plik


Janusz Korczak (Henryk Goldszmit) lekarz, pisarz, pedagog, moralista i działacz społeczny. W 1912 roku przyczynił się do otwarcia Domu Sierot dla dzieci żydowskich w Warszawie, którego dyrektorem pozostał do œmierci. Janusz Korczak zawarł swe poglšdy pedagogiczne przede wszystkim w: Jak kochać dziecko i programowym utworze Prawo dziecka do szacunku. Dorobek literacki Janusza Korczaka obejmuje również naturalistyczne powieœci społeczne: Dzieci ulicy, Dziecko salonu itd. Radykalizm w myœleniu Korczaka, konsekwencja w działaniu oraz miłoœć i pozytywne relacje z dziećmi stworzyły niepowtarzalnš koncepcję Nowego Wychowania, której istotš jest poszukiwanie ludzkiej a nade wszystko dziecięcej wolnoœci i sensu ludzkiego życia. W jego dziełach zawarta jest optymistyczna wiara w dobroć natury człowieka i jego zdolnoœć do swobodnego kreowania œwiata wartoœci. Korczak jest jednym z nielicznych pedagogów Nowego Wychowania, którzy potrafili łšczyć myœlenie naukowe z myœleniem praktycznym. Podstawowe założenia pedagogiki Janusza Korczaka Wyróżnia się następujšce idee przewodnie, na które warto zwrócić uwagę, studiujšc pedagogicznš i literackš spuœciznę Janusza Korczaka, a mianowicie: Szacunek do dziecka jako człowieka rozwijajšcego się poprzez własnš aktywnoœć, jako podmiotu. Zasada (i praktyka) partnerstwa dziecka w procesie wychowania. Prawo dziecka do opieki oraz odpowiedzialnoœć społeczeństwa dorosłych za warunki życia dziecka. Poszukiwanie syntezy wiedzy o dziecku. Techniki działania pedagogicznego jako konsekwencja przyjętych ogólnych założeń systemu opiekuńczo-wychowawczego Koncepcja wychowawcy, wynikajšca z ogólnej postawy Korczaka wobec dziecka. Ze względu natomiast na treœć pedagogicznš Nowego Wychowania podkreœla się w dziełach Janusza Korczaka trzy główne jego zakresy: 1.Treœci ogólnoludzkie, które powinny być udostępniane całemu społeczeństwu, adresowane do rodziców i dzieci. 2.Treœci ogólnopedagogiczne-do wykorzystania w kształceniu i doskonaleniu kadry pedagogicznej. 3.Treœci szczegółowe-do wykorzystania szczególnie przez wychowawców zatrudnionych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych. Janusz Korczak był prekursorem walki o prawa dziecka. Zwracał szczególnš uwagę na nierównoprawnš pozycję dzieci w społeczeństwie, ich zależnoœć od dorosłych. Domagał się, by uznano, że dziecko jest pełnowartoœciowym człowiekiem od chwili narodzin, na każdym etapie swojego istnienia i ma prawo być sobš, takim jakim jest. Był kreatorem takich wartoœci, jak: miłoœć do bliŸnich, sprawiedliwoœć, godnoœć, szacunek, piękno i prawda. Twierdził, że doroœli często niedopuszczajš dzieci do spraw codziennych, uznajšc je za małe i niedoœwiadczone. Słowa Korczaka zawarte w „Prawie dziecka do szacunku" stały się idea przewodniš i wykładniš współczesnych koncepcji ochrony praw dziecka. Jest w nich zawarty apel do œwiata ludzi dorosłych, którzy w ferworze zajęć, obowišzków, kłopotów, a może z przyzwyczajenia traktujš dziecko jak przedmiot. To apel o godne traktowanie każdej żywej istoty, a przede wszystkim dziecka, którego los zależy od woli dorosłych. Stary Doktor tak ujmuje ten aspekt w trzech krótkich, ale jakże wymownych punktach: Prawo dziecka do œmierci. Prawo dziecka do dnia dzisiejszego. ? Prawo dziecka, by było tym, czym jest. Studiujšc jego pisma pedagogiczne, odnajdziemy w nich apel do wychowawców, by zatroszczyli się o takie prawa dziecka, jak: Prawo do szacunku Prawo do miłoœci Prawo do tajemnicy Prawo do samostanowienia Prawo do własnoœci Prawo do własnego rozwoju i dojrzewania Prawo do ruchu, do zabawy, do pracy i badania Prawo do sprawiedliwoœci w życiu Kolejnš, jakże aktualnš ideš pedagogicznš Korczaka jest partnerstwo w relacji wychowawca-wychowanek, które powinno wyrażać się w odrzuceniu przez pedagogów despotycznego rygoru na rzecz wzajemnego porozumiewania się, współdziałania, zaufania do dziecka, do jego rozsšdku i umiejętnoœci w stosunkach interpersonalnych między dzieckiem a wychowawcš. Podstawowe założenia pedagogiki Korczaka… a) Idee przewodnie: • Szacunek do dziecka, jako człowieka rozwijajšcego się przez własnš aktywnoœć, jako podmiotu. • Zasada partnerstwa dziecka w procesie wychowania. • Prawo dziecka do opieki oraz odpowiedzialnoœć społeczeństwa dorosłych za warunki życia dziecka. • Poszukiwanie syntezy wiedzy o dziecku. • Techniki działania pedagogicznego, jako konsekwencja przyjętych ogólnych założeń systemu opiekuńczo-wychowawczego. • Koncepcja wychowawcy, wynikajšca z ogólnej postawy Korczaka wobec dziecka. • Partnerstwo w relacji wychowawca-wychowanek, na rzecz wzajemnego porozumiewania się i współdziałania. b) Treœci pedagogiczne nowego wychowania: • Treœci ogólnoludzkie – do rodziców i dzieci. • Treœci ogólnopedagogiczne – do wykorzystania w kształceniu i doskonaleniu kadry pedagogicznej. • Treœci szczegółowe – do wykorzystania przez wychowawców zatrudnionych w placówkach opiekuńczo-wychowawczych.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pytania do referatu (o polsce i polakach)
jak przemawiac do ludzi (jakies referaty jak czytac itp zeby bylo ciekawie) otworz za pomoca ADOBE
referat7 urzadzenia do oczyszczania powietrza
pozwol mi przyjsc do ciebie
wytyczne do standar przyl4
FAQ Komendy Broń (Nazwy używane w komendach) do OFP
Drzwi do przeznaczenia, rozdział 2
53$2403 specjalista do spraw szkolen
Do W cyrkulacja oceaniczna II rok
powod do rozwodu (2)
WYKŁAD 1 Wprowadzenie do biotechnologii farmaceutycznej

więcej podobnych podstron