plik


OGLNE WPROWADZENIE DO LITURGII GODZIN Przypisy 1. SBusznie zalicza si publiczn i wspln modlitw Ludu Bo|ego do gBwnych powinno[ci Ko[cioBa. Ju| od samych jego pocztkw ci, ktrzy zostali ochrzczeni, "trwali w nauce ApostoBw i we wsplnocie, w Bamaniu chleba i w modlitwie" (Dz 2, 42). Dzieje Apostolskie wspominaj wielokrotnie jednomy[ln modlitw wsplnoty chrze[cijaDskiej1. Zwiadectwa pierwotnego Ko[cioBa stwierdzaj, |e rwnie| i poszczeglni wierni oddawali si modlitwie w okre[lonych godzinach dnia. W r|nych okolicach bardzo prdko ustaliB si zwyczaj przeznaczania na modlitw pewnych okresw czasu, jak np. o zmierzchu, gdy zapalano [wiatBa, lub z brzaskiem dnia, kiedy noc si koDczy i zaczyna [wita. Z biegiem czasu u[wicano wspln modlitw tak|e inne godziny dnia kierujc si tym, co wyczytywano w Dziejach Apostolskich. Ukazuj one uczniw zgromadzonych o godzinie trzeciej2; Piotra wchodzcego na taras, aby si pomodli okoBo szstej godziny (Dz 10, 9); Piotra i Jana wchodzcych do [wityni na modlitw o godzinie dziewitej (Dz 3, 1); PawBa i Sylasa modlcych si o pBnocy i [piewajcych wtedy hymny Bogu (Dz 16, 25). 2. Owe wsplne modlitwy przeksztaBciBy si stopniowo w [ci[le okre[lone godziny modlitw. Tak powstaBa Liturgia Godzin, wzbogacona tak|e czytaniami. Jest ona przede wszystkim modlitw uwielbienia i pro[b bBagaln; jest modlitw Ko[cioBa z Chrystusem i do Chrystusa. I. Modlitwa Chrystusa Chrystus modli si do Ojca 3. Najwy|szy KapBan Nowego i wiecznego Przymierza, Jezus Chrystus, SBowo pochodzce od Ojca i bdce blaskiem Jego chwaBy, przyszedB na [wiat dla udzielenia ludziom |ycia Bo|ego i "zapocztkowaB na tym ziemskim wygnaniu w hymn, ktry rozbrzmiewa w niebie po wszystkie czasy". Odtd z serca Jezusa pBynie chwaBa Bo|a wyra|ona ludzkimi sBowami uwielbienia, przebBagania i wstawiennictwa. On, ktry jest pocztkiem nowej ludzko[ci i Po[rednikiem midzy Bogiem i ludzmi, modli si do Ojca w imieniu wszystkich i ich dobra. 4. Syn Bo|y stanowi jedno ze swoim Ojcem (J 10, 30), a przychodzc na [wiat wypowiedziaB te sBowa: "Oto id peBni Twoj wol, Bo|e" (Hbr 10, 9). On zechciaB tak|e pozostawi nam przykBad swojej modlitwy. Ewangelia ukazuje nam czsto modlcego si Chrystusa: podczas chrztu, gdy Bg ujawnia Jego posBannictwo; przed powoBaniem ApostoBw; przy cudownym rozmno|eniu chleba; w czasie przemienienia na grze; przy uzdrowieniu gBuchoniemego; podczas wskrzeszenia Aazarza; przed mesjaDskim wyznaniem wiary przez Piotra; kiedy uczyB swych uczniw modlitwy; po ich powrocie z misji, na ktr ich wysBaB; gdy bBogosBawiB dzieci i kiedy si modliB za Piotra. Codzienna dziaBalno[ Chrystusa BczyBa si [ci[le z modlitw, nawet wicej: ona jakby z modlitwy pBynBa. Widzimy Go udajcego si na miejsce odosobnione lub na gr, aby si modli; wstajcego nad ranem lub modlcego si pznym wieczorem, a| do czwartej stra|y, spdzajcego caB noc na modlitwie. Wiemy, |e Chrystus uczestniczyB w modlitwie publicznej w synagogach, dokd si udawaB w sobot "zgodnie ze swoim zwyczajem", oraz w [wityni, ktr nazwaB domem modlitwy. Niewtpliwie te| odmawiaB codzienne modlitwy, jak to czynili pobo|ni Izraelici. OdmawiaB tak|e tradycyjne bBogosBawieDstwa przy posiBkach: podczas rozmno|enia chlebw, przy Ostatniej Wieczerzy i kiedy w Emaus zasiadB do stoBu ze swoimi uczniami. Od[piewaB te| z nimi hymn przed udaniem si na Gr Oliwn. A| do koDca swego |ycia - w obliczu Mki, podczas Ostatniej Wieczerzy, w trwodze konania i na krzy|u - ukazuje nam Boski Mistrz modlitw jako moc o|ywiajc caB Jego dziaBalno[ mesjaDsk i Jego przej[cie z tego [wiata do Ojca. "Z gBo[nym woBaniem i pBaczem za dni swego ciaBa zanosiB gorce pro[by do Tego, ktry mgB Go wybawi od [mierci" (Hbr 5, 7). Kiedy za[ dokonaB ofiary na oBtarzu krzy|a, "udoskonaliB na wieki tych, ktrzy s u[wiceni" (Hbr 10, 14); powstawszy za[ z martwych, |yje zawsze i modli si za nas. II. Modlitwa Ko[cioBa Wezwanie do modlitwy 5. To, co Pan Jezus sam czyniB, poleciB rwnie| i nam czyni. MwiB bowiem czsto: "Mdlcie si, pro[cie, bBagajcie w imi moje". PozostawiB nam tak|e wzr pro[by w Modlitwie PaDskiej. Podkre[laB konieczno[ modlitwy pokornej, czujnej, ustawicznej i ufnej w dobro Ojca, o|ywionej dobr intencj i peBnej szacunku w obliczu Boga. ApostoBowie czsto nam przekazuj w swoich listach r|ne modlitwy, zwBaszcza wielbice Pana i dzikczynne. Oni rwnie| wzywaj nas do gorliwej i ustawicznej modlitwy zanoszonej w Duchu Zwitym przez Chrystusa do Boga i podkre[laj jej skuteczno[ dla naszego u[wicenia. Zachcaj nas tak|e do modlitwy uwielbienia i dzikczynienia, bBagalnej i wstawienniczej za wszystkich. Ko[ciB podejmuje modlitw Chrystusa 6. CzBowiek jest stworzony przez Boga i zale|ny od Niego. Powinien wic uzna i wyznawa t wBadz Stwrcy nad sob. Tak te| czynili, modlc si, wszyscy pobo|ni w cigu wszystkich wiekw. Ale zwracajc si do Boga musimy pozostawa w jedno[ci z Chrystusem, Panem wszystkich ludzi i jedynym Po[rednikiem, bo tylko przez Niego mamy dostp do Boga. On bowiem Bczy ze sob caB spoBeczno[ ludzk. W ten sposb powstaje wewntrzny zwizek midzy modlitw Chrystusa a modlitw caBej rodziny ludzkiej. W Chrystusie wic, i tylko w Nim, religijno[ czBowieka znajduje sw zbawcz warto[ i osiga swj cel. 7. Istotny i najgBbszy zwizek zachodzi natomiast midzy Chrystusem i tymi, ktrych On wBczyB jako czBonkw do swojego CiaBa, czyli Ko[cioBa, przez sakrament odrodzenia. W ten sposb caBe CiaBo otrzymuje wszelkie bogactwa Syna: dar Ducha Zwitego, prawd i |ycie oraz uczestnictwo w Boskim synostwie Chrystusa, objawione nam w Jego modlitwie, gdy przebywaB w[rd nas. CaBe CiaBo Ko[cioBa ma tak|e udziaB i w kapBaDstwie Chrystusa: "Ci, ktrzy zostali ochrzczeni, s tak|e i po[wiceni przez odrodzenie i namaszczenie Duchem Zwitym; s duchow [wityni i [witym kapBaDstwem", uzdolnieni do skBadania kultu Nowego Przymierza; kult ten nie jest owocem naszych wysiBkw, lecz zasBug Chrystusa i Jego darem. "Najwikszy to dar Boga dla ludzi: Swoje SBowo, przez ktre wszystko si staBo, uczyniB ich gBow; ich samych za[ Jego czBonkami. Syn Bo|y jest wic i synem czBowieczym. Jako Bg jest jedno z Ojcem, a jako czBowiek jednym spo[rd ludzi. Gdy w modlitwie zwracamy si do Boga, nie odBczamy od Niego Jego Syna; a kiedy modli si CiaBo, nie czyni tego bez Bczno[ci z GBow. Nasz Pan, Jezus Chrystus, Syn Bo|y, jest jedynym Zbawc swego CiaBa. On sam si modli za nas i w nas, a i do Niego my si modlimy. On modli si za nas jako nasz kapBan; modli si w nas, bo jest GBow CiaBa, ktrym jeste[my, a modlimy si do Niego, bo jest naszym Bogiem. Rozpoznajmy wic w Nim nasze gBosy, a Jego gBos w nas samych". Na tym wic polega wielko[ modlitwy chrze[cijaDskiej: jest ona udziaBem w miBo[ci Jednorodzonego Syna ku Ojcu i w modlitwie, ktr Syn podczas swego ziemskiego |ycia wyra|aB ludzkimi sBowami. Ta modlitwa trwa nieustannie w caBym Ko[ciele i wszystkich jego czBonkach w imieniu caBej ludzko[ci i dla jej zbawienia. DziaBanie Ducha Zwitego 8. Jedno[ modlcego si Ko[cioBa jest dzieBem Ducha Zwitego. Jest On w Chrystusie, w caBym Ko[ciele i w ka|dym ochrzczonym. To wBa[nie "Duch Zwity przychodzi z pomoc naszej sBabo[ci i przyczynia si za nami w bBaganiach, ktrych nie mo|na wyrazi sBowami" (Rz 8, 26). On, jako Duch Syna, daje nam "ducha przybrania za synw, w ktrym mo|emy woBa: Abba, Ojcze!" (Rz 8, 15). Nie ma wic modlitwy chrze[cijaDskiej bez dziaBania Ducha Zwitego. On jednoczy caBy Ko[ciB i przez Syna prowadzi go do Ojca. Modlitwa wsplnoty 9. PrzykBad i polecenia Pana i ApostoBw wzywaj nas do nieustannej i wytrwaBej modlitwy. Nie chodzi o czysto prawny nakaz, ale o najbardziej istotn cech Ko[cioBa. Jest on bowiem wsplnot i ma to wyra|a tak|e i w modlitwie. Dlatego Dzieje Apostolskie, gdy mwi po raz pierwszy o wsplnocie wiernych, ukazuj nam j jako "trwajc jednomy[lnie na modlitwie razem z niewiastami, Maryj, matk Jezusa, i Jego brami" (Dz 1, 14). "Jeden duch i jedno serce o|ywiaBy wszystkich wierzcych" (Dz 4, 32). yrdBem za[ tej jedno[ci byBo sBowo Bo|e, braterska wsplnota, modlitwa i Eucharystia. Bez wtpienia modlitwa w odosobnieniu i przy drzwiach zamknitych54 jest zawsze konieczna i zalecana55, bo jest modlitw czBonka Ko[cioBa przez Chrystusa i w Duchu Zwitym. Jednak|e modlitwa wsplnoty ma szczegln warto[, bo przecie| Chrystus powiedziaB: "Gdzie dwaj lub trzej zebrani s w imi moje, tam jestem po[rd nich" (Mt 18, 20). III. Liturgia Godzin U[wicenie czasu 10. Chrystus nam przykazaB: "Zawsze trzeba si modli i nie ustawa" (Ak 18, 1). Ko[ciB stosuje si wiernie do tego nakazu, nie ustaje w modlitwie i wzywa nas do niej tymi sBowami: "Przez Niego (Jezusa) skBadajmy Bogu ustawicznie ofiar czci" (Hbr 13, 15). Przykazanie to speBniamy nie tylko sprawujc Eucharysti, ale tak|e w inny sposb, a zwBaszcza przez Liturgi Godzin. Wyr|nia si ona spo[rd czynno[ci liturgicznych szczeglnie tym, |e u[wica wszystkie pory dnia i nocy, jak o tym [wiadczy staro|ytna tradycja chrze[cijaDska56. 11. Celem Liturgii Godzin jest wic u[wicenie dnia i ludzkiej dziaBalno[ci. Jej ukBad ma przeto odpowiada w miar mo|no[ci, przez poszczeglne Godziny, odpowiednim chwilom dnia, z rwnoczesnym uwzgldnieniem warunkw |ycia wspBczesnego57. Dlatego "dla rzeczywistego u[wicenia dnia i odmwienia z po|ytkiem duchowym Godzin kanonicznych zaleca si zachowanie czasu najbardziej zbli|onego do wBa[ciwej pory tych Godzin"58. Liturgia Godzin a Eucharystia 12. Liturgia Godzin rozciga na poszczeglne pory dnia uwielbienie i dzikczynienie oraz wspomnienie tajemnic zbawienia, modlitw bBagaln i przedsmak niebiaDskiej chwaBy dany nam w Eucharystii, bdcej o[rodkiem i szczytem caBego |ycia wsplnoty chrze[cijaDskiej60. Liturgia Godzin najlepiej przygotowuje do owocnego sprawowania Eucharystii i o|ywia odpowiednie usposobienie, jak wiar, nadziej, miBo[, pobo|no[ i ducha ofiary. Liturgia Godzin speBnianiem kapBaDskiego dzieBa Chrystusa 13. Chrystus w Duchu Zwitym speBnia przez Ko[ciB "dzieBo odkupienia ludzi i doskonaBego uwielbienia Boga". Dokonuje si ono przez Eucharysti i sakramenty, ale tak|e poprzez Liturgi Godzin. Chrystus bowiem jest obecny, kiedy zbiera si wsplnota, gdy gBosi si sBowo Bo|e i gdy "Ko[ciB si modli i [piewa psalmy". U[wicenie czBowieka 14. Liturgia Godzin u[wica czBowieka i wielbi Boga. Przez ni bowiem nawizuje si dialog pomidzy Bogiem i ludzmi, gdy "Bg przemawia do swego ludu, a lud odpowiada Bogu [piewem i modlitw". Zbawcze sBowo Bo|e zajmuje wa|ne miejsce w Liturgii Godzin i mo|e ono przynie[ jej uczestnikom obfite owoce u[wicenia. Z Pisma [witego bowiem wzite s czytania; sBowo Boga zawarte w psalmach [piewa si przed Jego obliczem, a pro[by, modlitwy i [piewy przenika duch i natchnienie Pisma. Wiara uczestniczcych karmi si nie tylko tym, "co zostaBo napisane dla naszego pouczenia" (Rz 15, 4), lecz tak|e wtedy, gdy Ko[ciB si modli i [piewa, dusze wznosz si ku Bogu w nale|nym Mu hoBdzie i otrzymuj od Niego obfitsz Bask. ChwaBa oddawana Bogu w jedno[ci z Ko[cioBem niebios 15. W Liturgii Godzin Ko[ciB speBnia kapBaDski urzd Chrystusa skBadajc Bogu "nieustannie" ofiar czci, to znaczy owoc warg, ktre wyznaj Jego imi. Ta modlitwa jest gBosem Oblubienicy przemawiajcej do OblubieDca. Nawet wicej, jest ona modlitw Chrystusa i Jego CiaBa skierowan do Ojca. "Wszyscy bowiem oddajcy si tej modlitwie wypeBniaj zadanie Ko[cioBa i rwnocze[nie uczestnicz w najwy|szym zaszczycie Oblubienicy Chrystusa, poniewa| oddaj Bogu chwaB, stojc przed Jego tronem w imieniu Matki Ko[cioBa". 16. Ko[ciB wielbic Boga Liturgi Godzin Bczy si z pie[ni chwaBy wiecznie rozbrzmiewajcej w niebiaDskim przybytku, a rwnocze[nie raduje si przedsmakiem wieczystej chwaBy wy[piewywanej nieustannie przed tronem Boga i Baranka, opisanej przez [w. Jana w Ksidze Apokalipsy. Albowiem nasza [cisBa Bczno[ z Ko[cioBem w niebie wtedy si urzeczywistnia, gdy wsplnie w radosnym uniesieniu "sBawimy Bo|y majestat, a odkupieni przez krew Chrystusa ze wszystkich pokoleD, jzykw i narodw (Ap 5, 9) i zebrani w jeden Ko[ciB, jedn pie[ni chwaBy wysBawiamy Boga w Trjcy Jedynego". T niebiaDsk liturgi ujrzeli w widzeniach prorocy jako zwyciski dzieD bez nocy i [wiatBo[ bez ciemno[ci: "Ju| nie bdziesz mie sBoDca w dzieD jako [wiatBa ani jasno[ ksi|yca nie za[wieci tobie, lecz Pan bdzie dla ciebie wieczn [wiatBo[ci" (Iz 60, 19; por. Ap 21, 23. 25). "Bdzie tylko jeden jedyny dzieD - Pan tylko wie o nim - nie bdzie to ani dzieD, ani noc, wieczorn por bdzie jasno" (Za 14, 7). Ju| przeto "dosignB nas kres czasw (por. 1 Kor 10, 11); ju| zostaBo postanowione nieodwoBalnie odnowienie [wiata, i ju| zaczBo si ono urzeczywistnia w doczesno[ci". Tak poucza nas wiara o sensie naszego |ycia na ziemi i ka|e nam oczekiwa razem z caBym stworzeniem objawienia si synw Bo|ych75. T wiar gBosimy w Liturgii Godzin, tej nadziei dajemy wyraz i w niej si umacniamy, i ju| teraz poniekd mamy udziaB w rado[ciach wiekuistej chwaBy dnia, ktry nie zna zmierzchu. Pro[by bBagalne i ordownictwo 17. Liturgia jest nie tylko uwielbieniem Boga. W niej Ko[ciB wyra|a tak|e pro[by i pragnienia wiernych oraz wyprasza dla caBego [wiata zbawienie u Chrystusa, a przez Niego u Ojca76. Jest to nie tylko gBos Ko[cioBa, ale i Chrystusa, bo w Jego imieniu, to znaczy "przez Pana naszego Jezusa Chrystusa", modlitwy te s zanoszone. W ten sposb Ko[ciB w dalszym cigu podejmuje te modlitwy i bBagania, ktre Chrystus wypowiadaB za dni swego CiaBa77, i przez to s one szczeglnie skuteczne. A wic nie tylko miBo[, przykBad i pokuta wsplnoty ko[cielnej, lecz tak|e i jej modlitwa jest rzeczywist posBug, ktr jak matka speBnia wobec dusz, aby je prowadzi do Chrystusa78. Dotyczy to przede wszystkim tych, ktrych szczeglnie powoBano do sprawowania Liturgii Godzin, to znaczy: biskupw i kapBanw modlcych si z urzdu za swoich wiernych i za caBy lud Bo|y79; oraz tych, ktrzy przyjli [wicenia diakoDskie jak rwnie| i osoby zakonne80. yrdBo i uwieDczenie dziaBalno[ci pasterskiej 18. Uczestnictwo w Liturgii Godzin przyczynia si do duchowego wzrostu Ludu Bo|ego81. Jest ono ukrytym, ale bardzo istotnym apostolstwem. "Albowiem prace apostolskie to maj na celu, aby wszyscy, stawszy si dziemi Bo|ymi przez wiar i chrzest, gromadzili si wsplnie, wielbili Boga po[rd Ko[cioBa, uczestniczyli w ofierze i po|ywali Wieczerz PaDsk"82. W ten sposb |ycie wiernych wyra|a i ukazuje innym "misterium Chrystusa i rzeczywist natur prawdziwego Ko[cioBa. Jest on bowiem... widzialny i wyposa|ony w dobra niewidzialne; |arliwy w dziaBaniu i oddany kontemplacji; obecny w [wiecie, a jednak pielgrzymujcy"83. Rwnocze[nie czytania i modlitwy Liturgii Godzin s zrdBem |ycia chrze[cijaDskiego. Ze stoBu Pisma [w. i sBw [witych PaDskich czerpie swj pokarm, modlitw za[ si umacnia. I tylko Pan, bez ktrego nic uczyni nie mo|emy84, sprawia, |e nasze dziaBanie jest skuteczne i owocne85, gdy o to bdziemy Go prosi. W ten sposb bdziemy dzieD po dniu wzrastali jako [witynia Boga w Duchu86 na miar peBnego wzrostu dojrzaBo[ci Chrystusowej87, przy czym przybywa nam siB do gBoszenia Chrystusa wszystkim, ktrzy s na zewntrz88. Zgodno[ ducha ze sBowem 19. Ta modlitwa stanie si prawdziwie modlitw osobist ka|dego, kto w niej uczestniczy, gdy bdzie sprawowana godnie, uwa|nie i gorliwie, a duch dostroi si do sBw. Wtedy te| stanie si zrdBem pobo|no[ci i wielorakiej Baski Bo|ej i |ywi bdzie modlitw prywatn przez dziaBalno[ apostolsk89. Niech wic ka|dy wspBpracuje z Bask z wysoka, aby jej nie przyjmowa na pr|no, szukajc Chrystusa i przez modlitw coraz gBbiej wnikajc w Jego misterium90. Niech wszyscy wielbi Boga i zanosz do Niego bBagania w tym samym duchu, w jakim si modliB Boski Zbawiciel. IV. Osoby odprawiajce Liturgi Godzin a. Wsplne odprawianie Liturgii Godzin 20. Liturgia Godzin, podobnie jak inne czynno[ci liturgiczne, nie jest czynno[ci prywatn, lecz caBego CiaBa Ko[cioBa. Ona to czyni je widocznym i naD oddziaBuje. Jest to najbardziej dostrzegalne - i dlatego najbardziej zalecane - gdy j sprawuje Ko[ciB miejscowy wraz ze swoim biskupem w otoczeniu kapBanw i sBug oBtarza, bo "w tym Ko[ciele jest obecny i dziaBa jeden, [wity, katolicki i apostolski Ko[ciB Chrystusowy". Nawet i wtedy, gdy biskup jest nieobecny, kanonicy kapitulni czy inni kapBani powinni to czyni w czasie odpowiadajcym poszczeglnym Godzinom, i je[li to mo|liwe, z udziaBem wiernych. To samo odnosi si tak|e do kapituB kolegiackich. 21. Wszdzie, gdzie jest to mo|liwe, gBwne Godziny powinny by odprawiane w ko[ciele tak|e i przez inne wsplnoty wiernych, a przede wszystkim parafialne; parafie s bowiem wsplnotami diecezji zorganizowanymi lokalnie pod przewodnictwem pasterzy zastpujcych biskupa. "W pewien sposb przedstawiaj one widzialny Ko[ciB ustanowiony na caBej ziemi". 22. Wierni wezwani na Liturgi Godzin i na niej zebrani w jedno[ci serc i gBosw, czyni widocznym Ko[ciB sprawujcy misterium Chrystusa. 23. Organizacja i kierownictwo modlitw wsplnoty nale|y do tych, ktrzy otrzymali [wicenia lub specjaln misj kanoniczn. Niech wic doBo| oni staraD, "by wszyscy powierzeni ich opiece byli jednomy[lni w modlitwie". Maj oni zachca wiernych do wsplnego udziaBu w gBwnych cz[ciach Liturgii Godzin, zwBaszcza w niedziele i [wita, oraz przygotowa ich do tego odpowiednimi pouczeniami. Niech im poka|, |e taki udziaB jest autentyczn szkoB modlitwy. Aby to osign, nale|y przyswoi wiernym zrozumienie psalmw w duchu chrze[cijaDskim, a oni w ten sposb naucz si stopniowo modlitwy Ko[cioBa i coraz bardziej bd j prze|ywa. 24. Wsplnoty kanonikw, mnichw i mniszek oraz czBonkowie innych zakonw, ktrzy na mocy reguBy lub konstytucji odprawiaj wsplnie Liturgi Godzin w caBo[ci lub cz[ciowo, wedBug powszechnego albo wBasnego obrzdu, ukazuj w specjalny sposb modlcy si Ko[ciB, bo s wtedy w peBni obrazem Ko[cioBa wielbicego Pana zgodnym gBosem. Wsplnoty te speBniaj zadanie "wspBpracy przede wszystkim modlitw w budowaniu i wzro[cie caBego Mistycznego CiaBa Chrystusowego oraz dobra Ko[cioBw miejscowych". Odnosi si to zwBaszcza do wsplnot kontemplacyjnych. 25. Ci, ktrzy przyjli [wicenia i nie s zobowizani skdind do wsplnego odmawiania Liturgii Godzin, niech si staraj, je[li mieszkaj razem lub bior udziaB w swoich spotkaniach, odmwi wsplnie przynajmniej cz[ tych modlitw, a zwBaszcza Jutrzni rano i Nieszpory pod wieczr. 26. Zakonnikom i zakonnicom nie obowizanym do wsplnego sprawowania Liturgii Godzin, a tak|e czBonkom jakiegokolwiek instytutu doskonaBo[ci, usilnie si zaleca, aby j odprawiali we wBasnej wsplnocie, albo z wiernymi, w caBo[ci lub przynajmniej cz[ciowo. 27. Ludzi [wieckich gromadzcych si z r|nych powodw, apostolskich lub innych, zachca si do wypeBnienia obowizku wsplnej modlitwy Ko[cioBa przez odmwienie cz[ci Liturgii Godzin. Wypada bowiem, by si przyzwyczajali do czczenia Boga w duchu i prawdzie, a to przede wszystkim przez czynno[ liturgiczn. Niech te| wiedz, |e przez kult publiczny i modlitw dosigaj wszystkich ludzi i w niemaBym stopniu mog si przyczyni do zbawienia caBego [wiata. Wypada wreszcie, by i w rodzinie, ktra jest jakby domowym sanktuarium Ko[cioBa, nie poprzestawano na wsplnych modlitwach, ale tak|e, w miar mo|no[ci, odmawiano jak[ cz[ Liturgii Godzin, zespalajc si w ten sposb tym [ci[lej z caBym Ko[cioBem. b. Obowizek odprawiania Liturgii Godzin 28. Liturgi Godzin powierzono szczeglnie tym, ktrzy przyjli [wicenia. tj. biskupom, kapBanom i diakonom. Ka|dy wic z nich jest do niej obowizany, i to nawet wtedy, gdy wierni nie bior w niej udziaBu. W tym wypadku stosuje si odpowiednie zmiany. Ko[ciB poleca tym duchownym odprawianie Liturgii Godzin, poniewa| modlitwa Chrystusowa ma trwa nieprzerwanie w Ko[ciele. Stanie si to wtedy, kiedy przynajmniej oni bd speBniali stale i niezawodnie to, co jest zadaniem caBej wsplnoty wierzcych. Przede wszystkim biskup jest widzialnym uosobieniem Chrystusa; jest on bowiem najwy|szym kapBanem swej owczarni i od niego w pewien sposb pochodzi i zale|y |ycie w Chrystusie wiernych, ktrzy zostali mu powierzeni. Dlatego biskup ma by oddany modlitwie jako pierwszy spo[rd grona swego Ko[cioBa, a sprawowana przez niego Liturgia Godzin jest zawsze modlitw w imieniu Ko[cioBa i za Ko[ciB mu powierzony. KapBani zjednoczeni z biskupem i caBym prezbiterium tak|e uosabiaj Chrystusa KapBana i na nich te| spoczywa ten sam obowizek zanoszenia do Boga modlitw bBagalnych za lud im oddany jak rwnie| za caBy [wiat. Wszyscy powy|ej wymienieni speBniaj posBug Dobrego Pasterza modlcego si za swoich, aby mieli |ycie i zespolili si w jedno. Liturgia Godzin, do ktrej Ko[ciB ich zobowizuje, ma o|ywia ich pobo|no[ i modlitw osobist, by dla nich |rdBem kontemplacji oraz natchnieniem pracy duszpasterskiej i misyjnej dla rozkwitu Ko[cioBa Bo|ego. 29. Ko[ciB powoBaB biskupw, kapBanw i diakonw do sprawowania Liturgii godzin (por. nr 17). Powinni wic oni codziennie wypeBni w caBo[ci ten obowizek przestrzegajc, o ile to mo|liwe, odmawiania poszczeglnych Godzin w odpowiedniej porze dnia. Przede wszystkim niech zwrc najbaczniejsz uwag na Godziny, ktre s jak gdyby o[rodkiem tej liturgii, to znaczy na Jutrzni i Nieszpory, i niech nie opuszczaj ich bez powa|nego powodu. Niech te| wiernie odmawiaj Godzin CzytaD, jest ona bowiem przede wszystkim sprawowaniem liturgii sBowa Bo|ego. W ten sposb dopeBni codziennego zadania szczeglnie im powierzonego, a mianowicie karmienia si tym sBowem, by stawa si coraz bardziej doskonaBymi uczniami Pana i coraz doskonalej wnika w niezgBbione bogactwa Chrystusa. Dla lepszego u[wicenia caBego dnia niech z prawdziwej potrzeby serca odmawiaj Modlitw w cigu dnia i na jego zakoDczenie. Przez t ostatni wypeBni w caBo[ci oficjum i polec si Bogu. 30. Jest rzecz po|dan, by diakoni ustanowieni na staBe odmawiali codziennie przynajmniej cz[ Liturgii Godzin, okre[lon przez konferencj episkopatu. 31. a) KapituBy katedralne i kolegiackie maj odprawia w chrze cz[ci Liturgii Godzin przewidziane prawem oglnym lub partykularnym. CzBonkowie tych kapituB oprcz Godzin obowizujcych wszystkich duchownych maj obowizek odmawia prywatnie te Godziny, ktre obowizuj ich kapituB. b) Wsplnoty zakonne obowizane do Liturgii Godzin oraz ich poszczeglni czBonkowie maj odprawia oficjum zgodnie z wBasnymi ustawami, zachowujc przepis zawarty w nr 29, odnoszcy si do tych, ktrzy przyjli [wicenia. Wsplnoty za[ obowizane do oficjum w chrze maj tam|e codziennie sprawowa caBo[ Liturgii Godzin. Poza chrem za[ czBonkowie tych wsplnot odmawiaj Godziny zgodnie z wBasnym prawem partykularnym, ale zawsze zachowujc przepis podany w nr 29. 32. PozostaBe wsplnoty zakonne oraz ich czBonkowie niech odprawiaj cz[ Liturgii Godzin zale|nie od konkretnych warunkw ich |ycia; Liturgia Godzin, ktra jest modlitw Ko[cioBa, tworzy ze wszystkich, gdziekolwiek si znajduj, jedno serce i jedn dusz. Podobne wezwanie kieruje si tak|e do ludzi [wieckich. c. UkBad Liturgii Godzin oraz jej sprawowanie 33. Liturgia Godzin, zgodnie z przeznaczeniem, w doborze tre[ci oraz ukBadzie rzdzi si wBasnymi prawami. Dobiera ona i ukBada we wBa[ciwy sobie sposb te skBadniki, ktre znajduj si we wszystkich obrzdach chrze[cijaDskich. I tak na ka|d Godzin skBada si hymn, nastpnie psalmodia, potem dBu|sze lub krtsze czytanie Pisma [w., wreszcie modlitwy na zakoDczenie. Liturgia Godzin, czy to wsplnie odprawiana, czy odmawiana prywatnie, pozostaje zawsze w swej istocie dialogiem midzy Bogiem a czBowiekiem. Jednak|e wsplne jej odprawianie ja[niej uwydatnia to, |e jest ona z natury rzeczy modlitw wsplnoty Ko[cioBa. Wsplne odprawianie tej liturgii sprzyja czynnemu uczestnictwu biorcych w niej udziaB zgodnie z funkcj przypadajc ka|demu. Dzieje si to przez aklamacje, dialog, chrowe odmawianie psalmw i dopuszcza r|norodne zastosowanie form i [rodkw wyrazu. Dlatego wsplnotowe odprawianie Liturgii Godzin ma zawsze pierwszeDstwo, szczeglnie je|eli si mu zapewni czynny udziaB wiernych, i nale|y j przekBada ponad prywatne jej odmawianie. W miar mo|no[ci, i gdy sprawuje si j w chrze lub wsplnocie, wypada, je[li to mo|liwe, odprawia j ze [piewem, zgodnie z jej zaBo|eniami i przeznaczeniem, uwzgldniajc przy tym charakter jej poszczeglnych cz[ci. W ten sposb wypeBni si napomnienie ApostoBa: "SBowo Chrystusa niech w was przebywa z caBym swym bogactwem: z wszelk mdro[ci nauczajcie i napominajcie samych siebie przez psalmy, hymny, pie[ni peBne ducha, pod wpBywem Baski [piewajc Bogu w waszych sercach" (Kol 3, 16; por. Ef 5, 19-20) I. Wprowadzenie do caBo[ci Liturgii Godzin 34. Zazwyczaj Liturgi Godzin rozpoczyna Wezwanie. SkBada si ono z wersetu Panie, otwrz wargi moje, a usta moje bd gBosi Twoj chwaB oraz z psalmu 95, ktry codziennie wzywa wiernych do gBoszenia chwaBy Bo|ej, do sBuchania gBosu Pana i zachca ich do wyczekiwania "krainy spoczynku". Zamiast psalmu 95 mo|na tak|e, zale|nie od okoliczno[ci, wzi psalm 100 lub 24. Psalm Wezwania najlepiej odmawia na przemian z jego antyfon zgodnie z podanymi wskazwkami. T antyfon recytuje si i powtarza przed rozpoczciem psalmu; powtarza si j tak|e po ka|dej jego strofie. 35. Wezwanie odmawia si na pocztku caBego cyklu codziennej modlitwy, poprzedza ono albo Jutrzni, albo Godzin CzytaD, w zale|no[ci od tego, ktra Godzina rozpoczyna dzieD. Stosownie jednak do okoliczno[ci psalm Wezwania i antyfon mo|na opu[ci, je|eli miaBby on poprzedza Jutrzni. 36. Antyfon psalmu Wezwania zmienia si w zale|no[ci od dni liturgicznych, jak to podaj przepisy tam umieszczone. II. Jutrznia i Nieszpory 37. "Zgodnie z czcigodn tradycj caBego Ko[cioBa za gBwne cz[ci codziennego oficjum nale|y uwa|a Jutrzni jako modlitw porann i Nieszpory jako modlitw wieczorn, i tak je odprawia"2. 38. Jutrznia jest u[wiceniem porannych godzin dnia, jak to wida po jej ukBadzie i doborze tre[ci. Ten poranny charakter Jutrzni najlepiej wyra|aj sBowa [w. Bazylego: "Jutrzni po[wicamy Bogu jako pierwsze poruszenie naszej duszy i my[li i nie podejmujemy |adnego innego dziaBania, zanim wpierw nie napeBni nas rado[ci wspomnienie Boga, bo jest napisane: wspomniaBem na Boga i rozradowaBem si (Ps 77, 4 Vulg.). Tak|e i nasze ciaBo niech nie rozpoczyna pracy, zanim nie speBnimy tego, co napisano: Do Ciebie bd si modliB, Panie, rankiem mj gBos usByszysz; rano stan przed Tob i ujrz Ciebie (Ps 5, 4-5)"3. Jutrznia odprawiana o brzasku budzcego si dnia jest ponadto wspomnieniem zmartwychwstania Pana Jezusa, "ZwiatBo[ci prawdziwej, ktra o[wieca ka|dego czBowieka" (J 1, 9), "SBoDca sprawiedliwo[ci" (Ml 3, 20) i "nawiedzajcego nas Wschodzcego SBoDca" (Ak 1, 78). ZrozumiaBe jest wic przypomnienie dane nam przez [w. Cypriana: "Nale|y si modli rano, aby porann modlitw wysBawia zmartwychwstanie Pana"4. 39. Nieszpory odprawia si w porze wieczornej, gdy dzieD si ju| koDczy, "dziki skBadajc za to, co w tym dniu zostaBo nam dane, i za dobro, ktre przez nas byBo dokonane"5. Ta modlitwa "wznoszca si jak kadzidBo przed obliczem Pana i wzniesienie rk naszych w wieczornej ofierze"6 jest rwnie| pamitk Odkupienia. Mo|na j "rwnie| rozumie w gBbszym jeszcze znaczeniu jako rzeczywist ofiar wieczorn: t przekazan nam przez Pana i Zbawiciela naszego i przez Niego zBo|on podczas Ostatniej Wieczerzy z ApostoBami, na ktrej daB pocztek sakramentom Ko[cioBa. Mo|na j te| pojmowa jako ofiar wieczorn, ktr zBo|yB nastpnego dnia, to znaczy przy koDcu wiekw, kiedy rozpostarB swe rce dla zbawienia caBego [wiata i ofiarowaB si Ojcu"7. Mamy si wic wtedy zwraca z nadziej ku ZwiatBu, ktre nie zna zachodu - "modli si i prosi, by Chrystus powrciB i przynisB nam Bask wiekuistej [wiatBo[ci"8. W koDcu w tej wieczornej porze Bczymy nasze gBosy z Ko[cioBami wschodnimi i razem z nimi wzywamy "radosnej [wiatBo[ci [witej chwaBy przedwiecznego Ojca w niebie - bBogosBawionego Jezusa Chrystusa. Doczekawszy si zachodu sBoDca i ogldajc wieczorne [wiatBo, sBawimy Boga Ojca i Syna, i Ducha Zwitego". 40. Jutrznia przeto i Nieszpory maj wielkie znaczenie jako modlitwa wsplnoty chrze[cijan. Nale|y wic popiera publiczne lub wsplne ich odprawianie w[rd tych zwBaszcza, ktrzy prowadz |ycie wsplne. Zaleca si ponadto ich odmawianie poszczeglnym wiernym, ktrzy nie mog bra udziaBu we wsplnym odprawianiu tych Godzin. 41. Jutrznia i Nieszpory rozpoczynaj si od wersetu wprowadzajcego: Bo|e, wejrzyj ku wspomo|eniu memu. Panie, pospiesz ku ratunkowi memu, po ktrym dodaje si ChwaBa Ojcu i Synowi, i Duchowi Zwitemu, jak byBa... oraz Alleluja (opuszczane w okresie Wielkiego Postu). Ten werset oraz ChwaBa Ojcu... opuszcza si wtedy, gdy Jutrzni rozpoczyna si od Wezwania. 42. Nastpnie [piewa si lub odmawia odpowiedni hymn. Hymn nadaje ka|dej Godzinie czy [witu wBa[ciwy ton, a rwnocze[nie wprowadza w atmosfer radosnej modlitwy, zwBaszcza gdy wierni bior w niej udziaB. 43. Po hymnie nastpuje psalmodia stosownie do wytycznych podanych w nr 121-125. Psalmodia Jutrzni skBada si z jednego psalmu przystosowanego do godziny porannej, z pie[ni zaczerpnitej ze Starego Testamentu oraz z drugiego psalmu o charakterze pochwalnym zgodnie z tradycj Ko[cioBa. Psalmodia Nieszporw skBada si z dwch psalmw, albo dwu cz[ci jednego, gdy ten jest dBu|szy, dostosowanych do tej godziny dnia i jej odprawiania z udziaBem wiernych, oraz pie[ni zaczerpnitej z Listw Apostolskich lub Apokalipsy. 44. Po psalmodii nastpuje krtkie lub dBu|sze czytanie. 45. Czytanie krtkie jest dobrane odpowiednio do dnia, okresu liturgicznego lub [wita. Nale|y je odczyta jako gBoszenie sBowa Bo|ego i tak te| go sBucha. Uwydatnia ono z moc jakie[ zdanie i my[l natchnion lub te sBowa Pisma [w., na ktre nie zwrciBoby si uwagi w czytaniu cigBym. Czytania krtkie Bcznie z psalmodi r|ne s na poszczeglne dni. 46. WedBug uznania celebrujcego, a zwBaszcza przy udziale wiernych, mo|na wybra dBu|sze czytanie z Pisma [w., zaczerpnite czy to z Godziny CzytaD, czy z tekstw mszalnych, przede wszystkim tych, ktre si opu[ciBo z r|nych powodw. Niekiedy mo|na te| wybra inne jeszcze czytania, bardziej dostosowane, zgodnie z tym, co powiedziano w nr 249-250 i w nr 251. 47. Gdy Jutrzni i Nieszpory odprawia si przy udziale wiernych, czytanie dBu|sze mo|na, wedBug uznania, wyja[ni w krtkiej homilii. 48. Po czytaniu bdz te| homilii wypada zachowa w skupieniu chwil milczenia. 49. Odpowiedzi na sBowo Bo|e jest krtkie responsorium [piewane lub recytowane, ktre jednak wedle uznania mo|na opu[ci. Zamiast responsorium wolno [piewa inn pie[D tego rodzaju i o podobnym przeznaczeniu, jednak|e te pie[ni musz by zatwierdzone do tego celu przez konferencj episkopatu. 50. Nastpnie wykonuje si uroczy[cie pie[D z Ewangelii z jej wBasn antyfon: w Jutrzni pie[D Zachariasza BBogosBawiony Pan, Bg Izraela, a w Nieszporach pie[D Maryi Wielbi dusza moja Pana. Obie te pie[ni, majce za sob wielowiekow i powszechn tradycj Ko[cioBa rzymskiego, wyra|aj pochwaB dzieBa odkupienia i dzikczynienie. Antyfony tych pie[ni s dostosowane do dnia, okresu liturgicznego lub [wita. 51. Po pie[ni odmawia si rano modlitwy po[wicajce Panu dzieD i jego prace, a wieczorem modlitwy wstawiennicze (por. nr 179-193). 52. Po tych modlitwach i pro[bach odmawia si wsplnie Ojcze nasz. 53. Bezpo[rednio po Ojcze nasz odmawia si modlitw koDczc te Godziny. Dla dni zwykBych znajduje si ona w psaBterzu, dla innych dni w tekstach wBasnych obchodu liturgicznego. 54. Na zakoDczenie kapBan lub diakon przewodniczcy liturgii pozdrawia wiernych sBowami: Pan z wami i udziela im bBogosBawieDstwa jak we Mszy [w., po czym dodaje: Idzcie w pokoju, na co obecni odpowiadaj: Bogu niech bd dziki. W braku kapBana lub diakona liturgia tych Godzin koDczy si bBogosBawieDstwem: Niech nas Pan bBogosBawi... III. Godzina CzytaD 55. Godzina CzytaD podaje do rozwa|enia ludowi Bo|emu, a zwBaszcza osobom szczeglnie Bogu po[wiconym, obfity skarbiec Pisma [w. oraz najpikniejsze teksty autorw pism dotyczcych |ycia duchowego. Obecnie zakres codziennych czytaD biblijnych we Mszy [w. zostaB poszerzony, jednak|e bogactwa objawienia i tradycji podane w Godzinie CzytaD przyczyniaj si do wikszego postpu duchowego. Przede wszystkim kapBani powinni poszukiwa tych bogactw, aby rozdziela innym dane im sBowo Bo|e i swoj nauk "karmi lud Bo|y"9. 56. Godzina CzytaD obejmuje tak|e psalmy, hymn, modlitw oraz inne jeszcze cz[ci, jest wic naprawd Godzin modlitewn. Modlitwa bowiem powinna towarzyszy "czytaniu Pisma [w., poniewa| w ten sposb nawizuje si rozmowa midzy Bogiem i czBowiekiem, bo... do Niego si zwracamy, gdy si modlimy, Jego sBuchamy czytajc sBowo Bo|e"10. 57. Na mocy konstytucji Soboru WatykaDskiego II o liturgii Godzin CzytaD, "chocia| zachowuje ona w chrze charakter modlitwy nocnej, nale|y tak przygotowa, by mogBa by odmawiana o ka|dej porze dnia i powinna zawiera mniej psalmw, a dBu|sze czytania"11. 58. Wszyscy, ktrzy na mocy prawa partykularnego odmawiaj t Godzin jako modlitw uwielbienia w cigu nocy, oraz ci, ktrzy w sposb godny pochwaBy pragn ten zwyczaj zachowa, odmwi w okresie zwykBym hymn ze zbioru na ten cel przeznaczonego bez wzgldu na to, czy t Godzin odmawiaj w nocy czy te| bardzo wcze[nie rano i przed Jutrzni. Ponadto co do niedziel oraz uroczysto[ci i niektrych [wit nale|y zachowa wytyczne podane w nr 70-73. 59. Godzin CzytaD mo|na odmawia o ka|dej porze dnia, a nawet i poprzedniego dnia po odmwieniu Nieszporw i zapadniciu nocy. Zawsze jednak nale|y zachowa przepisy podane wy|ej. 60. Godzin CzytaD rozpoczyna si Wezwaniem wtedy, gdy si j odmawia przed Jutrzni, tak jak to powiedziano w nr 34-36. W przeciwnym wypadku zaczyna si j od wersetu Bo|e, wejrzyj ku wspomo|eniu memu Bcznie z ChwaBa Ojcu... dodajc Alleluja poza okresem Wielkiego Postu. 61. Nastpnie odmawia si hymn. W okresie zwykBym wybiera si go ze zbioru na ten cel przeznaczonego, jak to powiedziano w nr 58, ale zawsze z uwzgldnieniem pory dnia lub nocy, w ktrej odprawia si Godzin CzytaD. 62. Po hymnie odmawia si trzy psalmy (lub ich cz[ci, je[li psalmy przypadajce na dany dzieD s dBu|sze). Triduum paschalne oraz dni oktawy Wielkanocy i Narodzenia PaDskiego, a tak|e uroczysto[ci i [wita maj wBasne psalmy i antyfony. W niedziele i dni powszednie bierze si psalmy i antyfony wedBug bie|cego ukBadu psaBterza. Tak samo si czyni we wspomnieniach o [witych, wyjwszy te, ktre maj wBasne psalmy i antyfony (por. nr 218 i nn.). 63. Po psalmach, a przed czytaniami, odmawia si zazwyczaj werset. Stanowi on w modlitwie przej[cie od psalmodii do sBuchania czytaD. 64. Dwa s czytania: pierwsze jest wyjte z Pisma [w., a drugie zaczerpnite z pism Ojcw Ko[cioBa lub innych autorw ko[cielnych, albo z hagiografii. 65. Po ka|dym z czytaD odmawia si responsorium (por. nr 169-172). 66. Czytania z Pisma [w. s podane w okresach roku liturgicznego i tam nale|y ich szuka stosownie do wytycznych podanych w nr 140-145. Jednak|e w uroczysto[ci i [wita czytania te bierze si z tekstw wBasnych obchodu lub wsplnych. 67. Czytanie drugie wraz z responsorium znajduje si w Liturgii Godzin lub w tekstach do wyboru w lekcjonarzu, o ktrym jest mowa w nr 161. Zazwyczaj jest to czytanie podane w tekstach okresu roku liturgicznego. W uroczysto[ci i [wita ku czci [witych bierze si wBasne czytania hagiograficzne podane na dany dzieD, a gdy go brak, nale|y je dobra z Tekstw wsplnych o [witych. W dni, w ktre przypadaj wspomnienia o [witych i ktre si obchodzi jako takie, bierze si rwnie| czytanie hagiograficzne zamiast czytania z dnia bie|cego (por. nr 166 i 235). 68. W niedziele (poza okresem Wielkiego Postu), podczas oktawy Wielkanocy i Narodzenia PaDskiego oraz w uroczysto[ci i [wita po drugim czytaniu i responsorium odmawia si hymn Ciebie, Bo|e, chwalimy. Hymn ten opuszcza si we wspomnienia i dni powszednie. Ostatni cz[ hymnu, zaczynajc si od sBw Zachowaj lud Twj, Panie..., a| do koDca, mo|na opu[ci wedle uznania. 69. Godzin CzytaD koDczy si modlitw przypadajc na dany dzieD, oraz przynajmniej we wsplnym odmawianiu aklamacj BBogosBawmy Panu - Bogu niech bd dziki. IV. Wigilie 70. Wigili paschaln obchodzi caBy Ko[ciB w sposb podany w odno[nych ksigach liturgicznych. "Ta noc czuwania - mwi [w. Augustyn - ma tak wielkie znaczenie, |e nazwa wigilii do niej si przede wszystkim odnosi, chocia| dzieli j ona z innymi tego rodzaju czuwaniami"12. "Czuwamy tej nocy, w ktrej Pan zmartwychwstaB i w swoim ciele daB nam pocztek |ycia... nie znajcego ju| [mierci i za[nicia; a gdy tak dBu|ej nieco czuwamy i wielbimy pie[niami ZmartwychwstaBego, wraz z Nim i z Jego Baski bdziemy krlowali w |yciu, ktre nie ma koDca"13. 71. W r|nych Ko[cioBach przyjB si zwyczaj rozpoczynania podobn wigili rozmaitych uroczysto[ci, a przede wszystkim Narodzenia PaDskiego i ZesBania Ducha Zwitego. Ten zwyczaj nale|y zachowa i popiera zgodnie z tradycj danego Ko[cioBa. Je|eli gdzieniegdzie wprowadza si nocne czuwanie dla podkre[lenia innych jeszcze uroczysto[ci czy pielgrzymek, nale|y podczas tych wigilii stosowa wytyczne dotyczce nabo|eDstw sBowa Bo|ego. 72. Ojcowie Ko[cioBa i pisarze ko[cielni czsto wzywali wiernych, zwBaszcza tych, ktrzy prowadz |ycie kontemplacyjne, do nocnych czuwaD, albowiem taka modlitwa jest wyrazem oczekiwania na przyj[cie Pana i do tego pobudza: "O pBnocy rozlegBo si woBanie: Pan mBody idzie, wyjdzcie mu na spotkanie" (Mt 25, 6); "Czuwajcie wic, bo nie wiecie, kiedy Pan domu przyjdzie: z wieczora czy o pBnocy, czy o pianiu kogutw, czy rankiem. By niespodzianie przyszedBszy, nie zastaB was [picych" (Mk 13, 35-36). A zatem godni s pochwaBy ci, ktrzy Godzin CzytaD odprawiaj jako modlitw w cigu nocy. 73. W obrzdku rzymskim Godzina CzytaD byBa zawsze do[ krtka ze wzgldu na tych zwBaszcza, co si oddaj pracom apostolskim. Jednak|e ci, ktrzy zgodnie z tradycj pragn przedBu|y wigili niedzieln, uroczysto[ci i [wit, maj zachowa nastpujcy porzdek: Najpierw odprawia si Godzin CzytaD, tak jak podano w Liturgii Godzin. Po czytaniach, a przed hymnem Ciebie, Bo|e, chwalimy, dodaje si pie[ni umieszczone w tym celu w Dodatku do wspomnianej Liturgii Godzin. Nastpnie czyta si Ewangeli i wygBasza homili, zale|nie od okoliczno[ci. Wtedy dopiero [piewa si hymn Ciebie, Bo|e, chwalimy i odmawia modlitw. W uroczysto[ci i [wita Ewangeli bierze si z lekcjonarza mszalnego, a w niedziele ze zbioru czytaD dotyczcych tajemnicy paschalnej i umieszczonych w Dodatku do Liturgii Godzin. V. Modlitwa przedpoBudniowa, poBudniowa i popoBudniowa, czyli Modlitwa w cigu dnia 74. Zgodnie ze starodawn tradycj i wzorem Ko[cioBa czasw apostolskich wierni zachowali pobo|ny zwyczaj modlenia si w r|nych godzinach dnia, nawet w[rd pracy. Powy|sza tradycja przybraBa z biegiem czasu r|ne formy wyrazu w obrzdach liturgicznych. 75. W praktyce liturgicznej tak Wschodu, jak i Zachodu zachowano Modlitw przedpoBudniow, poBudniow i popoBudniow, poniewa| z tymi zwBaszcza Godzinami wi|e si wspomnienie Mki Pana i pocztkw gBoszenia Ewangelii. 76. Sobr WatykaDski II postanowiB zachowa w oficjum chrowym te trzy Godziny mniejsze14. Ci, ktrzy prowadz |ycie kontemplacyjne, maj zachowa liturgiczny zwyczaj odprawiania tych modlitw, chyba |e ich prawo partykularne postanawia inaczej. Odmawianie tych Godzin zaleca si tak|e innym, a szczeglnie tym, ktrzy odbywaj rekolekcje lub uczestnicz w zebraniach duszpasterskich. 77. Poza chrem i z zachowaniem prawa partykularnego mo|na odmwi tylko jedn z tych trzech Godzin, odpowiadajc danej porze dnia, aby w ten sposb zachowa tradycj modlitwy w cigu dnia i po[rd pracy. 78. UkBad tych trzech Godzin uwzgldnia wic zarwno tych, ktrzy odmawiaj tylko jedn modlitw, jak i tych, co pragn odmwi wszystkie trzy albo s do tego obowizani na mocy prawa. 79. Ka|d z powy|szych trzech Godzin rozpoczyna werset Bo|e, wejrzyj ku wspomo|eniu memu oraz ChwaBa Ojcu... jak byBa i Alleluja (ktre opuszcza si w okresie Wielkiego Postu). Potem nastpuje hymn odpowiadajcy danej Godzinie, a po nim psalmodia, krtkie czytanie z wersetem, modlitwa na zakoDczenie oraz, przynajmniej w odmawianiu wsplnym, BBogosBawmy Panu - Bogu niech bd dziki. 80. Na poszczeglne Godziny przewidziano hymny i modlitwy zmienne, aby zgodnie z tradycj odpowiadaBy porze dnia i we wBa[ciwy sposb zapewniBy jego u[wicenie. Dlatego odmawiajc tylko jedn z tych Godzin, nale|y dobra odpowiednio te jej cz[ci. Tak|e krtkie czytania i modlitwy zmieniaj si w zale|no[ci od dnia, okresu liturgicznego lub [wita. 81. Podano psalmodi dwojakiego rodzaju: bie|c i uzupeBniajc. Pierwszej u|ywa si w wypadku odmawiania jednej tylko Godziny. Odmawiajc wicej ni| jedn w pierwszej nale|y wzi psalmy bie|ce, w pozostaBych psalmodi uzupeBniajc. 82. Psalmodia bie|ca obejmuje trzy psalmy (lub trzy ich fragmenty, gdy psalmy s dBu|sze) podane w psaBterzu wraz z ich antyfonami, je|eli we wBa[ciwym miejscu nie zaznaczono inaczej. W uroczysto[ci, w czasie Triduum paschalnego oraz w dni oktawy Wielkanocy odmawia si antyfony wBasne z trzema psalmami zaczerpnitymi z psalmodii dodatkowej, chyba |e nale|y wzi psalmy przewidziane na dany dzieD. Je|eli jaka[ uroczysto[ przypada w niedziel, nale|y wzi psalmy z niedzieli I tygodnia. 83. Psalmodia uzupeBniajca obejmuje po trzy psalmy wybrane zazwyczaj z tak zwanych "psalmw gradualnych". VI. Modlitwa na zakoDczenie dnia 84. Ta Godzina jest ostatni modlitw dnia, odmawian przed spoczynkiem nocnym, nawet i po pBnocy, je[li tak si zdarzy. 85. Modlitwa na zakoDczenie dnia rozpoczyna si, podobnie jak inne Godziny, wersetem Bo|e, wejrzyj ku wspomo|eniu memu oraz ChwaBa Ojcu... jak byBa i Alleluja (opuszczanym w okresie Wielkiego Postu). 86. Jako zwyczaj godny pochwaBy zaleca si nastpnie dokonanie rachunku sumienia. Przy odmawianiu wsplnym odbywa si on w ciszy, albo wBcza si go w akt pokuty wedBug formularzy podanych w Mszale rzymskim. 87. Po rachunku sumienia nastpuje odpowiedni hymn. 88. Po I Nieszporach niedzieli odmawia si w Modlitwie na zakoDczenie dnia psalmy 4 i 134, a po II Nieszporach psalm 91. W pozostaBe dni dobrano psalmy mwice o ufno[ci w Panu i do niej pobudzajce. Zamiast nich mo|na odmwi psalmy z niedzieli, zwBaszcza wtedy, gdy pragnie si je odmwi z pamici. 89. Po psalmodii nastpuje krtkie czytanie i od razu po nim responsorium W rce Twoje, Panie..., po czym odmawia si pie[D Teraz, o Panie, pozwl odej[ sBudze swemu z antyfon. Ta pie[D stanowi jakby szczytowy moment Modlitwy na zakoDczenie dnia. 90. Modlitwa koDczca t Godzin jest podana w psaBterzu. 91. Po modlitwie dodaje si, rwnie| w odmawianiu prywatnym, bBogosBawieDstwo Noc spokojn i koniec szcz[liwy... 92. Na koniec odmawia si jedn z antyfon ku czci Naj[witszej Maryi Panny. W okresie wielkanocnym jest to zawsze antyfona Krlowo niebios... Konferencja episkopatu mo|e zatwierdzi inne jeszcze antyfony oprcz tych, ktre s podane w Liturgii Godzin15. VII. Aczenie poszczeglnych Godzin z Msz [w. lub midzy sob 93. W niektrych wypadkach, uzale|nionych od okoliczno[ci, gdy oficjum odprawia si publicznie lub we wsplnocie, mo|na poBczy jedn z Godzin ze Msz [w. Nale|y wtedy zachowa przepisy podane ni|ej, a dana Godzina i Msza [w. musz odpowiada temu samemu oficjum. Nie mo|na jednak dopu[ci, by to stanowiBo przeszkod w dziaBalno[ci duszpasterskiej, zwBaszcza w niedziel. 94. Je|eli Jutrznia, czy to w chrze, czy te| odmawiana wsplnie, poprzedza bezpo[rednio Msz [w., liturgi rozpoczyna si albo od wersetu wprowadzajcego i hymnu tej Godziny, albo od Wej[cia i towarzyszcego mu [piewu, po ktrym nastpuje pozdrowienie wypowiadane przez celebransa. Pierwszy sposb jest wskazany zwBaszcza w dni powszednie, a drugi przede wszystkim w dni [witeczne. W takim wypadku opuszcza si jeden z obrzdw wstpnych. Nastpnie odmawia si, jak zwykle, psalmy Jutrzni. Po nich, opu[ciwszy krtkie czytanie, akt pokuty, oraz gdy wynika to z okoliczno[ci, Panie, zmiBuj si, odmawia si ChwaBa na wysoko[ci Bogu, je[li rubryki to przewiduj. Potem celebrans odmawia modlitw ze Mszy [w., po czym sprawuje si liturgi sBowa. Modlitw powszechn odmawia si jak zazwyczaj we Mszy [w. We Mszy porannej dni powszednich mo|na jednak u|y w tym miejscu pr[b z Jutrzni. Po Komunii [w. i towarzyszcym jej [piewie wykonuje si pie[D BBogosBawiony Pan, Bg Izraela wraz z jego antyfon. Nastpnie celebrans odmawia modlitw po Komunii [w. i koDczy Msz [w. jak zazwyczaj. 95. Je|eli Modlitwa w cigu dnia (to znaczy przedpoBudniowa, poBudniowa lub popoBudniowa, w zale|no[ci od pory dnia) odprawiana publicznie, poprzedza bezpo[rednio Msz [w., wtedy liturgi rozpoczyna si albo od wersetu wprowadzajcego i hymnu danej Godziny (dotyczy to przede wszystkim dni powszednich), albo od Wej[cia i towarzyszcego mu [piewu oraz pozdrowienia wypowiadanego przez celebransa (szczeglnie w dni [witeczne). W takim wypadku opuszcza si jeden z obrzdw wstpnych. Potem odmawia si psalmy, a opu[ciwszy krtkie czytanie i akt pokuty, oraz ewentualnie Panie, zmiBuj si, odmawia si, je|eli jest to przewidziane przez rubryki, ChwaBa na wysoko[ci Bogu. Nastpnie celebrans odmawia modlitw ze Mszy [w. 96. Nieszpory Bczy si z Msz [w. podobnie jak Jutrzni, je[li bezpo[rednio j poprzedzaj. Jednak|e I Nieszpory uroczysto[ci i niedziel oraz [wit PaDskich przypadajcych w niedziel mo|na odprawia dopiero po Mszy [w. dnia poprzedzajcego lub soboty. 97. Je|eli Modlitw w cigu dnia (tzn. przedpoBudniow, poBudniow lub popoBudniow) albo Nieszpory odmawia si po Mszy [w., wtedy Msz odprawia si jak zwykle a| do modlitwy po Komunii wBcznie, a po niej nastpuje psalmodia danej Godziny. Je|eli jest to Modlitwa w cigu dnia, to po odmwieniu psalmw opuszcza si krtkie czytanie i odmawia si bezpo[rednio modlitw, a po niej nastpuje rozesBanie wiernych tak jak we Mszy [w. W Nieszporach za[ po psalmodii opuszcza si czytanie i od razu po niej odmawia si pie[D Wielbi dusza moja Pana wraz z antyfon. Opuszcza si pro[by i Ojcze nasz, a odmawia si modlitw koDcow i udziela wiernym bBogosBawieDstwa. 98. Z wyjtkiem nocy Narodzenia PaDskiego nie Bczy si z zasady Godziny CzytaD z Msz [w, gdy| ta ostatnia ma wBasny cykl czytaD, odrbny od oficjum, i nale|y go zachowa. W caBkiem wyjtkowych i jednorazowych wypadkach takiego poBczenia, po drugim czytaniu tej Godziny i odmwieniu responsorium, opuszcza si reszt, a Msz [w. rozpoczyna, gdy to rubryki przewiduj, hymn ChwaBa na wysoko[ci Bogu, w przeciwnym za[ razie modlitwa. 99. Je|eli Godzina CzytaD poprzedza bezpo[rednio inn Godzin, wtedy na pocztku oficjum mo|na odmwi hymn odpowiadajcy tej drugiej Godzinie. Po czytaniach opuszcza si modlitw i zakoDczenie, a w nastpujcej po nich Godzinie pomija si werset wprowadzajcy i ChwaBa Ojcu. I. Psalmy oraz ich powizanie z modlitw chrze[cijaDsk 100. W Liturgii Godzin Ko[ciB modli si przewa|nie owymi wspaniaBymi pie[niami w ksigach Starego Testamentu, uBo|onymi przez ich autorw pod natchnieniem Ducha Zwitego. Ze wzgldu na to pochodzenie unosz one swoj moc ducha ludzkiego ku Bogu, budz w czBowieku zbo|ne uczucia; w pomy[lno[ci skBaniaj go do dzikczynienia, a w przeciwno[ciach przynosz pociech i dodaj otuchy. 101. Jednak|e psalmy ukazuj tylko sBaby odblask owej peBni czasw, ktra si objawiBa w Jezusie Chrystusie i z ktrej modlitwa Ko[cioBa czerpie swoj moc. I chocia| wszyscy chrze[cijanie niezmiernie ceni psalmy, to jednak nie nale|y si dziwi, |e niektre z nich trudno im sobie przyswoi w modlitwie. 102. Duch Zwity jednak|e, pod ktrego natchnieniem psalmy powstaBy, zawsze wspiera swoj Bask tych, co z wiar i dobr wol je [piewaj. Jest tak|e rzecz nieodzown, by ka|de w miar swoim mo|liwo[ci "staraB si o gBbsze poznanie Pisma [w., a zwBaszcza psalmw"1, i zdaB sobie spraw, w jaki sposb ma postpi, aby staBy si one jego wBasn modlitw. 103. Psalmy nie s przeznaczone do czytania, nie s te| modlitwami pisanymi proz, lecz utworami poetyckimi i pie[niami uwielbienia. Je|eli wic niekiedy mogBy by u|ywane w formie czytaD, to jednak sBusznie, z uwagi na ich rodzaj literacki, nazywaj si po hebrajsku tehilim, to znaczy "pie[ni uwielbienia", a po grecku psalmoi, czyli "pie[ni wykonywane przy dzwiku harfy". Istotnie, wszystkie psalmy maj charakter muzyczny, a to okre[la odpowiedni sposb ich wykonywania. Dlatego psalm musi zachowa ten swj charakter rwnie| i wtedy, gdy jest odmawiany, nawet przez jedn osob i po cichu. Bez wtpienia jest on pokarmem dla ducha, skBania jednak o wiele bardziej do poruszenia serca [piewajcych i sBuchajcych, a tak|e tych, co graj "na harfie i cytrze". 104. Kto zatem prawdziwie modli si psalmem, ten rozwa|a wiersz po wierszu i zawsze w gotowo[ci serca odpowiada na jego wezwanie, jak tego chce Duch Zwity, ktry natchnB psalmist i si stanie tak|e natchnieniem pragncych Jego Baski. Psalmodia wic wymaga szacunku nale|nego majestatowi Boga, ale winna jej rwnie| towarzyszy wewntrzna rado[ i miBo[, bo taka postawa odpowiada poezji sakralnej i pie[ni Bo|ej, a nade wszystko wolno[ci dzieci Bo|ych. 105. SBowa psalmu mog by dla nas pomoc do Batwiejszej i |arliwszej modlitwy, zwBaszcza gdy skBadamy dziki i wielbimy Boga w radosnym uniesieniu lub gdy woBamy do Niego po[rd naszych utrapieD. Ale niekiedy mog powsta trudno[ci, gdy na przykBad psalm nie zwraca si bezpo[rednio do Boga. Psalmista jest bowiem poet i dlatego czsto zwraca si do ludu; szczeglnie gdy wspomina dzieje lzraela lub kieruje swoje wezwania do innych, a nawet do nierozumnych stworzeD. Co wicej, ka|e przemawia Bogu i ludziom, a nawet, jak w psalmie 2, nieprzyjacioBom Boga. Jasn wic jest rzecz, |e psalm nie jest modlitw w tym samym znaczeniu co modlitwy uBo|one przez Ko[ciB. Ponadto psalmy s utworami poetyckimi i muzycznymi, i zgodnie z tym ich charakterem nie musz si koniecznie zwraca bezpo[rednio do Boga, ale maj by [piewane przed Jego obliczem. Poucza nas o tym [w. Benedykt: "Rozwa|my wic, jak mamy si zachowa w obliczu Boga i anioBw, i niech przy [piewie psalmw nasza my[l bdzie zgodna z naszym gBosem"2. 106. Przy [piewie psalmw serce [piewajcego otwiera si na te uczucia, ktrymi s one przepeBnione, ka|dy zgodnie ze swoim rodzajem literackim. A wic bdzie to skarga lub wyraz ufno[ci, dzikczynienie albo inne prze|ycia, a egzegeci sBusznie podkre[laj te r|nice. 107. Zwracajc uwag na dosBowny sens psalmw ten, ktry je [piewa, pojmuje ich sens praktyczny dla ludzi wierzcych. Wiadomo, |e ka|dy psalm powstaB w okre[lonych okoliczno[ciach i do nich to si odnosz nagBwki umieszczone w psaBterzu hebrajskim przed ka|dym psalmem. Niezale|nie jednak od tych powizaD historycznych ka|dy psalm ma swj dosBowny sens, ktrego nawet i w naszych czasach nie nale|y pomija. Pie[ni te powstaBy na Wschodzie, przed wieloma wiekami, dobrze jednak wyra|aj cierpienia i nadzieje, ndz i ufno[ ludzi wszystkich czasw i miejsc; opiewaj wiar w Boga, objawienie i odkupienie. 108. Psalmy odmawia si w Liturgii Godzin nie tyle we wBasnym imieniu, ile w imieniu caBego Ko[cioBa Chrystusowego, a nawet uto|samiajc si z Chrystusem. Je[li si o tym pamita, wtedy nie bdzie trudno[ci, gdy nasze prze|ycia wewntrzne odbiegaj od tre[ci odmawianego psalmu. Gdy na przykBad peBni smutku i blu mamy odmawia psalm wyra|ajcy uczucia rado[ci albo w chwilach pomy[lnych psalm skargi. W modlitwie osobistej mo|na tego unikn wybierajc psalm odpowiadajcy naszym uczuciom, ale Liturgia Godzin nie jest nasz modlitw prywatn, bo nawet je[li odmawiana samotnie, zawsze jest modlitw w imieniu Ko[cioBa w podanym przez niego ukBadzie psalmw. Wtedy za[ zawsze istnieje powd do rado[ci lub smutku, bo i tu sprawdzaj si sBowa ApostoBa: "Weselcie si z tymi, ktrzy si wesel; pBaczcie z tymi, ktrzy pBacz" (Rz 12, 15). W ten sposb czBowiek sBaby i zraniony w swej miBo[ci wBasnej, zostaje uzdrowiony przez miBo[, przez ktr duch i sBowa wypowiadanego psalmu odpowiadaj sobie wzajemnie3. 109. Odmawiajc psalmy w imieniu Ko[cioBa nale|y wnikn w peBniejszy ich sens, a zwBaszcza w sens mesjaDski. Z tego przecie| wzgldu Ko[ciB przyjB psaBterz. To znaczenie mesjaDskie ujawniBo si w peBni w Nowym Testamencie, a sam Chrystus Pan jasno je wyraziB mwic do ApostoBw: "Wszystko musi si wypeBni, co napisane jest o Mnie w Prawie Moj|esza, u Prorokw i w Psalmach" (Ak 24, 44). Znamienny tego przykBad znajdujemy u [w. Mateusza; dotyczy on Mesjasza, Syna Dawida, a rwnocze[nie jego Pana4. W tym kontek[cie psalm 110 odnosi si do Mesjasza. Tak samo postpowali Ojcowie Ko[cioBa. Rozumieli oni i tBumaczyli psaBterz jako proroctwo o Chrystusie i Ko[ciele, a dla tych samych powodw wprowadzono psalmy do liturgii. Co prawda zdarzaBy si niekiedy zbyt wyszukane interpretacje, jednak|e, oglnie rzecz biorc, zarwno Ojcowie Ko[cioBa, jak i liturgia sBusznie szukali w psalmach gBosu Chrystusa woBajcego do Ojca, lub Ojca przemawiajcego do Syna. Rozpoznawali tam nawet gBos Ko[cioBa, apostoBw i mczennikw. Rwnie| i [redniowiecze przyjmowaBo tak interpretacj; [wiadcz o tym liczne kodeksy psaBterza pochodzce z tego okresu. Ju| same w nich nagBwki psalmw podawaBy odmawiajcemu sens chrystologiczny. Ta interpretacja chrystologiczna nie ograniczaBa si tylko do psalmw uwa|anych za mesjaDskie, ale si rozcigaBa tak|e na wiele innych. W niektrych wypadkach jest to niewtpliwie akomodacja, przyjta jednak przez tradycj Ko[cioBa. ZwBaszcza na dni [witeczne psalmy dobrano z takiego punktu widzenia; czsto to podkre[laj antyfony zaczerpnite z tych wBa[nie psalmw. II. Antyfony oraz inne teksty pomagajce do modlitewnego odmawiania psalmw 110. NagBwki psalmw, modlitwy dodawane po ka|dym z nich, a zwBaszcza antyfony, bardzo si przyczyniBy w dziejach tradycji BaciDskiej do lepszego zrozumienia tych psalmw i przyswojenia ich sobie jako modlitwy chrze[cijanina. 111. PsaBterz Liturgii Godzin umieszcza przy ka|dym psalmie nagBwek podajcy jego tre[ oraz znaczenie dla |ycia chrze[cijaDskiego. Stanowi to wielki po|ytek dla odmawiajcego. Natomiast dla uBatwienia modlitwy w duchu nowego objawienia dodano tak|e zdanie zaczerpnite z Nowego Testamentu lub pism Ojcw Ko[cioBa, wskazujce na sens chrystologiczny tej modlitwy. 112. W Dodatku do Liturgii Godzin podano modlitwy odnoszce si do ka|dego psalmu z osobna. Maj one pomaga w zrozumieniu psalmw w duchu chrze[cijaDskim. Mo|na si nimi posBugiwa dowolnie wedBug dawnej tradycji: po odmwieniu psalmu i chwili skupienia wymieniona modlitwa zbiera jak gdyby i wypowiada uczucia o|ywiajce uczestnikw psalmodii. 113. Ka|dy psalm ma wBasn antyfon. Nale|y j odmawia nawet i wtedy, gdy Liturgia Godzin odprawia si bez [piewu albo prywatnie. Antyfony bowiem pomagaj do uwydatnienia rodzaju literackiego danego psalmu; czyni z psalmu osobist modlitw odmawiajcego go; zwracaj uwag na jakie[ zdanie, ktrego Batwo by si nie zauwa|yBo; w r|nych okoliczno[ciach nadaj temu czy innemu psalmowi szczeglny charakter; zwBaszcza pomagaj w interpretacji typologicznej lub odnoszcej si do danego [wita, pod warunkiem jednak wykluczenia przesadnych akomodacji; wreszcie urozmaicaj i uprzyjemniaj odmawianie psalmw. 114. Antyfony psaBterza tak zostaBy uBo|one, aby mogBy by przetBumaczone na r|ne jzyki narodowe, a tak|e by mo|na je byBo powtarza po ka|dej strofie psalmu, stosownie do tego, co powiedziano pod nr 125. W okresie zwykBym w cigu roku i kiedy Liturgi Godzin odprawia si bez [piewu, mo|na dowolnie zamiast antyfon stosowa sentencje umieszczone pod nagBwkiem psalmu, o ktrych mowa pod nr 111. 115. Psalmy dBu|sze s w danej godzinie podzielone na cz[ci, z ktrych ka|da ma osobn antyfon. Wprowadza to pewne urozmaicenie, zwBaszcza przy odprawianiu ze [piewem, i pomaga lepiej korzysta z bogatej tre[ci psalmu. Mo|na te| odmawia caBy psalm w sposb cigBy, z zastosowaniem tylko pierwszej antyfony. 116. Psalmy Jutrzni i Nieszporw maj wBasne antyfony w Triduum paschalne, dni w cigu oktawy Wielkanocy i Narodzenia PaDskiego, niedziele okresw: Adwentu, Narodzenia PaDskiego, Wielkiego Postu i okresu wielkanocnego oraz dni od 17 do 24 grudnia. 117. Na uroczysto[ci antyfony wBasne s podane do Godziny CzytaD, Jutrzni oraz do Modlitwy przedpoBudniowej, poBudniowej i popoBudniowej i do Nieszporw. W razie ich braku bierze si antyfony z Tekstw wsplnych. W [wita stosuje si t sam zasad do Godziny CzytaD, Jutrzni i Nieszporw. 118. We wspomnienia [witych zachowuje si ich wBasne antyfony, gdy takie maj (por. nr 235). 119. Antyfony do pie[ni Zachariasza i Maryi bierze si z odpowiednich okresw, je[li s podane. W przeciwnym wypadku z psaBterza na dany dzieD. Na dni uroczysto[ci i [wit podano wBasne antyfony, a je[li ich brakuje, to nale|y si posBu|y antyfonami z Tekstw wsplnych. We wspomnienia [witych nie majcych antyfon wBasnych, dobiera si je dowolnie albo z Tekstw wsplnych, albo z bie|cego dnia tygodnia. 120. W okresie wielkanocnym do wszystkich antyfon dodaje si Alleluja, chyba |e taka aklamacja nie zgadza si z ich tre[ci. III. Sposb odmawiania psalmw 121. R|ne mog by sposoby odmawiania psalmw. Bdzie to uzale|nione od rodzaju literackiego psalmu i jego dBugo[ci, od tego czy jest odmawiany po Bacinie lub w jzyku narodowym; od tego zwBaszcza, czy go odmawia jedna lub wiele osb czy te| liturgi odprawia si z udziaBem wiernych. Trzeba bowiem, by uczestnicy lepiej odczuli duchowe pikno psalmw. Nie chodzi tu o dBugo[ modlitwy, lecz o dobr psalmw oraz ich zr|nicowanie jak te| swoisty charakter ka|dego psalmu z osobna. 122. Zgodnie z r|nymi sposobami potwierdzonymi tradycj lub do[wiadczeniem psalmy [piewa si lub odmawia w sposb cigBy, lub na przemian, dzielc wiersze pomidzy dwie strony chru czy te| grupy je wykonujce, albo te| na sposb responsoryjny. 123. Przed ka|dym psalmem odmawia si antyfon, jak to powiedziano pod nr 113-120, a po odmwieniu psalmu dodaje si stosownie do ustalonego zwyczaju ChwaBa Ojcu... i Jak byBa na pocztku... ChwaBa Ojcu jest stosownym zakoDczeniem poleconym nam przez tradycj i nadaje modlitwom Starego Testamentu charakter pochwalny oraz chrystologiczny i trynitarny. Po tym zakoDczeniu wedBug uznania powtarza si antyfon. 124. W wypadku psalmw dBu|szych psaBterz podaje ich podziaB, zaznaczajc przez to troist struktur psalmodii godzin i rwnocze[nie zachowujc obiektywny sens danego psalmu. Wypada zatem przestrzega tych podziaBw, zwBaszcza w odmawianiu chrowym i po Bacinie. Na koDcu ka|dej z tych cz[ci dodaje si ChwaBa Ojcu. Mo|na si stosowa do tego tradycyjnego sposobu odmawiania lub zrobi przerw po ka|dej z tych cz[ci, albo odmwi caBy psalm bez przerwy wraz z jego antyfon. 125. Ponadto, gdy temu odpowiada rodzaj literacki psalmu, podano jego podziaB na strofy. Mo|na wic, zwBaszcza kiedy psalm jest [piewany w jzyku |ywym, powtarza antyfon po ka|dej strofie. W tym wypadku ChwaBa Ojcu dodaje si tylko na zakoDczenie psalmu. IV. Zasady ukBadu psalmw w Liturgii Godzin 126. Psalmy rozBo|ono na cztery tygodnie. Niektre zostaBy opuszczone. Inne psalmy, wyr|nione przez tradycj, powtarza si cz[ciej, a w Jutrzni, Nieszporach oraz Modlitwie na zakoDczenie dnia umieszczono psalmy odpowiadajce tym Godzinom. 127. W Jutrzni i Nieszporach, ktre bardziej ni| inne Godziny przeznaczone s do odprawiania z ludem, dobrano odpowiednie psalmy. 128. Przepisy normujce dobr psalmw w Modlitwie na zakoDczenie dnia podano pod nr 88. 129. Na niedziele w Godzinie CzytaD i w Modlitwie w cigu dnia przeznaczono psalmy, ktre zgodnie z tradycj najlepiej wyra|aj misterium paschalne. W pitki za[ dobrano psalmy pokutne lub odnoszce si do Mki PaDskiej. 130. Na okres Adwentu, Narodzenia PaDskiego, Wielkiego Postu oraz na okres wielkanocny przeznaczono psalmy 78, 105 i 106, poniewa| uwydatniaj one w sposb szczeglny dzieje zbawienia w Starym Testamencie jako zapowiedz tego, co si dokonaBo w Nowym. 131. Pominito w psaBterzu psalmy 58, 83 i 109, tak zwane "zBorzeczce"; opuszczono tak|e kilka wierszy w niektrych psalmach, co zaznaczono w ich nagBwkach. Ma to zapobiec trudno[ciom natury psychologicznej: chocia| psalmy "zBorzeczce" nie s obce pobo|no[ci Nowego Testamentu, czego przykBad znajdujemy w Ksidze Apokalipsy (6, 10), to przecie| nie s one bynajmniej zacht do zBorzeczenia komukolwiek. 132. Psalmy zbyt dBugie, by mogBy si zmie[ci w jednej Godzinie, rozBo|ono na szereg dni w tej samej Godzinie. W ten sposb mog one by odmawiane w caBo[ci przez tych, ktrzy zazwyczaj nie odmawiaj innych Godzin. Tak np. psalm 119 rozBo|ono na 22 dni i umieszczono w Modlitwie w cigu dnia, zachowujc przy tym jego podziaB wewntrzny. Postpiono tak, poniewa| tradycja przeznacza ten psalm na Godziny dzienne. 133. UkBad psaBterza rozBo|onego na cztery tygodnie powizano z rokiem liturgicznym w sposb nastpujcy. Od pierwszego tygodnia psaBterza, z pominiciem innych ewentualnie pozostajcych tygodni, rozpoczyna si l niedziel Adwentu, 1 niedziel okresu zwykBego, 1 niedziel Wielkiego Postu i 1 niedziel wielkanocn. W okresie zwykBym cykl psaBterza pokrywa si z cyklem tygodni, a wic po ZesBaniu Ducha Zwitego rozpoczyna si od tego tygodnia psaBterza, ktry jest podany w cz[ci okresowej na pocztku odno[nego tygodnia zwykBego. 134. Godzina CzytaD ma wBasne psalmy w uroczysto[ci i [wita, w czasie Triduum paschalnego, w dni oktawy Wielkanocy i Narodzenia PaDskiego. Dobrano je spo[rd psalmw przekazanych przez tradycj, a ich dostosowanie do danego dnia podkre[la zazwyczaj antyfona. To samo odnosi si do Modlitwy w cigu dnia w niektre [wita PaDskie i w dni oktawy Wielkanocy. Psalmy Jutrzni i pie[D bierze si z pierwszej niedzieli psaBterza. Zgodnie ze staro|ytnym zwyczajem psalmy I Nieszporw uroczysto[ci bierze si z grupy psalmw wielbicych (Laudate). II Nieszpory uroczysto[ci oraz Nieszpory [wit maj wBasne psalmy i pie[D. W uroczysto[ci, z wyjtkiem tych, o ktrych mowa powy|ej, je[li nie wypadaj w niedziel, w Modlitwie w cigu dnia psalmy dobiera si spo[rd tzw. psalmw gradualnych; w [wita za[ odmawia si w tej Godzinie psalmy z bie|cego dnia psaBterza. 135. W pozostaBych wypadkach odmawia si psalmy z bie|cego dnia psaBterza, wyjwszy obchody, ktre maj wBasne antyfony lub psalmy. V. Pie[ni ze Starego i Nowego Testamentu 136. Zgodnie ze zwyczajem, midzy pierwszym i drugim psalmem Jutrzni umieszcza si pie[D ze Starego Testamentu. Oprcz zbioru tych pie[ni przekazanego nam przez dawn tradycj rzymsk oraz zbioru wprowadzonego do brewiarza przez [w. Piusa X dodano w psaBterzu jeszcze inne pie[ni z r|nych ksig Starego Testamentu, tak aby ka|dy dzieD czterech tygodni miaB swoj pie[D wBasn. W niedziele powtarza si na przemian dwie cz[ci pie[ni Trzech mBodzieDcw. 137. W Nieszporach umieszczono po dwch psalmach pie[D z Nowego Testamentu, wzit z Listw lub Apokalipsy. Przewidziano siedem pie[ni, po jednej na ka|dy dzieD tygodnia. W niedziele okresu Wielkiego Postu zamiast pie[ni z Alleluja wyjtej z Apokalipsy umieszczono pie[D z 1 Listu [w. Piotra. W uroczysto[ Objawienia i [wito Przemienienia PaDskiego odmawia si wskazan tam pie[D z 1 Listu do Tymoteusza. 138. Pie[ni z Ewangelii: BBogosBawiony Pan, Bg Izraela, Wielbi dusza moja Pana oraz Teraz, o Panie maj by otaczane tak sam czci i godno[ci, z jak sBuchamy sBw Ewangelii. 139. Zgodnie z tradycj psalmodia i czytania zachowuj nastpujc kolejno[: najpierw teksty ze Starego Testamentu, nastpnie pisma ApostoBa, a na koDcu Ewangelia. VI. Czytania Pisma [witego a. Zasady oglne 140. Zgodnie z pradawn tradycj czyta si publicznie Pismo [w. w czasie liturgii, i to nie tylko podczas sprawowania Eucharystii, lecz tak|e w oficjum. Wierni powinni ceni sobie i powa|a te czytania, bo nie pochodz one z wyboru osobistego ani z przesadnych upodobaD jednostek, lecz podaje je Ko[ciB i s one [ci[le powizane z Misterium, ktre Oblubienica Chrystusa "odsBania w cigu caBego roku, poczwszy od Wcielenia i Narodzenia a| do Wniebowstpienia, dnia ZesBania Ducha Zwitego oraz oczekiwania bBogosBawionej nadziei i przyj[cia Pana"5. Ponadto w obrzdzie liturgicznym czytaniu Pisma [w. zawsze towarzyszy modlitwa. W ten sposb czytanie jest bardziej owocne, a modlitwa, zwBaszcza modlitwa psalmw, staje si bardziej gBboka i serdeczna. 141. Liturgia Godzin przewiduje dBu|sze i krtsze czytania Pisma [w. 142. W nr 46 jest mowa o czytaniach dBu|szych, ktre mo|na stosowa wedBug uznania w Jutrzni i Nieszporach. b. UkBad czytaD Pisma [w. w Godzinie CzytaD 143. UkBad czytaD Pisma [w. w Godzinie CzytaD bierze pod uwag zarwno okresy liturgiczne, w jakich zgodnie ze zwyczajem u[wiconym tradycj czyta si niektre z ksig Pisma [w., jak i ukBad czytaD w Mszy [w. Liturgia Godzin wi|e si wic z Msz [w. w ten sposb, by te dwa ukBady czytaD uzupeBniaBy si wzajemnie i dawaBy peBny obraz historii zbawienia. 144. Z wyjtkiem tego, co powiedziano w nr 73, w Liturgii Godzin nie czyta si Ewangelii, bo jest ona czytana w caBo[ci co roku podczas Mszy [w. 145. Przewidziano podwjny cykl czytaD Pisma [w. Pierwszy z nich, umieszczony w Liturgii Godzin, rozciga si na caBy rok. Drugi znajduje si w Dodatku i mo|na go u|ywa dowolnie; obejmuje on dwa lata, podobnie jak czytania w Mszy [w. w dni powszednie okresu zwykBego. 146. Dwuletni cykl czytaD w Liturgii Godzin tak uBo|ono, by co roku czytano prawie wszystkie ksigi Pisma [w., a teksty dBu|sze i trudniejsze, ktre nie znajduj miejsca w Mszy [w., mogBy by czytane w oficjum. Nowy Testament czyta si w caBo[ci ka|dego roku po cz[ci w Liturgii Godzin, po cz[ci za[ w Mszy [w. Natomiast ze Starego Testamentu wybrano tylko takie teksty, ktre maj wiksze znaczenie dla zrozumienia dziejw zbawienia i dla o|ywienia pobo|no[ci. Uzgodnienie czytaD Liturgii Godzin z czytaniami Mszy [w. wymaga jednak, by ta sama ksiga wystpowaBa na przemian co drugi rok: raz w Mszy [w., a raz w Liturgii Godzin, lub przynajmniej w pewnym czasowym odstpie, je[li w cigu tego samego roku czyta si j i tu, i tam. W przeciwnym bowiem razie te same teksty mogByby si powtarza w tym samym dniu, a gdyby te same ksigi czytano w tych samych okresach, to teksty mniej wa|ne przypadaByby Liturgii Godzin i mgBby by naruszony porzdek czytaD. 147. Zgodnie z ustalon tradycj w okresie Adwentu czyta si teksty wyjte z Ksigi Izajasza, zmieniajc je na przemian co drugi rok. DoBczono tu tak|e Ksig Rut i niektre proroctwa z Ksigi Micheasza. Osobne czytania przeznaczono na dni od 17 do 24 grudnia, a wic w 3 tygodniu Adwentu opuszcza si teksty przypadajce w tym tygodniu po dniu 17 grudnia. 148. W roku I od dnia 29 grudnia do 5 stycznia czyta si 1 List do Kolosan, przedstawiajcy Wcielenie Pana i Jego miejsce w dziejach zbawienia; natomiast w roku II czyta si Pie[D nad Pie[niami, zapowiadajc poBczenie si Boga z czBowiekiem w Chrystusie: "Bg Ojciec wyprawiB gody swojemu Synowi wtedy, gdy w Bonie Dziewicy zBczyB Go z ludzk natur, a Bg istniejcy przed wiekami zechciaB sta si czBowiekiem przy koDcu wiekw" 6. 149. Od dnia 7 stycznia do soboty po Objawieniu Pana czyta si teksty eschatologiczne wyjte z rozdziaBw 60-66 Izajasza oraz z Ksigi Barucha, a pomija si te czytania, na ktre w danym roku nie ma ju| miejsca. 150. W okresie Wielkiego Postu czyta si w I roku wyjtki z Ksigi Powtrzonego Prawa oraz z Listu do Hebrajczykw. W roku II czyta si wyjtki z Ksigi Wyj[cia, KapBaDskiej i Liczb, dajce obraz dziejw zbawienia. List za[ do Hebrajczykw wykBada Stare Przymierze w [wietle tajemnicy paschalnej Chrystusa. W Wielki Pitek czyta si wyjtek z tego samego Listu odnoszcy si do ofiary Chrystusa (9, 11-28), a w Wielk Sobot o spoczynku Pana (4, 1-16). W pozostaBe dni Wielkiego Tygodnia przypadaj w roku I trzecia i czwarta pie[D SBugi PaDskiego wyjte z proroctwa Izajasza oraz wyjtki z Ksigi Lamentacji. W roku II czyta si proroka Jeremiasza, ktry jest typem cierpicego Chrystusa. 151. W okresie wielkanocnym, wyjwszy 1 i 2 niedziel wielkanocn oraz uroczysto[ci Wniebowstpienia i ZesBania Ducha Zwitego, czyta si zgodnie z tradycj: w I roku 1 List [w. Piotra, Apokalips oraz Listy [w. Jana ApostoBa; w roku II Dzieje Apostolskie. 152. Od poniedziaBku po niedzieli Chrztu PaDskiego a| do Wielkiego Postu, oraz od poniedziaBku po ZesBaniu Ducha Zwitego a| do Adwentu umieszcza si cykl 34 tygodni okresu zwykBego w cigu roku. Ten cykl przerywa si w okresie od Zrody Popielcowej do ZesBania Ducha Zwitego. W poniedziaBek po ZesBaniu Ducha Zwitego podejmuje si czytania okresu zwykBego od tego tygodnia, ktry nastpuje po tygodniu przerwanym okresem Wielkiego Postu, przy czym opuszcza si czytanie przeznaczone na niedziel danego tygodnia. W latach, ktre licz tylko 33 tygodnie okresu zwykBego w cigu roku, opuszcza si tydzieD przypadajcy bezpo[rednio po ZesBaniu Ducha Zwitego, tak aby nie opuszczono czytaD ostatnich tygodni, ktre to czytania dotycz czasw eschatologicznych. UkBad ksig Starego Testamentu uwzgldnia dzieje zbawienia: Bg si objawia w historii ludu, prowadzi go i o[wieca. Dlatego czyta si prorokw wraz z ksigami historycznymi, biorc pod uwag czasy, w ktrych |yli i nauczali. Tak wic w roku I bierze si czytania z ksig historycznych i mowy prorokw poczwszy od Ksigi Jozuego a| do czasw niewoli babiloDskiej wBcznie. W roku II, po Ksidze Rodzaju, ktr si czyta przed Wielkim Postem, nastpuj ksigi dotyczce dziejw zbawienia od powrotu z niewoli a| do czasw machabejskich. Ponadto w tym roku czyta si rwnie| prorokw pzniejszych, ksigi mdro[ciowe oraz opowie[ci przytoczone w Ksigach Estery, Tobiasza i Judyty. Listy Apostolskie nie umieszczone w danych okresach liturgicznych znajduj si w cyklu w cigu roku z uwzgldnieniem tak czytaD mszalnych, jak i porzdku chronologicznego, w ktrym zostaBy napisane. 153. UkBad czytaD rozBo|onych na jeden rok podano tak, aby wybrane teksty Pisma [w. dopeBniaBy zawsze dwuroczny cykl czytaD mszalnych. 154. Uroczysto[ci i [wita maj wBasne czytania; gdy ich brak, bierze si Teksty wsplne o [witych. 155. Poszczeglne czytania stanowi, oglnie rzecz biorc, pewn caBo[. Dla uniknicia czytaD zbyt dBugich, co si czsto wi|e z rodzajem literackim danej ksigi, opuszcza si czasami niektre wiersze, co zawsze jest zaznaczone. Poleca si jednak czytanie takiego tekstu w caBo[ci z wydania przyjtego i zatwierdzonego. c. Czytania krtkie 156. Czytania krtkie, ktrych znaczenie w Liturgii Godzin omwiono w nr 45, dobrano tak, by uwydatniaBy one jasno jak[ my[l lub pouczenie. Uwzgldniono tak|e ich zr|nicowanie. 157. Dla ka|dego z czterech tygodni przewidziano w psaBterzu odrbny zestaw czytaD krtkich w okresie zwykBym w ten sposb, by si nie powtarzaBy. Podobne zestawy maj tygodnie Adwentu oraz okresy Narodzenia PaDskiego, Wielkiego Postu i Wielkanocy. Uroczysto[ci, [wita i niektre wspomnienia maj czytania wBasne podobnie jak i Modlitwa na zakoDczenie dnia na caBy tydzieD. 158. W doborze tych czytaD trzymano si nastpujcych zasad: a) zgodnie z tradycj nie bierze si czytaD z Ewangelii, b) w miar mo|no[ci zachowano odrbno[ niedzieli oraz pitku, a tak|e i poszczeglnych Godzin; c) w Nieszporach czytania nastpuj po pie[ni wyjtej z Nowego Testamentu, dlatego dobiera si je tak|e z Nowego Testamentu. VII. Czytania z pism Ojcw Ko[cioBa i autorw ko[cielnych 159. W Godzinie CzytaD, zgodnie z tradycj Ko[cioBa Rzymskiego, po czytaniu z Pisma [w. umieszczono czytanie wyjte z dzieB Ojcw Ko[cioBa lub autorw ko[cielnych wraz z jego responsorium; opuszcza si je, gdy przypada czytanie hagiograficzne. 160. Czytania, o ktrych mowa, s wyjte z pism Ojcw i Doktorw Ko[cioBa oraz innych autorw ko[cielnych tak Ko[cioBa wschodniego, jak i zachodniego; pierwszeDstwo jednak przyznano Ojcom, gdy| ciesz si oni szczegln powag w Ko[ciele. 161. Oprcz czytaD na ka|dy dzieD zamieszczonych w Liturgii Godzin, inny, wikszy dobr czytaD podano w lekcjonarzu, aby odmawiajcym oficjum bardziej jeszcze udostpni bogat tradycj Ko[cioBa. Mo|na si wic dowolnie posBugiwa drugim czytaniem albo z Liturgii Godzin, albo z lekcjonarza, o ktrym mowa. 162. Konferencje biskupw mog przygotowa tak|e inne teksty odpowiadajce tradycji i mentalno[ci ich krajw7 i poleci, by je wBczono jako dodatek do lekcjonarza. Wspomniane teksty nale|y wybra z dzieB pisarzy katolickich wyr|niajcych si doktryn i [wito[ci |ycia. 163. Czytania maj przede wszystkim wprowadza w rozwa|anie sBowa Bo|ego, ktre Ko[ciB podaje w swojej tradycji. Ko[ciB uwa|a bowiem za niezbdne wyja[nia wiernym sBowo Bo|e w sposb autorytatywny, "aby interpretacja prorokw i ApostoBw odbywaBa si w duchu ko[cielnym i katolickim"8. 164. TrwaBe obcowanie z tekstami przekazanymi przez tradycj Ko[cioBa powszechnego wprowadza czytajcego w coraz gBbsze zrozumienie i |ywe umiBowanie Pisma [w. DzieBa Ojcw Ko[cioBa s bowiem wymownym [wiadectwem rozwa|ania poprzez wieki Pisma [w. przez Ko[ciB, ktry jako Oblubienica SBowa Wcielonego "wierna d|eniom i duchowi swego OblubieDca i Boga"9 wytrwale nabywa coraz wikszej znajomo[ci Ksig [witych. 165. Czytania patrystyczne daj wiernym mo|no[ wniknicia w znaczenie okresw i [wit liturgicznych. Otwieraj im bowiem dostp do nieocenionych skarbw duchowych stanowicych spu[cizn Ko[cioBa, a rwnocze[nie podbudowuj duchowo[ chrze[cijaDsk i o|ywiaj pobo|no[ wiernych. Ci za[, ktrzy gBosz sBowo Bo|e, otrzymuj co dzieD znamienne przykBady jego przepowiadania. VIII. Czytania hagiograficzne 166. Termin "czytanie hagiograficzne" oznacza albo tekst jakiego[ Ojca Ko[cioBa lub pisarza ko[cielnego, dotyczcy [witego, ktrego pami obchodzi si w liturgii, albo tekst zaczerpnity z pism tego [witego, albo te| jego |yciorys. 167. {ywoty [witych nale|y uzgodni z prawd historyczn10 i mie na uwadze istotn korzy[ duchow czytajcych lub sBuchajcych tego rodzaju tekstw. ZwBaszcza trzeba si wystrzega wszystkiego, co mo|e jedynie zadziwi. Nale|y uwydatni duchowo[ wBa[ciw danemu [witemu w sposb odpowiadajcy wymaganiom wspBczesnym oraz podkre[li jego znaczenie w |yciu i duchowo[ci Ko[cioBa. 168. Przed ka|dym czytaniem umieszczono krtk notatk biograficzn podajc w streszczeniu |yciorys i dane historyczne dotyczce [witego. Nie jest ona przeznaczona do gBo[nego odczytywania przy odprawianiu oficjum. IX. Responsoria 169. W Godzinie CzytaD po tekstach z Pisma [w. umieszczono responsorium wybrane z bogatego zbioru przekazanego nam przez tradycj albo nowo uBo|one. Ma ono dopomc w zrozumieniu czytania, powiza je z caBo[ci dziejw zbawienia. Stanowi rwnie| przej[cie ze Starego do Nowego Testamentu, zamienia czytanie w modlitw i kontemplacj, wreszcie o|ywia czytanie piknem poezji. 170. Drugie czytanie tak|e ma odpowiadajce mu responsorium, jednak|e nie jest ono tak [ci[le powizane z tekstem i daje wiksze mo|liwo[ci nieskrpowanej medytacji. 171. Responsoria oraz pojedyncze zdania, powtarzajce si przy ich odmawianiu nawet i prywatnym, maj wic swoje znaczenie. Powtarzajc si cz[ responsorium mo|na omin, je|eli nie jest ono [piewane, chyba |e sama tre[ domaga si tego powtrzenia. 172. Podobnie, cho nieco pro[ciej krtkie responsoria Jutrzni i Nieszporw oraz Modlitwy na zakoDczenie dnia, o ktrej mowa powy|ej (nr 49 i 89), a tak|e werset w Modlitwie przedpoBudniowej, poBudniowej i popoBudniowej s jakby echem krtkiego czytania tych Godzin. Stanowi one swoist aklamacj, dziki ktrej sBowo Bo|e gBbiej przenika do ducha sBuchajcego lub czytajcego te teksty. X. Hymny i pie[ni nie biblijne 173. Od bardzo dawna hymny miaBy swoje miejsce w oficjum i nadal je zachowuj11. Dziki ich wBa[ciwo[ciom lirycznym przeznaczeniem hymnw jest uwielbianie Boga, ponadto nadaj one liturgii charakter wsplnotowy. Hymny z reguBy, bardziej ni| inne cz[ci oficjum, od razu ukazuj charakter poszczeglnych Godzin i obchodw oraz pobudzaj wiernych do pobo|nego uczestnictwa w liturgii; a ponadto stanowi w oficjum gBwny element poetycki pochodzcy z twrczo[ci Ko[cioBa. 174. Zgodnie z tradycj hymn koDczy si doksologi zwrcon z zasady do tej Osoby Boskiej, do ktrej hymn si odnosi. 175. Dla urozmaicenia oficjum wprowadzono w okresie zwykBym dwojaki zestaw hymnw. Stosuje si go na przemian co drugi tydzieD. 176. W Godzinie CzytaD tak|e przewidziano podwjny cykl hymnw w zale|no[ci od tego, czy t Godzin odmawia si w nocy czy w dzieD. 177. Nowe hymny mo|na [piewa wedBug melodii tradycyjnych, je|eli odpowiadaj one rytmice danego hymnu. 178. Konferencje episkopatw mog odpowiednio przystosowa hymny BaciDskie do wBa[ciwego jzyka narodowego jak rwnie| wprowadza inne jeszcze nowe hymny12, gdy liturgi odprawia si w jzyku |ywym, pod warunkiem jednak, by odpowiadaBy danej Godzinie, okresowi lub [witu. Nie wolno jednak wprowadza pie[ni bezwarto[ciowych pod wzgldem artystycznym i niezgodnych z szacunkiem nale|nym liturgii. XI. Pro[by, Modlitwa PaDska i Modlitwa koDcowa a. Pro[by w Jutrzni i Nieszporach 179. Celem Liturgii Godzin jest uwielbienie Boga, ale tradycja zarwno |ydowska, jak i chrze[cijaDska nie oddziela pr[b od uwielbienia, a czsto z niego wyprowadza modlitwy bBagalne. Ju| ApostoB PaweB zaleca, "aby pro[by, modlitwy, wsplne bBagania, dzikczynienia byBy odprawiane za wszystkich ludzi: za krlw i wszystkich sprawujcych wBadz, aby[my mogli prowadzi |ycie spokojne z caB pobo|no[ci i godno[ci. Jest to bowiem rzecz dobra i miBa w oczach Zbawiciela naszego, Boga, ktry pragnie, by wszyscy ludzie byli zbawieni i doszli do poznania prawdy" (1 Tm 2, 1-4). To polecenie Ojcowie Ko[cioBa tBumaczyli czsto w tym znaczeniu, |e powinno si zanosi pro[by do Boga rano i wieczorem13. 180. W Mszy [w. w obrzdku rzymskim przywrcono modlitw powszechn wiernych. Przewidziano j tak|e i w Nieszporach, ale na inny sposb, o czym bdzie mowa poni|ej. 181. Zawsze tak|e istniaB zwyczaj, by przy modlitwie porannej poleca Bogu zaczynajcy si dzieD; dlatego i w Jutrzni umieszczono tego rodzaju pro[by. 182. Nazwa "pro[by" stosuje si zarwno do modlitw bBagalnych w Nieszporach, jak i do wezwaD znajdujcych si w Jutrzni, ktre maj na celu powierzenie Bogu nowego dnia. 183. W psaBterzu umieszczono r|nego rodzaju pro[by na ka|dy dzieD, na poszczeglne okresy roku liturgicznego, a tak|e na niektre dni [witeczne. D|ono nie tylko do zr|nicowania pr[b, ale przede wszystkim brano pod uwag rozmaite potrzeby Ko[cioBa i ludzi w zale|no[ci od stanu, ugrupowaD, osb, warunkw czasu i miejsca oraz znalezienia odpowiedniego ich wyrazu. 184. Konferencje episkopatw maj prawo odpowiedniego przystosowania pr[b zawartych w Liturgii Godzin oraz zatwierdzania innych tego rodzaju tekstw14 z zachowaniem norm podanych ni|ej. 185. Podobnie jak w Modlitwie PaDskiej tak|e i z pro[bami nale|y Bczy uwielbienie Boga, czyli wyznawanie Jego chwaBy, lub przypomina dzieje zbawienia. 186. Ostatnia pro[ba w Nieszporach jest zawsze w intencji zmarBych. 187. Liturgia Godzin jest przede wszystkim modlitw Ko[cioBa za caBy Ko[ciB i za zbawienie [wiata15; nale|y wic w pro[bach na pierwszym miejscu uwzgldnia intencje powszechne, to znaczy za Ko[ciB i r|ne jego stany: za wBadz [wieck, za ubogich, chorych i pogr|onych w smutku, za potrzeby caBego [wiata, jego pokj i tym podobne. 188. W Jutrzni i Nieszporach mo|na dodawa do tych intencji tak|e pro[by poszczeglne. 189. UkBad tych pr[b pozwala je stosowa zarwno w odprawianiu z udziaBem wiernych, jak i w mniejszej grupie, a tak|e w prywatnym odmawianiu oficjum. 190. Przy odprawianiu publicznym z ludem lub we wsplnocie kapBan lub przewodniczcy poprzedza pro[by krtkim wezwaniem, w ktrym podaje rodzaj odpowiedzi, jak wierni powtarzaj w sposb niezmienny po ka|dej pro[bie. 191. Pro[by kieruje si do Boga, mo|na wic ich u|ywa tak przy odprawianiu wsplnotowym, jak i odmawianiu prywatnym. 192. Ka|da pro[ba dzieli si na dwie cz[ci, z ktrych druga mo|e by u|ywana jako odpowiedz zmienna na poszczeglne pro[by. 193. R|ne s sposoby wygBaszania pr[b, np. kapBan lub przewodniczcy wypowiada obie cz[ci pro[by, a uczestnicy albo natychmiast, albo po chwili milczenia wygBaszaj aklamacj; kapBan lub przewodniczcy wypowiada pierwsz cz[ pro[by, a uczestnicy drug. b. Modlitwa PaDska 194. W Jutrzni i Nieszporach, ktre s Godzinami najbardziej nadajcymi si do odprawiania z wiernymi, odmawia si od razu po pro[bach, zgodnie z tradycj, Modlitw PaDsk, znajdujc tu miejsce wBa[ciwe jej godno[ci. 195. Odtd wic Modlitw PaDsk odmawia si trzy razy w cigu dnia: w Mszy [w., w Jutrzni i w Nieszporach. 196. Ojcze nasz odmawiaj wszyscy razem. Mo|na je poprzedzi krtkim wstpem. c. Modlitwa koDcowa 197. Na zakoDczenie ka|dej Godziny i jako jej dopeBnienie odmawia si odpowiedni modlitw. W odprawianiu publicznym i z udziaBem wiernych odmawia j, zgodnie z tradycj, kapBan lub diakon16. 198. W Godzinie CzytaD ta modlitwa jest z zasady modlitw z Mszy [w. danego dnia. W Modlitwie na zakoDczenie dnia bierze si j z psaBterza. 199. W niedziele, w okresie Adwentu, Narodzenia PaDskiego, Wielkiego Postu i Wielkanocy oraz w uroczysto[ci, [wita i wspomnienia modlitw Jutrzni i Nieszporw bierze si z danych okresw lub dni [witecznych. W okresie zwykBym jest ona modlitw podan w psaBterzu, ktra wyra|a w odpowiedni sposb odrbny charakter tych Godzin. 200. W Modlitwie w cigu dnia (tzn. przedpoBudniowej, poBudniowej oraz popoBudniowej) modlitw koDcow w niedziele i dni powszednie okresw: Adwentu, Narodzenia PaDskiego, Wielkiego Postu i Wielkanocy, a tak|e w uroczysto[ci i [wita bierze si z odpowiednich Tekstw wBasnych. W pozostaBe dni jest to modlitwa z psaBterza, ktra podkre[la wBa[ciwy charakter danej Godziny. XII. Milczenie [wite 201. Poniewa| zawsze w czasie czynno[ci liturgicznych nale|y czuwa, aby "w odpowiednim czasie zachowa tak|e peBne czci milczenie"17, przy odprawianiu Liturgii Godzin nale|y przewidzie chwile milczenia. 202. Mo|na wic roztropnie i zale|nie od okoliczno[ci przerywa oficjum chwilami ciszy i skupienia, aby da mo|liwo[ wsBuchania si w gBos Ducha Zwitego przemawiajcego do serca, a tak|e by osobist modlitw [ci[lej zBczy ze sBowem Bo|ym i z oficjaln modlitw Ko[cioBa. Mo|na tak czyni po ka|dym psalmie i odmwieniu jego antyfony, idc w tym za wzorem naszych przodkw, zwBaszcza wtedy, gdy po tej chwili milczenia odmawia si modlitw odpowiadajc danemu psalmowi (por. nr 112). Mo|na rwnie| owo milczenie zachowa po czytaniach krtkich lub dBugich, przed lub po responsorium. Nale|y si jednak wystrzega tego rodzaju chwil milczenia, ktre by znieksztaBcaBy struktur oficjum albo nu|yBy i mczyBy uczestnikw. 203. W odmawianiu prywatnym mo|na si dowolnie zatrzyma dBu|ej przy zdaniach pobudzajcych pobo|no[ osobist. Oficjum nie traci przez to charakteru modlitwy publicznej Ko[cioBa. I. Obchd tajemnic Jezusa Chrystusa a. Niedziela 204. Oficjum niedzieli rozpoczyna si od I Nieszporw (w sobot). Wszystko bierze si z psaBterza z wyjtkiem cz[ci wBasnych. 205. Zwito PaDskie przypadajce w niedziel tak|e ma I Nieszpory wBasne. 206. Sposb odprawiania wigilii niedzielnych podano w nr 73. 207. Usilnie si zaleca, zgodnie ze starodawn tradycj, odprawia z udziaBem wiernych przynajmniej Nieszpory, tam gdzie to jest mo|liwe1. b. Triduum paschalne 208. Oficjum tych dni podano w Tekstach okresowych. 209. Ci, ktrzy w Wielki Czwartek uczestnicz w Mszy [w. Wieczerzy PaDskiej, a w Wielki Pitek w uroczystej liturgii ku czci Mki PaDskiej, nie odmawiaj Nieszporw tego dnia. 210. W Wielki Pitek i Wielk Sobot nale|y, w miar mo|no[ci, odprawi przed Jutrzni Godzin CzytaD z udziaBem wiernych. 211. W Wielk Sobot nie odmawiaj Modlitwy na zakoDczenie dnia ci, ktrzy uczestnicz w Wigilii wielkanocnej. 212. Wigilia wielkanocna zastpuje Godzin CzytaD. Ci, ktrzy w niej nie uczestnicz, powinni odczyta przynajmniej cztery jej czytania wraz z pie[niami i modlitwami. Wypada wybra czytania z Ksigi Wyj[cia, z proroctwa Ezechiela, z listu ApostoBa oraz z Ewangelii. Nastpnie odmawia si hymn Ciebie, Bo|e, chwalimy i modlitw dnia. 213. Wszyscy maj odmwi Jutrzni Niedzieli wielkanocnej. Wypada uroczy[cie odprawi Nieszpory dla uczczenia wieczornej pory tego [witego dnia i wspomnienia ukazania si Pana uczniom. Nale|y zachowa miejscowy zwyczaj, tam gdzie on istnieje, odprawiania w Wielkanoc tzw. Nieszporw chrzcielnych, w czasie ktrych uczestnicy udaj si procesjonalnie przy [piewie psalmw do chrzcielnicy. c. Okres Wielkanocy 214. Charakter wielkanocny nadaj Liturgii Godzin aklamacja Alleluja, ktr koDcz si prawie wszystkie antyfony (por. nr 120), ponadto specjalne hymny, antyfony i pro[by oraz wBasne czytania wyznaczone na poszczeglne Godziny. d. Narodzenie PaDskie 215. W noc Narodzenia PaDskiego wypada przed Msz [w. odprawi uroczyst wigili wykorzystujc teksty Godziny CzytaD. Wszyscy uczestniczcy w tej wigilii nie odmawiaj Modlitwy na zakoDczenie dnia. 216. Jutrzni Narodzenia PaDskiego odprawia si zasadniczo przed Msz o [wicie. e. Inne uroczysto[ci i [wita PaDskie 217. W uroczysto[ci oraz [wita PaDskie Liturgia Godzin odprawia si zgodnie z przepisami podanymi w nr 225-233 z uwzgldnieniem koniecznych zmian. II. Obchody ku czci [witych 218. Obchody ku czci [witych uporzdkowano tak, aby nie przesBaniaBy [wit i okresw, ktrych tre[ci s misteria zbawienia2, by nie przerywaBy cigBo[ci psalmodii oraz czytaD i nie powodowaBy niepotrzebnych powtrzeD i aby ka|dy ze [witych zostaB uczczony w sposb wBa[ciwy. Na tych zasadach opiera si reforma kalendarza dokonana na polecenie Soboru WatykaDskiego II oraz sposb uczczenia [witych w Liturgii Godzin, opisany w nastpnych numerach. 219. Obchody ku czci [witych dziel si na uroczysto[ci, [wita i wspomnienia. 220. Wspomnienia dziel si na obowizkowe i dowolne, co przy nich wyraznie zaznaczono. Dla ustalenia, czy jest wskazane uwzgldni wspomnienie dowolne w Liturgii Godzin odprawianej z udziaBem wiernych lub we wsplnocie, trzeba mie na uwadze dobro wsplne lub prawdziw pobo|no[ wiernych, a nie tylko osobiste upodobania celebransa. 221. Je|eli w tym samym dniu przypada par wspomnieD dowolnych, nale|y uwzgldni tylko jedno z opuszczeniem pozostaBych. 222. Tylko uroczysto[ci wolno przenosi, i to zgodnie z podanymi przepisami. 223. Normy ni|ej podane odnosz si zarwno do [witych uwzgldnionych w kalendarzu rzymskim, jak i do wymienionych w kalendarzach partykularnych. 224. W braku tekstw wBasnych nale|y si posBu|y odpowiednimi Tekstami wsplnymi o [witych. 1. Oficjum uroczysto[ci 225. Uroczysto[ci rozpoczynaj si od I Nieszporw dnia poprzedniego. 226. I i II Nieszpory maj wBasny hymn, antyfony, czytanie, responsorium i modlitw koDcow. W braku cz[ci wBasnych nale|y si posBu|y Tekstami wsplnymi. W I Nieszporach, zgodnie z tradycj, oba psalmy bierze si z grupy psalmw tzw. wielbicych Laudate; s to psalmy 113, 117, 135, 147 A, 147 B. Pie[D z Nowego Testamentu podano na swoim miejscu. II Nieszpory maj wBasne psalmy i pie[D. Pro[by s wBasne lub z Tekstw wsplnych. 227. Jutrznia ma wBasny hymn, antyfony, czytanie, responsorium i modlitw koDcow. W razie ich braku nale|y zaczerpn te cz[ci z Tekstw wsplnych. 228. W Godzinie CzytaD wszystkie cz[ci s wBasne, tzn. hymn, antyfony i psalmy, czytania i responsoria. Pierwsze czytanie wyjte z Pisma [w., drugie za[ jest hagiograficzne. Je|eli jakiego[ [witego czci si tylko lokalnie i kalendarz partykularny nie przewiduje na jego dzieD |adnych tekstw wBasnych, to nale|y si posBu|y Tekstami wsplnymi. Na zakoDczenie Godziny odmawia si hymn Ciebie, Bo|e, chwalimy oraz podan na ten dzieD modlitw koDcow. 229. W Modlitwie w cigu dnia (przedpoBudniowej, poBudniowej i popoBudniowej) odmawia si hymn wyznaczony na ten dzieD w psaBterzu, chyba |e podano inn wskazwk. Psalmy s dobrane spo[rd tzw. gradualnych z wBasn antyfon, a je[li ta uroczysto[ przypada w niedziel, to psalmy bierze si z I niedzieli w psaBterzu. Czytanie i modlitwa koDcowa s wBasne. Niektre uroczysto[ci PaDskie maj wBasne psalmy. 230. W Modlitwie na zakoDczenie dnia wszystko bierze si z niedzieli, odpowiednio po I Nieszporach lub po II Nieszporach. 2. Oficjum [wit 231. Zwita nie maj I Nieszporw z wyjtkiem [wit PaDskich przypadajcych w niedziel. Godzin CzytaD, Jutrzni i Nieszpory odprawia si jak w uroczysto[ci. 232. W Modlitwie w cigu dnia (przedpoBudniowej, poBudniowej i popoBudniowej) odmawia si hymn codzienny. Psalmy i antyfony s z dnia bie|cego w psaBterzu, chyba |e tradycja lub specjalne wzgldy przemawiaj za posBu|eniem si antyfon wBasn, co zaznaczono na wBa[ciwym miejscu. Czytanie i modlitwa koDcowa s wBasne. 233. Modlitwa na zakoDczenie dnia jest z dnia bie|cego w psaBterzu. 3. Oficjum we wspomnienia 234. Nie ma |adnych r|nic w strukturze oficjum pomidzy wspomnieniem obowizkowym i dowolnym, je|eli takie si obchodzi, z wyjtkiem wspomnieD dowolnych przypadajcych w okresach uprzywilejowanych. a. Wspomnienia przypadajce w dni powszednie 235. W Godzinie CzytaD, Jutrzni i Nieszporach: a) psalmy i antyfony s z dnia bie|cego w psaBterzu, wyjwszy wspomnienia majce wBasne antyfony lub psalmy, co zaznaczono na wBa[ciwym miejscu; b) w razie braku nastpujcych tekstw wBasnych: antyfony Wezwania, hymnu, czytaD, antyfon do pie[ni Zachariasza i pie[ni Maryi oraz pr[b, odno[ne teksty bierze si z Tekstw wsplnych lub z dnia bie|cego w psaBterzu; c) modlitwa koDcowa jest o [witym; d) pierwsze czytanie w Godzinie CzytaD i jego responsorium bierze si z Pisma [w., podane na dzieD bie|cy. Drugie czytanie jest hagiograficzne z jego responsorium; gdy go brak, bierze si je z Tekstw wsplnych. Je|eli wspomnienie nie ma wBasnego czytania hagiograficznego, nale|y si posBu|y czytaniem patrystycznym przewidzianym na dzieD bie|cy. Nie odmawia si hymnu Ciebie, Bo|e, chwalimy. 236. Modlitwa w cigu dnia (przedpoBudniowa, poBudniowa i popoBudniowa) oraz Modlitwa na zakoDczenie dnia s z dnia bie|cego w psaBterzu. b. Wspomnienia przypadajce w okresie uprzywilejowanym 237. Opuszcza si wspomnienia przypadajce w niedziele, uroczysto[ci i [wita oraz w Zrod Popielcow, w Wielkim Tygodniu i podczas oktawy Wielkanocy. 238. Nie uwzgldnia si wspomnienia obowizkowego, i to nawet w kalendarzach partykularnych w nastpujce dni: od 17 do 24 grudnia, w oktawie Narodzenia PaDskiego i w okresie Wielkiego Postu. Je|eli te wspomnienia przypadaj w danym roku w okresie Wielkiego Postu, mo|na je obchodzi w tym roku jako wspomnienia dowolne. 239. Je[li w wymienionych okresach pragnie si uczci wspomnienie jakiego[ [witego, nale|y zachowa, co nastpuje: a) w Godzinie CzytaD po czytaniu patrystycznym podanym na dzieD bie|cy tego okresu i jego responsorium dodaje si czytanie hagiograficzne z responsorium i odmawia si modlitw koDcow o [witym; b) w Jutrzni i Nieszporach, po modlitwie koDcowej, opu[ciwszy jej zakoDczenie, mo|na doda antyfon (wBasn lub z Tekstw wsplnych) oraz modlitw o [witym. c. Wspomnienia Matki Bo|ej w sobot 240. W soboty okresu zwykBego, w ktre dopuszcza si wspomnienie dowolne, mo|na w sposb podany w nr 234 obchodzi wspomnienie Naj[witszej Maryi Panny. Ma ono w Godzinie CzytaD swoje wBasne drugie czytanie. III. Zasady normujce wybr kalendarza oraz oficjum lub jego cz[ci a. Wybr kalendarza 241. W chrze oraz przy wsplnym odmawianiu oficjum nale|y si trzyma kalendarza wBasnego, tzn. diecezjalnego, instytutu zakonnego lub danego ko[cioBa3. CzBonkowie instytutw zakonnych obchodz wraz z diecezj po[wicenie katedry i [wita gBwnych patronw miejsca lub terytorium, na ktrym przebywaj4. 242. Ka|dy duchowny lub zakonnik, zobowizany z jakiegokolwiek tytuBu do odprawiania Liturgii Godzin, czyni zado[ temu obowizkowi rwnie| i wtedy, gdy uczestniczy we wsplnym oficjum wedBug innego kalendarza albo w innym obrzdku. 243. W odmawianiu prywatnym mo|na si stosowa do kalendarza lokalnego albo do kalendarza wBasnego. Nie jest to jednak dozwolone w uroczysto[ci i [wita kalendarza wBasnego5. b. Wybr innego oficjum 244. W dni, ktre dopuszczaj wspomnienia dowolne, mo|na dla sBusznych powodw wybra oficjum jednego ze [witych wpisanych do Martyrologium rzymskiego lub do jego dodatku prawnie zatwierdzonego. To oficjum odprawia si tak jak we wspomnienia dowolne (por. nr 234- 239). 245. Oficjum wotywne mo|na odprawia z powodw natury publicznej lub z pobudek pobo|no[ci, np. z okazji pielgrzymki, [wita lokalnego albo uroczysto[ci zewntrznej [witego, i wolno je odprawia w caBo[ci lub cz[ciowo. Nie jest to jednak dopuszczalne w uroczysto[ci, niedziele Adwentu, Wielkiego Postu i Wielkanocy, oraz w Zrod Popielcow, podczas Wielkiego Tygodnia, w cigu oktawy Wielkanocy i we Wspomnieniu wszystkich wiernych zmarBych (2 listopada). c. Wprowadzanie zmian w oficjum dnia 246. W niektrych poszczeglnych wypadkach mo|na zamieni pewne cz[ci oficjum na inne, pod warunkiem jednak nienaruszania struktury danej Godziny i przestrzegania zasad ni|ej podanych. 237. Nigdy nie wolno zamienia tekstw wBasnych lub dostosowanych do danego dnia. Dotyczy to antyfon, hymnw, czytaD, responsoriw i modlitwy koDcowej, a czsto tak|e i psalmw. Powy|szy przepis odnosi si do nastpujcych dni: niedziel, uroczysto[ci i [wit PaDskich umieszczonych w kalendarzu oglnym, okresu Wielkiego Postu oraz Wielkiego Tygodnia, dni w oktawie Wielkanocy i Narodzenia PaDskiego, dni od 17 do 24 grudnia. Zamiast psalmw niedzielnych bie|cego tygodnia mo|na wybra psalmy z niedzieli innego tygodnia, a nawet je[li oficjum odprawia si z udziaBem wiernych, wolno odmawia psalmy tak dobrane, aby stopniowo doprowadza wiernych do ich zrozumienia. 248. W Godzinie CzytaD zawsze nale|y zachowa czytania bie|ce, poniewa| |yczenie Ko[cioBa, "aby w okre[lonym przecigu lat odczyta wiernym znaczniejsz cz[ Pisma [w."6 odnosi si tak|e i do Liturgii Godzin. Nale|y wic w okresie Adwentu, Narodzenia PaDskiego, Wielkiego Postu i Wielkanocy trzyma si w Godzinie CzytaD kolejno[ci czytaD ustalonej dla tych okresw. W okresie zwykBym i dla sBusznych powodw wolno w danym dniu lub przez kilka dni wybra czytania przeznaczone na inne dni, albo nawet inne jeszcze czytania z Pisma [w. Wolno tak postpowa np. z okazji rekolekcji, zebraD duszpasterskich, modlitw o jedno[ Ko[cioBa itp. 249. Je|eli kolejno[ czytaD jest przerwana przez uroczysto[, [wito lub inny obchd liturgiczny, mo|na w cigu tego tygodnia, biorc pod uwag ukBad jego czytaD, albo poBczy czytania opuszczone z czytaniami bie|cymi, albo z po[rd wymienionych tekstw czyta te, ktre si uwa|a za wa|niejsze. 250. Ze sBusznych powodw mo|na w Godzinie CzytaD zamiast drugiego czytania przeznaczonego na ten dzieD wybra inne czytanie z tego samego okresu, podane czy to w Liturgii Godzin, czy te| w lekcjonarzu zawierajcym czytania do wyboru (nr 161). Ponadto w okresie zwykBym oraz, je[li uzna si to za wskazane, nawet i w okresie Adwentu, Narodzenia PaDskiego, Wielkiego Postu i Wielkanocy mo|na czyta w sposb cigBy dzieBo ktrego[ z Ojcw Ko[cioBa, byleby tylko tre[ tego czytania odpowiadaBa czytaniom Pisma [w. oraz duchowi danego okresu liturgicznego. 251. Czytania krtkie, modlitwy, pie[ni i pro[by podane na poszczeglne dni powszednie danego okresu mog by u|yte rwnie| i w inne dni tygodnia tego samego okresu. 252. Zasadniczo nale|y si trzyma kolejno[ci psaBterza rozBo|onego na cztery tygodnie7, jednak|e ze wzgldu na po|ytek duchowy lub duszpasterski wolno zamiast psalmw wyznaczonych na okre[lony dzieD wybra psalmy wyznaczone na t sam Godzin w innym dniu. W wyjtkowych okoliczno[ciach wolno tak|e dobra inne odpowiednie psalmy i teksty podobnie jak w oficjum wotywnym. I. PodziaB czynno[ci 253. W czasie Liturgii Godzin jak i w innych czynno[ciach liturgicznych, "ka|dy speBniajcy swoj funkcj, czy to duchowny, czy [wiecki, powinien czyni tylko to wszystko, co do niego nale|y z natury rzeczy i na mocy przepisw liturgicznych"1. 254. Biskup, zwBaszcza w ko[ciele katedralnym, przewodniczy Liturgii Godzin w otoczeniu kapBanw oraz innych duchownych i posBugujcych r|nych stopni, a wierni powinni bra czynny udziaB w jej odprawianiu. Tak|e ka|demu oficjum z udziaBem wiernych powinien przewodniczy kapBan lub diakon w otoczeniu posBugujcych r|nych stopni. 255. KapBan lub diakon przewodniczcy odprawianiu oficjum mo|e si ubra w alb albo kom| i stuB. Ponadto kapBan mo|e rwnie| u|y kapy. W wiksze uroczysto[ci kilku kapBanw mo|e si ubra w kapy, a diakoni w dalmatyki. 256. KapBan lub diakon przewodniczcy oficjum rozpoczyna je ze swojego miejsca wersetem wprowadzajcym, zaczyna Ojcze nasz, odmawia modlitw koDcow, pozdrawia nastpnie wiernych, bBogosBawi i rozsyBa ich. 257. Pro[by mo|e wypowiada kapBan luh jeden z posBugujcych. 258. W razie nieobecno[ci kapBana lub diakona przewodniczcy oficjum jest tylko pierwszym spo[rd rwnych sobie; nie zasiada w prezbiterium, nie pozdrawia i nie bBogosBawi wiernych. 259. Lektorzy wygBaszaj teksty czytaD z przeznaczonego na to miejsca. 260. Antyfony, psalmy i pie[ni intonuje jeden lub paru kantorw. Psalmy odmawia si albo [piewa w sposb podany w nr 121-125. 261. W Jutrzni i Nieszporach podczas [piewu pie[ni z Ewangelii mo|na okadza oBtarz, a nastpnie kapBana i wiernych. 262. Obowizek sprawowania Liturgii Godzin w chrze dotyczy danej wsplnoty, a nie miejsca, gdzie si odprawia oficjum; a wic nie musi si ono odbywa w ko[ciele, zwBaszcza gdy chodzi o Godziny odmawiane w sposb mniej uroczysty. 263. Zachowuje si postaw stojc: a) podczas Wezwania i wersetw rozpoczynajcych ka|d Godzin, b) podczas hymnu, c) podczas pie[ni z Ewangelii, d) podczas pr[b, Ojcze nasz i modlitwy koDcowej. 264. CzytaD sBucha si siedzco, wyjtek stanowi czytanie z Ewangelii. 265. Podczas odmawiania psalmw oraz innych pie[ni stoi si lub siedzi, zale|nie od przyjtego zwyczaju. 266. Nale|y si prze|egna dotykajc czoBa, piersi, lewego i prawego ramienia: a) na pocztku Godziny przy sBowach Bo|e, wejrzyj ku wspomo|eniu memu, b) rozpoczynajc pie[ni z Ewangelii, tzn. pie[D Zachariasza, pie[D Maryi i pie[D Symeona. Znak krzy|a czyni si na wargach przed Wezwaniem przy sBowach Panie, otwrz wargi moje. II. Oficjum [piewane 267. SBowa "mwi" (dicere} lub "wypowiada" (proferre), zachodzce w niniejszym wprowadzeniu i w rubrykach, odnosz si tak do [piewu, jak i do recytacji zgodnie z zasadami podanymi ni|ej. 268. "Wszystkim, ktrzy odmawiaj oficjum w chrze lub wsplnie, zaleca si usilnie, by odprawiali je ze [piewem, poniewa| bardziej jest to zgodne z tego rodzaju modlitw; czyni j bardziej uroczyst i peBniej wyra|a jedno[ serc oddanych wielbieniu Boga"2. 269. Wypowiedzi Soboru WatykaDskiego II dotyczce [piewu liturgicznego odnosz si do ka|dego sprawowania liturgii, a zwBaszcza do Liturgii Godzin3. Chocia| struktura oficjum zostaBa odnowiona tak, by nadawaBo si ono i do prywatnego odmawiania, to jednak wikszo[ tekstw ma charakter liryczny, a to si peBniej uwydatnia, gdy si je [piewa. Odnosi si to przede wszystkim do psalmw, pie[ni, hymnw i responsoriw. 270. Zpiew w Liturgii Godzin nie jest tylko jak[ pikn opraw zewntrzn, ale raczej pBynie z gBbi duszy rozmodlonej i wielbicej Boga i stanowi peBny wyraz wsplnotowej natury chrze[cijaDskiego kultu. Godne s pochwaBy zespoBy chrze[cijan r|nego stanu, ktre si staraj jak najcz[ciej stosowa t form modlitwy. Dlatego te| nale|y si zatroszczy o nale|yte pouczenie i wywiczenie duchownych, zakonnikw i wiernych [wieckich, aby szczeglnie w dni [witeczne chtnie [piewali oficjum. Trzeba jednak zdawa sobie spraw z tego, |e [piewanie caBego oficjum jest trudne, ale |e chwaBa oddawana Bogu przez Ko[ciB nie jest ani przez swoje pochodzenie, ani przez sw natur wyBczn wBasno[ci kleru albo mnichw; stanowi wBasno[ caBej spoBeczno[ci chrze[cijaDskiej. Nale|y si przeto liczy z r|nymi mo|liwo[ciami wykonawcw, bo tylko wtedy si uwydatni prawd i pikno [piewanego oficjum. 271. Przede wszystkim nale|y si stara, by [piewano Liturgi Godzin w niedziele i [wita. Zpiew oficjum mo|na tak zr|nicowa, aby jego zakres wyra|aB stopieD obchodzonej uroczysto[ci. 272. Nie wszystkie Godziny maj to samo znaczenie: Jutrznia i Nieszpory stanowi jakby dwa bieguny oficjum, trzeba wic wyr|ni je [piewem. 273. Oficjum [piewane ma bez wtpienia swoje zalety, je[li [piew stoi na wysokim poziomie artystycznym i duchowym, jednak po|yteczniejszym bdzie wprowadzenie pewnego stopniowania w stosowaniu [piewu. Przemawiaj za tym wzgldy praktyczne oraz fakt, |e nie mo|na wszystkich cz[ci oficjum stawia bez r|nicy na jednej pBaszczyznie, lecz ka|da powinna odzyska swoje pierwotne znaczenie i wBa[ciwe zastosowanie. W ten sposb Liturgia Godzin nie bdzie tylko piknym [wiadectwem minionej przeszBo[ci, zachowanym bez zmian i wzbudzajcym podziw, lecz mo|e o|y na nowo, rozwija si i by widomym wyrazem |ywej wsplnoty. Zasada stopniowania uroczysto[ci dopuszcza szereg stopni po[rednich midzy oficjum w caBo[ci [piewanym, a zwykB recytacj wszystkich cz[ci. Wprowadza to po|dane urozmaicenie w zale|no[ci od znaczenia danego dnia i odprawianej Godziny, a tak|e w zale|no[ci od rodzaju i przeznaczenia poszczeglnych cz[ci oficjum, na koniec wreszcie od liczebno[ci i charakteru danej wsplnoty oraz od liczby kantorw w danych okoliczno[ciach. Dziki tej wikszej elastyczno[ci [piew bdzie mgB cz[ciej ni| poprzednio towarzyszy publicznej modlitwie Ko[cioBa, ta za[ bdzie mogBa dostosowywa si za ka|dym razem do najrozmaitszych warunkw. Pozwala to spodziewa si znalezienia nowych drg i nowych form wspBczesnego jej wyrazu, jak to zawsze dziaBo si w |yciu Ko[cioBa. 274. "Zpiew gregoriaDski Ko[ciB uznaje za wBasny [piew liturgii rzymskiej". Dlatego w sprawowaniu liturgii w jzyku BaciDskim ten [piew powinien "zajmowa pierwsze miejsce w[rd innych, rwnorzdnych rodzajw [piewu"4. Jednak|e "nie wyklucza si ze sBu|by Bo|ej innych rodzajw muzyki, pod warunkiem, by odpowiadaBy duchowi akcji liturgicznej oraz naturze poszczeglnych jej cz[ci i nie stanowiBy przeszkody w nale|ytym i czynnym udziale wiernych"5. W oficjum [piewanym, je[li nie ma melodii do przewidzianej antyfony, nale|y wzi jedn z antyfon znajdujcych si w wykazie, byleby odpowiadaBa wytycznym podanym w nr 113 i 121-125. 275. Liturgi Godzin mo|na obecnie odprawia w jzyku narodowym, "nale|y wic doBo|y staraD, by uBo|ono odpowiednie melodie do [piewu oficjum w tym jzyku"6. 276. Nic jednak nie stoi na przeszkodzie, by r|ne cz[ci oficjum byBy [piewane w r|nych jzykach7. 277. WBa[ciwe odprawianie liturgicznej sBu|by Bo|ej wymaga, by uszanowano znaczenie i zastosowanie ka|dej jej cz[ci, a tak|e i [piewu. Zgodnie z t zasad ustala si, ktre przede wszystkim cz[ci oficjum wypada [piewa, niektre bowiem z nich same przez si wymagaj [piewu8. S to aklamacje i odpowiedzi na wezwania skierowane do wiernych przez kapBana oraz czBonkw asysty liturgicznej; odpowiedzi na wezwania litanijne, antyfony, psalmy oraz ich refreny, a tak|e hymny i pie[ni9. 278. Psalmy wyraznie wi| si z muzyk (por. nr 103-120), o czym [wiadczy tradycja zarwno |ydowska, jak i chrze[cijaDska. Zpiew psalmw niemaBo si przyczynia do peBnego ich zrozumienia, a wic nale|y przynajmniej zawsze pamita o tym ich poetycko-muzycznym charakterze. W miar mo|liwo[ci powinny one by raczej [piewane, chocia|by w wa|niejsze dni i Godziny, zgodnie z ich pierwotnym przeznaczeniem. 279. W numerach 121-123 podano rozmaite sposoby wykonywania psalmodii, co zale|y nie tyle od warunkw zewntrznych, ile raczej od r|nego rodzaju psalmw wystpujcych w danym oficjum. I tak, psalmw sapiencjalnych i historycznych jest lepiej tylko sBucha; natomiast psalmy bdce hymnami lub pie[niami dzikczynnymi, same przez si wymagaj wsplnego ich [piewania. Nade wszystko jednak wa|ne jest to, by odprawianie oficjum nie staBo si sztywne i sztuczne, skrpowane my[l o dostosowaniu si wyBcznie do normujcych je przepisw, ale by odpowiadaBo prawdzie |ycia. Najpierw wic trzeba si o to stara, aby w duszach zrodziBo si pragnienie autentycznej modlitwy Ko[cioBa i by "rado[ci ich byBo wysBawia Boga" (por. Ps 147 A). 280. Hymny tak|e s pokarmem modlitwy, nawet tylko recytowane, je[li posiadaj bogat tre[ teologiczn i stoj na wysokim poziomie artystycznym. Jednak|e przez sam swoj natur domagaj si [piewu. Dlatego te| zaleca si je [piewa w miar mo|no[ci we wsplnym odprawianiu oficjum. 28l. Responsorium po czytaniu w Jutrzni i Nieszporach tak|e domaga si [piewu, i to [piewu wsplnego. 282. Rwnie| responsoria w Godzinie CzytaD powinny by [piewane zgodnie z ich natur i przeznaczeniem. Jednak|e uBo|ono je w ten sposb, |e zachowuj one swoje znaczenie nawet w prywatnym odmawianiu oficjum. Do [piewu bardziej si nadaj responsoria o prostej i Batwej melodii ni| te, ktre s zaczerpnite ze zrdeB liturgicznych. 283. Czytania nie s przeznaczone do [piewu. Nale|y je wykonywa godnie, wyraznie i dokBadnie, tak by wszyscy dobrze je sByszeli i rozumieli. Mo|na je [piewa tylko wtedy, gdy zastosowana melodia nie przesBania sBw i zrozumienia tekstu. 284. Teksty zastrze|one dla przewodniczcego Liturgii Godzin, jak np. modlitwy, mo|na piknie i w odpowiedni sposb od[piewa, zwBaszcza po Bacinie. Jest to trudniejsze do osignicia w niektrych jzykach |ywych, chyba |e dziki [piewaniu wszyscy bd mogli ja[niej uchwyci sBowa tekstu.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
Marini Wprowadzenie do ducha liturgii
CUDA w przykladach Wprowadzenie do ogolnego programowania procesorow GPU cudawp
WYKŁAD 1 Wprowadzenie do biotechnologii farmaceutycznej
Medycyna manualna Wprowadzenie do teorii, rozpoznawanie i leczenie
01 Wprowadzenie do programowania w jezyku C
wprowadzenie do buddyzmu z islamskiego punktu widzenia
1 wprowadzenie do statystyki statystyka opisowa
Informatyka Wprowadzenie Do Informatyki Ver 0 95
Wprowadzenie do psychologii wykł UG
645 Informacja dodatkowa wprowadzenie do sprawozdania finasowego
Wprowadzenie do baz danych

więcej podobnych podstron