plik


ÿþPACSTWOWA WY{SZA SZKOAA ZAWODOWA W CHEAMIE INSTYTUT NAUK TECHNICZNYCH Laboratorium Mechaniki PBynów wiczenie 5 Badanie przepBywu w warstwie przy[ciennej. OpracowaB: dr in|. Dariusz Mika 1. Wprowadzenie teoretyczne. POJCIE WARSTWY PRZYZCIENNEJ Wystpujce w technice przepBywy pBynów lepkich s przepBywami, w których siBy tarcia s maBe w porównaniu z siBami bezwBadno[ci. Woda i powietrze - pByny, z którymi najcz[ciej spotykamy si w ró|nych zagadnieniach technicznych - odznaczaj si maB lepko[ci, a zatem ju| przy stosunkowo niewielkich prdko[ciach otrzymujemy podczas ich przepBywów du|e warto[ci liczby Reynoldsa. W równaniach Naviera-Stokesa, w miar zwikszania si liczby Reynoldsa, wyrazy zale|ne od lepko[ci staj si coraz mniejsze w porównaniu z wyrazami bezwBadno[ciowymi, a dla liczb Reynoldsa Re ®ð ¥ð , wyrazy te d| do zera, a równania ruchu nie ró|ni si ju| od równaD dotyczcych pBynu doskonaBego. W odró|nieniu od pBynu doskonaBego (a wic nielepkiego), w którym tylko skBadowa normalna prdko[ci musi znika na nieprzepuszczalnej [cianie, w pBynie lepkim równie| skBadowe styczne prdko[ci znikaj na tego rodzaju [cianie. Warunki te nie zale| od prdko[ci pBynu w punktach odlegBych od granicy. Oznacza to, |e podczas przepBywu pBynu pseudodoskonaBego (tzn. z du| prdko[ci) siBy lepko[ci s dominujce w pobli|u [ciany sztywnej (lub granicy ró|nych pBynów), chocia| w gBównej masie pBynu dominuj siBy bezwBadno[ci. Rozwizanie tego problemu polega na podzieleniu caBego obszaru poruszajcego si pBynu na dwa nierówne podobszary (rys. 1.) i prowadzeniu rozwa|aD osobno dla ka|dego z nich. PodziaB ten - zaproponowany przez Prandtla - polega na wprowadzeniu podobszaru, w którym siBy lepko[ci s caBkowicie pomijalne, oraz drugiego, w którym ich wpByw jest decydujcy. Rys. 1. Obraz warstwy przy[ciennej. Warstw pBynu poruszajc si blisko granicy o[rodków (np. [ciany) nazywa si warstw przy[cienn. Przez to pojcie rozumiemy zarówno warstw przy[cienn tworzc si na opBywanej nieprzenikliwej powierzchni, jak i warstw graniczn tworzc si w przepBywie swobodnym otoczonym przepBywem potencjalnym (struga zatopiona, [lad za opBywanym ciaBem). W warstwie przy[ciennej wystpuj intensywne zmiany prdko[ci od zera na [cianie do warto[ci równej prdko[ci pBynu poza ni. Midzy warstw przy[cienn a gBówn mas pBynu nie ma wyraznego rozgraniczenia, tote| nie mo|na [ci[le zdefiniowa zasigu warstwy. Zwykle przyjmuje si, |e warstwa przy[cienna siga do miejsca, w którym prdko[ jest o 1% mniejsza od prdko[ci przepBywu potencjalnego, tj. prdko[ci, jaka ustaliBaby si w tym punkcie podczas przepBywu pBynu doskonaBego. dð Grubo[ci warstwy przy[ciennej nazywa si tak odlegBo[ od powierzchni ciaBa, dla której zmiana prdko[ci przepBywu w kierunku prostopadBym do powierzchni [ciany jest w przybli|eniu równa zeru. Grubo[ tej warstwy narasta stopniowo w miar oddalania si (w kierunku przepBywu) od krawdzi natarcia (miejsca podziaBu strug opBywajcych ciaBo) - rys. 1. Poza warstw przy[cienn le|y podobszar, w którym siBy masowe (bezwBadno[ci) dominuj nad siBami lepko[ci i w zwizku z tym pByn uwa|a si za doskonaBy. Podczas rozwa|ania przepBywu wokóB [cian o ksztaBtach regularnych przyjmuje si, |e poza warstw przy[cienn przepByw ksztaBtuje si tak jak w ruchu potencjalnym. RÓWNANIA PRZEPAYWU W LAMINARNEJ WARSTWIE PRZYZCIENNEJ W celu wyznaczenia parametrów przepBywu w pobli|u [cian nale|y uwzgldni lepko[ pBynu i rozwiza równanie ruchu w postaci Naviera-Stokesa. Wobec maBej grubo[ci warstwy przy[ciennej, w porównaniu z dBugo[ci opBywanej [ciany ( dð / l <ð<ð1 ), równania Naviera- Stokesa sprowadza si w rozwa|anym przypadku do uproszczonej postaci, zwanej równaniami Prandtla. ZakBada si pBaski ustalony przepByw pBynu nie[ci[liwego wokóB gBadkiej nieruchomej V¥ð [ciany, opBywanej przez pByn z prdko[ci . Pomija si siBy ci|ko[ci, a przepByw poza warstw traktuje jako potencjalny. Rozwa|my opByw pBaskiej poziomej [ciany o skoDczonej dBugo[ci l - w kierunku osi x (rys. 1), bdcym kierunkiem przepBywu swobodnego - i nieskoDczonej, w poprzecznym kierunku z, tzn. -ð ¥ð <ð z <ð +ð¥ð >. Wtedy dla x < 0 przepByw nie jest zaburzony obecno[ci [ciany. Równania Naviera-Stokesa oraz cigBo[ci przepBywu przybieraj posta æð öð ¶ðvx ¶ðvx ¶ð2vx ¶ð2vx ÷ð 1 ¶ðp çð vx +ð vy =ð -ð +ðnð +ð , lepko çð ¶ðx ¶ðy rð ¶ðx ¶ðx2 ¶ðy2 ÷ð èð øð æð öð ¶ðvy ¶ðvy 1 ¶ðp ¶ð2vy ¶ð2vy ÷ð çð vx +ð vy =ð -ð +ðnð +ð lepko , (1) çð ¶ðx ¶ðy rð ¶ðy ¶ðx2 ¶ðy2 ÷ð èð øð ¶ðvx ¶ðvy +ð =ð 0 . ¶ðx ¶ðy gdy| prdko[ nie zmienia si w kierunku osi z. ZcisBe rozwizanie tego ukBadu równaD ró|niczkowych jest zagadnieniem b. trudnym. Wprowadzajc jednak pewne zaBo|enia oraz oszacowujc rzd wielko[ci poszczególnych skBadników równaD i odrzucajc skBadniki ni|szego rzdu, ukBad równaD przyjmuje posta ¶ðvx ¶ðvx ¶ð2vx 1 ¶ðp vx +ð vy =ð -ð +ðnð , lepko ¶ðx ¶ðy rð ¶ðx ¶ðx2 1 ¶ðp 0 =ð -ð , (2) rð ¶ðy ¶ðvx ¶ðvy +ð =ð 0 . ¶ðx ¶ðy Drugie z równaD ukBadu (2) umo|liwia sformuBowanie wniosku, |e ci[nienie w warstwie przy[ciennej jest staBe wzdBu| normalnej do opBywanej powierzchni, ma wic t sam warto[ na powierzchni, co i na granicy warstwy. Wynika std dalszy wniosek, |e w podobszarze warstwy przy[ciennej ci[nienie jest wyBcznie funkcj zmiennej x, identyczn z funkcj okre[lajc ci[nienie na powierzchni opBywanej pBynem doskonaBym. Wnioski te, sformuBowane na podstawie rozwa|aD teoretycznych, zostaBy potwierdzone licznymi do[wiadczeniami. Po uwzgldnieniu drugiego równania ukBadu (2) otrzymamy ostatecznie wspomniane wcze[niej równania Prandtla ¶ðvx ¶ðvx 1 ¶ðp ¶ð2vx vx +ð vy =ð -ð +ðnðlepko , (3) ¶ðx ¶ðy rð ¶ðx ¶ðy2 ¶ðvx ¶ðvy +ð =ð 0 . ¶ðx ¶ðy Równania te, cho wyprowadzono je jako odnoszce si do pBaskiej pByty, s sBuszne i w bardziej ogólnych przypadkach dwuwymiarowych przepBywów, z tym jednak, |e promieD krzywizny [ciany w ka|dym jej punkcie jest wielokrotnie wikszy od grubo[ci warstwy przy[ciennej w tym punkcie. Z drugiego równania (2) wynika, |e ci[nienie nie zmienia si w poprzek warstwy przy[ciennej, a zatem, mimo jej istnienia, ci[nienie statyczne mo|na mierzy bezpo[rednio na opBywanej powierzchni. Metoda rozwizywania zagadnieD przepBywów pBynów lepkich, z wykorzystaniem koncepcji warstwy przy[ciennej i równania Prandtla, polega na: ·ð Wyznaczeniu przepBywu pBynu nielepkiego wokóB ciaBa, a szczególnie rozkBadu ci[nienia p(x) na [cianie. ·ð Rozwizaniu równaD Prandtla z uwzgldnieniem wyznaczonego rozkBadu ci[- nienia i odpowiednich warunków brzegowych. Taka droga postpowania jest wprawdzie dokBadna, ale do[ uci|liwa. Nie bdzie zatem przedstawione rozwizanie ukBadu równaD Prandtla, a jedynie zostan naszkicowane tylko gBówne wyniki tego rozwizania. Rozwizanie ukBadu równaD (3) umo|liwia znalezienie rozkBadu prdko[ci w warstwie przy[ciennej, a std napr|enia stycznego. W przypadku opBywu [ciany pBaskiej (lub o niewielkiej krzywiznie) mo|na pokaza, |e napr|enia styczne w warstwie przy[ciennej przyjmuj posta (sposób wyprowadzenia tej zale|no[ci znajduje si w dodatku A do wiczenia). Jest to tzw. zale|no[ caBkowa Karmana dð d tð =ð rðu(V¥ð -ð u)dy (4) 0 òð dx 0 gdzie u=vx - prdko[ pByny wzdBu| pByty. Definiujc wielko[ ˜, nazywan liniow miar zmniejszenia strumienia pdu jako dð æð öð u u Qð =ð òðV çð -ð V¥ð ÷ð çð1 ÷ðdy ¥ð èð øð 0 (5) zale|no[ caBkow Karmana mo|emy przedstawi w uproszczonej formie d 2 tð =ð (V¥ð Qð) 0 dx (6) Grubo[ laminarnej warstwy przy[ciennej, obliczona dla bie|cej (lokalnej) liczby Reynoldsa V¥ð x Rex =ð nð (7) wynosi 5x dð (x) =ð Rex (8) 2. Cele wiczenia Celem wiczenia jest badanie warstwy przy[ciennej przy opBywie pBaskiej pBytki, wyznaczenie rozkBadu prdko[ci w tej warstwie oraz wyznaczenie napr|eD stycznych na powierzchni pBytki. 3. Zadania a) Wyznaczy profile prdko[ci u(y) w funkcji wysoko[ci y w warstwie przy[ciennej wzdBu| powierzchni pBaskiej pBytki , grubo[ warstwy przy[ciennej na ka|dej stacji pomiaru oraz lokaln liczb Reynoldsa, y /dð u /V¥ð b) Wyznaczy profile prdko[ci w bezwymiarowej formie versus c) Wyznaczy napr|enia styczne na powierzchni pBytki korzystajc z caBkowego wzoru Karmana 4 Przebieg wiczenia. wiczenie przeprowadzane jest z wykorzystaniem tunelu aerodynamicznego edukacyjnego Aerolab typu otwartego. W komorze testowej tunelu nale|y umie[ci pBask pBytk wyposa|on w specjalny próbnik (10-kanaBowy manometr) tzw. "mouse". Otwarte koDcówki próbnika "mouse" umieszczone s kolejno na 0.018, 0.025, 0.030, 0.040, 0.060, 0.100, 0.120, 0.160, 0.200 cala od powierzchni pByty. Drugie koDcówki próbnika nale|y podpina do multi-manometru tunelu. Drugie gaBzki manometru s otwarte do atmosfery w zwizku z tym manometr mierzy ró|nic ci[nienia caBkowitego na przekroju pomiarowym i ci[nienia atmosferycznego. Nale|y pamita o odpowiedniej konwencji znakowej odczytywania wysoko[ci sBupków cieczy w manometrach. Wysoko[ci powy|ej przyjtego poziomu zerowego bierzemy ze znakiem (-) (podci[nienie w stosunku do ci[nienia atmosferycznego) natomiast wysoko[ci poni|ej poziomu zerowego ze znakiem (+) (nadci[nienie). Aby obliczy ci[nienie dynamiczne w [ladzie aerodynamicznym otrzymane wyniki pomiaru ci[nienia nale|y odnie[ do ci[nienia statycznego sekcji testowej (ci[nienie dynamiczne jest ró|nic midzy ci[nieniem caBkowitym a ci[nieniem statycznym). Do otrzymanych wyników nale|y doda wic ró|nic midzy ci[nieniem otoczenia a ci[nieniem statycznym sekcji testowej DðpP0-ð1 =ð p0 -ð pst . Ró|nic tych ci[nieD odczytujemy korzystajc z sondy Prandtla umieszczonej w sekcji testowej tunelu. Otrzymane wyniki bd wówczas stanowiBy ci[nienie dynamiczne pd3=”p+”pP0-1=(p-p0)+(p0-pst)=p-pst.. Za pomoc sondy Prandtla wyznaczamy dodatkowo ci[nienie dynamiczne przepBywu niezakBóconego pd¥ð =ð 0,025rðH OgDðzP1-ð2 . 2 Nale|y ustawi prdko[ na warto[ 15-20 m/s i przeprowadzi pomiary dla 3 pozycji zdefiniowanej na prowadnicy próbnika "mouse". Wyniki pomiaru wraz z odlegBo[ci otworów pomiarowych sondy od krawdzi pByty nale|y zapisa w tabelce wiczeniowej. 5. Opracowanie wyników pomiaru. Wyniki pomiarów nale|y przedstawi w formie wykresu prdko[ci przepBywu u(y) versus odlegBo[ od powierzchni pByty y dla ka|dej stacji pomiarowej (zadanie a)). PrzykBadowy wykres tego rodzaju dla jednej stacji pomiarowej przedstawia rys. 2. Otrzymane profile prdko[ci odpowiadajce poszczególnym stacjom nale|y przedstawi w formie wykresy z rys. 1. y vx Rys. 2. PrzykBad rozkBadu prdko[ci w warstwie przy[ciennej. Dla ka|dej stacji pomiarowej nale|y wyznaczy grubo[ warstwy przy[ciennej oraz lokaln liczb Reynoldsa. - wzory (7) i (6). W zadaniu b) nale|y wyznaczy profile prdko[ci w bezwymiarowej formie y /dð u /V¥ð versus (zadanie b)). PrzykBad tego typu wykresu zostaB przedstawiony na rys. 3. Rys. 3. PrzykBad profilu prdko[ci w warstwie przy[ciennej przedstawiony w y /dð formie bezwymiarowej versus u /V¥ð . Zadaniu c) polega na wyznaczeniu napr|eD stycznych na powierzchni pBytki z przybli|onego caBkowego wzoru Karmana. Warto[ pochodnej wyznaczamy w sposób przybli|ony korzystajc z ilorazu ró|nicowego dla dwóch kolejnych stacji pomiarowych. Wðn -ð Wðn-ð1 tð =ð (9) 0 Dðx dð gdzie: Wðn =ð rðu(V¥ð -ð u)dy - caBka wystpujca we wzorze Karmana wyznaczona dla òð 0 n-tej stacji pomiarowej, Dðx - odlegBo[ pomidzy dwiema kolejnymi stacjami pomiarowymi . Warto[ caBki wystpujcej we wzorze Karmana mo|emy wyznaczy stosujc np. metod trapezów. dð n -ð1 yð -ðyði i +ð1 rðu(V¥ð -ð u)dy »ð rð +ð )Dðyi (10) åð(yð i òð 2 i =ð1 0 gdzie: yði =ð u (V¥ð -ð ui) - iloczyn wystpujcy pod caBk we wzorze Karmana; Dðyi =ð (yi +ð1 -ð yi ) - ró|nica odlegBo[ci midzy dwoma kolejnymi próbnikami sondy "mouse". Obliczenia napr|eD stycznych nale|y wykona dla dwóch pocztkowych i dwóch koDcowych stacji pomiarowych Literatura 1. Kabsch K, H. Szewczyk: Mechanika PBynów, Oficyna Wydawnicza Politechniki WrocBawskiej, WrocBaw 2001. 2. Bukowski J, Kijkowski P.: Kurs mechaniki pBynów, PWN, Warszawa 1980. PaDstwowa Wy|sza SzkoBa Zawodowa w CheBmie Laboratorium Mechaniki PBynów Laboratorium mechaniki pBynów, wiczenie nr 5 Temat wiczenia:  Badanie przepBywu w warstwie przy[ciennej." Imi i nazwisko Grupa Semestr/rok akademicki Prowadzcy Data wykonania wiczenia/godz. Ocena Zadanie do wykonania: 1. Wyznaczy profile prdko[ci u(y) w funkcji wysoko[ci y w warstwie przy[ciennej wzdBu| powierzchni pBaskiej pBytki , grubo[ warstwy przy[ciennej na ka|dej stacji pomiaru oraz lokaln liczb Reynoldsa, y /dð u /V¥ð 2. Wyznaczy profile prdko[ci w bezwymiarowej formie versus 3. Wyznaczy napr|enia styczne na powierzchni pBytki korzystajc z caBkowego wzoru Karmana V¥ð tot=.......[°C]; pot=...........[Pa]; q=......[Pa]; =......[m/s]; rð =ð ..... rðH O =ð1000 [kg/m3]; [kg/m3]; pow 2 DðpP0-ð1 =ð p0 -ð p¥ð =ð 0,025rðgDðzP0-ð1 =ð ..........; DðzP0-ð1 - wysoko[ sBupa cieczy manometru odpowiadajca ró|nicy ci[nienia atmosferycznego i ci[nienia statycznego sekcji testowej [cal]. Tabela wiczeniowa do zadanie a) i b) Stacja pomiarowa nr 1. x1=.......[mm]; piDyn =ð 2 pidyn yð =ð Dðyi ui =ð yð -ðyð i i +ð1 i rð (yð +ð )Dðyi yi Dðz 0,025rðH gDðz +ð DðpP0-ð1 pow u (V¥ð -ð ui ) Lp O =ð yi +ð1 -ð yi i 2 ui /V¥ð 2 . [cal] [m] [m2/s2] [m3/s2] [m] [m/s] [pa] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ---------------- i =ð9 åð i =ð1 Stacja pomiarowa nr 2. x2=.......[mm]; piDyn =ð 2 pidyn yð =ð Dðyi ui =ð yð -ðyð i i +ð1 i rð (yð +ð )Dðyi yi Dðz 0,025rðH gDðz +ð DðpP0-ð1 pow u (V¥ð -ð ui ) Lp O =ð yi +ð1 -ð yi i 2 2 ui /V¥ð . [cal] [m] [m2/s2] [m3/s2] [m] [m/s] [pa] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ---------------- i =ð9 åð i =ð1 Stacja pomiarowa nr 3. x3=.......[mm]; piDyn =ð 2 pidyn yð =ð Dðyi ui =ð yð -ðyð i i +ð1 i rð (yð +ð )Dðyi yi Dðz 0,025rðH gDðz +ð DðpP0-ð1 pow u (V¥ð -ð ui ) Lp O =ð yi +ð1 -ð yi i 2 2 ui /V¥ð . [cal] [m] [m2/s2] [m3/s2] [m] [m/s] [pa] 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 ---------------- i =ð9 åð i =ð1 Dodatek do wiczenia A. Rozwa|my ukBad równaD Prandtla opisujcy parametry przepBywu w warstwie przy[ciennej ¶ðvx ¶ðvx 1 ¶ðp ¶ð2vx vx +ð vy =ð -ð +ðnðlepkos A1 ¶ðx ¶ðy rð ¶ðx ¶ðy2 ¶ðvx ¶ðvy +ð =ð 0 A2 ¶ðx ¶ðy Z równania Bernoulliego dla przepBywu niezakBóconego (poza warstw przy[cienn) mamy 1 2 p +ð rðV¥ð =ð const A3 2 ró|niczkujc to wyra|enie wzgldem wspóBrzdnej x ¶ðV¥ð 1 ¶ðp V¥ð =ð -ð A4 ¶ðx rð ¶ðx Z zale|no[ci Newtona wiemy, |e napr|enia styczne s proporcjonalne do gradientu prdko[ci w kierunku prostopadBym do przepBywu æð dvx öð tð =ð -ðmðçð ÷ð A5 çð ÷ð dy èð øð mð =ð rðnðlepkosc ró|niczkujc to wyra|enie wzgldem x oraz pamitajc, |e otrzymujemy 1 ¶ðtð ¶ð2vx =ðnðlepkosc A6 rð ¶ðy ¶ðy2 podstawiajc otrzymane wyra|enia do zale|no[ci A1 oraz caBkujc obie strony po zmiennej y otrzymujemy h éð ¶ðvx ¶ðvx ¶ðV¥ð ùð 1 A7 x êðv ¶ðx +ð vy ¶ðy -ðV¥ð ¶ðx úðdy =ð -ð tð0 òð 0 rð ëð ûð CaBkujc równanie cigBo[ci A2 mamy h ¶ðvx æð öðdy vy =ð -ð çð ÷ð A8 òð 0 ¶ðx èð øð Rozwa|my teraz drugi skBadnik zale|no[ci A7. CaBkujc go przez cz[ci otrzymujemy h h ¶ðvy ¶ðvx h vy dy =ð [ðvxvy]ð -ð vx dy A9 òð òð 0 0 0 ¶ðy ¶ðy Wykorzystujc warunki brzegowe: vx =ð vy =ð 0 y =ð 0 dla oraz h ¶ðvx æð öðdy çð ÷ð vx =ð V¥ð vy =ð -ð 0 y =ð h i dla òð ¶ðx èð øð otrzymujemy h h h ¶ðvy ¶ðvx ¶ðvx vy dy =ð -ðV¥ð 0 æð öðdy -ð vx dy çð ÷ð A10 òð òð òð 0 0 ¶ðy ¶ðx ¶ðy èð øð a wykorzystujc równanie cigBo[ci A2 mamy h h h ¶ðvx ¶ðvx ¶ðvx vy dy =ð -ðV¥ð 0 æð öðdy +ð vx dy çð ÷ð A11 òð òð òð 0 0 ¶ðy ¶ðx ¶ðx èð øð Podstawiajc to wyra|enie do A7 otrzymujemy h ¶ðvx ¶ðvx ¶ðV¥ð 1 éð2v +ðV¥ð -ðV¥ð ùðdy =ð -ð tð A12 x 0 òð êð úð 0 ¶ðx ¶ðx ¶ðx rð ëð ûð mo|na zauwa|y, |e ¶ðvx ¶ðvx 2 2vx =ð A13 ¶ðx ¶ðx oraz ¶ðvxV¥ð ¶ðV¥ð ¶ðvx ¶ðvx ¶ðvxV¥ð ¶ðV¥ð =ð vx +ðV¥ð std V¥ð =ð -ð vx A13 ¶ðx ¶ðx ¶ðx ¶ðx ¶ðx ¶ðx podstawiajc to do A12 i odpowiednio grupujc otrzymujemy h h ¶ð dV¥ð 1 [ðvx (V¥ð -ð vx )]ðdy +ð (V¥ð -ð vx )dy =ð tð A14 0 òð òð 0 0 ¶ðx dx rð Jest ogólna posta zale|no[ci Karmana dla przepBywu w warstwie przy[ciennej. Dla opBywu [ciany pBaskiej zakBadamy, |e prdko[ strumienia niezakBóconego nie V¥ð =ð const zmienia si . Std dla takiego przypadku wzór Karmana upraszcza si h d tð =ð rðu(V¥ð -ð u)dy A15 0 òð 0 dx u =ð vx gdzie: y >ð dð Poniewa| dla (dla obszaru poza warstw przy[cienna) warto[ caBki jest staBa mo|emy ostatecznie zmieni granic caBkowania dð d tð =ð rðu(V¥ð -ð u)dy A15 0 òð 0 dx Powy|sz zale|no[ wyprowadzi mo|na równie| stosujc zasad zachowania strumienia pdu.

Wyszukiwarka

Podobne podstrony:
pomiar charakterystycznych wielkości turbulentnej warstwy przyściennej na płaskiej płycie
Moduł ładowania warstwowego, przepływomierze, teoria Taconova
135pancerz warstwowy badania skuteczności na efp
Sporzadzanie rachunku przepływów pienieżnych wykład 1 i 2
[W] Badania Operacyjne Zagadnienia transportowe (2009 04 19)
07 Badanie „Polacy o ADHDâ€
4M Badanie prostownik w jednofazowych i uk éad w filtruj¦ůcych
badania dyskusja
badania operacyjne 9

więcej podobnych podstron