Janusz Korczak (Henryk Goldszmit) lekarz, pisarz, pedagog, moralista i działacz społeczny. W 1912 roku przyczynił się do otwarcia Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, którego dyrektorem pozostał do mierci.
Janusz Korczak zawarł swe poglšdy pedagogiczne przede wszystkim w: Jak kochać dziecko i programowym utworze Prawo dziecka do szacunku. Dorobek literacki Janusza Korczaka obejmuje również naturalistyczne powieci społeczne: Dzieci ulicy, Dziecko salonu itd.
Radykalizm w myleniu Korczaka, konsekwencja w działaniu oraz miłoć i pozytywne relacje z dziećmi stworzyły niepowtarzalnš koncepcję Nowego Wychowania, której istotš jest poszukiwanie ludzkiej a nade wszystko dziecięcej wolnoci i sensu ludzkiego życia. W jego dziełach zawarta jest optymistyczna wiara w dobroć natury człowieka i jego zdolnoć do swobodnego kreowania wiata wartoci. Korczak jest jednym z nielicznych pedagogów Nowego Wychowania, którzy potrafili łšczyć mylenie naukowe z myleniem praktycznym.
Podstawowe założenia pedagogiki Janusza Korczaka
Wyróżnia się następujšce idee przewodnie, na które warto zwrócić uwagę, studiujšc pedagogicznš i literackš spuciznę Janusza Korczaka, a mianowicie:
Szacunek do dziecka jako człowieka rozwijajšcego się poprzez własnš aktywnoć, jako podmiotu.
Zasada (i praktyka) partnerstwa dziecka w procesie wychowania.
Prawo dziecka do opieki oraz odpowiedzialnoć społeczeństwa dorosłych za warunki życia dziecka.
Poszukiwanie syntezy wiedzy o dziecku.
Techniki działania pedagogicznego jako konsekwencja przyjętych ogólnych założeń systemu
opiekuńczo-wychowawczego
Koncepcja wychowawcy, wynikajšca z ogólnej postawy Korczaka wobec dziecka.
Ze względu natomiast na treć pedagogicznš Nowego Wychowania podkrela się w dziełach Janusza Korczaka trzy główne jego zakresy:
1.Treci ogólnoludzkie, które powinny być udostępniane całemu społeczeństwu, adresowane do rodziców
i dzieci.
2.Treci ogólnopedagogiczne-do wykorzystania w kształceniu i doskonaleniu kadry pedagogicznej.
3.Treci szczegółowe-do wykorzystania szczególnie przez wychowawców zatrudnionych w placówkach
opiekuńczo-wychowawczych.
Janusz Korczak był prekursorem walki o prawa dziecka. Zwracał szczególnš uwagę na nierównoprawnš pozycję dzieci w społeczeństwie, ich zależnoć od dorosłych. Domagał się, by uznano, że dziecko jest pełnowartociowym człowiekiem od chwili narodzin, na każdym etapie swojego istnienia i ma prawo być sobš, takim jakim jest.
Był kreatorem takich wartoci, jak: miłoć do blinich, sprawiedliwoć, godnoć, szacunek, piękno i prawda. Twierdził, że doroli często niedopuszczajš dzieci do spraw codziennych, uznajšc je za małe i niedowiadczone.
Słowa Korczaka zawarte w Prawie dziecka do szacunku" stały się idea przewodniš i wykładniš współczesnych koncepcji ochrony praw dziecka. Jest w nich zawarty apel do wiata ludzi dorosłych, którzy w ferworze zajęć, obowišzków, kłopotów, a może z przyzwyczajenia traktujš dziecko jak przedmiot. To apel o godne traktowanie każdej żywej istoty, a przede wszystkim dziecka, którego los zależy od woli dorosłych. Stary Doktor tak ujmuje ten aspekt w trzech krótkich, ale jakże wymownych punktach:
Prawo dziecka do mierci.
Prawo dziecka do dnia dzisiejszego.
? Prawo dziecka, by było tym, czym jest.
Studiujšc jego pisma pedagogiczne, odnajdziemy w nich apel do wychowawców, by zatroszczyli się o takie prawa dziecka, jak:
Prawo do szacunku
Prawo do miłoci
Prawo do tajemnicy
Prawo do samostanowienia
Prawo do własnoci
Prawo do własnego rozwoju i dojrzewania
Prawo do ruchu, do zabawy, do pracy i badania
Prawo do sprawiedliwoci w życiu
Kolejnš, jakże aktualnš ideš pedagogicznš Korczaka jest partnerstwo w relacji wychowawca-wychowanek, które powinno wyrażać się w odrzuceniu przez pedagogów despotycznego rygoru na rzecz wzajemnego porozumiewania się, współdziałania, zaufania do dziecka, do jego rozsšdku i umiejętnoci w stosunkach interpersonalnych między dzieckiem a wychowawcš.
Podstawowe założenia pedagogiki Korczaka
a) Idee przewodnie:
Szacunek do dziecka, jako człowieka rozwijajšcego się przez własnš aktywnoć, jako podmiotu.
Zasada partnerstwa dziecka w procesie wychowania.
Prawo dziecka do opieki oraz odpowiedzialnoć społeczeństwa dorosłych za warunki życia dziecka.
Poszukiwanie syntezy wiedzy o dziecku.
Techniki działania pedagogicznego, jako konsekwencja przyjętych ogólnych założeń systemu opiekuńczo-wychowawczego.
Koncepcja wychowawcy, wynikajšca z ogólnej postawy Korczaka wobec dziecka.
Partnerstwo w relacji wychowawca-wychowanek, na rzecz wzajemnego porozumiewania się i współdziałania.
b) Treci pedagogiczne nowego wychowania:
Treci ogólnoludzkie do rodziców i dzieci.
Treci ogólnopedagogiczne do wykorzystania w kształceniu i doskonaleniu kadry pedagogicznej.
Treci szczegółowe do wykorzystania przez wychowawców zatrudnionych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych.
Wyszukiwarka
Podobne podstrony:
pytania do referatu (o polsce i polakach)jak przemawiac do ludzi (jakies referaty jak czytac itp zeby bylo ciekawie) otworz za pomoca ADOBEreferat7 urzadzenia do oczyszczania powietrzapozwol mi przyjsc do ciebiewytyczne do standar przyl4FAQ Komendy BroĹ (Nazwy uĹźywane w komendach) do OFPDrzwi do przeznaczenia, rozdziaĹ 253$2403 specjalista do spraw szkolenDo W cyrkulacja oceaniczna II rokpowod do rozwodu (2)WYKĹAD 1 Wprowadzenie do biotechnologii farmaceutycznejwiÄcej podobnych podstron