Według Hieronima napisał około dwóch tysięcy traktatów, zaś Epifaniusz oblicza jego dorobek na około sześć tysięcy ksiąg. Zachowała się tylko część, większość w łacińskich przekładach Rufina.
• Egzegetyczne:
- Heksapla - pierwsza edycja „kiytyczna” Pisma świętego: hbr., hbr. w transkrypcji alfabetu greckiego, przekłady: Akwili, Symmacha, LXX (Septuaginty), Teodocjana. Przy tekście znaki wskazujące na różnice. Efekt: poprawiony tekst LXX.
- Homilie: Rdz, Wj, Kpł, Lb, Joz, Sdz, Jer, Pnp, Ps (O. - Hieronim).
- Komentarze: Pnp, Mt, J, Rz.
- Scholia (nie zachowały się).
• Apologetyczne:
- Przeciw Celsusowi.
• Dogmatyczne:
- O zasadach = De principiis (Peri archon).
- O zmartwychwstania
• Ascetyczne:
- O modlitwie.
- Zachęta do męczeństwa.
• Korespondencja.
Nauka o Piśmie św.
• Pismo jako jedność - Jedno Słowo Boga - całe interpretowane w duchu chiystocentryzmu
• Ciało Słowa = Pismo, trwanie Wcielenia
• Nieskończone jak nieskończony jest Bóg
• Pismo jako pierwociny stworzenia: ciało-dusza-duch (struktura człowieka)
• Pismo natchnione przez Ducha
• Lektura wymaga natchnienia Ducha: wymaga przygotowania duchowego i intelektualnego. Łatwo pobłądzić przy lekturze Pisma.
• Całe Pismo mówi o Logosie Chrystusie i naszym zbawieniu
• Sensy:
- Dosłowny = literalny = historyczny: możliwy defectus litterae
- Duchowy albo kilka duchowych: moralny i duchowy (jest obecny zawsze)
• Dwie podstawowe relacje: Chrystus - dusza i Chrystus - Kościół.
• Ilość znaczeń duchowych - nieskończona.
• Duchowe znaczenie imion, nazw, liczb.
• Gromadzenie wielu tekstów Pisma na ten sam temat: wyjaśnienie Pisma przez Pismo.
• Duchowe znaczenie Prawa.
• Wrażliwość filologiczna (konsultacje u uczonych Hebrajczyków, wyjazdy do Palestyny).
Główne tematy teologiczne:
• Dokonał pierwszej systematycznej próby ujaśnienia doktryny Kościoła.