W tym. co potocznie nazywa się po proł, rn
cy od dwóch tysięcy lat wyróżniaj* m in. dwa róż^****. *» "
metaforę imetonimię.Metaforami żcj przykłady przenośnego użycia wyrazów-. Są loj^tłA polegające na tym, że pewien przedmiot określa się'^ty «>C * czynnościami właściwymi innemu przedmiotowi”; np^^-^S no w mm lisa, orła i lwa, a okazałst( osiem, tchórz,ń,, ń *j'd*łu.
nośoami urasciwynu uiikoiu p. i«.%jiinoiowi ; nt) mm lisa. orla i lwa, a okazał się osłem, tchf.rzem i{* Zd*fu. sześć metafor odnoszących >ię do człowieka, który
mem. u bortem, far*1* ^ SZCSC meiaiwi v*-~—»-/— człowieka. kt0f>
swoich zwolenników. Metommic to „figury »tylisl>XZnc^“ ^ oznaczaniu przedmiotu za pomoc.} nazwy oznaczającej inny'****■ związany z poprzednim stosunkiem przyczyny do skutku całości, zawartości do zawierającego"; np.: Pentagon zamjł'„C^; ment Obrony USA, chleb zamiast pożywienie, słowo Jrukowa^^ książki, Kossak zamiast obraz Kossaka, n także Sweter zamia« Pałubicki.
Zarówno metafory, jak i metonimie umożliwiają nadawcy działywanic na odbiorcę przez użycie wyrazów nacechowanych Inie lub oznaczających przedmioty budzące przyjemne albo niepny^1 skojarzenie Ponadto metafory i metonimie pozwalaj* wyrażać u» -j* stycznie i odwoływać się do codziennego doświadczenia odbiorcy.
1) Ludzie na co dzień posługują się kilkoma tysiącami wyrazów, ale cały zasób słownictwa języka narodowego może zawierać ich kilkaset tysięcy.
2) Choć wielkość słowników różnych osób jest bardzo różna (zależy od posiadanej wiedzy i doświadczenia życiowego), podstawowy zasób wyrazów języka narodowego (kilka tysięcy) znają wszyscy, dla których jest on językiem ojczystym.
3) Styl osobniczy zależy od liczby używanych wyrazów, ich jakości (też: przypisywanego im znaczenia) oraz. częstości używania każdego z nich.
. wyrazów w tekście ogranicza kh znaczenie gra-‘^niotow* «*« ich nacechowanie chronojogścz-* ti****1*' X' »Polcc“’o itc>dou l'kowc' rt,ł'Mycinc* *ksjok>-
pż*1* ‘ fT^nTznaczcnic przedmiotowe wyróżniamy wyrazy /c «'Z|yC'"J v>*owc i bardziej ogólne; w>Tazy bardziej szczc-obr*rowo« tekstu
fck*** v™j rzeczowniki konkretne (zmysłowe) t abstrakcyjne nadużywanie rzeczowników abstrakcyjnych. ob-lum>'doU^c' ło<złieji zmniejsza zrozumiałość tekstu.
0<»> ł^iie ważną role w publicystyce odgrywają wyrazy nacc-7) aksjologicznie i emocjonalnie; nic tylko oznaczają
ch*^dmiotv. ale też narzucają odbiorcy stosunek do nich.
wyrazów ze względu na ich wartość aksjologiczną i cmo-zionął «Jci>'1x1 hierarchii wartości i światopoglądu nadawcy [£d tego,co on ",’’C ° hierarchii wartości i światopoglądzie adresu wycedzi
. jjjrdzo użyteczne w komunikowaniu perswazyjnym ją wyrazy oznaczające przedmioty budzące przyjemne (lub nieprzyjemne) skojarzenia. ...
10) Korzystaniu z usług tych wyrazów sprzyja możliwość przenośne-go ich używania.