56102

Początki monastycyzmu

Bibliografia:

V. Desprez, Początki monastycyzmu. Dzieje monastycyzmu chrześcijańskiego do soboru efeskiego (431), t. 1.1 2., tł. J. Dembska, Kraków 2000.

Monastycyzm. Historia i duchowość, red W. Zatorski, Tyniec-Kraków 2002.

A. Gullaumont, U źródeł monastycyzmu chrześcijańskiego, t. 1. i 2., tl. S. Wirpszanka, Kraków 2006. M. Kozera, Ideały ojców pustyni. Pathos i apatheia, Lublin 2000.

H. Zander, Święci przestępcy czyli przedziwne historie Ojców Pustyni, tłum. M. Stebart, Kraków 2002. Pierwsza Księga Starców. Gerontikon, red. M. Starowieyski, Kraków 1992.

W połowie III wieku pojawił się w Kościele na niespotykaną skalę ruch o charakterze ascetycznym. Istotą tego mchu była chęć realizowania w sposób radykalny ideałów ewangelicznych, postulujący życie w samotności, z dala od świata, w wyrzeczeniu się dóbr ziemskich i umartwieniu. Jego ucieleśnieniem było życie monastyczne (gr. monachos - pojedynczy, samotny; mnich), które w pierwotnym chrześcijaństwie przybrało dwie formy: anachoretyzmu i cenobityzmu.