54360

skierowaną na W, SW, S, a ci na lewym boku na E, NE, N. Groby są skromnie wyposażone, zazwyczaj w jedno naczynie złożone przy biodrach u mężczyzny i przy twarzy u kobiet. Wkładano również różne wyroby kościane i krzemienne. (W. Hensel 1978, s.39)

KULTURA MIERZANOWICKA Występowała ona w Małopolsce, na Wyżynie Lubelskiej, Kotlinie Sandomierskiej i Pogórze Karpackie (W. Hensel 1978, s. 48). Datowana jest na brąz Al początek A2 (J. Kmieciński 1988, s.432).

Cmentarzyska zakładane były w pobliżu osad zazwyczaj na tych samych wzniesieniach o południowej lub wschodniej stronie, były one durzę obejmowały od 150 do 300 grobów. Poszczególne pochówki ulokowane były w odległości kilku metrów od siebie. Czasem groby na cmentarzysk były pogrupowane w skupiskach po kilkanaście sztuk. Pochówki były zazwyczaj płaskie, w Żernikach kilka grobów było otoczonych kamieniami(W. Hensel 1978,ss.54 - 56).

Ciało wkładano do prostokątnych jam grobowych, czasem w trumnach z pni drzew. Zmarłych chowano pojedynczo choć zdarzają się groby podwójne (Iwanowice, dwóch braci) w grobie leżą na boku z podkurczonymi nogami, mężczyźni leżeli na boku prawym z głową na W a kobiety na lewym z głową na E z twarzą zawsze na południe. Ręce zgięte były tak że dłonie znalazły się pod policzkami(czasem tylko jedna). Wyposażenie jest ubogie, czasem brak go zupełnie. Najczęściej w grobach znajdują się paciorki z muszli które mogą być pozostałością po całunie. Znajdywane są także szpile kościanemu kobiet) i kościane medaliony, szable dzika, krzemienne grodki strzał (u mężczyzn) kości zwierzęce ze śladami cięć (wyposażenie w mięso?) męskie pochówki zazwyczaj były bogatsze w inwentarz (W. Hensel 1978, ss. 56 - 62).

KULTURA STRZYŻKOWSKA Obejmowała ona tereny wschodniej części Wyżyny Lubelskiej i południowo wschodni Wołyń(W. Hensel 1978, s.

68).Datuje się ją na wczesną i środkową część pierwszego okresu epoki brązu(J. Kmieciński 1988, s.438).