Ćwiczenie 13.12.2011r.
T: Zmienność genetyczna wpływająca na wybrane jednostki chorobowe.
Zmienność jest to różnorodność co do wartości i jakości cech jaką obserwujemy wśród osobników. Efektem jej jest bark osobników identycznych fenotypowo.
Istoty wykazują się zmiennością jeśli zachowują podobieństwo - nie są identyczne.
Źródła zmienności:
- rekombinacyjna - jest czynnikiem segregacji chromosomów crossing-over; nie powstają nowe geny; potomek jest różny fenotypowo od rodziców.
- mutacje - prowadzi do powstania nowych genów, odrębnych układów genów w chromosomach czy wreszcie odrębnych układów chromosomalnych; powstają nowe geny.
Czynniki mutagenne:
- fizyczne i chemiczne;
- PBDE - polibromowe difenoloetery; występują w szamponach; tkaniny są wodoodporne i niepalne; zaburzają zalanie tarczycy, układu rozrodczego i nerwowego
- ołów - farby z dodatkiem Pb, mogą hamować wzrost
- DDT - cudowna substancja zabijająca komary roznoszące żółtą febrę, malarię, itp.; melanizm przemysłowy.
Zmienność podgatunków - rasowa:
- A. mellifera mellifera
- linia: A. mellifera caccasica
A. mellifera carnica
A. mellifera ligustica.
Temat: Zawężanie puli genowej w pogłowiu pszczół (inseminacja).
Destrukcyjne załamanie rodzin (CCD):
- objawy - w ulu zostają matka i czerw, brak jest pszczół robotnic
- najczęściej po rzepaku i malinach;
- pestycydy, zwłaszcza neonikotynoidy;
- zaprawy nasienne - I klasy toksyczności
- zaburzenia jakościowe i ilościowe bazy pokarmowej - monokultury;
- GMO
- rosnąca odporność roztoczy Varroa na leki - wydłużony czas eksploatacji;
- zawężenie puli genowej w pogłowiu pszczół - inseminacja;
- infekcje wirusowe - choroba woreczkowa: IADV, DWV, ABPV, KBV;
- infekcje grzybicze - grzybica wapienna;
- pierwotniaki - nosemoza (Nosema Apis, cerana);
- roztocza - Varroa destructor osłabia układ odpornościowy pszczół.
Sposób leczenia warrozy czym się tylko da i jak najdłużej przez zimę do wiosny. Wszystkie te czynniki atakują rodziny jednocześnie, osłabione rodziny ; szybkie wyniszczenie - coś w rodzaju AIDS.
Antybiotyki: - quercetin; xanhohumol.
Dystans oraz podobieństwo genetyczne pomiędzy badanymi rasami pszczół:
Podobieństwo genetyczne
|
A.m. caucasica |
A.m.carnica |
Buckfast |
A.m. caucasica |
**** |
0,9818 |
0,9356 |
A.m.carnica |
0,0184 |
**** |
0,9445 |
Buckfast |
0,0666 |
0,0571 |
**** |
Dystans
genetyczny
Ćwiczenie 20.12.2011r.
T: Produkty pszczele.
Produkcja:
- pośrednia: zwiększenie planów roślin owadopylnych; większa wartość odżywcza roślin; kształtne owoce.
- bezpośrednia: miód; odnóża pyłkowe; pierzga; mleczko pszczele; jad pszczeli; wosk; kit pszczeli; pożywki z czerw.
Potrzeby własne rodziny pszczelej:
- 36 kg pokarmu białkowego i 110kg pokarmu węglowodanowego (cukrowego )
MIÓD - naturalny słodki produkt spożywczy wytwarzany przez pszczoły Apis mellifera przez łączenie z własnymi specyficznymi substancjami nektarem roślin lub wydzielin żywych części roślin lub wydalin owadów ssących soki żywych części roślin składowanych, odparowanych i pozostawionych do dojrzewania w plastrach.
- naturalny produkt z nektaru lub spadzi, zbieranego przez pszczoły z roślin miododajnych; składowany w plastrach do momentu osiągnięcia dojrzałości, po czym jest zasklepiany.
Miód sztuczny - nie mam nic wspólnego z miodem naturalnym; produkowany przez człowieka ze skrobi traktowanej kwasem siarkowym.
Surowce miodowe: nektar i spadź.
NEKTAR - musi być odparowany, ponieważ zawiera 80% wody i 20% cukrów; wydzielina nektarników roślin; główny składnik to wielocukry.
SPADŹ - wydzielina mszyc lub czerw.
Typy miodów według norm i kwalifikatorów handlowych:
→ nektarowo-spadziowy, który jest miodem wytwarzanym przez pszczoły z wydalin owadów ssących soki żywych roślin lub wydzielin żywych części roślin z nektarem roślin
→ nektarowy - odmiany, np. gryczany, lipowy, rzepakowy, wrzosowy;
- grupy: - wiosenne - barwa jasna, łagodny smak, słaby zapach;
- letni - ciemniejszej barwy, ostrzejszy smak i zapach;
- jesienne - ciemny, bo więcej soli mineralnych.
- dojrzały świeży miód - gęsta ciecz o znacznej lepkości, klarowny przesycony roztwór cukrów; skład - glukoza i fruktoza oraz węglowodany.
→ spadziowy - zawiera przyswajalne żelazo;
Właściwości fizyczne:
Dojrzały świeży miód - gęsta ciecz o znanej lepkości, klarowny przesycony roztwór cukrów.
Skład: główny składnik węglowodany: fruktoza, glukoza, sacharoza, poza tym: maltoza, melecytoza i inne (w sumie 25 różnych cukrów).
Na skład cukrów w miodzie wpływa ich zawartość w nektarze, melecytoza do 15% dekstryn więcej w spadziowym.
Krystalizacja miodu: zależy od proporcji dwóch cukrów do siebie.
Białka, aminokwasy i enzymy: prolina, fenyloalanina.
Substancje mineralne: potas, magnez, wapń, sód, fosfor, mangan, kobalt, miedź, żelazo, witaminy - A, B2, C, B6, PP.
Miód: posiada właściwości detoksykacyjne, bakteriobójcze; wyłapuje wolne rodniki; zdrowy.
Analiza pyłkowa miodu - służy do określenia z jakiego gatunku roślin jest zrobiony; próbka miodu rozpuszczona w wodzie; próbkę ogląda się pod mikroskopem.
Dojrzewanie miodu
- pszczoły pobrany nektar poddają odpowiedniej przeróbce, co nazywamy dojrzewaniem miodu. Na proces ten składają się trzy procesy: odparowywanie wody, dodawanie substancji własnej (enzymów) przez pszczoły oraz różne przemiany chemiczne.
- pszczoły zbieraczki przekazują nektar pszczołom ulowym, które to przetwarzają zwracając ok250razy na języczek i pobierając ponownie do wola.
- w miarę dojrzewania miód jest zasklepiany.
Pozyskanie miodu: odzyskać plastry od pszczół; zedrzeć zasklepienie; odwirować miód; przecedzić; przechowywać w naczyniach glinianych, szklanych, z metali szlachetnych, by miód nie reagował z tymi metalami i bez światła. Miód skrystalizowany można odzyskiwać. Nie podgrzewać powyżej 40oC miodu
Typ miodu |
Stosunek miodu do wody |
Zawartość alkoholu |
Okres dojrzewania |
Półtorak |
1 do 0,5 |
15-185 |
5-10 |
Dwójniak |
1 do 1 |
15-18% |
2-4 |
Trójniak |
1 do 2 |
12-15% |
1,5-3 |
Czwórniak |
1 do 3 |
9-12% |
0,5 |
PYŁEK KWIATOWY - męskie komórki rozrodcze roślin nasiennych; źródło białka i witamin. Pszczoły zbieraczki przenoszą pyłek do ula w postaci obnóży w koszyczkach.
PIERZGA - obnóża pszczele z pyłku kwiatowego zakonserwowane kwasem mlekowym. Ubijane w komórkach, zalewane miodem, powstają warunki beztlenowe - fermentacja mlekowa. Pozyskiwana najczęściej maj-czerwiec; dzienny zbiór 3,5kg. Pozyskanie ręczne. Zawiera zestaw aminokwasów, makro i mikroelementów, NNKT.
KIT PSZCZELI - gromadzony na jesień; ekstrakcja twardej otoczki pyłkowej poprzez różnicę ciśnień między wolem a światłem przedżołądka pszczoły, proces ten daje substancję balsamiczno-białkową - propolis; powstaje z lepkich substancji żywicznych zbieranych przez pszczoły z pączków drzew i roślin zielnych.
Teoria powstania propolisu:
-Kustenmachera
-Roscha - zbierają balsam z powierzchni roślin: z pączków brzozy na spodniej stronie liścia gdzie jest dużo tarczek wydzielniczych, zbierają balsam.
Z rodziny można uzyskać 50g propolisu.
Rola propolisu:
- uszczelniania gniazda;
- zasklepiania otworów, szpar;
- regulacja wielkości wylotu z ula;
- powlekanie powierzchni nowych ścian ula, ramek, beleczek;
- polerowanie komórek przeznaczonych dla czerw;
- powlekania ciał zażądlonych szkodników (mumifikacja).
Działanie propolisu:
- leczenie trudno gojących się ran;
- wykorzystywany do balsamowania zwłok;
- nalewka;
- wpływa na wzrost sił odpornościowych organizmu;
- przyśpiesza metabolizm komórkowy;
- przeciwbólowe;
- silne właściwość regenerujące - kostne, chrzęstne;
- bakteriobójcze i bakteriostatyczne.
MLECZKO PSZCZELE jest wydzieliną gruczołów gardzielowych pszczół robotnic, mieszczących się w przedniej części głowy. Do produkcji tego surowca niezbędny jest pszczołom pyłek. Mleczkiem pszczelim karmione są larwy trutowe i pszczele w pierwszych 3-4 dniach swojego życia oraz matka pszczela w ciągu całego stadium larwalnego i podczas czerwienia.
Ćwiczenie 3.01.2012r.
T: Produkty pszczele.
WOSK PSZCZELI - wydzielina gruczołów woskowych. Największy rozwój u pszczół między 12 a 18 dniem życia. Funkcjonowanie zależy od funkcjonowania rodziny. Warunki sprzyjające: - obecność woszczarek; obecność matki; duża ilość pokarmu.
Produkcja wosku - samowystarczalność rodziny pszczelej; wytwarzanie surowca do budowy plastrów.
Surowce - woszczyna z ramek pracy; dzika zabudowa.
Wosk w temperaturze pokojowej jest ciałem stałym o strukturze krystalicznej. Rozpuszcza się dobrze w rozpuszczalnikach organicznych. Barwy od jasnożółtej, nawet białej do ciemnobrązowej. Zapach nadają estry kwasów tłuszczowych.
Surowcem jest susz - woszczyna, zasklepy z plastrów z miodem i kawałki z dzikiej zabudow, bądź z ramek pracy.
W świeżym plastrze jest 100% wosku, po wygryzieniu 5 pokoleń czerwiu 80%; po 10-12 pokoleniach 45%. Wosku jest tyle samo, co na początku, wzrasta zawartość wylinek przez co pozyskanie maleje, bo wosk przy wytopie wsiąka w wylinki.
Woszczyna - wycięty plaster pszczeli z ramki i pokruszony na małe kawałki. Przechowywanie: ochrona przed szkodnikami - motylica i myszami. Nie należy stosować środków chemicznych poza siarką i oparami kwasu octowego. Inne mogą przechodzić do wosku.
Pozyskiwanie:
- przetapianie suszu (woszczyny) - najlepiej najpierw surowiec namoczyć i zagotować z wodą, następnie wytopić w prasie. Po wytopie pozostają zboiny. Wosku wytopionego nie atakują szkodniki.
Zastosowanie wosku pszczelego:
- dla rodziny pszczelej do budowy plastrów;
- galanteria woskowa (świeczki); kosmetyki; pasty czyszczące;
- w przemyśle farmaceutycznym jako wypełniacz i nośnik wielu maści i kremów;
- elektrotechnice - budowa układów scalonych; kabli wodoodpornych.
MLECZKO PSZCZELE - wydzielina gruczołów gardzielowych; zdolność wydzielania mleczka pszczelego rozpoczyna się po 3-6dniach od wygryzienia. Mleczko odbiera się z 2-3dniowych mateczników (w mateczniku od 147-235mg mleczka, na 1g mleczka trzeba srednio 5 mateczników).
Pozyskanie mleczka należy rozpocząc po 25maja - po wymianie przynajmniej jednego pokolenia pszczół; prowadzone do 15lipca. Pszczoły produkujące mleczko żyją krócej.
Przechowywanie - nietrwałe, 0-5C bez dostępu światła do 14dni; najlepiej jest zamrażać w -2 do -5C przez ok.6miesięcy, niższe temperatury nawet do roku; mleczko rozcieńczone z miodem - dłuższe przechowywanie. Gorzki, kwaśny cierpki smak.
JAD PSZCZELI - wydzielina gruczołu jadowego; najlepiej rozwinięty u pszczół między 18-20 dniem życia. W zbiorniczku jadowym znajduje się 0,3mg jadu. Można pozyskać 0,085mg jadu.
Pozyskanie - drażnienie pszczół prądem.
Zastosowanie - apiterapia; maści rozgrzewające; w leczeniu chorób reumatycznych.