Pora deszczowa, gdy słońce skrywa się na długie cztery miesiące, to czas jej władzy.

Bagala - Oszustka. Oto siła okrucieństwa pogrzebana w najgłębszych zakamarkach jaźni każdej istoty. Zwodnicza jak żuraw, którego postać potrafi przybrać. Władczyni czarnej magii, mordów, trucizn. To przeczucie rychłej śmierci bliskich. Skryte pragnienie niszczenia. Prawą ręką trzyma język wroga, lewą zadaje tortury.

Matangi - Słonica, jest mocą panowania. Jako władczyni dostojna, zasiada na tronie z klejnotów, adorowana przez bogów. W jej girlandzie jaśnieje sierp księżyca. Połyskująca niczym kwiat niebieskiego lotosu, jest jak pożar lasu, co trawi siedziby demonów. Pokonuje demony jak słoń, zwierzę królów i ustanawia pokój, dobrobyt.

Kamala - Lotosowa. Oto lotos, piedestał bogów. Dusza, która wypływa z mroków niewiedzy ku światłu świadomości, by swobodnie się unosić na powierzchni wód. Kamala złotoskóra, siła bogactwa, splendoru, wcielenie najbardziej upragnionego.

Oto Dziesięć Wielkich Mądrości. Dziesięć Twarzy Dewi.

historia

Kult Bogini-Matki sięga w Indiach III-II tysiąclecia p.n.e. Powszechny (obok oczywiście kultu ojca-byka) był głównie pośród niearyjskich ludów zasiedlających miasta doliny Indusu, budząc znikome zainteresowanie warstw wpływowych i wykształconych. Dosyć późno, bo dopiero w wiekach średnich, w okresie panowania Guptów, zaczął odgrywać istotną rolę. Włączony został w system hinduistycznych wierzeń, a żeńskie bóstwa stały się więcej niż tylko mgliście postrzeganymi małżonkami - towarzyszkami bogów. Bogini była siakti- mocą, specjalną energią, siłą potencji swego boskiego partnera. Boga uznawano za "czynnik nieaktywny i transcendentalny", podczas gdy dewi była elementem "aktywnym i immanentnym".

Bogini - Matka funkcjonowała najpowszechniej jako małżonka Siwy. Z biegiem czasu utożsamiana z kolejnymi bóstwami, w swoim aspekcie dobroczynnym nosiła m.in. imiona Parwati ("Córa Gór"), Mahadewi ("Wielka Bogini"), Sati ("Cnotliwa"), Gauri ( "Biała"), Annapurna ("Dawczyni Obfitego Pokarmu"), Uma ("Jasna"). W aspekcie mrocznym nazywano ją Durga ("Niedostępna"), Kali ("Czarna"), Czandi ("Sroga").

Bogini to matka, praźródło tworzenia. Ona daje życie, ale jest też śmiercią i niszczącym czasem. Jako źródło płodności, pobudza płodność świata. Sama stanowi naturę. Wiąże się ją często z ogniem i słońcem, jako czynnikami wpływającymi na obfitość plonów, oraz wzrost i rozwój wszelkich stworzeń. W jej kulcie powszechne są elementy erotyzmu, mającego na celu wzbudzić płodność natury.

W tym tekście koncentruję się głównie na najbardziej fascynującym obliczu bogini, tym zacienionym, przerażającym aspekcie, jakim jest Kali. Śmierć i rytuał tworzenia... To, co przeraża i to, co powołuje do życia. Dziwacznym wydawać się może takie zestawienie kontrastów, oddawanie boskiej czci postaci o rysie wręcz demonicznym. Jednak hiduistyczny świat, to świat boskich metamorfoz, wielości twarzy, które ostatecznie sprowadzają się do pierwotnej prajedni, z której wzięły początek. Świat jest sceną powtarzających się odwiecznym rytmem starć bogów i demonów (asurów)- zła i dobra, przy czym podkreślić należy, ze nie są to pojęcia wartościujące. Każda ze stron bowiem jest przekonana, że to ona walczy po tej właściwej części barykady. Miano "asura" zresztą, które przyjęło się wyjaśniać jako demon, dosłownie znaczy tyle, co anty-bóg.

Wszelakie hinduskie rytuały i obrzędy gloryfikują ideę mocy i siłę religijno-magiczną, jak twierdzi J. Abbot. Moc ta jest wszechobecna w naturze, rytmie rocznym, mężczyznach i kobietach, wszelkich więc aspektach życia. Poszczególnym bóstwom oddaje się cześć o tyle, o ile zwykło się z nimi wiązać określoną moc. Kali, praźródło mocy, stanowi więc obiekt kultu bardzo szczególny. Niektóre postacie kosmicznej energii - te destrukcyjne i niszczycielskie- opanować można za sprawą krwawych ofiar. Zrozumiałe więc dlaczego takich hołdów domagała się Kali. Ku jej czci zabijano bawoły, kozły, świnie. Ich krew ściekać miała pod ołtarz fosą, którą wypełniał piasek. Wsiąkając w grunt stawała się gwarantem obfitości przyszłych plonów. Ponoć w owianych mrokiem dawnych czasach i ludzie mieli zaspakajać głód czarnej bogini. Wieki średnie stanowiły rozkwit popularności tajemniczej sekty jej wyznawców, jednak większość dostępnych źródeł lakonicznie i ogólnikowo wzmiankuje o formach tego kultu. Jedna z najwspanialszych świątyni Kali znajduje się w Kalighacie. Przed wejściem umiejscowiona jest olbrzymia rzeźba, ukazująca lubująca się we krwi dewi w naszyjniku z czaszek, zatrzymaną w figurze napawającego zgrozą tańca. Doroczne święto bogini odbywa się zwyczajowo podczas festiwalu o nazwie Durgapudża. Rytuał wymaga złożenia ofiary przed jej wizerunkiem. Ponoć po dzień dzisiejszy zgodnie z tradycja ucina się koźlęciu głowę mieczem i wypowiada słowa sakramentalnej formuły, której początek brzmi "Na początku była Kali, Moc Życiowa". Świętym tekstem wyznawców Matki jest "Dewimahatmja" (Gloryfikacja Wielkiej Bogini), poemat stanowiący część Markandejapurany). To naczelne źródło, z którego czerpać można wiedzę dotyczącą dewi, jak również zbiór hymnów jej poświęconych i recytowanych przez jej czcicieli.

"Ci, którzy słuchali tych hymnów / rozpoznają mnie, gdziekolwiek spojrzą.
Znają zwycięstwa, jakie odniosłam/ które spisuje ta księga.
Głoście moje zwycięstwo w nocy/ gdy budzicie się ze snu
Gdy w przerażającym śnie ujrzeliście/ źle wróżące gwiazdy.
Gdy dzieci budzą się przerażone/ krzykiem stada ptaków,
Recytujcie ten wiersz/ a ich myśli wkrótce się uspokoją"

mit

Zastępy asurów, którym przewodził potężny Mahisza - demon pod postacią byka- wystąpiły przeciw bogom. Rozgorzała stuletnia bitwa, zaciekła i okrutna, w której szala zwycięstwa przechyliła się ostatecznie na stronę przeciwników Władców Wszechświata. Mahisza zdetronizował stojącego na czele wrogich sobie sił Indrę. Pokonani i wygnani z niebios bogowie, zmuszeni zostali, niczym śmiertelnicy, wędrować po ziemskim padole. Nie mogli znieść takiego afrontu, tak wielkiej porażki. Ich oblicza rozgorzały gniewem, którego ogień zlał się w obłok boskiej energii. Z wcielenia tych wielkich sił powstała nowa istota, kobieta. Sziwa dał jej twarz, energia Jamy stała się jej włosami, moc Wisznu ukształtowała ręce, zaś Czandry Księżyca- piersi; talię dała potęga Indry, a nogi- Waruny. Bogini ziemi, Prithiwi, ukształtowała jej biodra, pięty- Surja, zęby- Brahma, nos- Kubera. W uszach zagościł Waju - wiatr, w oczach rozbłysnął Agni - Ogień.

Tak stworzoną-w-doskonałości bogowie obdarowali, aby przynosiła im zwycięstwo. Od Sziwy otrzymała trójząb, Wisznu- dysk bojowy, Agniego- kopię, Waju- łuk i kołczan wypełniony strzałami, Indry- wadżrę (maczugę-grom), Jamy- kopię Buławy Przeznaczenia, Waruny- pętlę. Ambupati, "Pan Wód" ofiarował jej pętlę, Kubera- czarę z winem, a Słońce - Surja wplótł w jej skórę własne promienie, aby połyskiwała niczym złoto. Himawati zaś, władca gór, darował bogini lwa, jako wierzchowca.

Władcy Wszechświata zakrzyknęli: zwyciężaj, a dewi, wydawszy przerażające wojenne zawołanie, na lwie-wierzchowcu ruszyła do boju. Rozpętała się bitwa, której areną stała się cała ziemia, wkrótce usłana stosami martwych, okaleczonych ciał i roztrzaskanych rydwanów. Pomiędzy armiami popłynęła rzeka krwi, o głębokości tak wielkiej, że tylko słonie mogły ją przekraczać, nie zniknąwszy pod powierzchnią rdzawych odmętów.

Widząc rozmiary swej klęski, sam Mahisza stanął naprzeciw bogini, a pod tętentem jego racic drżała w posadach ziemia. Bogini zarzuciła nań pętle Waruny, lecz demon zmienił swoją bawola postać, przeistaczając się w lwa. Mieczem Kaliego - Czasu pozbawiła go głowy. Wówczas Mahisza przyjął kształty człowieka dzierżącego tarczę i buławę. Gdy bogini przeszyła go gradem strzał, przed jej obliczem zjawił się słoń, o oczach płonących wściekłością. Wojowniczka pozbawiła demona olbrzymiej trąby, po czym ponownie przyjął on swą najpierwszą postać- bawoła. Kali uniosła do ust czarę z winem i roześmiawszy się zawołała do Mahiszy: "Dopóki pije wino rycz, szaleńcze. Wkrótce cię zabiję, wtedy z radości zawyją bogowie." Potem ogromnym skokiem wzleciała w niebo, skąd runęła na demona, przygważdżając go do ziemi. Przeszyła jego cielsko kopią, a gdy w nowej postaci usiłował wysunąć się z własnej paszczy, by umknąć śmierci, bezlitośnie ucięła mu głowę mieczem.

Pośród mieszkańców nieba zapanowała radość. Oddali bogini należny hołd, a nimfy - aparasy uczciły jej zwycięstwo tańcem. Dewi udała się w góry, gdzie rezydowała jako Parawati. Boska radość nie mogła jednak trwać wiecznie i z pustki, czy też braku zła, nadeszli kolejni asurowie, Sumbha i Nisumbha, ukazując światu swoją straszliwą potęgę. Władcy Wszechświata połączyli swe głosy w hymnach sławiących boginię: "O Kali, o Umo, o Parawati, ulituj się i pomóż nam. O Gauri, piękna małżonko Sziwy! O Durgo, Niepokonana, swą potęga pokonasz naszych wrogów! O Ambiko, Wielka Matko, broń nas swoim mieczem! Czaudiko, Gniewna, chroń nas przed kopią, przed złymi wrogami! O Dewi, Bogini, uratuj bogów i Wszechświat!"

Kali znów stanęła do walki z siłami zła. Sumbha, okazał się najpotężniejszym z jej dotychczasowych przeciwników. Liczną też była armia demonów, którą dowodził nie włączając się bezpośrednio do bitew. Wszyscy bogowie stanęli do walki. Brahma- w zaprzężonym w łabędzie rydwanie. Sziwa, w prawym ręku dzierżący trójząb, opleciony wijącymi się wężami, dosiadł byka, zaś jego syn wierzchem jechał na pawiu. Winszu, za którym podążały dzik i Człowiek-Lew- jego wcielenia, leciał na ptaku- Garudzie.

Rozgromili wojska Sumbhy, lecz ten wykpił propozycje pokoju. Posłał kolejne zastępy demonów, którym przewodził Raktawira (imię to można przełożyć jako "Kropla Krwi"). Wojowników pod rozkazami Raktawiry bogowie zwyciężyli z łatwością, lecz samego dowódcy zniszczyć nie byli w stanie. Zadali mu liczne rany, które broczyły krwią. Nie przynosiły jednak śmierci. Przeciwnie wręcz, z każdej padającej kropli powstawał kolejny wojownik gotów do boju. Armia asurów poczęła się więc pomnażać miast pomniejszać. Wówczas naprzeciw Raktawidży stanęła Kali. Raziła go mieczem, spiła jego krew i pożarła wojowników z niej zrodzonych, po czym na lwie-wierzchowcu wdarła się do siedziby zajmowanej przez demonicznych braci Sumbhę i Nisumbhę, kładąc kres ich panowaniu.

Pośród bogów, którzy odzyskali piecze nad światem, zapanowała radość. Widzieli jednak, że kiedyś demony powrócą w odwiecznym rytmie śmierci i narodzin i znów przyjdzie czas, aby się z nimi zmagać...

Bibliografia:

Bascham A., "Indie. Od początku dziejów do podboju muzułmańskiego", Warszawa 2000, PIW;
Erman W., Tiomkin E., "Mity starożytnych Indii", Bydgoszcz 1987, Pomorze
Jakimowicz M., A., "Mitologia indyjska", Warszawa 1982, Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe;
Kluba E., "Z dawnych wierzeń indyjskich", Warszawa 1965, KIW;
Knappert J., "Mitologia Indii", Poznań 1996, Rebis;
Słuszkiewicz E., "Legendy i pradzieje Indii", Warszawa 1980, Iskry;
Tokarczyk A. "Hinduizm", Warszawa 1986, KAW.

Popularniejsze odmiany i kościoły Wicca

Tradycja

"Dziadkiem" wszystkich współczesnych odmian Wicca jest niewątpliwie Gerald B.Gardner.
Inicjacja Gardnera dokonana została w zgromadzeniu w regionie New Forest (Anglia) przez Wielką Kapłankę zwaną "Old Dorothy" Clutterbuck. W 1949 r. Gardner napisał nowelę "High Magic Aid" o rytuałach i tradycjach praktykowanych w tym zgromadzeniu. W roku 1951 odbył się ostatni w Anglii proces sądowy o uprawianie czarów i Gardner opublikował "Witchcraft Today". Jego publikacje wzbudziły żywe zainteresowanie tak w Anglii jak i za jej granicami.

Tak zaczął powstawać kościół Wicca określany dziś, jako tradycyjny, czyli...

Gardnerian Wicca

Jest to droga oparta ściśle na tradycji czarownic z New Forest i jako taka jest chyba najbardziej konserwatywną odmianą Wicca. Posiada (jako jedna z nielicznych) ścisłą strukturę hierarchiczną, z Wielką Kapłanką (Kapłanem) na czele. Odznacza się także wielką tajemniczością dotyczącą tak siedzib i miejsc spotkań, jak i rytuałów. Wiele rytuałów nie zostało ujawnionych i poznać je można dopiero po inicjacji, na którą jest naprawdę bardzo trudno zasłużyć. Każde zgromadzenie gardnerian jest autonomiczne i prowadzone przez Wysoką Kapłankę. Głównymi założeniami jest wiara w reinkarnację oraz sławna Wiccan Rede ("Dopóki nie szkodzisz, rób to co chcesz"). Zgromadzenia składają się, jeśli to możliwe z kobiet i mężczyzn w ilościach równomiernych. Gardnerianie mają do przejścia trzy stopnie wtajemniczenia, zanim mogą zostać Wysoką Kapłanką (Kapłanem). 

Alexandrian Wicca

Powstanie kościoła Alexandrian Wicca zainicjował Alex Sanders (wraz z żoną Maxine) twierdząc, że inicjację jego przeprowadziła jego babka w 1933 r. Wbrew temu niektórzy wciąż uważają, że Alexandrian Wicca wywodzi się bezpośrednio z tradycji starożytnej Aleksandrii...

Tradycja Aleksandrian jest bardzo zbliżona do gardneriańskiej. Główna różnica polega na używanej symbolice oraz na tym, że większość rytuałów ma tu charakter formalny, nie mający związku z magicznymi ceremoniałami. Aleksandrianie są też bardziej eklektyczni i liberalni. Niektóre z zasad obowiązujących w kościele gardneriańskim, jak na przykład nagość, która obowiązuje podczas wszystkich rytuałów, funkcjonują tutaj opcjonalnie, mogą być albo nie być przestrzegane - w zależności od przekonań poszczególnych uczestników rytuału.

Mary Nesnick, Amerykanka, która przeszła inicjację zarówno w kościele gardneriańskim, jak i w alexandriańskim, zainicjowała "nową" tradycję zwaną Algard. Tradycja ta jednoczy nauki obu kościołów pod jednym znakiem. Było to mozliwe właśnie dzięki wielu podobieństwom pomiędzy obiema odmianami.

Dianic Wicca

Dianic Wicca dzieli się na dwie gałęzie:

Jedną z nich, zwaną także "Old Dianic" jest kościół, którego inicjatorami byli Morgan Mc Farland i Mark Roberts (obaj z Teksasu, USA). Daje on pierwszeństwo pierwiastkowi żeńskiemu - Bogini (Diana), ale czci także Rogatego Boga jako Jej Kochanka i Partnera. Zgromadzenia są mieszane, składają się z przedstawicieli obu płci.

Druga gałąź jest najbardziej feministycznym rytem Wicca. Jest w tej chwili pod względem rytuałów mieszaniną różnych tradycji, przy czym zasadą jest, że w zgromadzeniach biorą udział jedynie kobiety. Pierwiastek kobiecy Mocy jest tu praktycznie jedynym preferowanych źródłem Mocy. Nie ma żadnej hierarchii, decyzje podejmowane są na zasadzie konsensusu. zgromadzenia otwarte są dla kobiet o różnych orientacjach seksualnych, jednak dominują tu lesbijki. Gałąź ta stanowi także feministyczny ruch społeczny i wydaje gazetę "Of a Like Mind".

Celtic Wicca (Kościół Wicca)

Kościół Celtic Wicca został założony przez małżeństwo: Gavin i Yvonne Frost. Tradycja ta opiera się na praktykach pochodzących od przedchrześcijańskich Celtów. Włacza się tu tradycję irlandzką, walijską, szkocką, oraz niektóre elementy tradycji teutońskiej. Zawierają się tu też niektóre elementy praktyk druidzkich. Duże znaczenie ma używanie Runów.

Tradycja ta jest najbardziej skierowana "ku Naturze" oraz ma najwięcej religijnych aspektów Mocy.  Oferuje - co ciekawe - korespondencyjne kursy uczące tej drogi Wicca.

Niejaki Raymond Buckland, podążający ścieżką gardnerian, połączył tradycję Gardnerian Wicca z Celtic Wicca tworząc odmianę Seax-Wicca.

Teutonic Wicca

Ta odmiana drogi Wicca obejmuje tradycje wywodzące się z terenów Niemiec, Danii i krajów skandynawskich. Bogowie (siły) mają tu różne imiona, głównie jest to wywodzący się z lokalnej mitologii Odin (pierwiastek męski) i Freya bądź Freyja (pierwiastek żeński). Symbolika wywodzi się z podobnych źródeł. Z tych samych powodów duże znaczenie odgrywają tutaj Runy.

Ceremonial Wicca

Tradycja ta kultywuje ekstremalne techniki wykorzystania Mocy. Ceremoniały są tu bardzo silnie związane z Naturą i bazują na rytuałach pochądzących z okultyzmu. Stąd cała ideologia jest tu bardzo ezoteryczna, a cały nacisk położony jest na naukę magii.

Solitary Wicca

Jest to jedna z najpopularniejszych odmian Wicca, lecz właściwie nie jest kościołem. Wielu Wicca praktykuje indywidualnie, nie wiążąc się z żadną z istniejących odmian tej religii. Prawdopodobnie tak właśnie dawniej odbywały się rytuały. W Starej Religii jej wyznawcy mieszkali zbyt daleko od siebie, co zmuszało ich do praktyk indywidualnych. Tylko od czasu do czasu Solitarianie spotykają sie w grupkach w celu odbycia jakichś ceremonii, jednak nie są to zgromadzenia o ustalonym składzie.

Stregheria (Strega)

Stregheria to włoski kult Mocy. Jest tak podobny do Wicca, ze właściwie można traktować go jako jedną z odmian Wicca. To stary system, wywodzący swoją historię z czasów poprzedzających XIV wiek.

 

ZAKLĘCIA PRZY KSIĘŻYCU

"Kobieta-Księżyc, stara i mądra.
Srebrne włosy; blade oczy szare.
Wznosi się wysoko ponad nocą,
tkając jedwabną światła pajęczynę,
świecącą jak latarnia jasna,
co oświetla drogę czarom."

Księżyc wraz z jego fazami, energią i symboliką, podobnie jak w dawnych czasach. silnie oddziałuje na wszystkie magiczne rytuały we współczesnej sztuce uprawiania czarów.

Związany jest z miesięcznym cyklem menstrualnym kobiet (w niektórych kulturach słowa "księżyc" i "menstrualny" brzmią jednakowo lub są zbieżne) i nadal jest postrzegany przez wiele osób, jako święty symbol wielkiej Bogini, kobiecej magii i żeńskiej energii. Księżyc jest również związany z tajemnicą mroku oraz porami przypływu i odpływu mórz i oceanów, a także wyraża intuicję, psychiczną siłę umysłu, emocje, nastrój, płodność, a nawet powoduje lunatyzm.

Pomyślność czarów zależy od tego, czy działamy w zgodzie z księżycem i z jego fazami. Wszelkie rodzaje zaklęć należy wykonywać stosownie do odpowiednich faz księżyca, w przeciwnym razie nie odniosą skutku.

W konkretnych przypadkach, gdy określone zaklęcie zostało rzucone w nieodpowiednim czasie, można otrzymać wręcz odwrotny rezultat od zamierzonego. Dla przykładu, jeżeli wypowiesz zaklęcie na pomnożenie pieniędzy podczas ubywającego księżyca zamiast przybywającego, która to faza będzie odpowiednia do tego rodzaju zaklęć, jest wielce prawdopodobne, że stracisz pieniądze, zamiast je pomnożyć!

PRZYBYWAJĄCY KSIĘŻYC

Przybywający księżyc (okres począwszy od nowiu, poprzez pierwszą kwadrę, aż po pełnię księżyca) odpowiada aspektowi Panny (także Wojowniczki i Dziewicy) Potrójnej Bogini i jest okresem właściwym do odprawiania rytuałów na Jej cześć.

Jest to również faza księżyca odpowiednia do rzucania zaklęć i odprawiania rytuałów dotyczących wszelkich form wzrostu, potęgowania siły i nasilania różnych zjawisk (takich jak miłość, powodzenie, zdrowie, pieniądze itp.)

PEŁNIA KSIĘŻYCA

Energia księżyca podczas pełni wzmacnia psychiczne siły czarownicy. Stąd okres pełni księżyca uważany jest za najbardziej odpowiedni do wróżenia, jak również wykonywania zaklęć i rytuałów wzmacniających zdolności umysłowe oraz wywoływania snów przepowiadających przyszłość lub nieznaną rzeczywistość.

Pełnia księżyca odpowiada aspektowi Matki Potrójnej Bogini, która sprawia, że faza ta nadaje się do uprawiania wszelkiego rodzaju czarów związanych z płodnością.

Od zamierzchłych czasów pełnia księżyca była kojarzona z żeńską płodnością, a kiedyś wierzono nawet powszechnie, że kobieta pragnąca zajść w ciążę, powinna była sypiać bezpośrednio pod srebrzystobiałym światłem księżyca, którego promień miał ją zapłodnić.

Pełnia księży ca wzmacnia również siłę zaklęć związanych z kreatywnością, kształceniem i zmysłowością.

UBYWAJĄCY KSIĘŻYC

Ubywający księżyc (okres od pełni księżyca, poprzez ostatnią kwadrę, aż po nów) odpowiada aspektowi Staruchy Potrójnej Bogini i jest fazą księżyca nadającą się do rzucania zaklęć i odprawiania rytuałów mających na celu doprowadzenie rzeczy do końca. Jest to odpowiednia pora na odwracanie zaklęć (kontrmagii), jak również na zmniejszanie, przepędzanie i niszczenie różnych zjawisk (takich jak choroby, nałogi, zła passa itp.).

Rytuał na cześć Staruchy jest wykonywany tradycyjnie w okresie ubywającego księżyca, ponieważ jest to okres miesiąca, kiedy Starucha (również zwana Ciemną Boginią) posiada największą moc. Starucha reprezentuje dojrzałą mądrość, spokój duchowy, czas zakończenia prowadzącego do nowych początków oraz śmierci, która niesie nowe życie.

Prawie wszystkie zaklęcia o pozytywnym charakterze są wykonywane w okresie przybywającego księżyca, natomiast większość zaklęć negatywnych w okresie ubywającego księżyca, a zaklęcia o charakterze medialnym i wróżebnym podczas pełni księżyca. (Trzynaście pełni księżyca występujących każdego roku, to również tradycyjne okresy większości sabatów czarownic - comiesięcznych zlotów, w trakcie których przedstawiane są one Bogini i/lub Rogatemu Bogowi, na których cześć odbywa się zlot, a także odprawiane są czary, w razie konieczności uzdrowienia oraz omawiane są ogólne problemy).

Określenia "pozytywny" i "negatywny" nie muszą odnosić się do charakterystyki białej (lub dobrej) i czarnej (lub złej) magii. Określają raczej pozytywne środki służące do tworzenia, wzmacniania lub przyciągania oraz środki negatywne służące do niszczenia, osłabiania lub przepędzania.

Podobnie charakteryzuje się istnienie przeciwnych ładunków baterii lub przeciwnych pól magnesu, we wszystkich czterech żywiołach, a także cech pozytywnych i negatywnych w dwunastu astrologicznych znakach zodiaku. Żywioły Ognia i Powietrza uważa się za pozytywne, natomiast Ziemi i Wody za negatywne. Do pozytywnych zalicza się sześć znaków zodiaku. Są to: Baran, Bliźnięta, Lew, Waga, Strzelec i Wodnik. Sześć pozostałych traktuje się jako znaki negatywne. Należą do nich: Byk, Rak, Panna, Skorpion, Koziorożec i Ryby.

Poza tym, pozytywne są energie yang (męskie) aktywne, a negatywne - energie yin (żeńskie) pasywne.

SABATY

Istnieje osiem religijnych świąt, tak zwanych Sabatów, obchodzonych przez większość wyznawców białej magii w ciągu całego roku. Są to Równonoc Wiosenna i Jesienna, Letnie i Zimowe Przesilenie, Święto Matki Boskiej Gromnicznej, Beltane - starodawne celtyckie obchody 1 maja (inaczej Noc Walpurgii), Lammas - święto dożynek (znane też pod nazwą Lughansadh) oraz Samhain - wigilia Wszystkich Świętych (znane również jako Halloween) bodaj najważniejszy i najpopularniejszy Sabat w kalendarzu czarownic.

Tych osiem Sabatów stanowi "szprychy" tak zwanego Koła Roku. Koło obraca się z kolejnym Sabatem. Jest ono w ciągłym ruchu, nie mając ani początku, ani końca. Ten wieczny cykl pozostaje w pełnej harmonii z Ziemią i magią czterech pór roku, które przez większość pogan uważane są za święte dary Matki Natury, za które jej dziękują. Tak więc, Koło symbolizuje słońce, które sprawuje władzę nad każdą porą roku. Również reprezentuje niekończący się cykl narodzin, śmierci i ponownych narodzin.

Okres Sabatów jest szczególnym okresem, w którym niezależne czarownice, jak również zloty czarownic, świętują zmieniające się pory roku, składają hołd Bogini i Rogatemu Bogu oraz wykonują magiczne rytuały.

Jednakże, uprawianie czarów nie jest i nie powinno być ograniczone wyłącznie do tych ośmiu okresowych świąt związanych z Kołem. Każdy dzień w roku jest odpowiedni do czynienia czarów, nawet jeśli będą się one sprowadzały tylko do zapalenia świecy i wypowiedzenia modlitwy ku czci Bogini albo sekretnego życzenia. Miejcie na uwadze, że im więcej pozytywnej magii wypełnia wasze życie, tym mniej spotkacie negatywnych zjawisk i tym bliżej będziecie Bogini i Jej małżonka, a wasza moc stanie się bardziej harmonijna.

CZTERY WIĘKSZE SABATY

ŚWIĘTO MATKI BOSKIEJ GROMNICZNEJ (znane również jako Imbolc, Oimelc lub Dzień Matki Boskiej) obchodzone jest 2 lutego. Do tradycyjnych rytualnych ziół należą: bazylia, benzoes, dzięgiel, glistnik, laur, mirra, wrzos oraz wszystkie żółte kwiaty. Do dekorowania ołtarzy tradycyjnie używana jest korona z trzynastu czerwonych świec, gałązka zielonej w zimie rośliny, miotła symbolizująca "wymiatanie starego", mała statuetka lub figurka przedstawiająca Potrójną Boginię w aspekcie Panny. Tradycyjne wonne kadzidła: bazylia, mirra i wisteria. Świętymi kamieniami są: ametyst, granat, onyks, turkus. Bóstwa Sabatu: Bogini w aspekcie Panny, Brygida (celtycka bogini ognia, mądrości, poezji i świętych źródeł; również bóstwo związane z proroctwem, wróżbiarstwem i sztuką uzdrawiania) i Aradia (córka Diany, "założycielka kultu czarownic na Ziemi"). Kolory świec: biały, czerwony, różowy, brązowy. Tradycyjnym pożywieniem podczas tego Sabatu są potrawy wyrażające rozwój, na przykład nasiona (dynia, sezam, słonecznik itd.), makowe ciasta i chleby, a także herbatki ziołowe.

SABAT BELTANE (znany również jako Dzień Majowy, Dzień Krzyża, Rudemas i Noc Walpurgii) obchodzony jest każdego roku ostatniego dnia kwietnia lub 1 maja. Tradycyjne rytualne zioła, to: bez, bluszcz, dzięgiel, dzwonki, głóg, jesion, marzanna wonna, migdał, nagietek, Boswellia, róże, korzeń satyrionu, srebrnik, stokrotka, tawuła, wiesiołek, oraz żółte pierwiosnki. Do dekoracji ołtarza tradycyjnie używane są: miniaturka słupa, dokoła którego odbywają się pierwszomajowe zabawy ludowe oraz świeca w kształcie fallusa, symbolizująca płodność, girlanda ze stokrotek, a także dziko rosnące wiosenne kwiaty. Tradycyjne wonne kadzidła: żywica olibanowa, bez i róża. Święte kamienie Sabatu: pomarańczowy karneol, różowy kwarc, szafir, szmaragd. Bóstwa Sabatu: Flora (rzymska bogini kwiatów), boginie księżyca Diana i Artemida, Pan (grecki rogaty bóg-kozioł lasów, łąk, pasterzy i urodzaju), Faun (rzymski odpowiednik Pana) oraz wszelkie inne bóstwa odpowiedzialne za płodność i urodzaj. Kolory świec: ciemnozielony oraz wszystkie kolory tęczy. Do tradycyjnych potraw w czasie tego Sabatu należy wszystkie czerwone owoce (..takie jak truskawki i wiśnie), zielone ziołowe sałatki, czerwony lub różowy poncz winny, a także duże okrągłe ciasta wypiekane z mąki owsianej lub jęczmiennej, znane jako "placki beltańskie".

SABAT LAMMAS (inaczej Lughnasadh, Wilia Sierpnia lub Pierwszy Festiwal Żniw) obchodzony jest każdego roku 1 sierpnia. Tradycyjne rytualne rośliny i zioła, to: kwiaty akacji, aloes, cyklamen, liście dębu, kozieradka, malwa, mirt, Boswellia, pszenica, słonecznik, wrzos i źdźbła zboża. Do dekoracji ołtarza tradycyjnie służą: zbożowe laleczki (małe figurki wykonane ze splecionej słomy) lub kukiełki z kaczanów kukurydzy, symbolizujące Boginię-Matkę Żniw. Tradycyjne wonne kadzidła: aloes, róża i drewno sandałowe. Święte kamienie Sabatu: awenturyn, cytryn, perydotyt, sardonyks. Bóstwa Sabatu: Lugh (celtyckie bóstwo słońca czczone przez starożytnych druidów), John Barleycorn (uosobienie piwa słodowego; od niego pochodzi nazwa whisky), Demeter, Ceres, Matka Kukurydzy oraz inne boginie opiekujące się rolnictwem. Kolory świec: złocistożółty, pomarańczowy, zielony, jasnobrązowy. Do tradycyjnych potraw w okresie tego sabatu należą chleby domowego wypieku (z pszenicy, owsa, a zwłaszcza z mąki kukurydzianej), placki jęczmienne, orzechy, dzikie jagody, jabłka, ryż, pieczeń z jagnięcia, placki jagodowe, wino z czarnego bzu, piwo angielskie, jak również herbata z tawuły.

SABAT SAMHAIN (inaczej Halloween, Dzień Wszystkich Świętych, Wigilia Wszystkich Zmarłych, Wigilia Wszystkich Świętych, Festiwal Zmarłych oraz Trzeci Festiwal Żniw) obchodzony jest co roku 31 października. Tradycyjne rytualne rośliny i zioła: liście dębu, dymnica, dyptam, dziewanna, jabłka, wilcza jagoda, janowiec, len, mandragora, paprocie, słoma, szałwia, wrzos i żołędzie. Do tradycyjnej dekoracji ołtarza służą wydrążone dynie imitujące głowę ludzką z zapaloną wewnątrz świeczką, jabłka, świece w kształcie czarownicy (.jak również duchów, czarnych kotów, czaszek itp. ), fotografie bliskich zmarłych, narzędzia wróżbiarskie, małe statuetki lub figurki przedstawiające Potrójną Boginię w aspekcie Staruchy. Tradycyjne wonne kadzidła: jabłka, heliotrop, mięta, gałka muszkatołowa i szałwia. Święte kamienie Sabatu: wszystkie czarne kamienie, w szczególności agat, obsydian i onyks. Bóstwa Sabatu: Bogini w mrocznym aspekcie Staruchy, Hekate (starożytna grecka bogini płodności i księżycowej magii, również opiekunka wszystkich czarownic), Morrigan (celtycka bogini śmierci), Cernunnos (celtycki bóg płodności), a także Ozyrys (starożytne egipskie bóstwo, którego coroczna śmierć i ponowne narodziny utożsamiane były z samoodradzającą się żywotnością i urodzajnością przyrody). Kolory· świec: czarny i pomarańczowy. Do tradycyjnych potraw podczas tego Sabatu należą: jabłka, placek z dyni, orzechy laskowe, Placki dla Zmarłych, kukurydza, bułki i chleb z żurawiną, piwo, jabłecznik (napój) oraz ziołowe herbatki (szczególnie z bylicy pospolitej).

CZTERY MNIEJSZE SABATY

SABAT RÓWNONOCY WIOSENNEJ (również znany jako Festiwal Drzew, Alban Eilir, Ostara lub Rytuał Eostry) obchodzony jest co roku pierwszego dnia wiosny. Tradycyjne rytualne rośliny, to: dereń, fiołki, glistnik, irys, jaśmin, kapryfolium, krokus, lilia, róża, srebrnik, truskawka, wrotycz pospolity, żołędzie i żonkile. Ołtarze tradycyjnie dekorowane są gotowanymi na twardo jajami, kraszonymi lub malowanymi w magiczne symbole, oznaczające płodność. Poza tym na ołtarzach umieszczane są amulety z króliczej łapy, miska zielonych i żółtych "fasolek" - cukierków z galaretką w środku. Do przygotowania wonnego kadzidła używane są: fiołek afrykański, jaśmin, róża, szałwia i truskawka. Święte kamienie Sabatu: ametyst, akwamaryn, krwawnik, czerwony jaspis. Bóstwa Sabatu: Eostre (saksońska bogini płodności), Ostara (germańska bogini płodności), Zielona Bogini oraz Pan Zielonych Lasów. Kolory świec: zielony, żółty, złoty oraz wszystkie pastelowe odcienie. Do tradycyjnych potraw należą jaja na twardo, miodowe placki, pierwsze wiosenne owoce, wafle z ciasta naleśnikowego jadane na gorąco i poncz mleczny.

SABAT LETNIEGO PRZESILENIA (inaczej Dzień św. Jana, Noc Świętojańska, Alban Hefin lub Litha) obchodzony jest każdego roku pierwszego dnia lata. Do tradycyjnych roślin i ziół należą: bez czarny, bylica pospolita, konopie, koper, lawenda, ostróżka polna, męskie osobniki paproci, róża, rumianek, sosna, srebrnik, tymianek polny, werbena pospolita, wisteria i ziele św. Jana. Tradycyjnie ołtarze dekorowane są letnimi kwiatami, miłosnymi amuletami, muszelkami, aromatycznym potpourri, letnimi owocami. Tradycyjne wonne kadzidła: cytryna, mirra, róża, sosna, wisteria i żywica olibanowa. Święte kamienie Sabatu: wszystkie zielone kamienie, w szczególności szmaragd i jadeit. Bóstwa Sabatu: Afrodyta, Astarte, Freyja, Hathor, Isztar, Wenus oraz wszystkie pozostałe boginie czuwające nad miłością, namiętnością i urodą. Kolory świec: niebieski, zielony, żółty. Do tradycyjnych potraw spożywanych w tym okresie należą surowe warzywa, owoce lata, pumpernikiel, piwo i miód pitny.

SABAT RÓWNONOCNY JESIENNEJ (inaczej Sabat Jesieni, Alban Elfed lub Drugi Festiwal Żniw) obchodzony jest co roku pierwszego dnia jesieni. Tradycyjne rytualne rośliny i zioła: astry, benzoes, chryzantemy, liście dębu, kapryfolium, kokoryczka, rośliny zawierające mlecz (mlecz zwyczajny, gorycz błotny, mleczaj, wilczomlecz itp.), mirra, nagietek, osty, paprocie, passiflora, róża, sosna, szałwia i żołędzie. Do tradycyjnych ozdób ołtarza należą żołędzie, sosnowe szyszki, jesienne liście, granat (symbolizujący boginię Persefonę strąconą do Podziemnego świata), mała statuetka lub figurka przedstawiająca Potrójną Boginię w aspekcie Matki. Tradycyjne wonne kadzidła: benzoes, mirra i szałwia. Święte kamienie Sabatu: karneol, lazuryt, szafir, żółty agat. Bóstwa Sabatu: Bogini w aspekcie Matki, Persefona (Królowa Podziemnego świata) i Thor (Pan Piorunów w staronordyckiej mitologii). Kolory świec: pomarańczowy, ciemnoczerwony, żółty, indygo, brązowy. Do tradycyjnych potraw spożywanych w czasie tego święta należą produkty z kukurydzy i pszenicy, chleb, orzechy, warzywa, jabłka, warzywa o jadalnych podziemnych bulwach i korzeniach (marchew, cebula, ziemniaki itp.), jabłecznik (napój) oraz owoce granatu.

SABAT ZIMOWEGO PRZESILENIA (znany również jako Yule - święto Bożego Narodzenia, Rytuał Zimy, Pełnia Zimy lub Alban Arthan) obchodzony jest każdego roku pierwszego dnia zimy. Do tradycyjnych roślin i ziół należą: laur, jagoda wawrzynu, święty oset, cedr, rumianek, rośliny zimozielone, Boswellia, ostrokrzew, jałowiec, jemioła, mech, dąb, sosnowe szyszki, rozmaryn i szałwia. Ołtarze tradycyjnie dekorowane są: gałązkami jemioły, ostrokrzewu, małymi choinkami, girlandą kolorowych lampek, kartkami bożonarodzeniowymi, świecą w kształcie Kriss Kringle (Święta Yule), prezentami owiniętymi w kolorowy świąteczny papier, także ręcznie robionymi wianuszkami. Tradycyjne wonne kadzidła: jagoda wawrzynu, cedr, sosna i rozmaryn. Święte kamienie Sabatu: kocie oko i rubin. Bóstwa Sabatu: Lucina (rzymska bogini księżycowego misterium), Frey (skandynawski bóg płodności, bóstwo utożsamiane z pokojem i dobrobytem), Attis (frygijski bóg urodzaju), Dionizos (grecki bóg wina), Woden (naczelny bóg Teutonów) oraz, oczywiście, wesoły stary Kriss Kringle (pogański bóg święta Y ule, utożsamiany z duchem okresu świąt Bożego Narodzenia). Kolory świec: czerwony, zielony, biały, żółty, srebrny. Do tradycyjnych potraw w tym okresie należą: pieczony indyk, orzechy, ciasta z owocami, zawijańce z kminkiem, napój z grzanego piwa z ubitym jajkiem, także grzane korzenne wino.

Rytuały Sabatów

ZAKLĘCIE ZE ŚWIECĄ W DNIU MATKI BOSKIEJ GROMNICZNEJ
2 lutego

Święto Matki Boskiej Gromnicznej jest obchodzone na cześć nadchodzącej wiosny i wyraża nowe początki oraz rozwój duchowy. Ponadto, jest to pora właściwa dla wyznawców religii Wicca do wykonywania rytuałów związanych z podnoszeniem własnej mocy. Oto przykład jednego z takich rytuałów:

Po zakreśleniu kręgu, weź nową białą świecę i napisz lub wyryj na niej swoje imię. Możesz posłużyć się własnym imieniem lub imieniem używanym w Rzemiośle. Dodatkowo możesz podać swoje własne astrologiczne symbole, znaki runiczne itp.

Skrop świecę kilkoma kroplami ulubionego olejku do namaszczania świec, następnie ustaw ją na środku ołtarza. Zapal knot. Kiedy będzie już mocno płonął, wyobraź sobie wszystkie osiągnięte przez ciebie cele, po czym wypowiedz następujące magiczne słowa:

OGNIEM I WOSKIEM CZAS ROZPOCZĄĆ ZAKLĘCIE,
BY OCENIĆ MAGIĘ ZAWARTA W MOJEJ GŁĘBI. ŚWIECA Z IMIONAMI NA MOIM OŁTARZU
NASILĘ MOJĄ MOC, NIE STRACĘ ODWAGI.

TAK JAK PŁOMIEŃ TEJ ŚWIECY ROZJAŚNI CIEMNOŚĆ
TAK MOJE SNY UJRZĄ
ŚWIATŁO SPEŁNIENIA
I ZABŁYSNĄ MOCĄ!

WRAZ Z TOPIENIEM SIĘ TEJ ŚWIECY
ROZTOPIĄ SIĘ MOJE PRZESZKODY
I WSZYSTKO CO MNIE POWSTRZYMUJE
PRZED ZDOBYCIEM MOICH CELÓW
I OSIĄGNIĘCIEM TEGO, CZEGO PRAGNĘ!

NIECH TAK SIĘ STANIE!

RYTUAŁ BŁOGOSŁAWIENIA NASION
Równonoc wiosenna

Równonoc wiosenna jest tradycyjną porą czynienia przez czarownice szczególnego błogosławienia nasion, zebranych jesienią zeszłego roku. (Do tego celu nadają się również nasiona kupione w sklepie ogrodniczym.)

Następujące błogosławieństwo wykonuj o zachodzie słońca stojąc w środku kręgu zakreślonego zgodnie z ruchem wskazówek zegara. Umieść nasiona w koszyku lub kociołku. Jeżeli nasiona zostały nabyte w opakowaniu, możesz całe opakowanie z nasionami umieścić w koszyku lub kociołku. Przy pomocy noża athame lub różdżki, narysuj trzy razy w powietrzu nad nasionami pentagram wypowiadając te słowa:

KIEDY ODCHODZI KRÓLESTWO ZIMY
A WIOSNA NIESIE ZE SOBĄ CIEPŁO I ŚWIATŁO,
WZYWAM DUSZE TYCH NASION
W ŚWIĘTĄ NOC OSTARY.
ZE SPOCZYNKU MROCZNEGO I DŁUGIEGO
ZBUDŹCIE SIĘ TERAZ I ODRODŹCIE!
WYROŚNIECIE, W SWOIM CZASIE, NA ZIELONE
I MOCNE W GLEBIE MATKI ZIEMI.
NIECH TAK SIĘ STANIE!

MAGIA BELTAŃSKIEGO OGNIA

Beltane, jeden z czterech większych Sabatów, jest obchodzony co roku przez zwolenników białej magii na całym świecie. Sławi święty związek Bogini oraz Rogatego Boga i wywodzi się od festiwalu ognia organizowanego w zamierzchłych czasach przez druidów, a mającego na celu podniesienie płodności.

Rozpalanie ogniska pod gołym niebem na znak radości należy do starej beltańskiej tradycji. Tradycyjne stały się również tańce wokół kolorowo udekorowanego słupa (fallicznego symbolu płodności).

Pierwszego dnia maja (lub 30 kwietnia po zachodzie słońca) spisz swoje sekretne marzenia, błogosławieństwa, dziękczynienia, modlitwy o uzdrowienie itp. na małych karteczkach zielonego papieru lub liściach. Zwiń je w ruloniki i poprzetykaj nimi wieniec spleciony z giętkich winorośli lub gałązek. Wieniec wrzuć do płonącego ogniska wypowiadając te słowa:

ŚWIĘTY OGNIU PŁONĄCY TAK JASNO,
PRZYJMIJ TĘ OFIARĘ DO SWEGO ŚWIATŁA.
SPAL JĄ NA POPIÓŁ
OBRÓĆ W DYM,
O OGNISTE JĘTKI, WZYWAM WAS.

MODLITWA DO OCEANU
Letnie przesilenie

Zaklęcie to należy wykonywać na plaży nocą lub w dzień: Na piasku zakreśl duże koło, używając do tego noża athame, rytualnego miecza, różdżki lub choćby nawet palca. Usiądź w środku koła z twarzą skierowaną ku morzu. Skoncentruj się ma mocy morza i jego pięknie, po czym zacznij wypowiadać następującą magiczną modlitwę. (Kiedy zakończysz, możesz oddać cześć Bogini Oceanu rzucając do wody garść płatków kwiatów lub drobnych muszelek, które będą stanowiły twoją ofiarę miłości.)

BOGINI OCEANU, MOKRA I DZIKA,
JESTEM TWYM UNIŻONYM LUDZKIM DZIECKIEM.
CZARODZIEJKO KORALOWEGO MATECZNIKA
ODDAJĘ CI CZEŚĆ POGAŃSKĄ MODLITWĄ.

KLĘKAM PRZED TOBĄ NA BRZEGU
NADE MNĄ MEWY Z KRZYKIEM KRĄŻĄ
WYSOKO W NIEBIOSACH,
BY UCZESTNICZYĆ W TWEJ MISTYCZNEJ MIŁOŚCI.

BOGINI OCEANU. DAJĄCA ŻYCIE,
CÓRKO WODY, MATKO I ŻONO
ROMANSUJESZ W PODWODNYCH GROTACH
I TAŃCZYSZ W SŁONYCH WODACH.

BŁOGOSŁAWISZ DUSZĘ MOJA SPOKOJEM OCEANU
WRAZ Z ODPŁYWAMI I PRZYPŁYWAMI.
O NAJWYŻSZA BOGINI MORZA,
TWE WODY GASZĄ PRAGNIENIE
MOICH MARZEŃ.

NIECH TAK SIĘ STANIE!

ZBOŻOWA KUKIEŁKA
1 sierpnia

W dniu Sabatu Lammas (który oznacza rozpoczęcie sezonu żniw i składania hołdów płodności, będącej rezultatem świętego związku Bogini z Rogatym Bogiem) czarownice wykonują tradycyjnie tak zwane "zbożowe kukiełki" (małe laleczki splecione z siana lub ostatniego snopa zboża ze żniw). Aby szczęście panowało przez kolejny rok, zeszłoroczne kukurydziane kukiełki pałi się zazwyczaj w ofierze duchowi ziarna lub Bogini-Matce żniw.

Chcąc wykonać tradycyjną zbożową kukiełkę, zwiąż w snopek ostatnie zżęte źdźbło zboża. Upleć z niego kobiecą figurkę przedstawiającą ducha zboża, a następnie ułóż ją pośrodku ołtarza.

Z jej lewej strony ustaw pomarańczową świecę, z prawej zaś żółtą. Zapal obie świece, zakreśl wokół ołtarza krąg zgodnie z ruchem wskazówek zegara, tworząc świętą przestrzeń, po czym przywołaj cztery żywioły:

WZYWAM OTO ŚWIĘTE DUCHY
PRASTARYCH I MISTYCZNYCH ŻYWIOŁÓW
POWIETRZA, OGNIA, WODY I ZIEMI.

Zapal kadzidło z róży i drewna sandałowego (tradycyjne kadzidła Sabatu Lammas) i trzymając zbożową laleczkę w obu dłoniach przenieś ją trzy razy przez aromatyczny dym wypowiadając te słowa:

O WIELKA MATKO, DUCHU ZIARNA
ODRODZIMY SIĘ W TEJ KUKIEŁCE.
ZA DOBRE ŻNIWA TERAZ TOBIE DZIĘKUJEMY,
NIECH TAK SIĘ STANIE!

'Teraz możesz wykonać tradycyjny rytuał Lammas lub zwyczajnie podziękować żywiołom, zwolnić je i zlikwidować krąg.

Po zakończeniu rytuału Lammas, zawiń zbożową kukiełkę w pomarańczową szmatkę i umieść ją w koszyku lub specjalnym pudełku. Odstaw je w ciemne i spokojne miejsce (np. na strychu lub w starej nie używanej stodole), gdzie pozostanie do następnego święta dożynek.

Jeżeli po każdych żniwach robisz nową kukiełkę, starą możesz spalić podczas rytuału Sabatu Lammas.

ZAKLĘCIE JESIENNEGO LIŚCIA
Równonoc jesienna

Na opadłym liściu wypisz sekretne życzenie. Jeżeli życzenie dotyczy spraw serca, seksu, namiętności lub zdrowia użyj liścia o czerwonym zabarwieniu; do życzeń związanych z pieniędzmi - liścia. złocistego; brązowego dla ochrony; purpurowego do uzdrawiania; pomarańczowego dla energii; żółtego dla zaufania, powabu lub perswazji; zielonego dla płodności, powodzenia lub szczęścia.

Złóż liść na pół (lub zwiń) i pocałuj go. Podpal liść używając do tego białej świecy. Kiedy będzie płonąć, wyobrażaj sobie spełnienie twojego życzenia i trzykrotnie wypowiedz następujące zaklęcie:

PŁOŃ, PŁOŃ, DARZE Z DRZEWA
SPEŁNIJ MOJE ŻYCZENIA

WIGILIA WSZYSTKICH ŚWIĘTYCH
(SAMHAIN)
31 października

Samhain jest najważniejszym z ośmiu Sabatów obchodzonych przez czarownice w ciągu całego roku. Jest to okres rozkoszowania się tradycyjnymi pogańskimi potrawami (takimi jak placek z dyni i Ciasta dla Zmarłych), odprawiania rytuałów poświęconych bliskim zmarłym oraz przepowiadania przyszłości na wiele sposobów, zarówno tych starych jak i współczesnych.

W tę noc liczne czarownice zaglądają w przeszłość, teraźniejszość i przyszłość wpatrując się w kryształową kulę, magiczne zwierciadła lub kotły z wodą, na powierzchnię której wylewają olej. Wróżenie ze szklanej kuli uważane jest przez wyznawców Starej Religii za tradycyjną formę przepowiadania w Wigilię Wszystkich Świętych. Ponieważ lubię stosować oryginalne metody, do przepowiedni tych używam nasion dyni. Nasiona uzyskuję po wydrążeniu owoców dyni, z których wykonuję tradycyjne "świecące głowy".

Oto dwa przykłady wróżenia z nasion dyni: Trzymając w dłoni garść nasion (umytych i dokładnie wysuszonych), zadaj trzykrotnie pytanie, po czym wymów następujące zaklęcie:

NASIONA DYNI
NASIONA DYNI
DAJCIE ODPOWIEDŹ
CZARAMI SWYMI.

Wyrzuć nasiona w powietrze i przyglądaj się w jaki sposób będą spadały. Często układają się w jedną lub więcej liter alfabetu lub w cyfry, które stanowią klucz. Kiedy indziej zaś tworzą na ziemi lub podłodze symboliczny wzór. Wzór ten, właściwie interpretowany, da odpowiedź na twoje pytanie.

Dla przykładu, jeżeli zadałeś pytanie czy w najbliższej przyszłości polubisz kogoś i nasiona ułożą się w koło (które najprawdopodobniej symbolizuje obrączkę), odpowiedź należy interpretować twierdząco.

Druga metoda wróżenia z nasion dyni stosowana jest bardziej powszechnie. W tym wypadku nasiona należy wrzucić do ognia. Jeżeli nie będą pękały od gorąca, nie będzie to pomyślny znak. Jeżeli jednak popękają wróżbę można uważać za pomyślną. A im głośniej będą pękać, tym lepiej.

Poza wróżeniem, czarownice praktykują w tę noc Sabatu, wiele sposobów porozumiewania się ze światem zmarłych. Do tych metod należą seanse, stoliki Ouija i spirytystyczne kanały komunikacyjne.

Niezależnie od wybranej metody, czarownica powinna najpierw wypowiedzieć zaklęcie, chroniące ją przed zaangażowaniem się w błaganie dusz. Należy to uczynić poprzez wizualizację okalającego nas białego światła i wypowiadanie następującego zaklęcia:

ODEJDŹCIE WSZYSTKIE NEGATYWNE ENERGIE,
WSZELKIE ZŁE MOCE I NIEPRZYJAZNE STWORZENIA
Z TEGO KRĘGU BIAŁEGO ŚWIATŁA.
IDŹCIE W POKOJU I NIE KRZYWDŹCIE NIKOGO.

JEDYNIE DUSZE, Z KTÓRYMI
PRAGNĘ NAWIĄZAĆ KONTAKT
BĘDĄ TU DOPUSZCZONE.

TERAZ WZYWAM PRADAWNE
DUCHY POWIETRZA,
BY STRZEGŁY TEGO KRĘGU
I NADAŁY MU SIŁĘ MAGII
ORAZ MOC SWEGO ŻYWIOŁU.

TERAZ WZYWAM PRADAWNE
DUCHY OGNIA,
BY STRZEGŁY TEGO KRĘGU
I NADAŁY MU SIŁĘ MAGII
ORAZ MOC SWEGO ŻYWIOŁU.

TERAZ WZYWAM PRADAWNE
DUCHY WODY,
BY STRZEGŁY TEGO KRĘGU
I NADAŁY MU SIŁĘ MAGII
ORAZ MOC SWEGO ŻYWIOŁU.

TERAZ WZYWAM PRADAWNE
DUCHY ZIEMI,
BY STRZEGŁY TEGO KRĘGU
I NADAŁY MU SIŁĘ MAGII
ORAZ MOC SWEGO ŻYWIOŁU.

NIECH TAK SIĘ STANIE!

Błaganie Dusz:

W TĘ ŚWIĘTĄ NOC CIEMNOŚCI
GDY ZASŁONA MROKU JEST NAJCIEŃSZA,
A STARUCHA JEST KRÓLOWĄ,
DLA DUCHA (imię zmarłego)
I (powtórz imię zmarłego) WYŁĄCZNIE
OTWIERAM NIEWIDZIALNE DRZWI,
ODDZIELAJĄCE MÓJ ŚWIAT OD TWOJEGO,
TWÓJ ZAŚ OD MOJEGO.
PRZYWOŁUJĘ CIĘ TERAZ
O DUCHU (powtórz imię zmarłego)
DO TEGO KRĘGU ŚWIATŁA.
PRZYBĄDŹ TERAZ W POŚPIECHU
NIKOMU NIE CZYNIĄC SZKODY.
NIECH TAK SIĘ STANIE!

MODLITWA DO ZŁOTEJ BOGINI
Zimowe przesilenie

Tej nocy w roku mrok panuje najdłużej, wiosenne i letnie kwiaty dawno przekwitły, jak również opadły jesienne liście, a śnieżno-lodowy okres Staruchy daje się we znaki w większej części kraju.

Zimowe Przesilenie jest Sabatem sławiącym odrodzenie słońca (jako że dni stopniowo wydłużają się, a noce skracają).

Następująca modlitwa wyznawców białej magii poświęcona jest Bogini, która prowadzi nas po duchowych ścieżkach i przypomina, że nawet w mroku i surowym zimowym chłodzie zawsze jest wystarczająco dużo światła i ciepła wewnątrz Jej świętego kręgu miłości.

Zapal złotą świecę na środku ołtarza. Wpatrując się w jej migotliwe światło, otwórz swoje serce przed Boginią i wypowiedz następującą modlitwę:

ZŁOTA BOGINI MIŁOŚCI I MOCY,
USUŃ CIENIE TEJ MROCZNEJ NOCY,
OGRZEJ CHŁÓD BŁOGOSŁAWIEŃSTWEM JASNYM
I PROWADŹ MNIE PO ŚWIETLISTEJ DRODZE.

NIECH TAK SIĘ STANIE!

---