Sprawozdanie z wykonanego ćwiczenia nr 401
Temat:	WYZNACZENIE WSPÓŁCZYNNIKA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ REFRAKTOMETRU ABBEGO.
Imię i nazwisko:	Anna Napiecek Sylwia Afshin-Rad
WTM	Semestr: III	Rok: II
Zespół: 6	Data wykonania: 1993.10.17	Ocena:	Podpis:

WYZNACZANIE WSPÓŁCZYNNIKA ŚWIATŁA ZA POMOCĄ REFRAKTOMETRU ABBEGO.

Na granicy dwóch ośrodków izotropowych
i
, w których światło rozchodzi się z różnymi prędkościami
i
, promień świetlny wchodzący z ośrodka
do ośrodka
zmienia kierunek swojego biegu. Jeżeli np. wiązkę promieni świetlnych skierujemy z powietrza na powierzchnię wody , wówczas część promieni świetlnych ulegnie odbiciu , a część wejdzie do wody , tworząc tzw. wiązkę załamaną. Doświadczalnie stwierdzono , że jeżeli ośrodek
jest optycznie rzadszy od ośrodka 2, wówczas kąt załamania jest mniejszy od kąta padania oraz
. Gdy zaś o środek
jest optycznie gęstszy od ośrodka 2 , promień załamuje się od prostopadłej i wówczas
oraz
.

Stałą wartość stosunku sinusów kątów padania i załamania), równą stosunkowi prędkości rozchodzenia się światła w ośrodkach
i
, nazywamy współczynnikiem załamania ośrodka
względem ośrodka
i oznaczamy przez
.

Obok współczynnika załamania światła charakterystyczną wielkością każdego ośrodka jest jego dyspersja optyczna. Miarą dyspersji danego ośrodka jest różnica współczynników załamania dla linii F i C Fraunhofera , przy czym linia F leży w krótkofalowej części widma , linia C w długofalowej :

Zdolność łamiącą danego ośrodka charakteryzuje współczynnik załamania
dla żółtej linii Fraunhofera
. Stosunek :

naywano zdolnością rozszczepiającą względną danego ośrodka. Pomiar kąta granicznego może być wykorzystany do wyznaczania współczynnika załamania. Jeżeli mierzymy kąt graniczny
przy przechodzeniu światła z ośrodka badanego o nieznanym współczynniku załamania
do ośrodka o współczynniku znanym
, to szukany współczynnik

Rys.1.Załamanie światła na pograniczu dwu ośrodków:
. Promień padający , załamany i normalny do granicy ośrodków wystawiona w punkcie padania, leżą w jednej płaszczyźnie. Stosunek sinusa kąta padania do sinusa kąta załamania równy jest stosunkowi prędkości fazowej
światła w ośrodku pierwszym do prędkości fazowej
światła w ośrodku drugim.

TABELA 1

NUMER POMIARU
	1	2	3
1	1,3322	1,3322	1,3323	1,33223
2	1,4547	1,4546	1,4546	1,45469
3	1,3269	1,3270	1,3271	1,327
4	1,4856	1,4858	1,4856	1,4856
5	1,4545	1,4544	1,4543	1,4544

TABELA 2

NUMER POMIARU
	1	2	3
1	42	42	42,1	42,03	1,33223	0,02473	0,03225	0,006
2	41	41,2	41,2	41,13	1,45469	0,02428	0,02902	0,008
3	41	41	40,5	40,83	1,327	0,02477	0,03242	0,009
4	43	43	43	43	1,4856	0,02419	0,02743	0,007
5	42	42	42	42	1,4544	0,02428	0,02902	0,007

---